Ύπνος (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Γραμμή 30: | Γραμμή 30: | ||
[[Κατηγορία:Θεότητες της ελληνικής μυθολογίας|Υπνος]] |
[[Κατηγορία:Θεότητες της ελληνικής μυθολογίας|Υπνος]] |
||
[[Κατηγορία:Ύπνος|Υπνος (μυθολογία)]] |
[[Κατηγορία:Ύπνος|Υπνος (μυθολογία)]] |
||
[[az:Hipnos]] |
|||
[[bg:Хипнос]] |
|||
[[br:Hypnos]] |
|||
[[ca:Himnos]] |
|||
[[cs:Hypnos (bůh)]] |
|||
[[da:Hypnos]] |
|||
[[de:Hypnos]] |
|||
[[en:Hypnos]] |
|||
[[eo:Hipno]] |
|||
[[es:Hipnos]] |
|||
[[et:Hypnos]] |
|||
[[fa:هوپنوس]] |
|||
[[fi:Hypnos]] |
|||
[[fr:Hypnos]] |
|||
[[he:היפנוס]] |
|||
[[hr:Hipno]] |
|||
[[hu:Hüpnosz]] |
|||
[[id:Hipnos]] |
|||
[[it:Ipno]] |
|||
[[ja:ヒュプノス]] |
|||
[[ko:히프노스]] |
|||
[[lt:Hipnas]] |
|||
[[nl:Hypnos]] |
|||
[[no:Hypnos]] |
|||
[[pl:Hypnos (mitologia)]] |
|||
[[pt:Hipnos]] |
|||
[[ro:Hypnos]] |
|||
[[ru:Гипнос]] |
|||
[[sh:Hipnos]] |
|||
[[simple:Hypnos]] |
|||
[[sk:Hypnos]] |
|||
[[sl:Hipnos]] |
|||
[[sr:Хипнос]] |
|||
[[sv:Hypnos (gud)]] |
|||
[[th:ฮิปนอส]] |
|||
[[tl:Hipnos]] |
|||
[[tr:Hypnos]] |
|||
[[uk:Гіпнос]] |
|||
[[zh:許普諾斯]] |
Έκδοση από την 22:25, 21 Μαρτίου 2013
Στην ελληνική μυθολογία ο Ύπνος ήταν θεός ή δαίμονας, που αποτελούσε την προσωποποίηση του ύπνου. Σύμφωνα με τον Ησίοδο στη Θεογονία ο Ύπνος και ο δίδυμος αδελφός του, ο Θάνατος, ήταν «δεινοί Θεοί» που κατοικούσαν στον Τάρταρο, παιδιά της Νύχτας και του Ερέβους.[1] Ο Ύπνος μυθολογείται ότι είχε είτε χίλιους, είτε τρεις γιους ή αδελφούς (εκτός από τον Θάνατο): τον Μορφέα, τον Φοβήτορα και τον Φάντασο. Κατά τον Όμηρο, που τον αποκαλεί νήδυμο (γλυκύ),[2] τόπος κατοικίας του Ύπνου ήταν η νήσος Λήμνος, [3] ενώ από τους μεταγενέστερους συγγραφείς του αποδιδόταν μια δική του φανταστική πατρίδα, η «Νήσος των Ονείρων». Ο Ύπνος λατρευόταν πολύ στην κυρίως Ελλάδα. Σημαντικά κέντρα της λατρείας του Ύπνου ήταν η Επίδαυρος, η Τροιζήνα και η Ολυμπία. Τον θεωρούσαν ήσυχο και πράο θεό ή δαίμονα, που πλανιόταν στη γη και τον απεικόνιζαν πότε ως ωραίο νέο, που έσπερνε στη Γη γλυκά όνειρα ή κοιμόταν σε μια κλίνη, πότε ως δαίμονα με φτερά, που μετέφερε ένα νεκρό με το θάνατο.[4]
Ο ύπνος στην τέχνη
Ο Ύπνος απασχόλησε την τέχνη με πολλές μορφές και συχνά τον απεικονίζουν με φτερά αετού ή πεταλούδας στο μέτωπο ή με ένα κέρας, από το οποίο σκορπίζονται τα όνειρα. Στην αρχαία τέχνη, ο Ύπνος απεικονίζεται ως γυμνός νέος, μερικές φορές με γενειάδα και φτερά στο κεφάλι, ή ως κοιμώμενος άνδρας πάνω σε κρεβάτι από πούπουλα με μαύρες κουρτίνες γύρω, ενώ ο Μορφέας αποτρέπει τυχόν θορύβους που θα μπορούσαν να τον ξυπνήσουν. Αρχικά τα όνειρα εμφανίζονταν ως αδελφοί ή αδελφές του Ύπνου, αλλά αργότερα το όνειρο καθιερώθηκα ως γιος του Ύπνου. Ο Ερμής ήταν κι αυτός θεός του Ύπνου. Στην κιβωτό του Κυψέλου, στην Ολυμπία, τα δύο αδέλφια, δηλαδή ο Ύπνος και ο θάνατος, εικονίζονται σαν αγοράκια που κοιμούνται στην αγκαλιά της μητέρας τους, ο θάνατος ζωγραφισμένος με μαύρο χιτώνα και ο Ύπνος με άσπρο. Στη Σπάρτη η απεικόνισή του συνοδεύεται πάντα από εκείνη του Θανάτου. Σε μεταγενέστερα χρόνια ο θάνατος και ο Ύπνος συγχωνεύτηκαν σε μία θεότητα.[5]
Παραπομπές
- ↑ Ησίοδος, Θεογονία, 759
- ↑ Ιλιάδα Β2, Ιλιάδα Κ 91, Ιλιάδα Ξ 242
- ↑ Ιλιάδα Ξ 230
- ↑ Γιάννης Λάμψας, Λεξικό του αρχαίου κόσμου, τόμ. Δ, σ. 738 ISBN 960-666-935-1
- ↑ Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις V 18, 1
Πηγή
- Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969
- Ο αστεροειδής 14827 Ύπνος (14827 Hypnos), που ανακαλύφθηκε το 1986, πήρε το όνομά του από τον μυθικό αυτό θεό.