Μακασάρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Αλλαγή eu:Makasar σε eu:Makassar
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 41 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q14634
Γραμμή 15: Γραμμή 15:
[[Κατηγορία:Πόλεις της Ινδονησίας]]
[[Κατηγορία:Πόλεις της Ινδονησίας]]
[[Κατηγορία:Λιμένες της Ασίας]]
[[Κατηγορία:Λιμένες της Ασίας]]

[[af:Makassar]]
[[az:ماکاسار]]
[[bg:Макасар]]
[[ca:Makassar]]
[[da:Makassar]]
[[de:Makassar]]
[[en:Makassar]]
[[eo:Makassar]]
[[es:Macasar]]
[[et:Makassar]]
[[eu:Makassar]]
[[fa:ماکاسار]]
[[fi:Makassar]]
[[fr:Makassar (ville)]]
[[he:מקאסאר]]
[[id:Kota Makassar]]
[[it:Makassar]]
[[ja:マカッサル]]
[[jv:Kutha Makassar]]
[[kl:Makassar]]
[[ko:마카사르]]
[[lt:Makasaras]]
[[mg:Kota Makassar]]
[[mi:Makassar]]
[[ms:Makassar]]
[[nl:Makassar]]
[[no:Makassar]]
[[pl:Makasar]]
[[pnb:ماکاسار]]
[[pt:Macáçar]]
[[ro:Makassar]]
[[ru:Макасар]]
[[sr:Макасар]]
[[sv:Makassar]]
[[sw:Makassar]]
[[tr:Makassar]]
[[uk:Макассар]]
[[vi:Makassar]]
[[war:Makassar]]
[[zh:望加錫]]
[[zh-yue:孟加失]]

Έκδοση από την 22:59, 1 Απριλίου 2013

Συντεταγμένες: 5°8′S 119°25′E / 5.133°S 119.417°E / -5.133; 119.417

Το παραδοσιακό λιμάνι του Μακασάρ, όπου δένουν τα πλοία πισίνι, παραδοσιακά ινδονησιακά ιστιοφόρα που χρησιμοποιούνται για μεγάλες αποστάσεις

Το Μακασάρ (ινδονησιακά: Kota Makassar) είναι πρωτεύουσα της επαρχίας Νότιο Σουλαούεζι, Ινδονησία, και η μεγαλύτερη πόλη του Σουλαουέζι. Από το 1971 μέχρι το 1999 η πόλη ονομάζοταν Ουτζούνγκ Παντάνγκ εξαιτίας ενός προαποικιακού οχυρού και σήμερα τα δύο ονομάτα χρησιμοποιούνται εξίσου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2010 η πόλη είχε 1.334.090 κατοίκους, κατατάσσοντας το Μακασάρ ως την 10η μεγαλύτερη πόλη στη χώρα. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού με μέτωπο προς το στενό του Μακασάρ.

Οι πρώτες αναφορές της πόλης χρονολογούνται από 14ο αιώνα. Μέχρι το 16ο αιώνα είχε εξελιχθεί στο κύριο λιμάνι του Σουλαβέσι και σημαντικό πολιτικό κέντρο, καθώς ήταν κέντρο εξουσίας των σουλτανάτων Γκόβα και Ταλό. Το 1667 εξαιτίας των επιθέσεων από τον στρατό Ολλανδών και Μπουργκίς παραδώθηκε αρχικά το οχυρό Ουτζούνγκ Παντάνγκ και το 1669 το ισχυρότερο οχυρό Σομπαόπου, στο οποίο βρισκόταν το παλάτι του Σουλτάνου. Το 19ο αιώνα άρχισε η καλλιέργεια και η εμπορεία κοκκοκάρυδων και άλλων μπαχαρικών με αποτέλεσμα το Μακασσάρ να αναπτυχθεί. Το 1938 έγινε πρωτεύουσα της ολλανδικής επαρχείας «Μεγάλη Ανατολή» η οποία περιλάμβανε ολόκληρη την ανατολική Ινδονησία. Μετά την απελευθέρωση της Ινδονήσιας ο πληθυσμός της πόλης αυξήθηκε από τους μετανάστες που έφευγαν μακριά από τις συμπλοκές με αποτελεσμά να αστικοποιηθεί γρήγορα.[1]

Η κύρια πηγή εισοδήματος της πόλης είναι το λιμάνι, το οποίο είναι το κύριο λιμάνι του νότιου Σουλαουέζι. Το λίμανι χρησιμοποιείται κυρίως για την εξαγωγή αγροτικών προϊόντων, κυρίως πίτουρο και κακάο στην Ανατολική Ασία και την Αμερική.[2] Κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας η πόλη ήταν γνωστή για το λάδι Μακασάρ, το οποίο χρησιμοποίοταν ως προϊόν περιποίησης μαλλιών, και τον έβενο του Μακασάρ.

Παραπομπές

  1. Chairil Anwar (2004). Labour Mobility and the Dynamics of the Construction Industry Labour Market: (the Case of Makassar, Indonesia). Cuvillier Verlag. σελίδες 45,46,50. ISBN 9783865371409. 
  2. Export commodity by destination from Makassar Port Ανακτήθηκε την 22 Σεπτεμβρίου 2012.