Σερδινή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Βιβλιογραφία - Πηγές: εισαγωγή υπερσυνδέσμων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 10: Γραμμή 10:
==Ιστορία==
==Ιστορία==
Σε θέσεις<ref>Κολώνας 2000, σελ. 94</ref> πάνω στην εύφορη κοιλάδα που δημιουργεί η Σερδινή έχουν βρεθει αρχαία και έχουν γίνει ανασκαφές, ιδιαίτερα στα [[Σπαλιαρέϊκα]]<ref>Τριανταφύλλου 1995, τ. Β., σελ. 1840</ref><ref>Βλ. Πετρόπουλος 2000</ref> και στα [[Άνω_Σουδεναίικα_Αχαΐας|Άνω Σουδενέϊκα]]<ref>Ριζάκης 2000, σελ. 127</ref> από την περίοδο του [[Μυκηναϊκός_πολιτισμός|Μυκηναϊκού Πολιτισμού]].
Σε θέσεις<ref>Κολώνας 2000, σελ. 94</ref> πάνω στην εύφορη κοιλάδα που δημιουργεί η Σερδινή έχουν βρεθει αρχαία και έχουν γίνει ανασκαφές, ιδιαίτερα στα [[Σπαλιαρέϊκα]]<ref>Τριανταφύλλου 1995, τ. Β., σελ. 1840</ref><ref>Βλ. Πετρόπουλος 2000</ref> και στα [[Άνω_Σουδεναίικα_Αχαΐας|Άνω Σουδενέϊκα]]<ref>Ριζάκης 2000, σελ. 127</ref> από την περίοδο του [[Μυκηναϊκός_πολιτισμός|Μυκηναϊκού Πολιτισμού]].

==Λοιπά στοιχεία==
Ακούγεται στις μέρες μας στην περιοχή το τοπωνύμιο ''Σερδενή Αλισσού''.


== Παραπομπές ==
== Παραπομπές ==

Έκδοση από την 00:18, 12 Φεβρουαρίου 2014

Ο χείμαρρος Σερδινή ανάμεσα στα χωριά Φώσταινα και Αυγεραίικα Αχαΐας

Τοποθεσία

Η Σερδινή (ή και Σερδενή[1]) είναι παραπόταμος του ποταμού Πείρου του Νομού Αχαΐας και εκβάλλει σε αυτόν νότια του χωριού Κάτω Αλισσός και ανατολικά του οικισμού Στεναΐτικα του πρώην Δήμου Δύμης. Πηγάζει πολύ κοντά στο χωριό Φλόκας του πρώην Δήμου Ωλενίας. Παλιότερα ονομαζόταν Καύκων[2][3].

Το ποτάμι δημιουργεί μια κοιλάδα διασχίζοντας όλο τον πρώην Δήμο Ωλενίας περνώντας βόρεια από το χωριό Ζησιμέικα και δυτικά, διαδοχικά, από τα χωριά Άνω Σουδενέϊκα, Αυγεραίικα, Κράλι, Θωμαίικα, Λουσικά[4], και πριν εκβάλλει στον Πείρο, ανατολικά, από τους οικισμούς Σπαλιαρέϊκα και Υψηλή Ράχη.

Έχει μήκος 15,6 χιλιόμετρα[5].

Ιστορία

Σε θέσεις[6] πάνω στην εύφορη κοιλάδα που δημιουργεί η Σερδινή έχουν βρεθει αρχαία και έχουν γίνει ανασκαφές, ιδιαίτερα στα Σπαλιαρέϊκα[7][8] και στα Άνω Σουδενέϊκα[9] από την περίοδο του Μυκηναϊκού Πολιτισμού.

Λοιπά στοιχεία

Ακούγεται στις μέρες μας στην περιοχή το τοπωνύμιο Σερδενή Αλισσού.

