Ποσείδιππος (επιγραμματοποιός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Geilamir (συζήτηση | συνεισφορές)
8.140 επεξεργασίες
+από την σελίδα αποσαφήνισης
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''Ποσείδιππος''', αναφερόμενος και ως '''Ποσείδιππος ο Πελλαίος'''<ref>[http://www.sarantakos.com/arx/posiliza.html Ποσείδιππος ο Πελλαίος], Ελισάβετ Κοσμετάτου, Tulane University, www.sarantakos.com, ανακτήθηκε στις 18/5/2012</ref><ref>[http://www.elth.org/cvtzanis.htm Γιάννης Τζανής, "Ποσείδιππος ο Πελλαίος, ένας Mακεδόνας επιγραμματοποιός ανάμεσα στους πρωτοπόρους της Aλεξανδρινής ποίησης"], Εκδ. Μπίμπης Στερέωμα, 1995 [http://www.perizitito.gr/product.php?productid=153455]</ref>, αλλά και ως '''ο επιγραμματογράφος'''<ref>Στα Schol. in Apoll. Rhod. 1.1289, σύμφωνα με τον [http://nlp.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0104%3Aentry%3Dposeidippus-bio-2 William Smith. A dictionary of Greek and Roman biography and mythology], London, John Murray: printed by Spottiswoode and Co., New-Street Square and Parliament Street, 1873.</ref> ήταν επιγραμματοποιός από την Πέλλα. Γεννήθηκε περί το 300 π.Χ., έζησε στην Σάμο, όπου συνδέθηκε με τον [[Ασκληπιάδης|Ασκληπιάδη]] και τον [[Ηδύλος|Ηδύλο]] κι εγκαταστάθηκε τελικά στην Αλεξάνδρεια. Αποδίδεται σ' αυτόν ένα έπος υπό τον αδιευκρίνιστο τίτλο ''Ασωπία'' ή ''Αισώπεια'' ή (και ;) ''Αιθιοπία'', αλλά και δυο πιθανώς συλλογές επιγραμμάτων, ο «[[Σωρός (συλλογή επιγραμμάτων)|Σωρός]]» και τα «[[Επιγράμματα]]»<ref>[http://invenio.lib.auth.gr/record/78569/files/gri-2007-739.pdf?version=1 «Πολιτικές Προεκτάσεις στα επιγράμματα του Ποσειδίππου» (Πάπυρος Μιλάνου Vogl. VIII 309), Τσιραμπίδου Αγγελική], Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Φιλοσοφική Σχολή, Πρωτεούσα μεταπτυχιακή εργασία, Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2007, σελ. 7</ref>. Η πηγή που αναφέρει για τον «Σωρό» και τα «Επιγράμματα», είναι ξεκάθαρη στο ότι στον Σωρό υπήρχαν επιγράμματά του, αλλά όχι αν αποτελείτο μόνο από δικά του Επιγράμματα ή αν ήταν ήταν συλλογή με επιγράμματα από διαφόρους ποιητές ή αν τη συλλογή την είχε κάνει ο ίδιος, ενώ για τα «Επιγράμματα» φαίνεται ότι ο Ποσείδιππος είχε έλεγχο του κειμένου. Οι μελετητές εκτιμούν ότι στα «Επιγράμματα» είχε συλλέξει όλα τα επιγράμματά του<ref>[http://books.google.gr/books?id=shR3VJxlXZkC&lpg=PP1&hl=el&pg=PA7#v=onepage&q&f=false The New Posidippus: A Hellenistic Poetry Book], Kathryn J. Gutzwiller, Oxford University Press, 2005, σελ. 7, ISBN 0199267812, 9780199267811</ref>. Στην [[Παλατινή Ανθολογία]] σώζονται εικοσιδύο επιγράμματά του από τον ''Στέφανο'' του [[Μελέαγρος|Μελέαγρου]], με ερωτικό κυρίως θέμα, ορισμένα εκ των οποίων αποδίδονται είτε στον Ποσείδιππο είτε σε άλλον επιγραμματοποιό από τους συντάκτες της Ανθολογίας.
Ο '''Ποσείδιππος''', αναφερόμενος και ως '''Ποσείδιππος ο Πελλαίος'''<ref>[http://www.sarantakos.com/arx/posiliza.html Ποσείδιππος ο Πελλαίος], Ελισάβετ Κοσμετάτου, Tulane University, www.sarantakos.com, ανακτήθηκε στις 18/5/2012</ref><ref>[http://www.elth.org/cvtzanis.htm Γιάννης Τζανής, "Ποσείδιππος ο Πελλαίος, ένας Mακεδόνας επιγραμματοποιός ανάμεσα στους πρωτοπόρους της Aλεξανδρινής ποίησης"], Εκδ. Μπίμπης Στερέωμα, 1995 [http://www.perizitito.gr/product.php?productid=153455]</ref>, αλλά και ως '''ο επιγραμματογράφος'''<ref>Στα Schol. in Apoll. Rhod. 1.1289, σύμφωνα με τον [http://nlp.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0104%3Aentry%3Dposeidippus-bio-2 William Smith. A dictionary of Greek and Roman biography and mythology], London, John Murray: printed by Spottiswoode and Co., New-Street Square and Parliament Street, 1873.</ref> ήταν επιγραμματοποιός από την Πέλλα. Γεννήθηκε περί το 300 π.Χ., έζησε στην Σάμο, όπου συνδέθηκε με τον [[Ασκληπιάδης|Ασκληπιάδη]] και τον [[Ηδύλος|Ηδύλο]] κι εγκαταστάθηκε τελικά στην Αλεξάνδρεια. Αποδίδεται σ' αυτόν ένα έπος υπό τον αδιευκρίνιστο τίτλο ''Ασωπία'' ή ''Αισώπεια'' ή (και ;) ''Αιθιοπία'', αλλά και δυο πιθανώς συλλογές επιγραμμάτων, ο «[[Σωρός (συλλογή επιγραμμάτων)|Σωρός]]» και τα «[[Επιγράμματα]]»<ref>[http://invenio.lib.auth.gr/record/78569/files/gri-2007-739.pdf?version=1 «Πολιτικές Προεκτάσεις στα επιγράμματα του Ποσειδίππου» (Πάπυρος Μιλάνου Vogl. VIII 309), Τσιραμπίδου Αγγελική], Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Φιλοσοφική Σχολή, Πρωτεύουσα μεταπτυχιακή εργασία, Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2007, σελ. 7</ref>. Η πηγή που αναφέρει για τον «Σωρό» και τα «Επιγράμματα», είναι ξεκάθαρη στο ότι στον Σωρό υπήρχαν επιγράμματά του, αλλά όχι αν αποτελείτο μόνο από δικά του Επιγράμματα ή αν ήταν ήταν συλλογή με επιγράμματα από διαφόρους ποιητές ή αν τη συλλογή την είχε κάνει ο ίδιος, ενώ για τα «Επιγράμματα» φαίνεται ότι ο Ποσείδιππος είχε έλεγχο του κειμένου. Οι μελετητές εκτιμούν ότι στα «Επιγράμματα» είχε συλλέξει όλα τα επιγράμματά του<ref>[http://books.google.gr/books?id=shR3VJxlXZkC&lpg=PP1&hl=el&pg=PA7#v=onepage&q&f=false The New Posidippus: A Hellenistic Poetry Book], Kathryn J. Gutzwiller, Oxford University Press, 2005, σελ. 7, ISBN 0199267812, 9780199267811</ref>. Στην [[Παλατινή Ανθολογία]] σώζονται εικοσιδύο επιγράμματά του από τον ''Στέφανο'' του [[Μελέαγρος|Μελέαγρου]], με ερωτικό κυρίως θέμα, ορισμένα εκ των οποίων αποδίδονται είτε στον Ποσείδιππο είτε σε άλλον επιγραμματοποιό από τους συντάκτες της Ανθολογίας.


Επιγράμματά του βρέθηκαν και στον [[Πάπυρος του Μιλάνου|Πάπυρο του Μιλάνου]]<ref>Η πρώτη έκδοση (''[[editio princeps]]'') του περιεχόμενου του παπύρου του Μιλάνου: Guido Bastianini, Claudio Gallazzi και Colin Austin ''Posidippo di Pella. Epigrammi (P.Mil.Vogl. VIII 309)'' (Milan:Edizioni Universitarii) 2001</ref>. Δυο από τα 112 επιγράμματα στον πάπυρο αυτό αποδίδονται στον Ποσείδιππο ήδη από γραπτά του [[Ιωάννης Τζέτζης|Ιωάννη Τζέτζη]]. Τα υπόλοιπα επιγράμματα δεν είναι γνωστό αν είναι του Ποσείδιππου ή είναι ανθολογία που περιέχει και επιγράμματα του Ποσείδιππου.
Επιγράμματά του βρέθηκαν και στον [[Πάπυρος του Μιλάνου|Πάπυρο του Μιλάνου]]<ref>Η πρώτη έκδοση (''[[editio princeps]]'') του περιεχόμενου του παπύρου του Μιλάνου: Guido Bastianini, Claudio Gallazzi και Colin Austin ''Posidippo di Pella. Epigrammi (P.Mil.Vogl. VIII 309)'' (Milan:Edizioni Universitarii) 2001</ref>. Δυο από τα 112 επιγράμματα στον πάπυρο αυτό αποδίδονται στον Ποσείδιππο ήδη από γραπτά του [[Ιωάννης Τζέτζης|Ιωάννη Τζέτζη]]. Τα υπόλοιπα επιγράμματα δεν είναι γνωστό αν είναι του Ποσείδιππου ή είναι ανθολογία που περιέχει και επιγράμματα του Ποσείδιππου.

