Μουσταφά Δ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
Τότε συνέβη ο αφοσιωμένος στον εκθρονισθέντα Σουλτάνο Σελήμ Γ΄, Πασάς του Ρουμτσουκίου [[Μπαϊρακτάρ Μουσταφάς]] να κινηθεί επικεφαλής ισχυρής στρατιωτικής δύναμης κατά της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] με την αξίωση από τον Σουλτάνο Μουσταφά Δ΄ να αποκαταστήσει στο θρόνο τον Σελήμ Γ΄, δηλαδή να παραιτηθεί υπέρ εκείνου. Σε απάντηση ο Μουσταφάς διέταξε τον θάνατο του εκθρονισθέντος Σελήμ, το πτώμα του οποίου ρίφθηκε από τα τείχη μπροστά στις δυνάμεις των επαναστατών. Τότε ο Μπαϊρακτάρ Μουσταφά Πασάς διέταξε γενική επίθεση κατά των οθωμανικών ανακτόρων κατά την οποία αφού κατέλαβε τ΄ ανάκτορα φόνευσε τον Μουσταφά Δ΄ (1808) και ανακήρυξε Σουλτάνο τον αδελφό του [[Μαχμούτ Β΄]]. |
Τότε συνέβη ο αφοσιωμένος στον εκθρονισθέντα Σουλτάνο Σελήμ Γ΄, Πασάς του Ρουμτσουκίου [[Μπαϊρακτάρ Μουσταφάς]] να κινηθεί επικεφαλής ισχυρής στρατιωτικής δύναμης κατά της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] με την αξίωση από τον Σουλτάνο Μουσταφά Δ΄ να αποκαταστήσει στο θρόνο τον Σελήμ Γ΄, δηλαδή να παραιτηθεί υπέρ εκείνου. Σε απάντηση ο Μουσταφάς διέταξε τον θάνατο του εκθρονισθέντος Σελήμ, το πτώμα του οποίου ρίφθηκε από τα τείχη μπροστά στις δυνάμεις των επαναστατών. Τότε ο Μπαϊρακτάρ Μουσταφά Πασάς διέταξε γενική επίθεση κατά των οθωμανικών ανακτόρων κατά την οποία αφού κατέλαβε τ΄ ανάκτορα φόνευσε τον Μουσταφά Δ΄ (1808) και ανακήρυξε Σουλτάνο τον αδελφό του [[Μαχμούτ Β΄]]. |
||
[[Αρχείο:Mustafa IV.jpg|thumb|right|Μουσταφά Δ']] |
|||
{{Οθωμανοί Σουλτάνοι}} |
{{Οθωμανοί Σουλτάνοι}} |
||
Έκδοση από την 12:22, 24 Ιουλίου 2013
Ο Μουσταφά Δ΄ (8 Σεπτεμβρίου 1779 - 17 Νοεμβρίου 1808) (τουρκ.: Mustafa IV, Οθ. τουρκ: مصطفى رابع) ήταν σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για ένα χρόνο 1807-1808.
Βιογραφία
Ήταν γιος του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Α΄. Διαδέχθηκε στο θρόνο το 1807 τον προοδευτικό εξάδελφό του Σελήμ Γ΄ που εκθρόνισαν οι γενίτσαροι. Ο Μουσταφά Δ΄ προκειμένου να ικανοποιήσει αυτούς κατάργησε το υπό του προκατόχου του συσταθέν, στα πλαίσια του Τανζιμάτ, κατά ευρωπαϊκό σύστημα, πρότυπο, στρατιωτικό σώμα «Νιζάμ-ι-τζεντίτ» χωρίς όμως να καταφέρει θεμιτό αποτέλεσμα. Αντίθετα αυτό ήταν αφορμή να εξάψει ακόμη περισσότερο τις αναρχικές διαθέσεις των γενιτσάρων, αλλά και του οθωμανικού ιερατείου. Τότε και άρχισαν να πρωτοπαρουσιάζονται φυγόκεντρες πολιτικές τάσεις αποσχισμού από τη σουλτανική εξουσία. Αρκετοί διοικητές επαρχιών έδειχναν τάσεις αυτονομίας.
Τότε συνέβη ο αφοσιωμένος στον εκθρονισθέντα Σουλτάνο Σελήμ Γ΄, Πασάς του Ρουμτσουκίου Μπαϊρακτάρ Μουσταφάς να κινηθεί επικεφαλής ισχυρής στρατιωτικής δύναμης κατά της Κωνσταντινούπολης με την αξίωση από τον Σουλτάνο Μουσταφά Δ΄ να αποκαταστήσει στο θρόνο τον Σελήμ Γ΄, δηλαδή να παραιτηθεί υπέρ εκείνου. Σε απάντηση ο Μουσταφάς διέταξε τον θάνατο του εκθρονισθέντος Σελήμ, το πτώμα του οποίου ρίφθηκε από τα τείχη μπροστά στις δυνάμεις των επαναστατών. Τότε ο Μπαϊρακτάρ Μουσταφά Πασάς διέταξε γενική επίθεση κατά των οθωμανικών ανακτόρων κατά την οποία αφού κατέλαβε τ΄ ανάκτορα φόνευσε τον Μουσταφά Δ΄ (1808) και ανακήρυξε Σουλτάνο τον αδελφό του Μαχμούτ Β΄.
