Μεταρρύθμιση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 15: Γραμμή 15:


== Προτεινόμενη βιβλιογραφία ==
== Προτεινόμενη βιβλιογραφία ==
* Παπαποστόλου, Π., «Ο απόλυτος προορισμός. Από τον Ιερό Αυγουστίνο στον Καλβίνο», Ενατενίσεις, 16 (2012), σσ. 90-95.
* Roland Bainton, ''The Reformation of the Sixteenth Century'', The Beacon Press, Boston 1952
* Roland Bainton, ''The Reformation of the Sixteenth Century'', The Beacon Press, Boston 1952
* π. Ιωάννη Μάγιεντορφ, «Η σημασία της Μεταρρύθμισης στην ιστορία της Χριστιανοσύνης», ''Σύναξη'', τεύχος 51ο (Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1994), σελ.9-26
* π. Ιωάννη Μάγιεντορφ, «Η σημασία της Μεταρρύθμισης στην ιστορία της Χριστιανοσύνης», ''Σύναξη'', τεύχος 51ο (Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1994), σελ.9-26

Έκδοση από την 22:09, 24 Φεβρουαρίου 2013

Η Θρησκευτική Μεταρρύθμιση, κοινώς Μεταρρύθμιση του 16ου αιώνα, ήταν ένα χριστιανικό μεταρρυθμιστικό κίνημα του 16ου αιώνα, που συνέβη στην Ευρώπη σε βάρος της Καθολικής Εκκλησίας, συνέπεια της οποίας ήταν η δημιουργία του Προτεσταντισμού, ως του τρίτου μεγάλου κλάδου του Χριστιανισμού (Ορθοδοξία, Καθολικισμός, Προτεσταντισμός ή Διαμαρτύρηση).

Ξεκίνησε στη Γερμανία το 1517, όταν στις 31 Οκτωβρίου ο Μαρτίνος Λούθηρος συνέταξε τις 95 θέσεις του, όπου θυροκόλλησε στην είσοδο της μητρόπολης της Βιτεμβέργης, στις οποίες καταδίκαζε την πώληση συγχωροχαρτιών και την απόλυτη εξουσία του Πάπα. Τελικά ολοκληρώθηκε το 1648 με τη Συνθήκη της Βεστφαλίας. Κύριοι πρωταγωνιστές της θρησκευτικής μεταρρύθμισης ήταν, εκτός από τον Λούθηρο, ο Ιωάννης Καλβίνος και ο Ούλριχ Ζβίγγλιος.

Η θεωρία της Μεταρρύθμισης εμπερικλείει τις βασικές αρχές του σύγχρονου Προτεσταντισμού.

Η σημασία της Μεταρρύθμισης

Όπως επισημαίνει ο π. Ιωάννης Μάγιεντορφ, καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Fordham, «η Μεταρρύθμιση ήταν πραγματικά μια απόπειρα για την απελευθέρωση του Δυτικού Χριστιανισμού από το σχολαστικό περίγραμμα της σκέψης και για την επαναφορά του στην Αγία Γραφή και τον πρώιμο Χριστιανισμό»[1]

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, η Μεταρρύθμιση αποτελεί σπουδαίο σταθμό ανάπτυξης του Διεθνούς Δικαίου διότι μέσω αυτής τερματίσθηκε απότομα η ιδέα της χριστιανικής ενότητας της Δύσης, (σε ένα μόνο δόγμα). Αυτό είχε ως συνέπεια με την επίσης παράλληλη πτώση της φεουδαρχίας, τον κατατεμαχισμό των τότε ηγεμονιών όπου και άρχισε να διαμορφώνεται μια «διεθνής κοινωνία» την οποία και αποτελούσαν πλέον ανεξάρτητα κράτη-ηγεμονίες νομικά ίσες. Το γεγονός αυτό δημιούργησε την ανάγκη της ύπαρξης νομικών κανόνων που να ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ αυτών των νέων κρατών-ηγεμονιών.

Παραπομπές

  1. π. Ιωάννη Μάγιεντορφ, «Η σημασία της Μεταρρύθμισης στην ιστορία της Χριστιανοσύνης», Σύναξη, τεύχος 51ο (Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1994), σελ. 23

Προτεινόμενη βιβλιογραφία

  • Παπαποστόλου, Π., «Ο απόλυτος προορισμός. Από τον Ιερό Αυγουστίνο στον Καλβίνο», Ενατενίσεις, 16 (2012), σσ. 90-95.
  • Roland Bainton, The Reformation of the Sixteenth Century, The Beacon Press, Boston 1952
  • π. Ιωάννη Μάγιεντορφ, «Η σημασία της Μεταρρύθμισης στην ιστορία της Χριστιανοσύνης», Σύναξη, τεύχος 51ο (Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1994), σελ.9-26

Δείτε επίσης

Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA