Γκιουλμπαχάρ Χατούν Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ ε όχι και πρότυπο πολιτικού για.... σουλτάνα...
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|04|12|2013}}
{{πηγές|04|12|2013}}
{{Ορφανό|ημερομηνία=Απριλίου 2010}}
{{Ορφανό|ημερομηνία=Απριλίου 2010}}
{{Infobox Royalty
{{Πληροφορίες προσώπου
|όνομα = Γκιούλ Μπαχάρ Χατούν Β΄ <br />گلبهار خاتون
|όνομα = Γκιουλμπαχάρ Χατούν Β΄
|εικόνα =
|τίτλος =
|περίοδος_εξουσίας =
|πλάτος_εικόνας =
|προκάτοχος =
|λεζάντα =
|διάδοχος =
|πραγματικό_όνομα =
|σύζυγος = [[Βαγιαζήτ Β΄]]
|ημερομηνία γέννησης = [[1453]]
|επίγονοι = [[Σελίμ Α΄]]
|τόπος γέννησης = [[Τραπεζούντα]]
|βασιλικός_οίκος = [[Οθωμανική Δυναστεία|Οσμανιδών]]
|ημερομηνία θανάτου = [[1410]]
|πατέρας = Αμπντούς Σαμέντ
|τόπος θανάτου = [[Τραπεζούντα]]
|αιτία_θανάτου =
|μητέρα =
|ημ_γέννησης = 1453
|κατοικία =
|ημ_θανάτου = 1510 (57 ετών)
|εθνικότητα = [[Τουρκία|Τουρκική]]
|θρησκεία = [[Ισλάμ]]
|υπηκοότητα =
|εθνικότητα = [[Ελλάδα|Ελληνική]]
|ιδιότητα =
|τόπος_γέννησης = [[Τραπεζούντα]]
|εν_ενεργεία =
|τόπος_θανάτου = [[Τραπεζούντα]]
|επιτεύγματα =
|τόπος_ταφής =Γκιουλμπαχάρ Χατούν Τζαμί, [[Τραπεζούντα]]
|θρησκεία = [[Ισλάμ]]
}}
|σύζυγος = [[Βαγιαζήτ Β΄]]
Η '''Γκιουλμπαχάρ Χατούν ''' ([[Τούρκικα]]:Gülbahar Hatun) (1453-1510) καταγόταν από το χωριό Λιβερά, της [[Τραπεζούντα]] του ([[Πόντος|Πόντου]]), έζησε περί το δεύτερο ήμισυ του [[15ος αιώνας|15ου αιώνα]] και υπήρξε σύζυγος του [[Σουλτάνος|Σουλτάνου]] [[Βαγιαζίτ Β΄]].
|σύντροφος = [[Μεχμέτ Β΄]]
|συνεργάτης =
|τέκνα = [[Σελίμ Α΄]]
|βραβεύσεις =
|τόπος_ανακάλυψης =
|τόπος_κοιμήσεως =
|μνημεία =
|ψευδώνυμο =
|σύντομο_όνομα =
|ιθαγένεια =
|εκπαίδευση =
|σχολές_φοίτησης =
|απασχόληση =
|χρονιές_απασχόλησης =
|εργοδότης =
|οργανισμός =
|αντιπρόσωπος =
|γνωστός_για =
|στυλ =
|επηρεάστηκε_από =
|επηρέασε =
|πόλη γεννήσεως =
|μισθός =
|ύψος =
|βάρος =
|προγράμματα_τηλεόρασης =
|τίτλος =
|χρόνος_συμφωνίας =
|προκάτοχος =
|διάδοχος =
|πολιτικό_κόμμα =
|πολιτικό_κίνημα =
|αντίπαλοι =
|πολιτικός_οργανισμός=
|αίρεση =
|κατηγορίες_εγκλήματος=
|ποινή_εγκλήματος =
|ποινική_κατάσταση =
|γονείς = Αμπντούς Σαμέντ
|συγγενείς =
|τρόποι_επικοινωνίας =
|υπογραφή =
|ιστοσελίδα =
|σημειώσεις =
|γενικά =
}}
Η '''Γκιουλμπαχάρ Σουλτάν''' ([[τούρκικα]]:Gülbahar Sultan) (1453-1510) που καταγόταν από το χωριό Λιβερά, στη [[Τραπεζούντα]] του ([[Πόντος|Πόντου]]), έζησε περί το δεύτερο ήμισυ του [[15ος αιώνας|15ου αιώνα]] και υπήρξε σύζυγος του [[Σουλτάνος|Σουλτάνου]] [[Βαγιαζίτ Β΄]].


