Κάλαμος Λευκάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
μ μκδρ.
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 30: Γραμμή 30:
Το νησί βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το χωριό [[Μύτικας Αιτωλοακαρνανίας|Μύτικας]] της Αιτωλοακαρνανίας αλλά παρά την κοντινή του απόσταση ανήκει διοικητικά στο [[Νομός Λευκάδας|Νομό Λευκάδας]] μαζί με άλλα μικρά νησιά της περιοχής. Είναι κυρίως ορεινό, η κορυφή μάλιστα του βουνού που δεσπόζει στο νησί φτάνει τα 745 μ. Η επικοινωνία με την ηπειρωτική χώρα γίνεται με καΐκια που εκτελούν δρομολόγια από και προς τον Μύτικα στην ακτή της Αιτωλοακαρνανίας. Το νησί φημίζεται για τις όμορφες παραλίες του και αρκετοί το επισκέπτονται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Το νησί βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το χωριό [[Μύτικας Αιτωλοακαρνανίας|Μύτικας]] της Αιτωλοακαρνανίας αλλά παρά την κοντινή του απόσταση ανήκει διοικητικά στο [[Νομός Λευκάδας|Νομό Λευκάδας]] μαζί με άλλα μικρά νησιά της περιοχής. Είναι κυρίως ορεινό, η κορυφή μάλιστα του βουνού που δεσπόζει στο νησί φτάνει τα 745 μ. Η επικοινωνία με την ηπειρωτική χώρα γίνεται με καΐκια που εκτελούν δρομολόγια από και προς τον Μύτικα στην ακτή της Αιτωλοακαρνανίας. Το νησί φημίζεται για τις όμορφες παραλίες του και αρκετοί το επισκέπτονται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
==Ιστορία==
==Ιστορία==
Το νησί έγινε γνωστό στα [[Ορλωφικά]] από τις επιδρομές που εξαπέλυσε από τις ακτές του ο [[Λάμπρος Κατσώνης]] το [[1791]]. Στα χρόνια της [[Ελληνική Επανάσταση|Ελληνικής Επανάστασης]] του 1821 το νησί ήταν έρημο. Μετά τη [[Μάχη του Πέτα]] (4 Ιουλ. 1822) όσοι δεν μπόρεσαν να καταφύγουν στο [[Μεσολόγγι]] αποβιβάστηκαν στην Κάλαμο που τότε τελούσε υπό [[Αγγλίια|αγγλική]] επικυριαρχία. Ο τότε αρμοστής [[Τόμας Μαίτλνατ]] θεώρησε ανεπιθύμητους ους επαναστάτες και τους ξαπέστειλε.<ref>[[Δημήτριος Φωτιάδης]], Η Επανάσταση του 21, τόμ. Β΄. σ. 291</ref>
Το νησί έγινε γνωστό στα [[Ορλωφικά]] από τις επιδρομές που εξαπέλυσε από τις ακτές του ο [[Λάμπρος Κατσώνης]] το [[1791]]. Στα χρόνια της [[Ελληνική Επανάσταση|Ελληνικής Επανάστασης]] του 1821 το νησί ήταν έρημο. Μετά τη [[Μάχη του Πέτα]] (4 Ιουλ. 1822) όσοι δεν μπόρεσαν να καταφύγουν στο [[Μεσολόγγι]] αποβιβάστηκαν στην Κάλαμο που τότε τελούσε υπό [[Αγγλίια|αγγλική]] κυριαρχία. Ο τότε [[αρμοστής]] [[Τόμας Μαίτλαντ]] θεώρησε ανεπιθύμητους ους επαναστάτες και τους ξαπέστειλε.<ref>[[Δημήτριος Φωτιάδης]], Η Επανάσταση του 21, τόμ. Β΄. σ. 291</ref>

==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
{{παραπομπές}}

Έκδοση από την 13:40, 29 Μαΐου 2014

Συντεταγμένες: 38°37′56″N 20°54′53″E / 38.6323°N 20.9148°E / 38.6323; 20.9148

Κάλαμος
Η Κάλαμος στο ηλιοβασίλεμα
Γεωγραφία
ΑρχιπέλαγοςΙόνιο Πέλαγος
Νησιωτικό σύμπλεγμαΤηλεβοΐδες νήσοι
Έκταση24,964 km²
Υψόμετρο745 μ
Υψηλότερη κορυφήΒουνί
Χώρα
ΠεριφέρειαΙονίων Νήσων
ΝομόςΛευκάδας
ΠρωτεύουσαΚάλαμος
Δημογραφικά
Πληθυσμός543 (απογραφής 2001)
Πρόσθετες πληροφορίες
Ιστοσελίδαwww.kalamosisland.gr
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Κάλαμος ή ο Κάλαμος, (27,88 τ. χλμ κάτ. 543, 2001),[1] είναι μικρό νησί στο Ιόνιο Πέλαγος, σε πολύ κοντινή απόσταση από τη δυτική ακτή της Αιτωλοακαρνανίας.

Το νησί βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το χωριό Μύτικας της Αιτωλοακαρνανίας αλλά παρά την κοντινή του απόσταση ανήκει διοικητικά στο Νομό Λευκάδας μαζί με άλλα μικρά νησιά της περιοχής. Είναι κυρίως ορεινό, η κορυφή μάλιστα του βουνού που δεσπόζει στο νησί φτάνει τα 745 μ. Η επικοινωνία με την ηπειρωτική χώρα γίνεται με καΐκια που εκτελούν δρομολόγια από και προς τον Μύτικα στην ακτή της Αιτωλοακαρνανίας. Το νησί φημίζεται για τις όμορφες παραλίες του και αρκετοί το επισκέπτονται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Ιστορία

Το νησί έγινε γνωστό στα Ορλωφικά από τις επιδρομές που εξαπέλυσε από τις ακτές του ο Λάμπρος Κατσώνης το 1791. Στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 το νησί ήταν έρημο. Μετά τη Μάχη του Πέτα (4 Ιουλ. 1822) όσοι δεν μπόρεσαν να καταφύγουν στο Μεσολόγγι αποβιβάστηκαν στην Κάλαμο που τότε τελούσε υπό αγγλική κυριαρχία. Ο τότε αρμοστής Τόμας Μαίτλαντ θεώρησε ανεπιθύμητους ους επαναστάτες και τους ξαπέστειλε.[2]

Παραπομπές

  1. Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 12, σ.763 ISBN 960-8177-62-6
  2. Δημήτριος Φωτιάδης, Η Επανάσταση του 21, τόμ. Β΄. σ. 291

Εξωτερικοί σύνδεσμοι