Νίκος Αναστόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ clean up, αντικατέστησε: συμμετοχέςεθνικώνομάδων → συμμετοχέςεθνικήςομάδας, εθνικέςομάδες → εθνικήομάδα, περί με τη χρήση [[Βικιπαίδεια:AutoW... |
μ clean up, αντικατέστησε: σύλλογοιπροπονητή → προπονητής (15), περίοδοιπροπονητή → περίοδοςπροπονητής (15) με τη χρήση AWB |
||
Γραμμή 25: | Γραμμή 25: | ||
| περίοδοςεθνικήςομάδας1=1977-1988 | εθνικήομάδα1= Ελλάδα | συμμετοχέςεθνικήςομάδας1 =74 | γκολεθνικήςομάδας1 =29 |
| περίοδοςεθνικήςομάδας1=1977-1988 | εθνικήομάδα1= Ελλάδα | συμμετοχέςεθνικήςομάδας1 =74 | γκολεθνικήςομάδας1 =29 |
||
| τίτλοι = |
| τίτλοι = |
||
| |
| προπονητής1=Πανελευσινιακός | περίοδοςπροπονητής1=1995–1996 |
||
| |
| προπονητής2=Πανσερραϊκός | περίοδοςπροπονητής2=1997–1998 |
||
| |
| προπονητής3=Παναιτωλικός | περίοδοςπροπονητής3=2000–2001 |
||
| |
| προπονητής4=ΠΑΣ Γιάννινα | περίοδοςπροπονητής4=2001–2002 |
||
| |
| προπονητής5=Παναχαϊκή | περίοδοςπροπονητής5=2002 |
||
| |
| προπονητής6=Καλλιθέα | περίοδοςπροπονητής6=2003 |
||
| |
| προπονητής7=Κέρκυρα | περίοδοςπροπονητής7=2003–2005 |
||
| |
| προπονητής8=Άρης Θεσσαλονίκης | περίοδοςπροπονητής8=2005–2005 |
||
| |
| προπονητής9=Ιωνικός Νίκαιας | περίοδοςπροπονητής9=2008 |
||
| |
| προπονητής10=ΠΑΣ Γιάννινα | περίοδοςπροπονητής10=2008 |
||
| |
| προπονητής11=Καβάλα | περίοδοςπροπονητής11=2008–2009 |
||
| |
| προπονητής12=ΟΦΗ | περίοδοςπροπονητής12=2010–2012 |
||
| |
| προπονητής13=Ατρόμητος Αθηνών | περίοδοςπροπονητής13=2012–2013 |
||
| |
| προπονητής14=Α.Ο. Πλατανιά | περίοδοςπροπονητής14=2013–2014 |
||
| |
| προπονητής15=Πανιώνιος | περίοδοςπροπονητής15=2014– |
||
}} |
}} |
||
Έκδοση από την 01:27, 20 Απριλίου 2014
Αρχείο:ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ.jpg Σκίτσο του Ν.Αναστόπουλου με τη φανέλα του Ολυμπιακού | |||
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 22 Ιανουαρίου 1958 | ||
Τόπος γέννησης | Δάφνη Αττικής, Ελλάδα | ||
Θέση | Επιθετικός | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
Πανιώνιος | 117 | (25) | |
Ολυμπιακός Πειραιώς | 187 | (115) | |
ΑΣ Αβελλίνο 1912 | 16 | (0) | |
Πανιώνιος | 11 | (5) | |
Ολυμπιακός Πειραιώς | 72 | (30) | |
Ιωνικός Νίκαιας | 19 | (7) | |
Ολυμπιακός Πειραιώς | 3 | (0) | |
Σύνολο | 425 | (182) | |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1977-1988 | Ελλάδα | 74 | (29) |
Προπονητική καριέρα | |||
Περίοδος | Ομάδα | ||
1995–1996 | Πανελευσινιακός | ||
1997–1998 | Πανσερραϊκός | ||
2000–2001 | Παναιτωλικός | ||
2001–2002 | ΠΑΣ Γιάννινα | ||
2002 | Παναχαϊκή | ||
2003 | Καλλιθέα | ||
2003–2005 | Κέρκυρα | ||
2005–2005 | Άρης Θεσσαλονίκης | ||
2008 | Ιωνικός Νίκαιας | ||
2008 | ΠΑΣ Γιάννινα | ||
2008–2009 | Καβάλα | ||
2010–2012 | ΟΦΗ | ||
2012–2013 | Ατρόμητος Αθηνών | ||
2013–2014 | Πλατανιάς | ||
2014– | Πανιώνιος | ||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Νίκος Αναστόπουλος (γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1958 στη Δάφνη Αττικής) είναι Έλληνας προπονητής ποδοσφαίρου και πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής. Αγωνιζόταν στην επίθεση (κλασικό «9άρι») και θεωρείται ο πιο ταλαντούχος Έλληνας σκόρερ της γενιάς του.
