Καλλιρρόη Ιουδαίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
Επέκταση
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Kingdoms around Israel 830 map.svg|right|thumb|190px|Η ιαματική πηγή της Καλλιρρόης βρίσκται στις όχθες της Νεκράς Θάλασσας που ανήκαν στο βασίλειο της Μωάβ (με μωβ χρώμα στο χάρτη)]]
[[Αρχείο:Kingdoms around Israel 830 map.svg|right|thumb|200px|Η ιαματική πηγή της Καλλιρρόης βρίσκται στις όχθες της Νεκράς Θάλασσας που ανήκαν στο βασίλειο της Μωάβ (με μωβ χρώμα στο χάρτη)]]
[[Αρχείο:HBTristram1908.jpg|right|thumb|200px|Ο Χένρυ Μπέικερ Τρίστραμ]]
'''Καλλιρρόη''' ή '''Θερμά Καλλιρόης''' ονομάζεται μία [[θερμαντική πηγή|θερμαντική]] και [[ιαματική πηγή]] που βρίσκεται στην ανατολική όχθη της [[νεκρά Θάλασσα|Νεκράς Θάλασσας]] (στη θέση [[Aΐν-εζ-Ζαρά]]) και ήταν πολύ διάσημη κατά την αρχαιότητα, μαζί με τη Μπααρού (Θερμά Βααρού). Εγκωμιάζεται από [[ρωμαίοι|Ρωμαίους]] και [[εβραίοι|Εβραίους]] [[ιστορικός|ιστορικούς]], λόγω των [[θεραπεία|θεραπευτικών]] ιδιοτήτων των [[νερό|νερών]] της και της γλυκύτητας αυτών.<ref name=cri/> Ο [[ιώσηπος Φλάβιος|Ιώσηπος]] (ο οποίος ονομάζει την πηγή ''Τόπο'' και όχι ''Καλλιρρόη''), στο έργο του "''Ιστορία των Ιουδαϊκών Πολέμων Ι''", περιγράφει την επίσκεψη του [[ηρώδης ο Μέγας|Ηρώδη του Μεγάλου]], ο οποίος, αφού διέσχισε τον [[Ιορδάνης|Ιορδάνη]], κατέφθασε στην Καλλιρρόη, λίγο πριν το θάνατό του, το [[4 π.Χ.]]<ref name=cri/> <ref>Ιώσηπος (Ιστορία των Ιουδαϊκών Πολέμων I, 657-659; Ιουδαϊκή Αρχαιολογία XVII, 169-176)</ref> Σύμφωνα με μια άλλη μαρτυρία του [[ιουδαίοι|Ιουδαίου]] ιστορικού, γύρω από την πηγή δεν υπήρχαν [[πέτρα|πέτρινα]] ή [[ξύλο|ξύλινα]] [[σπίτι]]α, αλλά [[καλύβα|καλύβες]] φτιαγμένες από [[καλάμι]]α, οι οποίες χρησιμοποιούνταν από τους επισκέπτες μόνον κατά τη διάρκεια του [[χειμώνας|χειμώνα]].
Η '''Καλλιρρόη''' είναι [[θερμαντική πηγή|θερμαντική]] και [[ιαματική πηγή]] που βρίσκεται στην ανατολική όχθη της [[νεκρά Θάλασσα|Νεκράς Θάλασσας]] (στη θέση [[Aΐν-εζ-Ζαρά]]) και ήταν πολύ διάσημη κατά την αρχαιότητα, μαζί με τη Μπααρού. Εγκωμιάζεται από Ρωμαίους και Εβραίους ιστορικούς, λόγω των θεραπευτικών ιδιοτήτων των νερών της και της γλυκύτητας αυτών. Ο [[ιώσηπος Φλάβιος|Ιώσηπος]] (ο οποίος ονομάζει την πηγή «''Τόπο''» και όχι «''Καλλιρρόη''»), στο έργο του «''Ιστορία των Ιουδαϊκών Πολέμων Ι''», περιγράφει την επίσκεψη του [[ηρώδης ο Μέγας|Ηρώδη του Μεγάλου]], ο οποίος, αφού διέσχισε τον [[Ιορδάνης|Ιορδάνη]], κατέφθασε στην Καλλιρρόη, λίγο πριν το θάνατό του, το 4 π.Χ. Σύμφωνα με μια άλλη μαρτυρία του [[ιουδαίοι|Ιουδαίου]] ιστορικού, γύρω από την πηγή δεν υπήρχαν πέτρινα ή ξύλινα σπίτια, αλλά καλύβες φτιαγμένες από καλάμια, οι οποίες χρησιμοποιούνταν από τους επισκέπτες μόνον κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
== Ιστορία ==
=== Ανακάλυψη και ταυτοποίηση τοποθεσίας ===
Ο Ιώσηπος ξεκαθαρίζει ότι, η Καλλιρρόη βρισκόταν πολύ κοντά στην ανατολική πλευρά της Νεκράς Θάλασσας και επιβεβαιώνεται από τον
[[πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλίνιο τον Πρεσβύτερο]] και τον [[πτολεμαίος|Πτολεμαίο]]. Ο τελευταίος, μάλιστα, έδωσε τις συντεταγμένες της
περιοχής. Έκτοτε, η περιοχή ξεχάστηκε, έως τον 19ο αιώνα, οπότε και πραγματοποιήθηκαν εξερευνήσεις στα ορεινά της [[Μωάβ]]. To 1807, o
[[Ούλριχ Γιάσπερ Ζέετσεν]] έφθασε στην όαση Αΐν εζ-Ζαρά, η οποία βρίσκεται νότια του [[Ουαντί Ζερκά-Μαΐν]] και έγινε ο πρώτος που πρότεινε να εξακριβωθεί το αν σε εκείνη την περιοχή βρισκόταν η αρχαία Καλλιρρόη. Αργότερα, κοντά στην ακτή ανακαλύφθηκαν αρχαία μνημεία. Το 1872, ο [[Χένρυ Μπέικερ Τρίστραμ]] έφθασε στην περιοχή, για να την εξερευνήσει, διασχίζοντας το οροπέδιο που βρίσκεται στα ανατολικά, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους εξερευνητές που έφθαναν ως εκεί, μέσω θαλάσσης. Οι σημαντικότερες αποστολές αρχαιολόγων ήταν αυτές του [[γερμανικό Αρχαιολογικό Ευαγγελικό Ινστιτούτο|Γερμανικού Αρχαιολογικού Ευαγγελικού Ινστιτούτου]], το 1961 και το 1965, με αρχηγούς τους Ντόννερ, Σουλτ και [[άουγκουστ Στρόμπελ|Στρόμπελ]], κατά τις οποίες οι ερευνητικές ομάδες μελέτησαν πιο προσεκτικά τα αρχαιολογικά ευρήματα. Μέχρι τότε, πολλοί πίστευαν ότι, η Καλλιρρόη και το Ουαντί Ζερκά-Μαΐν αφορούσαν ακριβώς την ίδια τοποθεσία. Ωστόσο, μετά την ανακάλυψη του [[χάρτης της Μαντάμπα|χάρτη της Μαντάμπα]], οι αρχαίες μαρτυρίες και η θεωρία του Ζέετσεν επιβεβαιώθηκαν, καθώς σε αυτόν, η πηγή της Καλλιρρόης τοποθετείται κοντά στη Νεκρά Θάλασσα και ανάμεσα στους χειμάρρους [[Ουαντί Μουτζίμπ]] (στα νότια) και Ουαντί Ζερκά-Μαΐν (στα βόρεια), στο βόρειο τμήμα της όασης Αΐν εζ-Ζαρά.
== Μορφολογία ==