Έκδοση από την 23:46, 12 Ιανουαρίου 2013

Ο Ποσείδιππος, αναφερόμενος και ως Ποσείδιππος ο Πελλαίος[1][2], αλλά και ως ο επιγραμματογράφος[3] ήταν επιγραμματοποιός από την Πέλλα. Γεννήθηκε περί το 300 π.Χ., έζησε στην Σάμο, όπου συνδέθηκε με τον Ασκληπιάδη και τον Ηδύλο κι εγκαταστάθηκε τελικά στην Αλεξάνδρεια. Αποδίδεται σ' αυτόν ένα έπος υπό τον αδιευκρίνιστο τίτλο Ασωπία ή Αισώπεια ή (και ;) Αιθιοπία, αλλά και δυο πιθανώς συλλογές επιγραμμάτων, ο «Σωρός» και τα «Επιγράμματα»[4]. Η πηγή που αναφέρει για τον «Σωρό» και τα «Επιγράμματα», είναι ξεκάθαρη στο ότι στον Σωρό υπήρχαν επιγράμματά του, αλλά όχι αν αποτελείτο μόνο από δικά του Επιγράμματα ή αν ήταν ήταν συλλογή με επιγράμματα από διαφόρους ποιητές ή αν τη συλλογή την είχε κάνει ο ίδιος, ενώ για τα «Επιγράμματα» φαίνεται ότι ο Ποσείδιππος είχε έλεγχο του κειμένου. Οι μελετητές εκτιμούν ότι στα «Επιγράμματα» είχε συλλέξει όλα τα επιγράμματά του[5]. Στην Παλατινή Ανθολογία σώζονται εικοσιδύο επιγράμματά του από τον Στέφανο του Μελέαγρου, με ερωτικό κυρίως θέμα, ορισμένα εκ των οποίων αποδίδονται είτε στον Ποσείδιππο είτε σε άλλον επιγραμματοποιό από τους συντάκτες της Ανθολογίας.

Επιγράμματά του βρέθηκαν και στον Πάπυρο του Μιλάνου[6]. Δυο από τα 112 επιγράμματα στον πάπυρο αυτό αποδίδονται στον Ποσείδιππο ήδη από γραπτά του Ιωάννη Τζέτζη. Τα υπόλοιπα επιγράμματα δεν είναι γνωστό αν είναι του Ποσείδιππου ή είναι ανθολογία που περιέχει και επιγράμματα του Ποσείδιππου.

Ένας ιστορικός, Ποσείδιπος από την Κνίδο, εικάζεται ότι είναι πιθανό να είναι ο ίδιος ο επιγραμματοποιός. Αυτό προκύπτει από ένα παράθεμα του από τον Τζετζή το οποίο στο τέλος έχει επίγραμμα του Ποσείδιππου, αλλά και από άλλες περιστάσεις.[7]

Πηγές

  • Wilhelm von Christ, «Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας», μετάφραση Λ.Γ.Χ. Κώνστα και Ν.Γ.Πολίτη (Αθήναι 1905), τ. Β΄, σ.48.
  • Albin Lesky, «Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας», μετάφραση Αγαπητού Τσοπανάκη, Θεσσαλονίκη 1964, σ. 1008.
  • Κωνσταντίνος Τρυπάνης, «Η Αλεξανδρινή ποίηση», Αθήνα, 1943, τ. Α΄, σ. 197.
  • Pierre Waltz, «Anthologie Grecque», ed. Les Belles Lettres, Paris, 1960, v.ΙΙ, p.146.
  • εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, λήμμα Ποσείδιππος (2).

Αναφορές

  1. ↑ Ποσείδιππος ο Πελλαίος, Ελισάβετ Κοσμετάτου, Tulane University, www.sarantakos.com, ανακτήθηκε στις 18/5/2012
  2. ↑ Γιάννης Τζανής, "Ποσείδιππος ο Πελλαίος, ένας Mακεδόνας επιγραμματοποιός ανάμεσα στους πρωτοπόρους της Aλεξανδρινής ποίησης", Εκδ. Μπίμπης Στερέωμα, 1995 [1]
  3. ↑ Στα Schol. in Apoll. Rhod. 1.1289, σύμφωνα με τον William Smith. A dictionary of Greek and Roman biography and mythology, London, John Murray: printed by Spottiswoode and Co., New-Street Square and Parliament Street, 1873.
  4. ↑ «Πολιτικές Προεκτάσεις στα επιγράμματα του Ποσειδίππου» (Πάπυρος Μιλάνου Vogl. VIII 309), Τσιραμπίδου Αγγελική, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Φιλοσοφική Σχολή, Πρωτεύουσα μεταπτυχιακή εργασία, Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2007, σελ. 7
  5. ↑ The New Posidippus: A Hellenistic Poetry Book, Kathryn J. Gutzwiller, Oxford University Press, 2005, σελ. 7, ISBN 0199267812, 9780199267811
  6. ↑ Η πρώτη έκδοση (editio princeps) του περιεχόμενου του παπύρου του Μιλάνου: Guido Bastianini, Claudio Gallazzi και Colin Austin Posidippo di Pella. Epigrammi (P.Mil.Vogl. VIII 309) (Milan:Edizioni Universitarii) 2001
  7. ↑ William Smith (1870). «Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology». τομ. 3. σελ. 504. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2011. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ποσείδιππος_(επιγραμματοποιός)&oldid=3816511"