Β΄ Σινοϊαπωνικός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17: Γραμμή 17:
Παρά το γεγονός ότι οι δύο χώρες μάχονταν μεταξύ τους κατά διαστήματα από το [[1931]], ο πόλεμος άρχισε ουσιαστικά το 1937 και έληξε μόνο με την παράδοση της Ιαπωνίας το 1945. Η πολεμική σύγκρουση ήταν το αποτέλεσμα της μακροχρόνιας ιαπωνικής [[ιμπεριαλισμός|ιμπεριαλιστικής]] πολιτικής, που είχε στόχο να κυριαρχήσει στην Κίνα πολιτικά και στρατιωτικά, ώστε να εξασφαλίσει τεράστια αποθέματα πρώτων υλών και τους άλλους οικονομικούς πόρους που διέθετε η χώρα, ιδιαίτερα των τροφίμων και του πολυπληθούς εργατικού δυναμικού. Πριν από το 1937, η Κίνα και η Ιαπωνία είχαν μικρές διαμάχες, τα λεγόμενα «επεισόδια». Το 1931, οι Ιάπωνες εισέβαλαν στη [[Μαντζουρία]]. Το τελευταίο από αυτά τα περιστατικά ήταν η ανατίναξη της γέφυρας ''Μάρκο Πόλο'' το 1937, σηματοδοτώντας την έναρξη του ολοκληρωτικού πολέμου μεταξύ των δύο χωρών.
Παρά το γεγονός ότι οι δύο χώρες μάχονταν μεταξύ τους κατά διαστήματα από το [[1931]], ο πόλεμος άρχισε ουσιαστικά το 1937 και έληξε μόνο με την παράδοση της Ιαπωνίας το 1945. Η πολεμική σύγκρουση ήταν το αποτέλεσμα της μακροχρόνιας ιαπωνικής [[ιμπεριαλισμός|ιμπεριαλιστικής]] πολιτικής, που είχε στόχο να κυριαρχήσει στην Κίνα πολιτικά και στρατιωτικά, ώστε να εξασφαλίσει τεράστια αποθέματα πρώτων υλών και τους άλλους οικονομικούς πόρους που διέθετε η χώρα, ιδιαίτερα των τροφίμων και του πολυπληθούς εργατικού δυναμικού. Πριν από το 1937, η Κίνα και η Ιαπωνία είχαν μικρές διαμάχες, τα λεγόμενα «επεισόδια». Το 1931, οι Ιάπωνες εισέβαλαν στη [[Μαντζουρία]]. Το τελευταίο από αυτά τα περιστατικά ήταν η ανατίναξη της γέφυρας ''Μάρκο Πόλο'' το 1937, σηματοδοτώντας την έναρξη του ολοκληρωτικού πολέμου μεταξύ των δύο χωρών.


Αρχικά, η Ιαπωνία σημείωσε σημαντικές νίκες στη [[Σανγκάη]] και από το τέλος του 1937 κατέλαβε την κινεζική πρωτεύουσα [[Νανκίνγκ]]. Μετά την αποτυχία της να σταματήσει τους Ιάπωνες, η κινεζική κεντρική κυβέρνηση μεταφέρθηκε στην πόλη [[Τσουνγκίνγκ]], στο εσωτερικό της Κίνας. Μέχρι το [[1939]] ο πόλεμος είχε φτάσει σε αδιέξοδο μετά τις κινεζικές νίκες στην [[Τσάνγκσα]] και την [[Κουανγκσί|Γκουανγκξί]]. Οι Ιάπωνες ήταν επίσης σε θέση να νικήσουν τις κινεζικές δυνάμεις των [[κομμουνισμός|κομμουνιστών]] στη [[Σαάνξι]], πόλης που πρωτοστατούσε στο σχεδιασμό και τις πράξεις [[σαμποτάζ]] ενάντια στους Ιάπωνες. Στις [[7 Δεκεμβρίου]] 1941 εφαρμόσθηκε το σχέδιο της ιαπωνικής επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ και την επόμενη ημέρα ([[8 Δεκεμβρίου]]) οι Ηνωμένες Πολιτείες κήρυξαν τον πόλεμο στην Ιαπωνία. Η Ιαπωνία παραδόθηκε το 1945.
Αρχικά, η Ιαπωνία σημείωσε σημαντικές νίκες στη [[Σανγκάη]] και από το τέλος του 1937 κατέλαβε την κινεζική πρωτεύουσα [[Νανκίνγκ]]. Μετά την αποτυχία της να σταματήσει τους Ιάπωνες, η κινεζική κεντρική κυβέρνηση μεταφέρθηκε στην πόλη [[Τσονγκίνγκ]], στο εσωτερικό της Κίνας. Μέχρι το [[1939]] ο πόλεμος είχε φτάσει σε αδιέξοδο μετά τις κινεζικές νίκες στην [[Τσάνγκσα]] και την [[Κουανγκσί|Γκουανγκξί]]. Οι Ιάπωνες ήταν επίσης σε θέση να νικήσουν τις κινεζικές δυνάμεις των [[κομμουνισμός|κομμουνιστών]] στη [[Σαάνξι]], πόλης που πρωτοστατούσε στο σχεδιασμό και τις πράξεις [[σαμποτάζ]] ενάντια στους Ιάπωνες. Στις [[7 Δεκεμβρίου]] 1941 εφαρμόσθηκε το σχέδιο της ιαπωνικής επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ και την επόμενη ημέρα ([[8 Δεκεμβρίου]]) οι Ηνωμένες Πολιτείες κήρυξαν τον πόλεμο στην Ιαπωνία. Η Ιαπωνία παραδόθηκε το 1945.