Σε 262 αγώνες πρωταθλήματος στις τρεις θητείες του στον Ολυμπιακό, πέτυχε 145 τέρματα.
Ποδοσφαιρική καριέρα
Σε συλλογικό επίπεδο
Ξεκίνησε την καριέρα του από την ομάδα του Α.Ο. Δάφνης και στη συνέχεια μεταγράφηκε στον Πανιώνιο. Με την ομάδα του Πανιωνίου κέρδισε το Κύπελλο Ελλάδας το 1979, ενώ στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης σκόραρε τρία γκολ απέναντι σε Τβέντε και Γκέτεμποργκ.
Το 1980 αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό, με τον οποίο καθιερώθηκε και κατέκτησε τέσσερα Πρωταθλήματα (1981, 1982, 1983, 1987) και ένα Κύπελλο (1981). Αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ Ελλάδας και μια φορά τρίτος σκόρερ Ευρώπης (χάλκινο παπούτσι).
Όλες αυτές οι διακρίσεις παρακίνησαν την ιταλική Αβελίνο να τον αποκτήσει. Αυτή η κίνηση προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, σε μια εποχή που η μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή στο εξωτερικό (πόσο μάλλον σε ένα κορυφαίο πρωτάθλημα όπως το ιταλικό) ήταν σχεδόν ανήκουστη. Στην Ιταλία αγωνίστηκε την περίοδο 1987-1988 χωρίς να καταφέρει να προσαρμοστεί, αλλά εκείνη την περίοδο εμφάνισε τη διάσημη πλέον αδυναμία του για τα ακριβά ιταλικά κοστούμια και για όλα τα είδη ιταλικού καφέ.[1] Τότε πρωταγωνίστησε και σε διαφημίσεις διάφορων προϊόντων. Επέστρεψε στην Ελλάδα την επόμενη χρονιά για να αγωνιστεί στον Πανιώνιο.
Την αγωνιστική περίοδο 1989-1990 επέστρεψε στον Ολυμπιακό για να κατακτήσει δύο ακόμα Κύπελλα Ελλάδας (1990, 1992). Την περίοδο 1992-1993 είχε μια καλή χρονιά με τον Ιωνικό, μετά από την οποία επέστρεψε για τρίτη φορά στον Ολυμπιακό, όπου και έκλεισε τη μεγάλη καριέρα του.
