Ελ Λισίτσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 28: Γραμμή 28:
:Το 1932 ο Stalin κλείνει τις ενώσεις ανεξάρτητων καλλιτεχνών και αναγνωρίζει ως επίσημη τέχνη του Σοβιετικού κράτος το σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Ρεύμα, το οποίο ο Lissitzky αποδέχεται εγκαταλείποντας προοδευτικά τις μοντέρνες αρχές του.
:Το 1932 ο Stalin κλείνει τις ενώσεις ανεξάρτητων καλλιτεχνών και αναγνωρίζει ως επίσημη τέχνη του Σοβιετικού κράτος το σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Ρεύμα, το οποίο ο Lissitzky αποδέχεται εγκαταλείποντας προοδευτικά τις μοντέρνες αρχές του.
:To 1937 ορίζεται υπεύθυνος της επερχόμενης Γεωργικής έκθεσης της Μόσχας. Το τεράστιο τσιμεντένιο άγαλμα του Stalin μπροστά από το κεντρικό περίπτερο είναι δική του έμπνευση.
:To 1937 ορίζεται υπεύθυνος της επερχόμενης Γεωργικής έκθεσης της Μόσχας. Το τεράστιο τσιμεντένιο άγαλμα του Stalin μπροστά από το κεντρικό περίπτερο είναι δική του έμπνευση.



==To έργο==
==To έργο==

Έκδοση από την 19:25, 26 Ιανουαρίου 2013

Lazar Markovich Lissitzky

23 Νοεμβρίου 1890 - 30 Δεκεμβρίου 1941

Η Ζωή του

Ο Lazar Markovich Lissitzky, γνωστός και ως El Lissitzky, ήταν ένας από τους μεγάλους

<<ανθρώπους των ιδεών>> του μοντέρνου κινήματος.

O Lissitzky ήταν Ρώσος καλλιτέχνης με πολλά ταλέντα,ζωγράφος, φωτογράφος,γραφίστας, αρχιτέκτονας και τυπογράφος.
  • Τα χρόνια της πρώτης νιότης
Γεννήθηκε στο Pochinok, ένα μικρό εβραϊκό χωριό, 50km νοτιοανατολικά του Smolensk, δείχνει έφεση από μικρός στο σχέδιο. Το 1909 κάνει αίτηση στην ακαδημία τέχνης της Αγίας Πετρούπολης, αλλά απορρίπτεται, εξαιτίας της εβραϊκής καταγωγής του, παρόλο που είχε περάσει επιτυχώς τις εξετάσεις.
Την ίδια χρονιά μεταναστεύει στη Γερμανία, όπου και σπουδάζει στο Πολυτεχνείο του Darmstadt.

Το 1912 γίνεται η πρώτη έκθεση έργων του, στην έκθεση ένωσης καλλιτεχνών της Αγίας Πετρούπολης.

Επιστρέφει στη Ρωσία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου παρακολουθεί το Πολυτεχνικό Ινστιτούτο της Ρίγα και δουλεύει για τους αρχιτέκτονες Boris Velikovsky και Roman Klein.
  • Η μετέπειτα πορεία
Το 1919 μετά από πρόσκληση του συναδέλφου του και καλλιτέχνη Marc Chagall, μετακομίζει στο Vitebsk, όπου και διδάσκει γραφικές τέχνες,τυπογραφία και αρχιτεκτονική στη Σχολή των τεχνών του Λαού.
Εκεί γνωρίζει και τον Lazar Marcovich, και έρχεται σε επαφή για πρώτη φορά με της αρχές του Σουπρεματισμού, τις οποίες ασπάζεται, καθώς επίσης και βοηθά στην εξέλιξή τους.
Απόρροια εκείνης της εποχής είναι ίσως το πιο γνωστό έργο του Lissitzky, η προπαγανδιστική αφίσα, που μαινόταν στη Ρωσία εκείνη τη περίοδο << Νίκησε τους Λευκούς με την κόκκινη σφήνα>>.
Τον Ιανουάριο του 1920, ο Lissitzky μαζί με τον Μalevich ιδρύουν την Molposnovis, την πρώτη σουπρεματιστική ένωση, η οποία σύντομα μετονομάζεται σε Unovis (εκθέτες της νέας τέχνης).
Την περίοδο αυτή εξελίσσει τον σουπρεματισμό και διαμορφώνει ένα ιδιαίτερο στυλ το Proun.

