Τουτούς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Πηγές|14|02|2013}}<br>
{{Πηγές|14|02|2013}}<br>
Ο '''Αμπού Σαΐντ Τατζ αντ-Ντάουλα Τουτούς Α΄''' ([[αραβική γλώσσα|αραβικά]]: أبو سعيد تاج الدولة تتش السلجوقي) ήταν [[Σελτζούκοι|Σελτζούκος]] [[εμίρης]] της [[Δαμασκός|Δαμασκού]] από το 1079 έως το 1095 μ.Χ. Διαδέχθηκε τον [[Αμπαάκ αλ-Χουαρίζμι]]. Πήρε τον έλεγχο της [[Συρία]]ς το 1085 από τον αδελφό του, τον [[Σουλτάνος|σουλτάνο]] των [[Αυτοκρατορία των Σελτζούκων|Μεγάλων Σελτζούκων]] Μαλίκ Σαχ Α΄, αλλά τον έχασε το 1086, για να τον ξαναπάρει το 1094. Μετά το θάνατό του το 1095, ο νεότερος γιος του, Ντουκάκ, κληρονόμησε τη Δαμασκό και εκτέλεσε τα υπόλοιπα αδέλφια του, με εξαίρεση το μεγαλύτερο αδελφό του, Ραντβάν, που γλίτωσε και εξεγέρθηκε χωρίζοντας την ηγεμονία στα δύο μεταξύ των δύο αδελφών, με την κατάληψη του [[Χαλέπι|Χαλεπιού]] (αρχαία Βέροια).
Ο '''Αμπού Σαΐντ Τατζ αντ-Ντάουλα Τουτούς Α΄''' ([[αραβική γλώσσα|αραβικά]]: أبو سعيد تاج الدولة تتش السلجوقي) ήταν [[Σελτζούκοι|Σελτζούκος]] [[εμίρης]] της [[Δαμασκός|Δαμασκού]] από το 1079 έως το 1095 μ.Χ. Διαδέχθηκε τον [[Αμπαάκ αλ-Χουαρίζμι]]. Πήρε τον έλεγχο της [[Συρία]]ς το 1085 από τον αδελφό του, τον [[Σουλτάνος|σουλτάνο]] των [[Αυτοκρατορία των Σελτζούκων|Μεγάλων Σελτζούκων]] [[Μαλίκ Σαχ Α΄]], αλλά τον έχασε το 1086, για να τον ξαναπάρει το 1094. Μετά το θάνατό του το 1095, ο νεότερος γιος του, Ντουκάκ, κληρονόμησε τη [[Δαμασκός|Δαμασκό]] και εκτέλεσε τα υπόλοιπα αδέλφια του, με εξαίρεση το μεγαλύτερο αδελφό του, Ραντβάν, που γλίτωσε και εξεγέρθηκε χωρίζοντας την ηγεμονία στα δύο μεταξύ των δύο αδελφών, με την κατάληψη του [[Χαλέπι|Χαλεπιού]] (αρχαία Βέροια).


{{βιογραφία-επέκταση}}
{{βιογραφία-επέκταση}}

Έκδοση από την 17:05, 14 Φεβρουαρίου 2013


Ο Αμπού Σαΐντ Τατζ αντ-Ντάουλα Τουτούς Α΄ (αραβικά: أبو سعيد تاج الدولة تتش السلجوقي) ήταν Σελτζούκος εμίρης της Δαμασκού από το 1079 έως το 1095 μ.Χ. Διαδέχθηκε τον Αμπαάκ αλ-Χουαρίζμι. Πήρε τον έλεγχο της Συρίας το 1085 από τον αδελφό του, τον σουλτάνο των Μεγάλων Σελτζούκων Μαλίκ Σαχ Α΄, αλλά τον έχασε το 1086, για να τον ξαναπάρει το 1094. Μετά το θάνατό του το 1095, ο νεότερος γιος του, Ντουκάκ, κληρονόμησε τη Δαμασκό και εκτέλεσε τα υπόλοιπα αδέλφια του, με εξαίρεση το μεγαλύτερο αδελφό του, Ραντβάν, που γλίτωσε και εξεγέρθηκε χωρίζοντας την ηγεμονία στα δύο μεταξύ των δύο αδελφών, με την κατάληψη του Χαλεπιού (αρχαία Βέροια).