Το τοπίο γύρω από την Καλλιρρόη συντίθεται από ημικυκλικά επίπεδα υψώματα και μια ακτή με βότσαλα, ενώ στο βάθος διακρίνονται ορεινοί
==Τοποθεσία==
όγκοι, οι οποίοι οδηγούν στο [[οροπέδιο της Μωάβ]].
Ο Ιώσηπος ξεκαθαρίζει ότι, η Καλλιρρόη βρισκόταν πολύ κοντά στην ανατολική πλευρά της Νεκράς Θάλασσας και επιβεβαιώνεται από τον [[πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλίνιο τον Πρεσβύτερο]] και τον [[πτολεμαίος|Πτολεμαίο]]. Ο τελευταίος, μάλιστα, έδωσε τις συντεταγμένες της περιοχής. Έκτοτε, η περιοχή ξεχάστηκε, έως τον [[19ος αιώνας|19ο αιώνα]], οπότε και πραγματοποιήθηκαν εξερευνήσεις στα ορεινά της [[Μωάβ]]. To [[1807]], o [[Ούλριχ Γιάσπερ Ζέετσεν]] έφθασε στην [[όαση]] Αΐν εζ-Ζαρά, η οποία βρίσκεται νότια του [[Ουαντί Ζερκά-Μαΐν]] και έγινε ο πρώτος που πρότεινε να εξακριβωθεί το αν σε εκείνη την περιοχή βρισκόταν η αρχαία Καλλιρρόη. Αργότερα, κοντά στην [[ακτή]] ανακαλύφθηκαν αρχαία μνημεία. Όλες οι αποστολές [[αρχαιολογία|αρχαιολόγων]] στην περιοχή γίνονταν μέσω θαλάσσης, εκτός από εκείνη του [[Χένρυ Μπέικερ Τρίστραμ]], ο οποίος διέσχισε το [[οροπέδιο]] που βρισκόταν στα ανατολικά, το [[1872]], για να φθάσει ως εκεί. Οι σημαντικότερες αποστολές αρχαιολόγων ήταν αυτές του [[γερμανικό Αρχαιολογικό Ευαγγελικό Ινστιτούτο|Γερμανικού Αρχαιολογικού Ευαγγελικού Ινστιτούτου]], το [[1961]] και το [[1965]], με αρχηγούς τους Ντόννερ, Σουλτ και [[άουγκουστ Στρόμπελ|Στρόμπελ]], κατά τις οποίες οι ερευνητικές ομάδες μελέτησαν πιο προσεκτικά τα αρχαιολογικά ευρήματα. Μέχρι τότε, πολλοί πίστευαν ότι, η Καλλιρρόη και το Ουαντί Ζέρκα-Μαΐν αφορούσαν ακριβώς την ίδια τοποθεσία. Ωστόσο, μετά την ανακάλυψη του [[χάρτης της Μαντάμπα|χάρτη της Μαντάμπα]], οι αρχαίες μαρτυρίες και η θεωρία του Ζέετσεν επιβεβαιώθηκαν, καθώς σε αυτόν, η πηγή της Καλλιρρόης τοποθετείται κοντά στη Νεκρά Θάλασσα και ανάμεσα στους [[χείμαρρος|χειμάρρους]] [[Ουαντί Μουτζίμπ]] (στα νότια) και Ουαντί Ζέρκα-Μαΐν (στα βόρεια), στο βόρειο τμήμα της όασης Αΐν εζ-Ζαρά.
== Αρχαιολογικά ευρήματα ==


Οι ανασκαφές που έχουν γίνει στην περιοχή έχουν φέρει στο φως στοιχεία για δύο περιόδους κατοχής της περιοχής: την [[ρωμαϊκή περίοδος|πρώιμη ρωμαϊκή]] και την [[βυζαντινή περίοδος|πρώιμη βυζαντινή]]. Η πρώτη ξεκίνησε επί βασιλείας του Ηρώδη του Μεγάλου και έληξε στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ., ενώ η δεύτερη ξεκίνησε στα μέσα του 4ου αιώνα και έληξε στα τέλη του 5ου αιώνα μ.Χ.. Ανάμεσα στα ευρήματα, είναι και μια έπαυλη, η οποία χρηιμοποιείτο κατά τη διάρκεια του χειμώνα και μοιάζει με τις τελευταίες κατοικίες των [[ασμοναϊκή δυναστεία|ασμοναϊκών δυναστών]] στα δυτικά της Νεκράς Θάλασσας και με το παλάτι του Ηρώδη, στην [[Ιεριχώ]]. Η ρωμαϊκή περίοδος κατοχής έχει επιβεβαιωθεί από την εκσκαφή δύο κτιρίων, τα οποία βρίσκονται κοντά σε εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης και ήταν είτε ιδιωτικές κατοικίες, είτε αγροικίες.<ref name=cri>^ Christa Clamer, (The Madaba Map Centenary, Jerusalem 1999, 221-225 [http://198.62.75.1/www1/ofm/mad/articles/ClamerKallirhoe.html The Hot Springs of Kallirrhoe and Baarou]</ref>
==Μορφολογία==
== Παραπομπές ==
Το τοπίο γύρω από την Καλλιρρόη συντίθεται από ημικυκλικά επίπεδα [[ύψωμα|υψώματα]] και μια ακτή με [[βότσαλο|βότσαλα]], ενώ στο βάθος διακρίνονται οι ορεινοί όγκοι, που φθάνουν έως το [[οροπέδιο της Μωάβ]].<ref name=cri>^ Christa Clamer, (The Madaba Map Centenary, Jerusalem 1999, 221-225 [http://198.62.75.1/www1/ofm/mad/articles/ClamerKallirhoe.html The Hot Springs of Kallirrhoe and Baarou]</ref>

==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
*[https://picasaweb.google.com/101277318817728491623/JordanDeadSeaSouthSaltWadiMujibKallirrhoeHotSprings#5424824583428550802 Φωτογραφίες των πηγών της Καλλιρόης]

==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
{{παραπομπές}}


[[Κατηγορία:Θερμές πηγές της Ιορδανίας]]
[[Κατηγορία:Ιουδαία]]
[[Κατηγορία:Ιαματικές πηγές]]

Έκδοση από την 17:37, 19 Σεπτεμβρίου 2013

Η ιαματική πηγή της Καλλιρρόης βρίσκται στις όχθες της Νεκράς Θάλασσας που ανήκαν στο βασίλειο της Μωάβ (με μωβ χρώμα στο χάρτη)
Ο Χένρυ Μπέικερ Τρίστραμ

Η Καλλιρρόη είναι θερμαντική και ιαματική πηγή που βρίσκεται στην ανατολική όχθη της Νεκράς Θάλασσας (στη θέση Aΐν-εζ-Ζαρά) και ήταν πολύ διάσημη κατά την αρχαιότητα, μαζί με τη Μπααρού. Εγκωμιάζεται από Ρωμαίους και Εβραίους ιστορικούς, λόγω των θεραπευτικών ιδιοτήτων των νερών της και της γλυκύτητας αυτών. Ο Ιώσηπος (ο οποίος ονομάζει την πηγή «Τόπο» και όχι «Καλλιρρόη»), στο έργο του «Ιστορία των Ιουδαϊκών Πολέμων Ι», περιγράφει την επίσκεψη του Ηρώδη του Μεγάλου, ο οποίος, αφού διέσχισε τον Ιορδάνη, κατέφθασε στην Καλλιρρόη, λίγο πριν το θάνατό του, το 4 π.Χ. Σύμφωνα με μια άλλη μαρτυρία του Ιουδαίου ιστορικού, γύρω από την πηγή δεν υπήρχαν πέτρινα ή ξύλινα σπίτια, αλλά καλύβες φτιαγμένες από καλάμια, οι οποίες χρησιμοποιούνταν από τους επισκέπτες μόνον κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Ιστορία