To Proun αρχίζει στο επίπεδο, συνεχίζει στη κατασκευή τρισδιάστατων μοντέλων, και, πέραν αυτού, στη κατασκευή κάθε αντικειμένου της καθημερινής ζωής. Έτσι το Proun υπερβαίνει τη ζωγραφική και τους καλλιτέχνες της, από τη μια μεριά, τη μηχανή και τους μηχανικούς της από την άλλη΄ προχωρά στην κατασκευή του χώρου, οργανώνει τις διαστάσεις του μέσω των στοιχείων του και δημιουργεί μια νέα, πολλαπλή, αλλά ενοποιημένη, εικόνα της φύσης μας. Proun είναι δημιουργικός σχηματισμός (χειρισμός του χώρου) μέσω οικονομικής κατασκευής με επαναξιολογημένα υλικά.

Το 1921 επιστρέφει στη Γερμανία και συμμετέχει στο συνέδριο της Βαϊμάρης ως πολιτιστικός εκπρόσωπος τέχνης.
Το 1922 συμμετέχει στο Συνέδριο των Προοδευτικών Καλλιτεχνών στο Dussedorf, όπου έρχεται σε επαφή με σημαντικές προσωπικότητες του Bauhaus, και συμβάλει καθοριστικά στη διάσωση των κονστρουκτιβιστικών αρχών (και συγκεκριμένα του Proun) στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αποτέλεσμα της περιόδου ήταν η Κονστρουκτιβιστική Διεθνής, το ιδρυτικό μανιφέστο της οποίας συνυπογράφεται από τον Van Doesburg και τον Lissitzky .
Σημαντικό έργο της περιόδου αποτελούν τα σχέδια του Lissitzky για τον ουρανοξύστη <<Wolkenbügel>> (κτήριο στα σύννεφα), το οποίο αποτελεί την ενσάρκωση των αρχών του Proun.
Το 1927 η κατάσταση της υγείας του επιβαρύνεται σημαντικά, μετακομίζει στη Ζυρίχη και εξαρτάται όλο και περισσότερο από τη γυναίκα του.
Το 1932 ο Stalin κλείνει τις ενώσεις ανεξάρτητων καλλιτεχνών και αναγνωρίζει ως επίσημη τέχνη του Σοβιετικού κράτος το σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Ρεύμα, το οποίο ο Lissitzky αποδέχεται εγκαταλείποντας προοδευτικά τις μοντέρνες αρχές του.
To 1937 ορίζεται υπεύθυνος της επερχόμενης Γεωργικής έκθεσης της Μόσχας. Το τεράστιο τσιμεντένιο άγαλμα του Stalin μπροστά από το κεντρικό περίπτερο είναι δική του έμπνευση.

To έργο

  • Proun

Μια σειρά από αφηρημένα γεωμετρικά έργα. Σε αυτά τα έργα, τα βασικά στοιχεία της αρχιτεκτονικής - ο όγκος,η μάζα, το χρώμα, το διάστημα και ο ρυθμός - υποβλήθηκαν σε μια νέα διατύπωση σε σχέση με τα νέα ιδανικά του Σουπρεματισμού. Μέσω του Proun προάγει ουτοπικά μοντέλα για ένα καλύτερο κόσμο.Είναι στην πραγματικότητα, ένα είδος αισθητικού προτύπου για κάτι πολύ όμοιο με ένα γιγάντιο Gemamtkunstwerk(Συνολικό έργο τέχνης) κατά τον Berlage, ολοκληρωμένο με τη δική του εκδοχή της Eenheid in Veelheid (Eνότητα της ποικιλίας). Δίνει έμφαση στη διαχείριση του χώρου μέσω απλών γεωμετρικών στερεών.

  • Το Βήμα του Λένιν 1920
  • Wolkenbügel (cloudhanger), 1924-1925
  • Νικήστε τους λευκούς με τη κόκκινη σφήνα
  • Το τυπογραφικό κέντρο του περιοδικού Ogomyok (το μόνο κτισμένο έργο του)

Πηγές

  • Ulrich Comrads Μανιφέστο και προγράμματα της αρχιτεκρονικής του 20ου αιώνα μτφ. Γιώργος Βαμβαλής εκδόσεις Επίκουρος 1977
  • Kemmeth Framptom Μοντέρνα Αρχιτεκτονική Ιστορία και κριτική μτφ. Θόδωρος Ανδρουλάκης-Μαρία Πάγκαλου Εκδόσεις Θεμέλιο 1985
  • Νancy Lynn Perloff, Brian Reed, Situating El Lissitzky : Vitebsk, Berlin, Moscow Εκδόσεις Los Angeles, Calif. : Getty Research Institute, cop. 2003.
  • Julio Carlo Argan Η Μοντέρνα Τέχνη μτφ. Λίνα Παπαδημήτρη Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης-Ανώτατη σχολή Καλών Τεχνών Ηράκλειο 2008
  • Reyner Banham Θεωρία και σχεδιασμός την πρώτη μηχανική εποχή μτφ.Ιωάννης Λιακατάς Εκδόσεις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Ε.Μ.Π. Αθήνα 2008