Ακτινόζωα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Πρωτόζωα (με το HotCat) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Ταξινομοπλαίσιο |
|||
| name = Ακτινόζωα |
|||
| image = Radiolaria.jpg |
|||
| image_caption =Εικονογράφηση Ακτινοζώων από την [[Αποστολή Τσάλεντζερ (1873-1876)]]. |
|||
| fossil_range = {{fossilrange|542|0|[[Cambrian]] – Recent}} |
|||
| domain = [[Ευκαρυωτικά κύτταρα|Ευκαρυωτά]] |
|||
| regnum = [[Ριζωτά]] |
|||
| superphylum = |
|||
| phylum = [[Πρωτόζωα]] ''(Protozoa)'' |
|||
| subphylum = [[Σαρκομαστιγοφόρα]] ''(Sarcomastigophora)'' |
|||
| superclass = [[Σαρκοδίνια]] ''(Sarcodina)'' |
|||
| class = [[Ακτινόποδα]] ''(Actinopodea)'' |
|||
| subclass = '''Ακτινόζωα''' ''(Radiolaria)'' |
|||
}} |
|||
Τα '''Ακτινόζωα''' (Radiolaria) είναι υφομοταξία [[Ακτινόποδα|Ακτινόποδων]] [[Πρωτόζωα|Πρωτοζώων]]. Βρίσκονται στα ανώτερα στρώματα όλων των ωκεανών. Έχουν σφαιρική ακτινωτή συμμετρία και είναι γνωστά για τον πολύπλοκο, κομψά κατασκευασμένο σκελετό τους. Αυτός συντίθεται από πυρίτιο, είναι πολύπλοκα διάτρητος σε μια ποικιλία σχεδίων σχηματίζοντας μια σειρά δικτυόμορφες πλάκες ή χαλαρές βελόνες. Από τον διάτρητο σκελετό εκτείνονται ψευδοπόδια. Μία κεντρική χιτινώδης κάψα περικλείει τους πολυάριθμους πυρήνες και διαιρεί το κυτταρόπλασμα σε δύο ζώνες. Το εξώπλασμα περιέχει πολλά χυμοτόπια που ρυθμίζουν την πλευστότητα του οργανισμού. Το ενδόπλασμα (στερόπλασμα) είναι πιο συμπαγές. Η μονογονική αναπαραγωγή γίνεται με εκβλάστηση διχοτομική ή πολλαπλή διαίρεση. Γενικά, διαιρείται και ο σκελετός και κάθε θυγατρικό κύτταρο αναγεννά το μέρος που λείπει. Σε μερικές περιπτώσεις, ωστόσο, το ένα θυγατρικό κύτταρο ελευθερώνεται και αναπτύσσει ένα τελείως καινούργιο κέλυφος, ενώ το άλλο παραμένει στον αρχικό σκελετό. Τα σκελετικά υπολείμματα των Ακτινοζώων εναποτίθενται στον βυθό των ωκεανών και δημιουργούν την [[Ιλύς Ακτινοζώων|ιλύ των Ακτινοζώων]]. Όταν ο βυθός των ωκεανών ανυψώνεται και μετασχηματίζεται σε ξηρά, η ιλύς γίνεται [[Ιζηματογενές πέτρωμα|ιζηματογενές πέτρωμα]]. Παράδειγμα αποτελεί η [[Σικελία]], η οποία σχεδόν ολόκληρη αποτελείται από τέτοια ξηρά. |
Τα '''Ακτινόζωα''' (Radiolaria) είναι υφομοταξία [[Ακτινόποδα|Ακτινόποδων]] [[Πρωτόζωα|Πρωτοζώων]]. Βρίσκονται στα ανώτερα στρώματα όλων των ωκεανών. Έχουν σφαιρική ακτινωτή συμμετρία και είναι γνωστά για τον πολύπλοκο, κομψά κατασκευασμένο σκελετό τους. Αυτός συντίθεται από πυρίτιο, είναι πολύπλοκα διάτρητος σε μια ποικιλία σχεδίων σχηματίζοντας μια σειρά δικτυόμορφες πλάκες ή χαλαρές βελόνες. Από τον διάτρητο σκελετό