Στερεό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πηγές}} |
{{πηγές}} |
||
| ⚫ | |||
Στην [[Φυσική]], '''στερεό''' ονομάζεται η κατάσταση της [[ύλη]]ς στην οποία αυτή αποτελείται από [[μόριο|μόρια]] που βρίσκονται σε σταθερές, συνεχείς χωρικά, και επαναλαμβανόμενες [[συμμετρία|συμμετρικές]] θέσεις που καθορίζονται αποκλειστικά από την επίδραση των [[ηλεκτρομαγνητισμός|ηλεκτρομαγνητικών]] δυνάμεων που αναπτύσσονται μεταξύ τους, με δεδομένες τις εξωτερικές συνθήκες [[πίεση]]ς και [[θερμοκρασία]]ς. Μακροσκοπικά, τα στερεά έχουν καθορισμένο [[Γεωμετρικό σχήμα|σχήμα]] και [[όγκος|όγκο]]. Μικροσκοπικά, ένα στερεό διατηρεί τις [[κρυσταλλικό πλέγμα|πλεγματικές]] θέσεις των μορίων του μεταξύ τους και αυτά δε γλιστρούν, όπως αντιθέτως συμβαίνει στο [[γυαλί]] που δεν είναι στερεό. Το στερεό αποτελεί μία από τις τέσσερις [[Κατάσταση της ύλης|καταστάσεις της ύλης]], με τις άλλες τρεις να είναι το [[ρευστό]], το [[αέριο]] και το [[πλάσμα]], ενώ υπάρχουν και καταστάσεις της ύλης που αυτή είναι υπερσυμπυκνωμένη και δεν υφίστανται πλέον μόρια, όπως σε έναν [[αστέρας νετρονίων|αστέρα νετρονίων]] ή μία [[μελανή οπή]], όπου και πάλι δεν μιλάμε για στερεά κατάσταση της ύλης. |
Στην [[Φυσική]], '''στερεό''' ονομάζεται η κατάσταση της [[ύλη]]ς στην οποία αυτή αποτελείται από [[μόριο|μόρια]] που βρίσκονται σε σταθερές, συνεχείς χωρικά, και επαναλαμβανόμενες [[συμμετρία|συμμετρικές]] θέσεις που καθορίζονται αποκλειστικά από την επίδραση των [[ηλεκτρομαγνητισμός|ηλεκτρομαγνητικών]] δυνάμεων που αναπτύσσονται μεταξύ τους, με δεδομένες τις εξωτερικές συνθήκες [[πίεση]]ς και [[θερμοκρασία]]ς. Μακροσκοπικά, τα στερεά έχουν καθορισμένο [[Γεωμετρικό σχήμα|σχήμα]] και [[όγκος|όγκο]]. Μικροσκοπικά, ένα στερεό διατηρεί τις [[κρυσταλλικό πλέγμα|πλεγματικές]] θέσεις των μορίων του μεταξύ τους και αυτά δε γλιστρούν, όπως αντιθέτως συμβαίνει στο [[γυαλί]] που δεν είναι στερεό. Το στερεό αποτελεί μία από τις τέσσερις [[Κατάσταση της ύλης|καταστάσεις της ύλης]], με τις άλλες τρεις να είναι το [[ρευστό]], το [[αέριο]] και το [[πλάσμα]], ενώ υπάρχουν και καταστάσεις της ύλης που αυτή είναι υπερσυμπυκνωμένη και δεν υφίστανται πλέον μόρια, όπως σε έναν [[αστέρας νετρονίων|αστέρα νετρονίων]] ή μία [[μελανή οπή]], όπου και πάλι δεν μιλάμε για στερεά κατάσταση της ύλης. |
||
| ⚫ | |||
Τα [[σωματίδιο|σωματίδια]] που συγκροτούν κάθε μορφή της ύλης (άτομα, μόρια, ιόντα) και εν προκειμένω των περισσοτέρων στερεών ουσιών βρίσκονται σε πολύ πυκνή διάταξη δημιουργώντας γεωμετρικά σχήματα, όπως τα στοιβαγμένα φρούτα σε μανάβικο ή τα δομικά υλικά μπροστά σε μια οικοδομή. Αυτή η συγκράτηση και ταυτόχρονα ισορροπία στις θέσεις τους προέρχεται από ισχυρές ελκτικές δυνάμεις, που εξισορροπούν τις απωστικές δυνάμεις μεταξύ των πρωτονίων των ατόμων. Τα σωματίδια δε αυτά μπορούν να εκτελούν μικρές ταλαντώσεις χωρίς όμως ωστόσο να ξεφεύγουν από τη θέση της ισορροπίας τους. Έτσι το «στερεό» διατηρεί, στις ίδιες συνθήκες [[πίεση|πίεσης]] και [[θερμοκρασία|θερμοκρασίας]], σταθερό σχήμα, αμετάβλητο, και σταθερό όγκο. |
Τα [[σωματίδιο|σωματίδια]] που συγκροτούν κάθε μορφή της ύλης (άτομα, μόρια, ιόντα) και εν προκειμένω των περισσοτέρων στερεών ουσιών βρίσκονται σε πολύ πυκνή διάταξη δημιουργώντας γεωμετρικά σχήματα, όπως τα στοιβαγμένα φρούτα σε μανάβικο ή τα δομικά υλικά μπροστά σε μια οικοδομή. Αυτή η συγκράτηση και ταυτόχρονα ισορροπία στις θέσεις τους προέρχεται από ισχυρές ελκτικές δυνάμεις, που εξισορροπούν τις απωστικές δυνάμεις μεταξύ των πρωτονίων των ατόμων. Τα σωματίδια δε αυτά μπορούν να εκτελούν μικρές ταλαντώσεις χωρίς όμως ωστόσο να ξεφεύγουν από τη θέση της ισορροπίας τους. Έτσι το «στερεό» διατηρεί, στις ίδιες συνθήκες [[πίεση|πίεσης]] και [[θερμοκρασία|θερμοκρασίας]], σταθερό σχήμα, αμετάβλητο, και σταθερό όγκο. |
