Ευσέβιος Βερκελλών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 19 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q181489
μδιορθ
Γραμμή 2: Γραμμή 2:


==Βίος==
==Βίος==
Ο '''Ευσέβιος Βερκελλών''' είναι άγνωστο πότε γεννήθηκε. Καταγόταν από την [[Σαρδηνία]]. Το [[344]]/[[345]] έγινε ο πρώτος επίσκοπος Βερκελλών (σημερινό [[Βερτσέλλι]] (Vercelli)) στην Ιταλία. Θα δράσει ιεραποστολικά στην περιοχή του [[Πεδεμόντιο|Πεδεμοντίου]] και κατά την δεκαετία του [[350]] θα υποστηρίξει σθεναρά τον αγώνα κατά του [[Αρειανισμός|αρειανισμού]]. Επειδή δεν συναίνεσε στην καταδίκη του [[Μέγας Αθανάσιος|Μεγάλου Αθανασίου]] από τη [[Σύνοδος των Μεδιολάνων (355 μ.Χ.)|Σύνοδο των Μεδιολάνων]] το [[355]], στην οποία είχε κληθεί να συμμετάσχει, θα εξοριστεί στην [[Σκυθόπολη Παλαιστίνης|Σκυθόπολη]] της Παλαιστίνης κι έπειτα στη [[Θηβαΐδα]] της Αιγύπτου. Με την άνοδο του [[Ιουλιανός|Ιουλιανού]] και την έκδοση, το [[362]] διατάγματος που επέτρεπε την επιστροφή των εξορίστων ορθοδόξων επισκόπων στουςθρόνους τους θα συμμετάσχει στη σύνοδο που συγκάλεσε ο Αθανάσιος το [[362]] στην [[Αλεξάνδρεια]] με σκοπό την αντιμετώπιση των μετανικαιϊκών θεολογικών προβλημάτων, όπως της ταυτότητας ή μη ''ουσίας και ''υποστάσεως'', της κτιστότητας ή μη του Αγίου Πνεύματος.<ref>Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία, τομ. Β, Αθήνα, 1990, σλ. 222</ref>
Ο '''Ευσέβιος Βερκελλών''' είναι άγνωστο πότε γεννήθηκε. Καταγόταν από την [[Σαρδηνία]]. Το [[344]]/[[345]] έγινε ο πρώτος επίσκοπος Βερκελλών (σημερινό [[Βερτσέλλι]] (Vercelli)) στην Ιταλία. Θα δράσει ιεραποστολικά στην περιοχή του [[Πεδεμόντιο|Πεδεμοντίου]] και κατά την δεκαετία του [[350]] θα υποστηρίξει σθεναρά τον αγώνα κατά του [[Αρειανισμός|αρειανισμού]]. Επειδή δεν συναίνεσε στην καταδίκη του [[Μέγας Αθανάσιος|Μεγάλου Αθανασίου]] από τη [[Σύνοδος των Μεδιολάνων (355 μ.Χ.)|Σύνοδο των Μεδιολάνων]] το [[355]], στην οποία είχε κληθεί να συμμετάσχει, θα εξοριστεί στην [[Σκυθόπολη Παλαιστίνης|Σκυθόπολη]] της Παλαιστίνης κι έπειτα στη [[Θηβαΐδα]] της Αιγύπτου. Με την άνοδο του [[Ιουλιανός|Ιουλιανού]] και την έκδοση, το [[362]] διατάγματος που επέτρεπε την επιστροφή των εξορίστων ορθοδόξων επισκόπων στουςθρόνους τους θα συμμετάσχει στη σύνοδο που συγκάλεσε ο Αθανάσιος το [[362]] στην [[Αλεξάνδρεια]] με σκοπό την αντιμετώπιση των μετανικαιϊκών θεολογικών προβλημάτων, όπως της ταυτότητας ή μη ''ουσίας και ''υποστάσεως'', της κτιστότητας ή μη του Αγίου Πνεύματος.<ref>Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία, τομ. Β΄, Αθήνα, 1990, σελ. 222</ref>
Τις αποφάσεις της θα αναλάβει να τις κοινοποιήσει στη Δύση ο Ευσέβιος. Επιστρέφοντας στην έδρα του πέρασε από την [[Αντιόχεια]], όπου θα έλθει σε ρίξη με τον [[Λουκίφερ Καλάρεως]], εξόριστο εκεί, επειδή χειροτόνησε ως επίσκοπο της πόλης τον [[Παυλίνος|Παυλίνο]] σε βάρος του [[Μελέτιος Αντιοχείας|Μελέτιου Αντιοχείας]].
Τις αποφάσεις της θα αναλάβει να τις κοινοποιήσει στη Δύση ο Ευσέβιος. Επιστρέφοντας στην έδρα του πέρασε από την [[Αντιόχεια]], όπου θα έλθει σε ρήξη με τον [[Λουκίφερ Καλάρεως]], εξόριστο εκεί, επειδή χειροτόνησε ως επίσκοπο της πόλης τον [[Παυλίνος|Παυλίνο]] σε βάρος του [[Μελέτιος Αντιοχείας|Μελέτιου Αντιοχείας]].
Αφού επέστρεψε στην έδρα του, μαζί με τον [[Ιλάριος Πικταβίου|Ιλάριο Πικταβίου]] συνέχισε την αντιαρειανική προσπάθεια. Σημαντική, τέλος, είναι η συμβολή του στην εισαγωγή του [[Μοναχισμός|μοναχισμού]] στη Δύση: συγκεκριμένα θα συγκεντρώσει δίπλα του πολλούς κληρικούς ζώντας μαζί τους κοινοβιακά-μοναστικά.
Αφού επέστρεψε στην έδρα του, μαζί με τον [[Ιλάριος Πικταβίου|Ιλάριο Πικταβίου]] συνέχισε την αντιαρειανική προσπάθεια. Σημαντική, τέλος, είναι η συμβολή του στην εισαγωγή του [[Μοναχισμός|μοναχισμού]] στη Δύση: συγκεκριμένα θα συγκεντρώσει δίπλα του πολλούς κληρικούς ζώντας μαζί τους κοινοβιακά-μοναστικά.


==Συγγραφικό έργο==
==Συγγραφικό έργο==
Το συγγραφικό έργο του είναι μικρό. Ο [[Ιερώνυμος]] μας πληροφορεί πως μετέφρασε στα λατινικά το ''Υπόμνημα στους Ψαλμούς'' του [[Ευσέβιος Καισαρείας|Ευσέβειου Καισαρείας]], παραλείποντας τα μη ''ορθόδοξα'' χωρία του. Τρεις επιστολές του μας σώζονται: ''Προς Κωνστάντιον'', ''Προς τους πρεσβύτερους και τον λαόν της Ιταλίας'', ''Προς τον Γρηγόριον Ελβίρας''
Το συγγραφικό έργο του είναι μικρό. Ο [[Ιερώνυμος]] μας πληροφορεί πως μετέφρασε στα λατινικά το ''Υπόμνημα στους Ψαλμούς'' του [[Ευσέβιος Καισαρείας|Ευσέβιου Καισαρείας]], παραλείποντας τα μη ''ορθόδοξα'' χωρία του. Τρεις επιστολές του μας σώζονται: ''Προς Κωνστάντιον'', ''Προς τους πρεσβύτερους και τον λαόν της Ιταλίας'', ''Προς τον Γρηγόριον Ελβίρας''
Στον Εύσέβιο αποδίδεται ατεκμηρίωτα, ο περίφημος κώδικας ''Codex Vercelensis'', που βρέθηκε στην μητρόπολη της πόλης αυτής και περιέχει λατινικό προϊερωνυμικό κείμενο των Ευαγγελίων.
Στον Εύσέβιο αποδίδεται ατεκμηρίωτα, ο περίφημος κώδικας ''Codex Vercelensis'', που βρέθηκε στην μητρόπολη της πόλης αυτής και περιέχει λατινικό προϊερωνυμικό κείμενο των Ευαγγελίων.


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
<references />
<references />

==Πηγή==
==Πηγή==
*Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία, τομ. Β, Αθήνα, 1990, σελ.256-257
*Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία, τομ. Β΄, Αθήνα, 1990, σελ.256-257


[[Κατηγορία:Χριστιανοί άγιοι]]
[[Κατηγορία:Χριστιανοί άγιοι]]

Έκδοση από την 10:41, 26 Δεκεμβρίου 2013

Ο Ευσέβιος Βερκελλών(;-370μ.Χ.) ήταν χριστιανός επίσκοπος και ομολογητής του 4ου αιώνα μ.Χ.

Βίος

Ο Ευσέβιος Βερκελλών είναι άγνωστο πότε γεννήθηκε. Καταγόταν από την Σαρδηνία. Το 344/345 έγινε ο πρώτος επίσκοπος Βερκελλών (σημερινό Βερτσέλλι (Vercelli)) στην Ιταλία. Θα δράσει ιεραποστολικά στην περιοχή του Πεδεμοντίου και κατά την δεκαετία του 350 θα υποστηρίξει σθεναρά τον αγώνα κατά του αρειανισμού. Επειδή δεν συναίνεσε στην καταδίκη του Μεγάλου Αθανασίου από τη Σύνοδο των Μεδιολάνων το 355, στην οποία είχε κληθεί να συμμετάσχει, θα εξοριστεί στην Σκυθόπολη της Παλαιστίνης κι έπειτα στη Θηβαΐδα της Αιγύπτου. Με την άνοδο του Ιουλιανού και την έκδοση, το 362 διατάγματος που επέτρεπε την επιστροφή των εξορίστων ορθοδόξων επισκόπων στουςθρόνους τους θα συμμετάσχει στη σύνοδο που συγκάλεσε ο Αθανάσιος το 362 στην Αλεξάνδρεια με σκοπό την αντιμετώπιση των μετανικαιϊκών θεολογικών προβλημάτων, όπως της ταυτότητας ή μη ουσίας και υποστάσεως, της κτιστότητας ή μη του Αγίου Πνεύματος.[1] Τις αποφάσεις της θα αναλάβει να τις κοινοποιήσει στη Δύση ο Ευσέβιος. Επιστρέφοντας στην έδρα του πέρασε από την Αντιόχεια, όπου θα έλθει σε ρήξη με τον Λουκίφερ Καλάρεως, εξόριστο εκεί, επειδή χειροτόνησε ως επίσκοπο της πόλης τον Παυλίνο σε βάρος του Μελέτιου Αντιοχείας. Αφού επέστρεψε στην έδρα του, μαζί με τον Ιλάριο Πικταβίου συνέχισε την αντιαρειανική προσπάθεια. Σημαντική, τέλος, είναι η συμβολή του στην εισαγωγή του μοναχισμού στη Δύση: συγκεκριμένα θα συγκεντρώσει δίπλα του πολλούς κληρικούς ζώντας μαζί τους κοινοβιακά-μοναστικά.

Συγγραφικό έργο

Το συγγραφικό έργο του είναι μικρό. Ο Ιερώνυμος μας πληροφορεί πως μετέφρασε στα λατινικά το Υπόμνημα στους Ψαλμούς του Ευσέβιου Καισαρείας, παραλείποντας τα μη ορθόδοξα χωρία του. Τρεις επιστολές του μας σώζονται: Προς Κωνστάντιον, Προς τους πρεσβύτερους και τον λαόν της Ιταλίας, Προς τον Γρηγόριον Ελβίρας Στον Εύσέβιο αποδίδεται ατεκμηρίωτα, ο περίφημος κώδικας Codex Vercelensis, που βρέθηκε στην μητρόπολη της πόλης αυτής και περιέχει λατινικό προϊερωνυμικό κείμενο των Ευαγγελίων.

Παραπομπές

  1. Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία, τομ. Β΄, Αθήνα, 1990, σελ. 222

Πηγή

  • Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία, τομ. Β΄, Αθήνα, 1990, σελ.256-257