Ανά περίοδο
Σύλλογος | Περίοδος | Πρωτάθλημα | Κύπελλο | ευρωπαϊκή διοργάνωση |
ΣΥΝΟΛΟ ΠΕΡΙΟΔΟΥ | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
συμμετ. | τέρμ. | συμμετ. | τέρμ. | συμμετ. | τέρμ. | συμμετ. | τέρμ. | τερμ. / συμμ. |
θέση σε σκόρερς | |
Πανιώνιος | 1976–77 | 32 | 11 | — | 32 | 11 | ||||
1977–78 | 27 | 3 | — | 27 | 3 | |||||
1978–79 | 28 | 4 | — | 28 | 4 | |||||
1979–80 | 30 | 7 | 4 | 3 | 34 | 10 | ||||
1980–81 α' | 0 | 0 | — | 0 | 0 | |||||
1976-1980 | 117 | 25 | 4 | 3 | 121 | 28 | ||||
Ολυμπιακός | 1980–81 β' | 20 | 4 | — | 20 | 4 | ||||
1981–82 | [2] | 3314[2] | 2 | 1 | 35 | 15 | 0,43 | |||
1982–83 | 31 | 29 | 4 | 1 | 35 | 30 | 0,86 | 1η (σε Ευρώπη 3η) | ||
1983–84 | 30 | 18 | 4 | 3 | 34 | 21 | 0,62 | 1η | ||
1984–85 | 28 | 15 | 4 | 2 | 32 | 17 | 0,53 | 2η | ||
1985–86 | 24 | 19 | — | 24 | 19 | 0,79 | 1η | |||
1986–87 | 21 | 16 | 4 | 3 | 25 | 19 | 0,76 | 1η | ||
1980-1987 | 187 | 115 | 18 | 10 | 205 | 125 | 0,61 | |||
Αβελίνο | 1987–88 | 16 | 0 | — | 16 | 0 | ||||
Πανιώνιος | 1988–89 α' | 11 | 5 | — | 11 | 5 | 0,45 | |||
Ολυμπιακός | 1989–90 | 22 | 7 | 6 | 2 | 28 | 9 | |||
1990–91 | 26 | 17 | 4 | 2 | 30 | 19 | 0,63 | 3η | ||
1991–92 | 24 | 6 | — | 24 | 6 | |||||
1989-1992 | 72 | 30 | 10 | 4 | 82 | 34 | 0,41 | |||
Ιωνικός Νίκ. | 1992–93 | 19 | 7 | — | 19 | 7 | ||||
Ολυμπιακός | 1993–94 α' | 3 | 0 | 1 | 0 | 4 | 0 | |||
ΣΥΝΟΛΑ 18ετούς ΚΑΡΙΕΡΑΣ | 425 | 182 | 33 | 17 | 458 | 199 | 0,43 | |||
5ετία σε Πανιώνιο | 128 | 30 | 4 | 3 | 132 | 33 | 0,25 | |||
10ετία σε Ολυμπιακό | 262 | 145 | 29 | 14 | 291 | 159 | 0,55 |
Τίτλοι - διακρίσεις
- 4 πρωταθλήματα
- 1981,
- 1982,
- 1983,
- 1987
- 4 κύπελλα
- 1979,
- 1981,
- 1990,
- 1992
- 4 φορές πρώτος σκόρερ Ελλάδας (χρυσό παπούτσι)
- 1983 (29 γκολ),
- 1984 (18 γκολ),
- 1986 (19 γκολ),
- 1987 (16 γκολ)
- 1 φορά τρίτος σκόρερ Ευρώπης (χάλκινο παπούτσι Ευρώπης)
- 1983 (29 γκολ)
Στις εθνικές ομάδες
Στις 21 Σεπτεμβρίου 1977 συμμετείχε για πρώτη φορά στην Εθνική Ελλάδας με την οποία αγωνίστηκε έως το 1988 σε 74[3] αγώνες και σκόραρε 29 γκολ. Αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1980 στην Ιταλία και σκόραρε 1 γκολ απέναντι στην Τσεχοσλοβακία. Είναι μέχρι σήμερα ο πρώτος σκόρερ της Εθνικής Ελλάδας.
Προηγουμένως είχε αγωνιστεί με την Εθνική Νέων στην προκριματική και στην τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 1977 και σκόραρε πέντε γκολ, τα δύο πρώτα επί της Ουγγαρίας στις 6/4/77 στην Κατερίνη (σκορ: 4-0).
Επίσης, αγωνίστηκε στην Εθνική Ελπίδων και μάλιστα στις 7/2/1979 σκόραρε το πρώτο ελληνικό γκολ σε φιλικό με τη Λιβύη (σκορ: 2-2).