Ανακάλυψη και ταυτοποίηση τοποθεσίας

Ο Ιώσηπος ξεκαθαρίζει ότι, η Καλλιρρόη βρισκόταν πολύ κοντά στην ανατολική πλευρά της Νεκράς Θάλασσας και επιβεβαιώνεται από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Πτολεμαίο. Ο τελευταίος, μάλιστα, έδωσε τις συντεταγμένες της περιοχής. Έκτοτε, η περιοχή ξεχάστηκε, έως τον 19ο αιώνα, οπότε και πραγματοποιήθηκαν εξερευνήσεις στα ορεινά της Μωάβ. To 1807, o Ούλριχ Γιάσπερ Ζέετσεν έφθασε στην όαση Αΐν εζ-Ζαρά, η οποία βρίσκεται νότια του Ουαντί Ζερκά-Μαΐν και έγινε ο πρώτος που πρότεινε να εξακριβωθεί το αν σε εκείνη την περιοχή βρισκόταν η αρχαία Καλλιρρόη. Αργότερα, κοντά στην ακτή ανακαλύφθηκαν αρχαία μνημεία. Το 1872, ο Χένρυ Μπέικερ Τρίστραμ έφθασε στην περιοχή, για να την εξερευνήσει, διασχίζοντας το οροπέδιο που βρίσκεται στα ανατολικά, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους εξερευνητές που έφθαναν ως εκεί, μέσω θαλάσσης. Οι σημαντικότερες αποστολές αρχαιολόγων ήταν αυτές του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ευαγγελικού Ινστιτούτου, το 1961 και το 1965, με αρχηγούς τους Ντόννερ, Σουλτ και Στρόμπελ, κατά τις οποίες οι ερευνητικές ομάδες μελέτησαν πιο προσεκτικά τα αρχαιολογικά ευρήματα. Μέχρι τότε, πολλοί πίστευαν ότι, η Καλλιρρόη και το Ουαντί Ζερκά-Μαΐν αφορούσαν ακριβώς την ίδια τοποθεσία. Ωστόσο, μετά την ανακάλυψη του χάρτη της Μαντάμπα, οι αρχαίες μαρτυρίες και η θεωρία του Ζέετσεν επιβεβαιώθηκαν, καθώς σε αυτόν, η πηγή της Καλλιρρόης τοποθετείται κοντά στη Νεκρά Θάλασσα και ανάμεσα στους χειμάρρους Ουαντί Μουτζίμπ (στα νότια) και Ουαντί Ζερκά-Μαΐν (στα βόρεια), στο βόρειο τμήμα της όασης Αΐν εζ-Ζαρά.

Μορφολογία

Το τοπίο γύρω από την Καλλιρρόη συντίθεται από ημικυκλικά επίπεδα υψώματα και μια ακτή με βότσαλα, ενώ στο βάθος διακρίνονται ορεινοί όγκοι, οι οποίοι οδηγούν στο οροπέδιο της Μωάβ.

Αρχαιολογικά ευρήματα

Οι ανασκαφές που έχουν γίνει στην περιοχή έχουν φέρει στο φως στοιχεία για δύο περιόδους κατοχής της περιοχής: την πρώιμη ρωμαϊκή και την πρώιμη βυζαντινή. Η πρώτη ξεκίνησε επί βασιλείας του Ηρώδη του Μεγάλου και έληξε στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ., ενώ η δεύτερη ξεκίνησε στα μέσα του 4ου αιώνα και έληξε στα τέλη του 5ου αιώνα μ.Χ.. Ανάμεσα στα ευρήματα, είναι και μια έπαυλη, η οποία χρηιμοποιείτο κατά τη διάρκεια του χειμώνα και μοιάζει με τις τελευταίες κατοικίες των ασμοναϊκών δυναστών στα δυτικά της Νεκράς Θάλασσας και με το παλάτι του Ηρώδη, στην Ιεριχώ. Η ρωμαϊκή περίοδος κατοχής έχει επιβεβαιωθεί από την εκσκαφή δύο κτιρίων, τα οποία βρίσκονται κοντά σε εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης και ήταν είτε ιδιωτικές κατοικίες, είτε αγροικίες.[1]

Παραπομπές

  1. ^ Christa Clamer, (The Madaba Map Centenary, Jerusalem 1999, 221-225 The Hot Springs of Kallirrhoe and Baarou