Παραπομπές

  1. Τριανταφύλλου 1995, τ. Β., σελ. 1840
  2. Κορύλλος 1903, σελ. 32, 83
  3. Η Καύκωνα βλ. στο Λάζαρης 1998, σελ. 46
  4. Βλ. λήμμα Lousika στο Worldlingo
  5. Βλ. ΥΠΕΚΑ 2012, σελ. 42
  6. Κολώνας 2000, σελ. 94
  7. Τριανταφύλλου 1995, τ. Β., σελ. 1840
  8. Βλ. Πετρόπουλος 2000
  9. Ριζάκης 2000, σελ. 127

Βιβλιογραφία - Πηγές

  • Λάζαρος Κολώνας, "Μυκηναϊκές εγκαταστάσεις στην ορεινή Δυμαία Χώρα" στο Α.Δ.Ριζάκης, Αχαϊκό Τοπίο ΙΙ. Δύμη και Δυμαία Χώρα. Πρακτικά του Διεθνούς Συνεδρίου «ΔΥΜΑΙΑ-ΒΟΥΠΡΑΣΙΑ», Κάτω Αχαΐα, 6-8 Οκτωβρίου 1995 , Κ.Ε.Ρ.Α.-Ε.Ι.Ε., Αθήνα 2000 (σειρά: Μελετήματα, αρ.: 29) σελ. 93-98
  • Χρήστου Π. Κορύλλου, Χωρογραφία της Ελλάδος. Α'. Νομός Αχαΐας, Εν Αθήναις, εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων "Ανέστη Κωνσταντινίδου", 1903
  • Βασίλης Κ. Λάζαρης (επιμ.), Στέφανου Ν. Θωμόπουλου "Ιστορία της Πόλεως Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1821". Έκδοση τέταρτη στη δημοτική γλώσσα και με βάση τα χειρόγραφα του συγγραφέα, Πάτρα, Αχαϊκές Εκδόσεις, 1998, τόμος Α' ISBN 960-7960-08-4
  • Μιχάλης Πετρόπουλος, "Μυκηναϊκό νεκροταφείο στα Σπαλιαρέϊκα των Λουσικών" στο Α.Δ.Ριζάκης, Αχαϊκό Τοπίο ΙΙ. Δύμη και Δυμαία Χώρα. Πρακτικά του Διεθνούς Συνεδρίου «ΔΥΜΑΙΑ-ΒΟΥΠΡΑΣΙΑ», Κάτω Αχαΐα, 6-8 Οκτωβρίου 1995 , Κ.Ε.Ρ.Α.-Ε.Ι.Ε., Αθήνα 2000 (σειρά: Μελετήματα, αρ.: 29) σελ. 65-92
  • Αθανάσιος Δ. Ριζάκης, "Tò λατρευτικόν πάνθεον τής αρχαίας Δύμης: θεοί καi ήρωες" στο Α.Δ.Ριζάκης, Αχαϊκό Τοπίο ΙΙ. Δύμη και Δυμαία Χώρα. Πρακτικά του Διεθνούς Συνεδρίου «ΔΥΜΑΙΑ-ΒΟΥΠΡΑΣΙΑ», Κάτω Αχαΐα, 6-8 Οκτωβρίου 1995 , Κ.Ε.Ρ.Α.-Ε.Ι.Ε., Αθήνα 2000 (σειρά: Μελετήματα, αρ.: 29) σελ. 123-138
  • Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τυπογραφείο Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, τόμος Β', Τρίτη Έκδοση
  • Υ.Π.Ε.Κ.Α.-Ειδική Γραμματεία Υδάτων, Εφαρμογή Οδηγίας 2007/60/ΕΚ. Προκαταρκτική Αξιολόγηση Κινδύνων Πλημμύρας, Αθήνα, 2012 (ηλεκτρονικό έγγραφο)
  • Νικόλας Φαράκλας, Η Γεωπολιτική Οργάνωση της Πελοποννησιακής Αχαΐας, Πανεπιστήμιο Κρήτης-Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας-Τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης, σειρά: Ρίθυμνα-Θέματα Κλασικής Αρχαιολογίας, αρ.9, Ρέθυμνο 2001