Ο Αγών μου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ r2.7.2+) (Ρομπότ: Προσθήκη: zea:Mein Kampf
Γραμμή 104: Γραμμή 104:
[[vi:Mein Kampf]]
[[vi:Mein Kampf]]
[[yi:מיין קאמף]]
[[yi:מיין קאמף]]
[[zea:Mein Kampf]]
[[zh:我的奋斗]]
[[zh:我的奋斗]]

Έκδοση από την 19:10, 25 Φεβρουαρίου 2013

Αρχείο:Mein Kampf 1.jpg
Μάιν Καμπφ (Ο Αγών μου)

To Μάιν Καμπφ (Ο Αγών μου, Mein Kampf) είναι ένα βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ, που αποτέλεσε το βασικό ιδεολογικό μανιφέστο του ναζιστικού κόμματος την εποχή πριν από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Χίτλερ παρουσιάζει σε αυτό το βιβλίο την πολιτική του ιδεολογία, με βάση την αυτοβιογραφία του. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε δύο μέρη, ένα αυτοβιογραφικό και ένα πολιτικό, τα οποία μέχρι το 1930 εκδίδονταν ξεχωριστά.

Βασικά στοιχεία

Προέλευση

Ο Χίτλερ γράφει το πρώτο, αυτοβιογραφικό μέρος του βιβλίου μαζί με τον κατόπιν γραμματέα του, Ρούντολφ Ες (Rudolf Hess, ο οποίος δεν αναφέρεται πουθενά ως συγγραφέας) στη φυλακή του Λάντσμπεργκ αμ Λεχ το 1924. Το δεύτερο, δογματικό-ιδεολογικό μέρος του Μάιν Καμπφ γράφεται σε μια βίλα της Βαυαρίας όπου παραθερίζει ο Χίτλερ. Το πρώτο μέρος δημοσιεύεται τον Ιούλιο του 1925, το δεύτερο τον Δεκέμβριο του 1926.

Ο σκοπός του βιβλίου είναι η περιγραφή του εθνικοσοσιαλισμού. Επομένως βασίζεται κυρίως στον αντισημιτισμό, τον ρατσισμό και τον παγγερμανισμό. Ως βασικό επιχείρημα για να ενοχοποιήσει τους Εβραίους για τα δεινά των Γερμανών μετά την ήττα τους στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιεί τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, ένα βιβλίο δήθεν γραμμένο από τους Εβραίους, και στην πραγματικότητα γραμμένο από την τσαρική μυστική αστυνομία της Ρωσίας (Οχράνα) το 1905, οι οποίοι "ομολογούν" σε αυτό την “Εβραϊκή Συνωμοσία“. Αρχικά ο Χίτλερ προορίζει ως τίτλο του βιβλίου του το σύνθημα: Τεσσεράμισι χρόνια αγώνα ενάντια στο ψέμα, τη βλακεία και τη δειλία.

Το αυθεντικό κείμενο του 1925/1926 διορθώνεται και υφίσταται επεξεργασία μέχρι το 1945 αμέτρητες φορές από ανώνυμους συνεργάτες του Χίτλερ, οι οποίοι επίσης δεν αναφέρονται πουθενά.

Ο Ότο Στράσερ (Otto Strasser), αδερφός του Γκρέγκορ Στράσερ (Gregor Strasser), ο οποίος είναι στη φυλακή με τον Χίτλερ, γράφει στο βιβλίο του „Hitler und ich“ (Ο Χίτλερ κι εγώ) μια καταστροφική εκτίμηση για την αυθεντική μορφή του Μάιν Καμπφ: Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα πολιτικών αντιλήψεων (κυρίως των Καρλ Λίγκερ, Πολ ντε Λαγκάρντ, Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν) τις οποίες ο Χίτλερ "δεν χώνεψε καλά. Έγραφε με τον τρόπο ενός δεκάχρονου, ο οποίος δεν έχει μάθει ακόμη να γράφει σωστές εκθέσεις. […] Ο Στέμπφλε (Peter Stempfle) […] χρειάστηκε μήνες για να βάλει σε τάξη τις μπερδεμένες σκέψεις, οι οποίες παρουσιάζονταν στο Mein Kampf.