||
| Γραμμή 8: | Γραμμή 8: | ||
Η έννοια 'στερεό' εμπεριέχει την έννοια του σταθερού σχήματος. Έτσι, χρησιμοποιείται στη γεωμετρία ([[γεωμετρικό στερεό]]) για να περιγράψει καθορισμένα τρισδιάστατα σχήματα και στη φυσική ([[μηχανικό στερεό]]) για να περιγράψει τη μηχανική σωμάτων με στερεό σχήμα. Σε κανονικές συνθήκες το σχήμα ενός στερεού δε μεταβάλλεται. Αν όμως ασκηθούν κατάλληλες [[δύναμη|δυνάμεις]], τότε ένα στερεό μπορεί να αλλάξει σχήμα, δηλαδή να [[παραμόρφωση|παραμορφωθεί]], ή να σπάσει. |
Η έννοια 'στερεό' εμπεριέχει την έννοια του σταθερού σχήματος. Έτσι, χρησιμοποιείται στη γεωμετρία ([[γεωμετρικό στερεό]]) για να περιγράψει καθορισμένα τρισδιάστατα σχήματα και στη φυσική ([[μηχανικό στερεό]]) για να περιγράψει τη μηχανική σωμάτων με στερεό σχήμα. Σε κανονικές συνθήκες το σχήμα ενός στερεού δε μεταβάλλεται. Αν όμως ασκηθούν κατάλληλες [[δύναμη|δυνάμεις]], τότε ένα στερεό μπορεί να αλλάξει σχήμα, δηλαδή να [[παραμόρφωση|παραμορφωθεί]], ή να σπάσει. |
||
{{επέκταση}} |
|||
{{Καταστάσεις της ύλης}} |
{{Καταστάσεις της ύλης}} |
||
Έκδοση από την 00:58, 27 Μαρτίου 2013
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Στην Φυσική, στερεό ονομάζεται η κατάσταση της ύλης στην οποία αυτή αποτελείται από μόρια που βρίσκονται σε σταθερές, συνεχείς χωρικά, και επαναλαμβανόμενες συμμετρικές θέσεις που καθορίζονται αποκλειστικά από την επίδραση των ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων που αναπτύσσονται μεταξύ τους, με δεδομένες τις εξωτερικές συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας. Μακροσκοπικά, τα στερεά έχουν καθορισμένο σχήμα και όγκο. Μικροσκοπικά, ένα στερεό διατηρεί τις πλεγματικές θέσεις των μορίων του μεταξύ τους και αυτά δε γλιστρούν, όπως αντιθέτως συμβαίνει στο γυαλί που δεν είναι στερεό. Το στερεό αποτελεί μία από τις τέσσερις καταστάσεις της ύλης, με τις άλλες τρεις να είναι το ρευστό, το αέριο και το πλάσμα, ενώ υπάρχουν και καταστάσεις της ύλης που αυτή είναι υπερσυμπυκνωμένη και δεν υφίστανται πλέον μόρια, όπως σε έναν αστέρα νετρονίων ή μία μελανή οπή, όπου και πάλι δεν μιλάμε για στερεά κατάσταση της ύλης.
 |
Η ακρίβεια του λήμματος αμφισβητείται. |
Τα σωματίδια που συγκροτούν κάθε μορφή της ύλης (άτομα, μόρια, ιόντα) και εν προκειμένω των περισσοτέρων στερεών ουσιών βρίσκονται σε πολύ πυκνή διάταξη δημιουργώντας γεωμετρικά σχήματα, όπως τα στοιβαγμένα φρούτα σε μανάβικο ή τα δομικά υλικά μπροστά σε μια οικοδομή. Αυτή η συγκράτηση και ταυτόχρονα ισορροπία στις θέσεις τους προέρχεται από ισχυρές ελκτικές δυνάμεις, που εξισορροπούν τις απωστικές δυνάμεις μεταξύ των πρωτονίων των ατόμων. Τα σωματίδια δε αυτά μπορούν να εκτελούν μικρές ταλαντώσεις χωρίς όμως ωστόσο να ξεφεύγουν από τη θέση της ισορροπίας τους. Έτσι το «στερεό» διατηρεί, στις ίδιες συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας, σταθερό σχήμα, αμετάβλητο, και σταθερό όγκο.
Επειδή όμως οι ταλαντώσεις των μορίων γύρω από τη θέση ισορροπίας τους δεν είναι συμμετρικές, εμφανίζεται το φαινόμενο της διαστολής όταν αυξάνεται η θερμοκρασία, και της συστολής όταν μειώνεται. Τα στερεά μετατρέπονται σε υγρά με την τήξη και σπανιότερα σε αέρια με την εξάχνωση.
Η έννοια 'στερεό' εμπεριέχει την έννοια του σταθερού σχήματος. Έτσι, χρησιμοποιείται στη γεωμετρία (γεωμετρικό στερεό) για να περιγράψει καθορισμένα τρισδιάστατα σχήματα και στη φυσική (μηχανικό στερεό) για να περιγράψει τη μηχανική σωμάτων με στερεό σχήμα. Σε κανονικές συνθήκες το σχήμα ενός στερεού δε μεταβάλλεται. Αν όμως ασκηθούν κατάλληλες δυνάμεις, τότε ένα στερεό μπορεί να αλλάξει σχήμα, δηλαδή να παραμορφωθεί, ή να σπάσει.
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
| |||||||||||||||||