Ήταν κόρη του ιερέα του χωριού και την έλεγαν Μαρία. Κατά την περί αυτής παράδοση που επιβεβαιώνει και ο [[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος|Κ. Παπαρρηγόπουλος]], διερχόμενος κάποτε από το χωριό, κατάκοπος ο Σουλτάνος με την ακολουθία του και βλέποντας το δροσερό τοπίο της ποντιακής εκεί περιοχής ξεπέζεψε για να ξεκουραστεί δίπλα στη πηγή του Ναού του Αγίου Κωνσταντίνου. Εκείνη τη στιγμή είδε να έρχεται η ωραία εκείνη κόρη του ιερέα με το κοπάδι της και της οποίας το κάλλος τόσο κατέθελξε τον Σουλτάνο που της ζήτησε να του προσφέρει εκείνη νερό από το χρυσό κύπελο που της έδωσε. Εκείνη αμέσως του έφερε, αλλά κρατούσε το κύπελλο τόσο αδέξια που κάποια δάκτυλά της βρέχονταν στο νερό. Ο [[Σουλτάνος]] το παρατήρησε και άδειασε το νερό ζητώντας της νέο καθαρότερο. Εκείνη έσπευσε αλλά αυτή τη φορά μέσα στο κύπελλο έπλεαν φύλλα και χόρτα. Ο Σουλτάνος επέπληξε την Μαρία αλλά επειδή ήταν πολύ διψασμένος συνέχισε και ήπιε το νερό ζητώντας να το ξαναγεμίσει. Την στιγμή που έπινε η Μαρία του απολογήθηκε ότι επίτηδες το έκανε, επειδή το νερό είναι πολύ κρύο και εκείνος ήταν ιδρωμένος, έτσι έπρεπε να καθυστερήσει λίγο για να του προφυλάξει την υγεία του.
Ήταν κόρη του ιερέα του χωριού και την έλεγαν Μαρία. Ήταν ελληνικής καταγωγής. Κατά την περί αυτής παράδοση που επιβεβαιώνει και ο [[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος|Κ. Παπαρρηγόπουλος]], διερχόμενος κάποτε από το χωριό, κατάκοπος ο Σουλτάνος με την ακολουθία του και βλέποντας το δροσερό τοπίο της ποντιακής εκεί περιοχής ξεπέζεψε για να ξεκουραστεί δίπλα στη πηγή του Ναού του Αγίου Κωνσταντίνου. Εκείνη τη στιγμή είδε να έρχεται η ωραία εκείνη κόρη του ιερέα με το κοπάδι της και της οποίας το κάλλος τόσο κατέθελξε τον Σουλτάνο που της ζήτησε να του προσφέρει εκείνη νερό από το χρυσό κύπελο που της έδωσε. Εκείνη αμέσως του έφερε, αλλά κρατούσε το κύπελλο τόσο αδέξια που κάποια δάκτυλά της βρέχονταν στο νερό.
Ο [[Σουλτάνος]] το παρατήρησε και άδειασε το νερό ζητώντας της νέο καθαρότερο. Εκείνη έσπευσε αλλά αυτή τη φορά μέσα στο κύπελλο έπλεαν φύλλα και χόρτα. Ο Σουλτάνος επέπληξε την Μαρία αλλά επειδή ήταν πολύ διψασμένος συνέχισε και ήπιε το νερό ζητώντας να το ξαναγεμίσει. Την στιγμή που έπινε η Μαρία του απολογήθηκε ότι επίτηδες το έκανε, επειδή το νερό είναι πολύ κρύο και εκείνος ήταν ιδρωμένος, έτσι έπρεπε να καθυστερήσει λίγο για να του προφυλάξει την υγεία του.
Ο Σουλτάνος ξεδιψασμένος πλέον και ακούγοντας τα λεγόμενα της Μαρίας συγκινήθηκε από τη λεπτή φροντίδα της ωραίας αυτής κόρης και αμέσως τη ζήτησε από τον πατέρα της, την έφερε με τιμές στη [[Κωνσταντινούπολη]], την έκανε σύζυγό του και την ονόμασε ''Γκιουλ Μπαχάρ'' που σημαίνει "το ρόδο της Άνοιξης" ), την οποία και κράτησε επί μακρόν στα ανάκτορά του. Αργότερα όταν αντελήφθη ότι είχε επισύρει το φθόνο των άλλων γυναικών του χαρεμιού του, προκειμένου να την προφυλάξει από τις έντονες ανακτορικές μηχανορραφίες, την έστειλε στην πατρίδα της με τον γιο της και με όλες τις απολαβές και τιμές βασιλικής συζύγου. Εκεί παρέμεινε και ως Βασιλομήτωρ, [[Βαλιντέ Σουλτάνα]], όταν ο γιος της ανέλαβε αργότερα Σουλτάνος.
Ο Σουλτάνος ξεδιψασμένος πλέον και ακούγοντας τα λεγόμενα της Μαρίας συγκινήθηκε από τη λεπτή φροντίδα της ωραίας αυτής κόρης και αμέσως τη ζήτησε από τον πατέρα της, την έφερε με τιμές στη [[Κωνσταντινούπολη]], την έκανε σύζυγό του και την ονόμασε ''Γκιουλ Μπαχάρ'' που σημαίνει "το ρόδο της Άνοιξης" ), την οποία και κράτησε επί μακρόν στα ανάκτορά του. Αργότερα όταν αντελήφθη ότι είχε επισύρει το φθόνο των άλλων γυναικών του χαρεμιού του, προκειμένου να την προφυλάξει από τις έντονες ανακτορικές μηχανορραφίες, την έστειλε στην πατρίδα της με τον γιο της και με όλες τις απολαβές και τιμές βασιλικής συζύγου. Εκεί παρέμεινε μέχρι το θανατό της.