εκτείνονται ψευδοπόδια. Μία κεντρική χιτινώδης κάψα περικλείει τους πολυάριθμους πυρήνες και διαιρεί το κυτταρόπλασμα σε δύο ζώνες. Το εξώπλασμα περιέχει πολλά χυμοτόπια που ρυθμίζουν την πλευστότητα του οργανισμού. Το ενδόπλασμα (στερόπλασμα) είναι πιο συμπαγές. Η μονογονική αναπαραγωγή γίνεται με εκβλάστηση διχοτομική ή πολλαπλή διαίρεση. Γενικά, διαιρείται και ο σκελετός και κάθε θυγατρικό κύτταρο αναγεννά το μέρος που λείπει. Σε μερικές περιπτώσεις, ωστόσο, το ένα θυγατρικό κύτταρο ελευθερώνεται και αναπτύσσει ένα τελείως καινούργιο κέλυφος, ενώ το άλλο παραμένει στον αρχικό σκελετό. Τα σκελετικά υπολείμματα των Ακτινοζώων εναποτίθενται στον βυθό των ωκεανών και δημιουργούν την [[Ιλύς Ακτινοζώων|ιλύ των Ακτινοζώων]]. Όταν ο βυθός των ωκεανών ανυψώνεται και μετασχηματίζεται σε ξηρά, η ιλύς γίνεται [[Ιζηματογενές πέτρωμα|ιζηματογενές πέτρωμα]]. Παράδειγμα αποτελεί η [[Σικελία]], η οποία σχεδόν ολόκληρη αποτελείται από τέτοια ξηρά. |
||
Έκδοση από την 16:21, 29 Μαΐου 2013
| Ακτινόζωα Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων: Πρότυπο:Fossilrange | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Εικονογράφηση Ακτινοζώων από την Αποστολή Τσάλεντζερ (1873-1876).
| ||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||
|
Τα Ακτινόζωα (Radiolaria) είναι υφομοταξία Ακτινόποδων Πρωτοζώων. Βρίσκονται στα ανώτερα στρώματα όλων των ωκεανών. Έχουν σφαιρική ακτινωτή συμμετρία και είναι γνωστά για τον πολύπλοκο, κομψά κατασκευασμένο σκελετό τους. Αυτός συντίθεται από πυρίτιο, είναι πολύπλοκα διάτρητος σε μια ποικιλία σχεδίων σχηματίζοντας μια σειρά δικτυόμορφες πλάκες ή χαλαρές βελόνες. Από τον διάτρητο σκελετό εκτείνονται ψευδοπόδια. Μία κεντρική χιτινώδης κάψα περικλείει τους πολυάριθμους πυρήνες και διαιρεί το κυτταρόπλασμα σε δύο ζώνες. Το εξώπλασμα περιέχει πολλά χυμοτόπια που ρυθμίζουν την πλευστότητα του οργανισμού. Το ενδόπλασμα (στερόπλασμα) είναι πιο συμπαγές. Η μονογονική αναπαραγωγή γίνεται με εκβλάστηση διχοτομική ή πολλαπλή διαίρεση. Γενικά, διαιρείται και ο σκελετός και κάθε θυγατρικό κύτταρο αναγεννά το μέρος που λείπει. Σε μερικές περιπτώσεις, ωστόσο, το ένα θυγατρικό κύτταρο ελευθερώνεται και αναπτύσσει ένα τελείως καινούργιο κέλυφος, ενώ το άλλο παραμένει στον αρχικό σκελετό. Τα σκελετικά υπολείμματα των Ακτινοζώων εναποτίθενται στον βυθό των ωκεανών και δημιουργούν την ιλύ των Ακτινοζώων. Όταν ο βυθός των ωκεανών ανυψώνεται και μετασχηματίζεται σε ξηρά, η ιλύς γίνεται ιζηματογενές πέτρωμα. Παράδειγμα αποτελεί η Σικελία, η οποία σχεδόν ολόκληρη αποτελείται από τέτοια ξηρά.