Νόμος πλαίσιο

Ο όρος νόμος- πλαίσιο είναι τεχνικός όρος του ελληνικού Συνταγματικού Δικαίου.

Η έννοια του "νόμου- πλαισίου" προκύπτει από το άρθρο 43 §4 του Συντάγματος της Ελλάδας, το οποίο έχει ως εξής: "Με νόμους που ψηφίζονται από την Ολομέλεια της Βουλής μπορεί να παρέχεται εξουσιοδότηση έκδοσης κανονιστικών διαταγμάτων για τη ρύθμιση των θεμάτων που καθορίζονται σε αυτούς σε γενικό πλαίσιο. Με τους νόμους αυτούς χαράζονται οι γενικές αρχές και οι κατευθύνσεις της ρύθμισης που πρέπει να ακολουθηθεί και τίθενται χρονικά όρια για τη χρήση της εξουσιοδότησης". Συνεπώς, νόμος-πλαίσιο είναι ένας τυπικός νόμος στον οποίο καθορίζονται οι γενικές αρχές και οι κατευθύνσεις του προς ρύθμιση θέματος και περαιτέρω με αυτόν παρέχονται νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις για έκδοση κανονιστικών προεδρικών διαταγμάτων, με τα οποία θα ολοκληρώνεται η συνολική ρύθμιση του θέματος. Ο νόμος- πλαίσιο πρέπει να ψηφίζεται από την Ολομέλεια της Βουλής και με αυτόν τίθενται χρονικά όρια προς την εκτελεστική λειτουργία (Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κυβέρνηση) για την χρήση της παρεχομένης νομοθετικής εξουσιοδότησης.

Παραδείγματα νόμων-πλαισίων

Ο πιο γνωστός νόμος-πλαίσιο ήταν για χρόνια ο ν. 1268/1982 που αφορούσε τη ρύθμιση θεμάτων της ανώτατης παιδείας και των πανεπιστημιακών σπουδών. Ένας σχετικά πρόσφατος νόμος που έχει την ιδιότητα νόμου-πλαισίου είναι ο ν. 3845/2010, με τον οποίο θεσπίσθηκαν τα πρώτα αναγκαία μέτρα , ύστερα από την προσφυγή της χώρας στον μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τις χώρες μέλη του ευρώ, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Δείτε επίσης

Νομοπαραγωγική διαδικασία Προεδρικό διάταγμα