Ο γιος της Γκιουλμπαχάρ ο [[Σελίμ Α΄]] έγινε σουλτάνος, αν και ποτέ η ίδια δεν αναγνωρίστηκε ως [[Βαλιντέ Σουλτάνα]] επειδή πέθανε πριν από την άνοδο του [[Σελίμ Α΄]] στο θρόνο.
Η Γκιουλ Μπαχάρ βοήθησε πολύ την πατρίδα της τόσο ώστε τα ιδιαίτερα προνόμια των κατοίκων διατηρήθηκαν μέχρι της εποχής του τουρκικού συντάγματος. Φάνηκε όμως ευεργέτης και στους Τούρκους της περιοχής για χάρη των οποίων έκτισε το "Ιμαρέτ" (στη Τραπεζούντα) που λειτουργούσε ως [[ιεροσπουδαστήριο]] (θεολογική σχολή μουσουλμάνων). Σ΄ αυτό δε το τέμενος θάφτηκε η Μαρία όταν πέθανε το [[1495]] όπου επί του [[μαυσωλείο|μαυσωλείου]] της φέρεται επιγραφή στην αραβική και περσική και στην οποία αποκαλείται "''Ρωμαία Δέσποινα''".

Η Γκιουλμπαχάρ βοήθησε πολύ την πατρίδα της τόσο ώστε τα ιδιαίτερα προνόμια των κατοίκων διατηρήθηκαν μέχρι της εποχής του τουρκικού συντάγματος. Φάνηκε όμως ευεργέτης και στους Τούρκους της περιοχής για χάρη των οποίων έκτισε το "Ιμαρέτ" (στη Τραπεζούντα) που λειτουργούσε ως ιεροσπουδαστήριο (θεολογική σχολή μουσουλμάνων). Σ΄ αυτό δε το τέμενος θάφτηκε η Μαρία (Γκιουλμπαχάρ) όταν πέθανε το 1510 όπου επί του [[μαυσωλείο|μαυσωλείου]] της φέρεται επιγραφή στην αραβική και περσική και στην οποία αποκαλείται "''Ρωμαία Δέσποινα''".


===Σημείωση===
===Σημείωση===
Το όνομα "Γκιούλ Μπαχάρ" έγινε περισσότερο όμως γνωστό στους νεοέλληνες από το ομώνυμο ρεμπέτικο τραγούδι που έγραψε ο [[Βασίλης Τσιτσάνης]] το [[1950]] και που το ερμήνευσε η μεγάλη ρεμπέτισσα της εποχής [[Ρένα Ντάλια]] σε αργό ανατολίτικο ρυθμό και που υπήρξε μεγάλη επιτυχία, που επανέλαβε και συμπεριέλαβε τελευταία (1985) η [[Αθηναϊκή κομπανία]] στο ρεπερτόριό της.
Το όνομα "Γκιουλμπαχάρ" έγινε περισσότερο όμως γνωστό στους νεοέλληνες από το ομώνυμο ρεμπέτικο τραγούδι που έγραψε ο [[Βασίλης Τσιτσάνης]] το [[1950]] και που το ερμήνευσε η μεγάλη ρεμπέτισσα της εποχής Ρένα Ντάλια σε αργό ανατολίτικο ρυθμό και που υπήρξε μεγάλη επιτυχία, που επανέλαβε και συμπεριέλαβε τελευταία (1985) η [[Αθηναϊκή κομπανία]] στο ρεπερτόριό της.

{{s-start}}
{{s-roy}}
{{s-bef|πριν=[[Γκιουλ Μπαχάρ Χατούν Α΄]]}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Βαλιντέ Σουλτάν]]}}
{{s-aft|μετά=[[Αϊσέ Χαφσά Σουλτάν]]}}
{{s-end}}


{{Μητέρες των σουλτάνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας}}
{{Μητέρες των σουλτάνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας}}
[[Κατηγορία:Οθωμανοί ελληνικής καταγωγής]]
[[Κατηγορία:Οθωμανοί ελληνικής καταγωγής]]
[[Κατηγορία:Βαλιντέ Σουλτάνες]]
[[Κατηγορία:Πόντος]]
[[Κατηγορία:Πόντος]]
[[Κατηγορία:Λαογραφία]]
[[Κατηγορία:Λαογραφία]]

[[ru:Гюльбахар Хатун (мать султана Селима I)]]
[[ru:Гюльбахар Хатун (мать султана Селима I)]]

Έκδοση από την 09:49, 24 Ιουνίου 2014

Γκιουλμπαχάρ Χατούν Β΄
Γέννηση1453
Τραπεζούντα
Θάνατος1510 (57 ετών)
Τραπεζούντα
Τόπος ταφήςΓκιουλμπαχάρ Χατούν Τζαμί, Τραπεζούντα
ΣύζυγοςΒαγιαζήτ Β΄
ΕπίγονοιΣελίμ Α΄
ΟίκοςΟσμανιδών
ΠατέραςΑμπντούς Σαμέντ
ΘρησκείαΙσλάμ
ΕθνικότηταΕλληνική
δεδομένα (π  σ  ε )

Η Γκιουλμπαχάρ Χατούν (Τούρκικα:Gülbahar Hatun) (1453-1510) καταγόταν από το χωριό Λιβερά, της Τραπεζούντα του (Πόντου), έζησε περί το δεύτερο ήμισυ του 15ου αιώνα και υπήρξε σύζυγος του Σουλτάνου Βαγιαζίτ Β΄.

Ήταν κόρη του ιερέα του χωριού και την έλεγαν Μαρία. Ήταν ελληνικής καταγωγής. Κατά την περί αυτής παράδοση που επιβεβαιώνει και ο Κ. Παπαρρηγόπουλος, διερχόμενος κάποτε από το χωριό, κατάκοπος ο Σουλτάνος με την ακολουθία του και βλέποντας το δροσερό τοπίο της ποντιακής εκεί περιοχής ξεπέζεψε για να ξεκουραστεί δίπλα στη πηγή του Ναού του Αγίου Κωνσταντίνου. Εκείνη τη στιγμή είδε να έρχεται η ωραία εκείνη κόρη του ιερέα με το κοπάδι της και της οποίας το κάλλος τόσο κατέθελξε τον Σουλτάνο που της ζήτησε να του προσφέρει εκείνη νερό από το χρυσό κύπελο που της έδωσε. Εκείνη αμέσως του έφερε, αλλά κρατούσε το κύπελλο τόσο αδέξια που κάποια δάκτυλά της βρέχονταν στο νερό.

Ο Σουλτάνος το παρατήρησε και άδειασε το νερό ζητώντας της νέο καθαρότερο. Εκείνη έσπευσε αλλά αυτή τη φορά μέσα στο κύπελλο έπλεαν φύλλα και χόρτα. Ο Σουλτάνος επέπληξε την Μαρία αλλά επειδή ήταν πολύ διψασμένος συνέχισε και ήπιε το νερό ζητώντας να το ξαναγεμίσει. Την στιγμή που έπινε η Μαρία του απολογήθηκε ότι επίτηδες το έκανε, επειδή το νερό είναι πολύ κρύο και εκείνος ήταν ιδρωμένος, έτσι έπρεπε να καθυστερήσει λίγο για να του προφυλάξει την υγεία του.

Ο Σουλτάνος ξεδιψασμένος πλέον και ακούγοντας τα λεγόμενα της Μαρίας συγκινήθηκε από τη λεπτή φροντίδα της ωραίας αυτής κόρης και αμέσως τη ζήτησε από τον πατέρα της, την έφερε με τιμές στη Κωνσταντινούπολη, την έκανε σύζυγό του και την ονόμασε Γκιουλ Μπαχάρ που σημαίνει "το ρόδο της Άνοιξης" ), την οποία και κράτησε επί μακρόν στα ανάκτορά του. Αργότερα όταν αντελήφθη ότι είχε επισύρει το φθόνο των άλλων γυναικών του χαρεμιού του, προκειμένου να την προφυλάξει από τις έντονες ανακτορικές μηχανορραφίες, την έστειλε στην πατρίδα της με τον γιο της και με όλες τις απολαβές και τιμές βασιλικής συζύγου. Εκεί παρέμεινε μέχρι το θανατό της.

Ο γιος της Γκιουλμπαχάρ ο Σελίμ Α΄ έγινε σουλτάνος, αν και ποτέ η ίδια δεν αναγνωρίστηκε ως Βαλιντέ Σουλτάνα επειδή πέθανε πριν από την άνοδο του Σελίμ Α΄ στο θρόνο.

Η Γκιουλμπαχάρ βοήθησε πολύ την πατρίδα της τόσο ώστε τα ιδιαίτερα προνόμια των κατοίκων διατηρήθηκαν μέχρι της εποχής του τουρκικού συντάγματος. Φάνηκε όμως ευεργέτης και στους Τούρκους της περιοχής για χάρη των οποίων έκτισε το "Ιμαρέτ" (στη Τραπεζούντα) που λειτουργούσε ως ιεροσπουδαστήριο (θεολογική σχολή μουσουλμάνων). Σ΄ αυτό δε το τέμενος θάφτηκε η Μαρία (Γκιουλμπαχάρ) όταν πέθανε το 1510 όπου επί του μαυσωλείου της φέρεται επιγραφή στην αραβική και περσική και στην οποία αποκαλείται "Ρωμαία Δέσποινα".

Σημείωση

Το όνομα "Γκιουλμπαχάρ" έγινε περισσότερο όμως γνωστό στους νεοέλληνες από το ομώνυμο ρεμπέτικο τραγούδι που έγραψε ο Βασίλης Τσιτσάνης το 1950 και που το ερμήνευσε η μεγάλη ρεμπέτισσα της εποχής Ρένα Ντάλια σε αργό ανατολίτικο ρυθμό και που υπήρξε μεγάλη επιτυχία, που επανέλαβε και συμπεριέλαβε τελευταία (1985) η Αθηναϊκή κομπανία στο ρεπερτόριό της.