Παστιάς Γιατσόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
Ωστόσο, εξορίστηκε την περίοδο [[1925]]-[[1926]] κατά την Δικτατορία του Πάγκαλου.
Ωστόσο, εξορίστηκε την περίοδο [[1925]]-[[1926]] κατά την Δικτατορία του Πάγκαλου.


== Στην ηγεσία του ΚΚΕ ==
Με την επιστροφή του από την εξορία εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας του κόμματος στη θέση του [[Λευτέρης Σταυρίδης|Ελ. Σταυρίδη]]. Επηρεασμένος από τις ζυμώσεις στο παγκόσμιο [[Κομμουνισμός|Κομμουνιστικό κίνημα]], ο Γιατσόπουλος συντάχθηκε με τον [[Παντελής Πουλιόπουλος|Παντελή Πουλιόπουλο]] και το [[Γιώργος Νίκολης|Γιώργη Νίκολη]]. Η ομάδα αυτή επηρεαζόταν έντονα από τη σκέψη του [[Λέον Τρότσκι|Λέοντος Τρότσκι]]. Η τροτσκιστική τάση ζητούσε από την Κεντρική Επιτροπή ολοκληρωμένη ενημέρωση για τις ζυμώσεις στο [[Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης|ΚΚΣΕ]], ενώ υποστήριζε πως το ΚΚΕ διαθέτει χαμηλή [[Μαρξισμός|Μαρξιστική]] ιδεολογικοπολιτική συγκρότηση και πως έχει κακή ποιοτική σύνθεση με πολλά [[Λούμπεν Προλεταριάτο|λούμπεν]] στοιχεία στο εσωτερικό του.
Με την επιστροφή του από την εξορία εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας του κόμματος στη θέση του [[Λευτέρης Σταυρίδης|Ελ. Σταυρίδη]]. Επηρεασμένος από τις ζυμώσεις στο παγκόσμιο [[Κομμουνισμός|Κομμουνιστικό κίνημα]], ο Γιατσόπουλος συντάχθηκε με τον [[Παντελής Πουλιόπουλος|Παντελή Πουλιόπουλο]] και το [[Γιώργος Νίκολης|Γιώργη Νίκολη]]. Η ομάδα αυτή επηρεαζόταν έντονα από τη σκέψη του [[Λέον Τρότσκι|Λέοντος Τρότσκι]]. Η τροτσκιστική τάση ζητούσε από την Κεντρική Επιτροπή ολοκληρωμένη ενημέρωση για τις ζυμώσεις στο [[Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης|ΚΚΣΕ]], ενώ υποστήριζε πως το ΚΚΕ διαθέτει χαμηλή [[Μαρξισμός|Μαρξιστική]] ιδεολογικοπολιτική συγκρότηση και πως έχει κακή ποιοτική σύνθεση με πολλά [[Λούμπεν Προλεταριάτο|λούμπεν]] στοιχεία στο εσωτερικό του.


== Διαγραφή και Τροτσκιστική πορεία ==
Στο 3ο Τακτικό Συνέδριο του ΚΚΕ το Μάρτη του 1927 ο Γιατσόπουλος απομακρύνθηκε από τη θέση του Γενικού Γραμματέα και διαγράφηκε αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1927, με ολόκληρη την τροτσκιστική κίνηση, ως [[Λικβινταρισμός|''λικβινταριστής'']].
Στο 3ο Τακτικό Συνέδριο του ΚΚΕ το Μάρτη του 1927 ο Γιατσόπουλος απομακρύνθηκε από τη θέση του Γενικού Γραμματέα και διαγράφηκε αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1927, με ολόκληρη την τροτσκιστική κίνηση, ως [[Λικβινταρισμός|''λικβινταριστής'']].
Αμέσως μετά τη διαγραφή τους, οι τροτσκιστές συγκρότησαν την αντιπολιτευτική στο ΚΚΕ [[Οργάνωση Σπάρτακος]]. Με το Σπάρτακο συντάχθηκαν και οι ''Κεντριστές'' [[Σεραφείμ Μάξιμος]], [[Τάσος Χαϊνόγλου]], [[Κώστας Σκλάβος]], οι οποίοι είχαν επίσης μόλις διαγραφεί. Ο Παστιάς Γιατσόπουλος έπαιξε τότε σημαντικό ρόλο στη συγκρότηση της ''Ενωμένης Αντιπολίτευσης'' στην [[Ελλάδα]]. Ωστόσο το [[1929]] ο Γιατσόπουλος θα μείνει ανάπηρος όταν θα καταρρεύσει το καφενείο ''Πανελλήνιον'', ενώ στο ίδιο ατύχημα θα σκοτωθεί ο Νίκολης. Το ατύχημα αυτό θα τον αναγκάσει να αποστασιοποιηθεί από την ενεργό δράση. Το [[1947]] το καθεστώς θα τον στείλει στην εξορία. Στο υπόλοιπο της ζωής του ασχολήθηκε κυρίως με μεταφράσεις μαρξιστικών βιβλίων.
Αμέσως μετά τη διαγραφή τους, οι τροτσκιστές συγκρότησαν την αντιπολιτευτική στο ΚΚΕ [[Οργάνωση Σπάρτακος]]. Με το Σπάρτακο συντάχθηκαν και οι ''Κεντριστές'' [[Σεραφείμ Μάξιμος]], [[Τάσος Χαϊνόγλου]], [[Κώστας Σκλάβος]], οι οποίοι είχαν επίσης μόλις διαγραφεί. Ο Παστιάς Γιατσόπουλος έπαιξε τότε σημαντικό ρόλο στη συγκρότηση της ''Ενωμένης Αντιπολίτευσης'' στην [[Ελλάδα]]. Ωστόσο το [[1929]] ο Γιατσόπουλος θα μείνει ανάπηρος όταν θα καταρρεύσει το καφενείο ''Πανελλήνιον'', ενώ στο ίδιο ατύχημα θα σκοτωθεί ο Νίκολης. Το ατύχημα αυτό θα τον αναγκάσει να αποστασιοποιηθεί από την ενεργό δράση. Το [[1947]] το καθεστώς θα τον στείλει στην εξορία. Στο υπόλοιπο της ζωής του ασχολήθηκε κυρίως με μεταφράσεις μαρξιστικών βιβλίων.