Επίσης ο Στράσερ γράφει ότι ο Χίτλερ "δε συγχώρεσε ποτέ" τον Στέμπφλε, ο οποίος στη διόρθωση του αυθεντικού κειμένου είδε τόσο ξεκάθαρα τις αδυναμίες του – Ο Στέμπφλε δολοφονείται, όπως και οι Ερνστ Ρεμ (Ernst Röhm) και Γκρέγκορ Στράσερ, τη νύχτα των μεγάλων μαχαιριών, το 1934, με διαταγή του Χίτλερ.

Σύντομη περίληψη

  • Εκτός από τον αναφερόμενο, χαρακτηριστικό για τον εθνικοσοσιαλισμό, αντισημιτισμό, τονίζεται και ο μαρξισμός, ο οποίος, κατά τη γνώμη του Χίτλερ, είναι εβραϊκός και πρέπει γι' αυτό το λόγο να εκμηδενισθεί.
  • Σχεδιασμός του εθνικού σοσιαλισμού (φυλετικός αγώνας, όχι κοινωνικός).
  • Εξόντωση του μπολσεβικισμού, δηλαδή της Σοβιετικής Ένωσης. Συγχρόνως απαιτείται νέος "ζωτικός χώρος" (Lebensraum) για τον γερμανικό λαό στην ανατολή (Ρωσία), ο οποίος θα κατακτηθεί στον "φυλετικό πόλεμο".
  • Δεν πρέπει να επαναληφθεί το λάθος του πολέμου των δύο μετώπων (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος). Γι' αυτό χρειάζεται οπωσδήποτε η συμμαχία με το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι λαοί της Βρετανίας υπολογίζονται ως αδελφικοί γερμανικοί λαοί.
  • Η δημοκρατία δεν εξυπηρετεί τα πραγματικά συμφέροντα του λαού και, συνεπώς, χρειάζεται να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από το σύστημα του γερμανικού ηγετικού κράτους (germanischer Führerstaat), στο οποίο η εξουσία συγκεντρώνεται στα χέρια του Ηγέτη, ο οποίος, υποτίθεται, θα εξυπηρετήσει τα λαϊκά συμφέροντα.
  • Παρατίθενται, επίσης, αυτοβιογραφικά στοιχεία του Χίτλερ και η ιστορία του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος των Γερμανών Εργατών (NSDAP) (μόνο μέχρι το 1924).

Περιεχόμενο

Οι σκέψεις του Χίτλερ εκτίθενται μέσα σε ένα κυκεώνα αντιφάσεων, επαναλήψεων και κατά τόσο απλοϊκό τρόπο, που είναι αδύνατο να σταθούν απέναντι σε οποιαδήποτε κριτική. Κατηγορεί με τόση απλοϊκότητα (και τόσες αντιφάσεις) τόσο το καθεστώς των Αψβούργων όσο και το κοινοβουλευτικό πολίτευμα, ώστε σε πολλά σημεία προκαλεί από αγανάκτηση έως θυμηδία. Το βιβλίο διαπνέεται από έντονο μίσος κατά των Εβραίων, των Σλάβων, των Γάλλων και από υπέρτατο θαυμασμό για τη γερμανική φυλή. Όπως επισημαίνει ο Κλεάνθης Γρίβας, προλογίζοντας την ελληνική έκδοση, "ο Χίτλερ μπορεί να κατηγορηθεί για τα πάντα, εκτός από το ότι είχε σαφέστατα προειδοποιήσει τον κόσμο σχετικά με το τι θα συνέβαινε όταν αναλάμβανε την εξουσία". Πράγματι, υπάρχουν όλα τα στοιχεία στο βιβλίο του: Η πρόθεσή του για την εξολόθρευση των Εβραίων, το φυλετικό μίσος κατά των μη Γερμανών, η πρόθεση υποδούλωσης (όχι κατάκτησης, αλλά κυριολεκτικά υποβάθμισης σε δούλους) των "κατώτερων φυλών", η πρόθεσή του να καταλάβει τόσο την Ευρώπη όσο και την ΕΣΣΔ για να εξασφαλίσει "ζωτικό χώρο" στους Γερμανούς ώστε να μεγαλουργήσουν, η εμμονή του στην "Αρχή του Ενός Ηγέτη" Φύρερ και την επιβολή στυγνής δικτατορίας.

Εξωτερικές συνδέσεις

Βιλιογραφία

Ελληνικές εκδόσεις

  • Ο Αγών μου, ελληνική έκδοση, μτφ. Λεωνίδας Προεστίδης, Κάκτος, 2006
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Mein Kampf της Γερμανικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Πρότυπο:Link FA