Ιωσήφ Βοναπάρτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Pagaeos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Pagaeos (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ο Pagaeos μετακίνησε τη σελίδα Τζοζέφ Βοναπάρτης στη Ιωσήφ Βοναπάρτης: βλ. σελ. συζήτησης
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 00:31, 20 Φεβρουαρίου 2013

Ο Τζοζέφ Βοναπάρτης

Ο Ιωσήφ Ναπολέων Βοναπάρτης (7 Ιανουαρίου 1768 – 28 Ιουλίου 1844) ήταν βασιλιάς της Νάπολης και της Σικελίας και αργότερα βασιλιάς της Ισπανίας.

Γεννήθηκε στο Κόρτε της Κορσικής και ήταν γιος του Κάρλο Μπουοναπάρτε και της Λετίτσια Ραμολίνο (Letizia Ramolino) και αδερφός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Το 1806 έγινε στρατιωτικός διοικητής της Νάπολης, και στη συνέχεια βασιλιάς της. Στις 6 Ιουνίου του 1808 έγινε βασιλιάς της Ισπανίας. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του η Βενεζουέλα κέρδισε την ανεξαρτησία της, ούσα η πρώτη χώρα της λατινικής Αμερικής που πέτυχε κάτι τέτοιο. Μετά την ήττα στη μάχη της Βιττόρια ο Ιωσήφ Βοναπάρτης εγκατέλειψε την Ισπανία και ένα χρόνο αργότερα το 1813 τέλειωσε και τυπικά η βασιλεία του.

Έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στη Νέα Υόρκη, στη Φιλαδέλφεια και στη Μπόρντενταουν του Νιου Τζέρσεϊ. Απεβίωσε στη Φλωρεντία και τάφηκε στο Παρίσι. Ήταν νυμφευμένος από το 1794 με την Ζυλί Κλαρύ (Julie Clary) και απέκτησαν τρεις κόρες: την Ζυλί Ζοζεφίνα Βοναπάρτη, η οποία πέθανε τον ίδιο χρόνο της γέννησής της, την Ζενάϊντ Λετίσια Ζυλί Βοναπάρτη (1801 - 1854) και την Σαρλότ Βοναπάρτη (1802 - 1839).