== Παραπομπές ==
== Παραπομπές ==

Έκδοση από την 15:09, 10 Απριλίου 2013

Δεύτερος Σινοϊαπωνικός Πόλεμος
Τα κατεχόμενα εδάφη της Κίνας από την Ιαπωνία το 1940 (Μωβ)
Χρονολογία7 Ιουλίου,1937 –2 Σεπτεμβρίου, 1945
ΤόποςΗπειρωτική Κίνα, Εξωτερική Μογγολία, το Μιανμάρ
Έκβαση
  • Παραίτηση όλων των ιαπωνικών δυνάμεων στην ηπειρωτική Κίνα (εκτός από τη Μαντζουρία)
  • Η Κίνα ανακτά όλα τα εδάφη που έχασε από την Ιαπωνία μετά τη Συνθήκη της Shimonoseki.
  • Η Κίνα γίνεται μόνιμο μέλος του Συμβούλιου των Ηνωμένων Εθνών
Αντιμαχόμενοι
Σινοϊαπωνικός Πόλεμος

Ο Β΄ Σινοϊαπωνικός Πόλεμος [1] (7 Ιουλίου 1937 - 9 Σεπτεμβρίου 1945) ήταν ευρεία στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και της Αυτοκρατορίας της Ιαπωνίας. Από το 1937 μέχρι το 1941 η Κίνα αντιμετώπισε την Ιαπωνία με κάποια οικονομική βοήθεια από τη Γερμανία, τη Σοβιετική Ένωση (1937-1940) και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ (1941), ο πόλεμος μετεξελίχθηκε σε μια από τις μεγαλύτερες συγκρούσεις στα πλαίσια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Β΄ Σινοϊαπωνικός Πόλεμος ήταν ο μεγαλύτερος ασιατικός πόλεμος στον 20ο αιώνα.

Παρά το γεγονός ότι οι δύο χώρες μάχονταν μεταξύ τους κατά διαστήματα από το 1931, ο πόλεμος άρχισε ουσιαστικά το 1937 και έληξε μόνο με την παράδοση της Ιαπωνίας το 1945. Η πολεμική σύγκρουση ήταν το αποτέλεσμα της μακροχρόνιας ιαπωνικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής, που είχε στόχο να κυριαρχήσει στην Κίνα πολιτικά και στρατιωτικά, ώστε να εξασφαλίσει τεράστια αποθέματα πρώτων υλών και τους άλλους οικονομικούς πόρους που διέθετε η χώρα, ιδιαίτερα των τροφίμων και του πολυπληθούς εργατικού δυναμικού. Πριν από το 1937, η Κίνα και η Ιαπωνία είχαν μικρές διαμάχες, τα λεγόμενα «επεισόδια». Το 1931, οι Ιάπωνες εισέβαλαν στη Μαντζουρία. Το τελευταίο από αυτά τα περιστατικά ήταν η ανατίναξη της γέφυρας Μάρκο Πόλο το 1937, σηματοδοτώντας την έναρξη του ολοκληρωτικού πολέμου μεταξύ των δύο χωρών.

Αρχικά, η Ιαπωνία σημείωσε σημαντικές νίκες στη Σανγκάη και από το τέλος του 1937 κατέλαβε την κινεζική πρωτεύουσα Νανκίνγκ. Μετά την αποτυχία της να σταματήσει τους Ιάπωνες, η κινεζική κεντρική κυβέρνηση μεταφέρθηκε στην πόλη Τσονγκίνγκ, στο εσωτερικό της Κίνας. Μέχρι το 1939 ο πόλεμος είχε φτάσει σε αδιέξοδο μετά τις κινεζικές νίκες στην Τσάνγκσα και την Γκουανγκξί. Οι Ιάπωνες ήταν επίσης σε θέση να νικήσουν τις κινεζικές δυνάμεις των κομμουνιστών στη Σαάνξι, πόλης που πρωτοστατούσε στο σχεδιασμό και τις πράξεις σαμποτάζ ενάντια στους Ιάπωνες. Στις 7 Δεκεμβρίου 1941 εφαρμόσθηκε το σχέδιο της ιαπωνικής επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ και την επόμενη ημέρα (8 Δεκεμβρίου) οι Ηνωμένες Πολιτείες κήρυξαν τον πόλεμο στην Ιαπωνία. Η Ιαπωνία παραδόθηκε το 1945.

Παραπομπές

  1. www.ibiblio.org/hyperwar/CBI/index.html

Βιβλιογραφία

  • Bayly, C. A., and T. N. Harper. Forgotten Armies: The Fall of British Asia, 1941–1945. Cambridge, MA: Belknap Press of Harvard University Press, 2005. xxxiii, 555p. ISBN 0-674-01748-X.
  • Bayly, C. A., T. N. Harper. Forgotten Wars: Freedom and Revolution in Southeast Asian. Cambridge, MA: Belknap Press of Harvard University Press, 2007. xxx, 674p. ISBN 978-0-674-02153-2.
  • Gordon, David M. "The China-Japan War, 1931–1945" Journal of Military History (Jan 2006) v 70#1, pp 137–82. Historiographical overview of major books from the 1970s through 2006 (for paid subscribers only).
  • Guo Rugui, editor-in-chief Huang Yuzhang,中国抗日战争正面战场作战记 China's Anti-Japanese War Combat Operations(Jiangsu People's Publishing House, 2005) ISBN 7-214-03034-9. On line in Chinese: 中国抗战正向战场作战记
  • Hsiung, James Chieh, and Steven I. Levine, eds., China's Bitter Victory: The War with Japan, 1937–1945. Armonk, NY: M.E. Sharpe, 1992. xxv, 333p. ISBN 0-87332-708-X. Chapters on military, economic, diplomatic aspects of the war.
  • Ray Huang, 從大歷史的角度讀蔣介石日記 (Reading Chiang Kai-shek's Diary from a Macro History Perspective) China Times Publishing Company, 1994-1-31 ISBN 957-13-0962-1.
  • Annalee Jacoby and Theodore H. White, Thunder out of China, New York: William Sloane Associates, 1946. Critical account of Chiang's government by Time magazine reporters.
  • Jowett, Phillip (2005). Rays of the Rising Sun: Japan's Asian Allies 1931–45 Volume 1: China and Manchukuo. Helion and Company Ltd. ISBN 1-874622-21-3.- Book about the Chinese and Mongolians who fought for the Japanese during the war.
  • Long-hsuen, Hsu; Chang Ming-kai (1972). History of the Sino-Japanese war (1937–1945). Chung Wu Publishers. ASIN B00005W210.
  • Lary Diana, and Stephen R. Mackinnon, eds. The Scars of War: The Impact of Warfare on Modern China. Vancouver: UBC Press, Contemporary Chinese Studies, 2001. xii, 210p. ISBN 0-7748-0840-3.
  • MacKinnon, Stephen R., Diana Lary and Ezra F. Vogel, eds. China at War: Regions of China, 1937–1945. Stanford, CA: Stanford University Press, 2007. xviii, 380p. ISBN 978-0-8047-5509-2.
  • Peattie, Mark. Edward Drea, and Hans van de Ven, eds. The Battle for China: Essays on the Military History of the Sino-Japanese War of 1937–1945 (Stanford University Press, 2011); 614 pages
  • Taylor, Jay (2009). The Generalissimo: Chiang Kai-shek and the struggle for modern China. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 987-0-674-03338-2.
  • Wilson, Dick (1982). When Tigers Fight: The story of the Sino-Japanese War, 1937–1945. New York: Viking Press. ISBN 0-670-76003-X.
  • Zarrow, Peter. "The War of Resistance, 1937–45". China in war and revolution 1895–1949. London: Routledge, 2005.
  • MacLaren, Roy (1981). Canadians Behind Enemy Lines 1939–1945. UBC Press. ISBN 0-7748-1100-5.- Book about the Chinese Canadians and Americans who fought against Japan in the Second World War.
  • Duiker, William (1976). The Rise of Nationalism in Vietnam, 1900–1941. Ithaca, New York: Cornell University Press. ISBN 0-8014-0951-9.


Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link GA