Έκδοση από την 16:49, 29 Νοεμβρίου 2013

Ο Παστιάς Γιατσόπουλος (1897-1979) ήταν Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ την περίοδο 1926-1927 και ένας από τους σημαίνοντες Έλληνες Τροτσκιστές ηγέτες.

Βιογραφικό

Ο Γιατσόπουλος γεννήθηκε στην Αγχίαλο της Ανατολικής Ρωμυλίας. Αργότερα, η οικογένειά του μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη, όπου σπούδασε στην Εμπορική Σχολή της Χάλκης. Το 1919 μετακινήθηκε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος τραπέζης και λογιστής. Την περίοδο αυτή εντάχθηκε στο ΣΕΚΕ. Το 1923 έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του. Τότε συνδέθηκε με τις οργανώσεις Δράμας και Θεσσαλονίκης για να επανέλθει αργότερα στην Αθήνα. Ωστόσο, εξορίστηκε την περίοδο 1925-1926 κατά την Δικτατορία του Πάγκαλου.

Στην ηγεσία του ΚΚΕ

Με την επιστροφή του από την εξορία εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας του κόμματος στη θέση του Ελ. Σταυρίδη. Επηρεασμένος από τις ζυμώσεις στο παγκόσμιο Κομμουνιστικό κίνημα, ο Γιατσόπουλος συντάχθηκε με τον Παντελή Πουλιόπουλο και το Γιώργη Νίκολη. Η ομάδα αυτή επηρεαζόταν έντονα από τη σκέψη του Λέοντος Τρότσκι. Η τροτσκιστική τάση ζητούσε από την Κεντρική Επιτροπή ολοκληρωμένη ενημέρωση για τις ζυμώσεις στο ΚΚΣΕ, ενώ υποστήριζε πως το ΚΚΕ διαθέτει χαμηλή Μαρξιστική ιδεολογικοπολιτική συγκρότηση και πως έχει κακή ποιοτική σύνθεση με πολλά λούμπεν στοιχεία στο εσωτερικό του.

Διαγραφή και Τροτσκιστική πορεία

Στο 3ο Τακτικό Συνέδριο του ΚΚΕ το Μάρτη του 1927 ο Γιατσόπουλος απομακρύνθηκε από τη θέση του Γενικού Γραμματέα και διαγράφηκε αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1927, με ολόκληρη την τροτσκιστική κίνηση, ως λικβινταριστής. Αμέσως μετά τη διαγραφή τους, οι τροτσκιστές συγκρότησαν την αντιπολιτευτική στο ΚΚΕ Οργάνωση Σπάρτακος. Με το Σπάρτακο συντάχθηκαν και οι Κεντριστές Σεραφείμ Μάξιμος, Τάσος Χαϊνόγλου, Κώστας Σκλάβος, οι οποίοι είχαν επίσης μόλις διαγραφεί. Ο Παστιάς Γιατσόπουλος έπαιξε τότε σημαντικό ρόλο στη συγκρότηση της Ενωμένης Αντιπολίτευσης στην Ελλάδα. Ωστόσο το 1929 ο Γιατσόπουλος θα μείνει ανάπηρος όταν θα καταρρεύσει το καφενείο Πανελλήνιον, ενώ στο ίδιο ατύχημα θα σκοτωθεί ο Νίκολης. Το ατύχημα αυτό θα τον αναγκάσει να αποστασιοποιηθεί από την ενεργό δράση. Το 1947 το καθεστώς θα τον στείλει στην εξορία. Στο υπόλοιπο της ζωής του ασχολήθηκε κυρίως με μεταφράσεις μαρξιστικών βιβλίων.

Ο Γιατσόπουλος πέθανε στην Αθήνα το 1979.

Πηγές

  • Άγγελος Ελεφάντης: Η επαγγελία της αδύνατης Επανάστασης:ΚΚΕ και αστισμός στο Μεσοπόλεμο, Εκδόσεις Θεμέλιο
  • Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' Τόμος 1918-1949, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή
  • Αλέξανδρος Δάγκας:Ο χαφιές, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
  • Δημήτρης Κατσορίδας, Δημήτρης Λιβιεράτος, Κώστας Παλούκης:Ο ελληνικός τροτσκισμός, ένα χρονικό 1923-1946, Εκδόσεις Φιλίστωρ
  • Οι εφημερίδες των στρατιωτών του Μικρασιατικού Μετώπου 1921-22