Κώστας Λαζαρίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''Κώστας Λαζαρίδης''' (1900-1943) ήταν γνωστός Έλληνας συνδικαλιστής. Ήταν ανώτατο στέλεχος του [[ΚΚΕ]], μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ, και γραμματέας του Εργατικού ΕΑΜ ([[ΕΕΑΜ]]). Εκτελέστηκε για την Αντιστασιακή του δράση το 1943. Ήταν πατέρας του [[Τάκης Λαζαρίδης|Τάκη Λαζαρίδη]].
Ο '''Κώστας Λαζαρίδης''' (1900-1943) ήταν γνωστός Έλληνας συνδικαλιστής. Ήταν ανώτατο στέλεχος του [[ΚΚΕ]], μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ, και γραμματέας του Εργατικού ΕΑΜ ([[ΕΕΑΜ]]). Εκτελέστηκε για την Αντιστασιακή του δράση το 1943.


== Νεανικά Χρόνια ==
== Νεανικά Χρόνια ==
Γραμμή 16: Γραμμή 16:


== Οικογενειακή κατάσταση ==
== Οικογενειακή κατάσταση ==
Ήταν νυμφευμένος με τη [[Σουλτάνα Λαζαρίδου]] (είχε καταδικαστεί σε ισόβια από τους Βουλγάρους για την αντιστασιακή της δράση) και είχε δυο παιδιά.
Ήταν νυμφευμένος με τη [[Σουλτάνα Λαζαρίδου]] (είχε καταδικαστεί σε ισόβια από τους Βουλγάρους για την αντιστασιακή της δράση) και είχε δυο παιδιά. Ο ένας γιος του ο [[Τάκης Λαζαρίδης]] καταδικάστηκε σε θάνατο στην "[[Υπόθεση Μπελογιάννη]]", χωρίς τελικά να εκτελεστεί.


== Πηγές ==
== Πηγές ==

Έκδοση από την 21:19, 2 Απριλίου 2014

Ο Κώστας Λαζαρίδης (1900-1943) ήταν γνωστός Έλληνας συνδικαλιστής. Ήταν ανώτατο στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ, και γραμματέας του Εργατικού ΕΑΜ (ΕΕΑΜ). Εκτελέστηκε για την Αντιστασιακή του δράση το 1943.

Νεανικά Χρόνια

Γεννήθηκε στους Ασώματους Ιάσμου της Ροδόπης το 1900. Από μικρός έγινε στέλεχος του ΚΚΕ. Το 1932 ήταν υποψήφιος βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Ενιαίο Μέτωπο Εργατών Αγροτών. Το 1934 συμμετείχε στην Ενωτική Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας ως γενικός γραμματέας της[1]. Με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου θα περάσει στην παρανομία.

Δράση στην Κατοχή, ΕΕΑΜ

Το 1937 κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου θα συλληφθεί από την Ασφάλεια και θα φυλακιστεί στην Ακροναυπλία μαζί με πολλούς άλλους κομμουνιστές. Μετά την κατάληψη της χώρας από τους Γερμανούς όντας φυλακισμένος από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου δεν θα ελευθερωθεί αλλά θα παραδοθεί μαζί με χιλιάδες άλλους πολιτικούς κρατουμένους στους κατακτητές. Οι Γερμανοί τον απελευθέρωσαν από την Ακροναυπλία σαν Σλαβομακεδόνα στις 30 Ιουνίου 1941 μαζί με 27 άλλους κρατούμενους κατόπιν επιθυμίας της Βουλγαρικής πρεσβείας[2]. Ο Λαζαρίδης για να αποφυλακιστεί παρίστανε τον Σλαβομακεδόνα βάσει κάποιων σλάβικων λέξεων που είχε μάθει μέσα στη φυλακή. Μετά την απελευθέρωσή του σαν σλαβομακεδόνας πήγε στην Αθήνα για να ενταχθεί και να δουλέψει στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ.

Την περίοδο Μαΐου – Ιουνίου 1941 συγκροτήθηκε η λεγόμενη «Νέα Κεντρική Επιτροπή» (ΝΚΕ) του ΚΚΕ με τέσσερα μέλη: τον Πέτρο Ρούσο, την Χρύσα Χατζηβασιλείου, τον Παντελή Καραγκίτση και τον Ανδρέα Τσίπα. Στις 1-3 Ιούλη του 1941 συνήλθε στην Αθήνα η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ[3] από τα 4 μέλη της ΝΚΕ και τους Κώστα Λαζαρίδη και Ανδρέα Τζήμα. Η Ολομέλεια κάλεσε τον ελληνικό λαό, τα κόμματα και τις οργανώσεις του σε ένα εθνικό μέτωπο απελευθέρωσης.

Ο Κώστας Λαζαρίδης στις 16 Ιούλη του 1941 υπέγραψε το συμφωνητικό του Εργατικού Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΕΑΜ), εκ μέρους της Ενωτικής Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας που έλεγχε το ΚΚΕ[4].

Εκτέλεση

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συνελήφθη και φυλακίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου. Εκτελέστηκε στις 10-5-1943 στο σκοπευτήριο της Καισαριανής για την αντιστασιακή του δράση, ενώ οι Γερμανοί του πρότειναν να ενταχθεί στους δωσιλογικούς μηχανισμούς με αντάλλαγμα την ζωή του καθώς και χρήματα[5].

Οικογενειακή κατάσταση

Ήταν νυμφευμένος με τη Σουλτάνα Λαζαρίδου (είχε καταδικαστεί σε ισόβια από τους Βουλγάρους για την αντιστασιακή της δράση) και είχε δυο παιδιά. Ο ένας γιος του ο Τάκης Λαζαρίδης καταδικάστηκε σε θάνατο στην "Υπόθεση Μπελογιάννη", χωρίς τελικά να εκτελεστεί.

Πηγές

  • Ευτυχώς Ηττηθήκαμε Σύντροφοι. Τάκης Λαζαρίδης, εκδόσεις Πελασγός.
  • Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' Τόμος 1918-1949, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2012
  • Ιστορία της Αντίστασης 1940-1945, Εκδόσεις Αυλός, Αθήνα 1979

Παραπομπές