Ανδρέας Ζαΐμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αλλαγή μεταβλητών του [[Πρότυπο:Πληροφορίες πολιτικού
Γραμμή 19: Γραμμή 19:
|διάδοχος = [[Ιωάννης Καποδίστριας]] <br/><small>([[Αντικυβερνητική Επιτροπή]])</small>
|διάδοχος = [[Ιωάννης Καποδίστριας]] <br/><small>([[Αντικυβερνητική Επιτροπή]])</small>
|παρατσούκλι =
|παρατσούκλι =
|ημ_γέννησης = [[1791]]
|ημερομηνία_γέννησης = [[1791]]
|τόπος_γέννησης = [[Κερπινή Αχαΐας|Κερπινή Καλαβρύτων]]
|τόπος_γέννησης = [[Κερπινή Αχαΐας|Κερπινή Καλαβρύτων]]
|ημ_θανάτου = [[1840]] (49 ετών)
|ημερομηνία_θανάτου = [[1840]] (49 ετών)
|τόπος_θανάτου = [[Αθήνα]]
|τόπος_θανάτου = [[Αθήνα]]
|εθνικότητα = [[Έλληνες|Ελληνική]]
|εθνικότητα = [[Έλληνες|Ελληνική]]

Έκδοση από την 15:50, 18 Ιουλίου 2013

Για τον ομώνυμο βουλευτή, δείτε: Ανδρέας Δ. Ζαΐμης.
Ανδρέας Ζαΐμης
Πρόεδρος του Εκτελιστικού
Περίοδος
12 Απριλίου 1826 – 2 Απριλίου 1827
ΠροκάτοχοςΓεώργιος Κουντουριώτης
ΔιάδοχοςΙωάννης Καποδίστριας
(Αντικυβερνητική Επιτροπή)
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση1791, Κερπινή Καλαβρύτων
Θάνατος1840 (49 ετών)
Αθήνα
ΕθνότηταΕλληνική
ΣύζυγοςΕλένη Δεληγιάννη
ΠαιδιάΘρασύβουλος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ανδρέας Ζαΐμης (1791 - 1840) ήταν Έλληνας αγωνιστής του 1821, γόνος της ιστορικής οικογένειας των Ζαΐμηδων, που διετέλεσε αργότερα πρωθυπουργός της νεοσύστατης Ελλάδας.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Κερπινή Καλαβρύτων το 1791, γιος του προεστού των Καλαβρύτων Ασημάκη Ζαΐμη που πρώτος σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης στην Αγία Λαύρα στις 18 Μαρτίου 1821. Νέος μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία, εγκατέλειψε τις σπουδές του στην Ιταλία και πήρε μέρος στην Επανάσταση, μαχόμενος στην πολιορκία της Πάτρας και στο Μεσολόγγι. Χρημάτισε πληρεξούσιος στη συνέλευση της Επιδαύρου το 1822. Το 1826, μετά τα δραματικά γεγονότα του Μεσολογγίου, ανέλαβε με απόφαση της Τρίτης Εθνοσυνέλευσης (που διέκοψε τις εργασίες της) πρόεδρος της «Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδος», αναλαμβάνοντας την ευθύνη της διακυβέρνησης και της συνέχισης του Αγώνα. Επί Καποδίστρια διορίστηκε μέλος του «Πανελληνίου» και το 1837 σύμβουλος επικρατείας μέχρι το θάνατό του το 1840 στην Αθήνα.

Παντρεύτηκε την Ελένη Δεληγιάννη, κόρη του προεστού των Λαγκαδίων, Ιωάννη Δεληγιάννη. Ο γιος του Θρασύβουλος και ο εγγονός του Αλέξανδρος διετέλεσαν επίσης πρωθυπουργοί. Ο ιστορικός Αμβρόσιος Φραντζής καταγράφει πως ως προύχοντας κωλυσιέργησε κατά της επανάστασης[1].

Παραπομπές-σημειώσεις

  1. Όλα τα παρά του Δικαίου λεχθέντα είναι άστατα…στασιαστικά, ιδιοτελή, και σχεδόν μπιρμπάντικα, Αμβροσίου Φραντζή, Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος.

Πηγές

  • Πελοποννήσιοι αγωνιστές του 1821, Νικηταρά απομνημονεύματα, Φωτάκου, εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 1996.
  • Φωτάκου απομνημονεύματα, εκδοσεις Βεργίνα, 1996
  • Θεοδώρου Κολοκοτρώνη Απομνημονεύματα, Γεωργίου Τσερτέτη, εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 1996.
  • Ιστορία της Ελληνικής επανάστασης, Σπυρίδωνος Τρικούπη, Εκδόσεις Νέα Σύνορα-Λιβάνη,Αθήνα 1993, SET ISBN 960-236-370-3