Προπονητική καριέρα
Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας ταξίδεψε στο εξωτερικό και παρακολούθησε μαθήματα προπονητικής δίπλα σε μεγάλους Ευρωπαίους προπονητές κυρίως στην Ιταλία και επέστρεψε στην Ελλάδα για να ακολουθήσει καριέρα προπονητή. Έχει δουλέψει σε αρκετές ομάδες και έχει καταφέρει να ανεβάσει το επίπεδο πολλών ομάδων. Αξιοσημείωτο είναι το έργο του το 2002 στον Π.Α.Σ. Γιάννινα, στον οποίο επέστρεψε ξανά τον Ιούνιο του 2008.[4]
Από το 2010 ως το 2012 εργάστηκε στον Ο.Φ.Η. και στα τέλη του 2012 ανέλαβε προπονητής του Ατρόμητου από τον οποίο και απολύθηκε έπειτα από την ήττα με 0-1 στον εντός έδρας αγώνα με τον Άρη στις 6 Μαρτίου 2013.
Tον Νοέμβριο του 2013 ανέλαβε προπονητής στον Πλατανιά, από τον οποίο αποχώρησε τον Φεβρουάριο του 2014 και μερικές ημέρες αργότερα ήρθε σε συμφωνία με τον Πανιώνιο[5].
Παραπομπές
- ↑ Ο "golden coach" του Ο.Φ.Η. και του Κολωνακίου!, onsports.gr, 30 Οκτωβρίου 2011
- ↑ 2,0 2,1 συμπεριλαμβάνεται ο αγώνας κατάταξης (μπαράζ) της περιόδου 1981-82 για την πρώτη θέση: Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 2-1 στο Εθνικό Στάδιο Βόλου και το ένα τέρμα που σημείωσε
- ↑ κάποιες πηγές εσφαλμένα αντιγράφουν 75 από τον κατάλογο Ελλήνων διεθνών του επίσημου ιστότοπου της ΕΠΟ. Το ορθό 74 επιβεβαιώνουν οι: RSSSF, eu-football.info, national-football-teams.com (Country-statistics) και βασικά η καταμέτρηση από τις συνθέσεις ανά διεθνή αγώνα στο αρχείο της... ΕΠΟ.
- ↑ Ξανά στον ΠΑΣ Γιάννινα ο Αναστόπουλος, εφημ. «Η Καθημερινή», 13 Ιουνίου 2008
- ↑ Συμφωνία με Αναστόπουλο, www.sport-fm.gr
Πηγές
- Η καριέρα του Νίκου Αναστόπουλου στο National Football Teams
- "Το Έπος της Α' Εθνικής", Γιώργος Παγιωτέλης, μηνιαίο αθλητικό περιοδικό «Οι Παγκόσμιοι», τεύχη Ιανουάριος 1996 - Οκτώβριος 1997
- Στοιχεία πρωταθλημάτων Ελλάδας, Αλέξανδρος Μαστρογιαννόπουλος, RSSSF (Recreation & Sports Soccer Statistics Foundation)
|
- Έλληνες ποδοσφαιριστές
- Έλληνες προπονητές ποδοσφαίρου
- Ποδοσφαιριστές Εθνικής Ελλάδος
- Ποδοσφαιριστές Εθνικής Ελλάδας U21
- Ποδοσφαιριστές Εθνικής Ελλάδας U19
- Ποδοσφαιριστές Πανιωνίου
- Ποδοσφαιριστές Ολυμπιακού Πειραιώς
- Ποδοσφαιριστές Ιωνικού Νίκαιας
- Προπονητές ποδοσφαίρου Παναχαϊκής
- Προπονητές ποδοσφαίρου Άρη Θεσσαλονίκης
- Αθηναίοι αθλητές
- Γεννήσεις το 1958
- Προπονητές ποδοσφαίρου Ατρόμητου Αθηνών
- Προπονητές ποδοσφαίρου Γ.Σ. Καλλιθέας
- Προπονητές ποδοσφαίρου Α.Ο. Κέρκυρας
- Προπονητές ποδοσφαίρου Παναιτωλικού
- Επιθετικοί ποδοσφαιριστές
- Ποδοσφαιριστές ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 1980
- Ποδοσφαιριστές Σούπερ Λιγκ
- Ποδοσφαιριστές Σέριε Α
- Προπονητές ποδοσφαίρου Πανσερραϊκού
- Ποδοσφαιριστές ΑΣ Αβελλίνο 1912