Αρίθα Φράνκλιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Ρομπότ: Προσθήκη: xmf:არეთა ფრანქლინი |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Πληροφορίες μουσικού |
{{Πληροφορίες μουσικού |
||
| όνομα = |
| όνομα = Αρήθα Φράνκλιν |
||
| πραγματικό όνομα = |
| πραγματικό όνομα = Αρήθα Λουΐζ Φράνκλιν |
||
| παρωνύμιο = |
| παρωνύμιο = |
||
| εικόνα = Arethafranklin.jpg |
| εικόνα = Arethafranklin.jpg |
||
| Γραμμή 21: | Γραμμή 21: | ||
| επιρροές = |
| επιρροές = |
||
}} |
}} |
||
Η ''' |
Η '''Αρήθα Λουΐζ Φράνκλιν''' (Aretha Louise Franklin [[25 Μαρτίου]], [[1942]]) είναι [[ΗΠΑ|Αμερικανή]] τραγουδίστρια, συνθέτης, και πιανίστρια. Στους θαυμαστές της είναι γνωστή ως "Βασίλισσα της Σόουλ".<ref name=autogenerated1 /> Είναι φημισμένη για τις [[σόουλ]] ηχογραφήσεις της, αλλά έχει τραγουδίσει επίσης [[τζαζ]], [[ροκ]], [[blues]], [[ποπ]], [[γκόσπελ]], μέχρι και [[όπερα]].<ref>{{cite book |first=Matt |last= Dobkin |year= 2004 |title=I Never Loved a Man the Way I Loved You: Aretha Franklin, Respect, and the Making of a Soul Music Masterpiece |publisher=St. Martin's Press |location=New York |pages=p221 |id=ISBN 0-312-31828-6 }}</ref> Είναι ευρύτατα αναγνωρισμένη για το γεμάτο πάθος ερμηνευτικό της στυλ, και τις φωνητικές της δυνατότητες. |
||
Η Φράνκλιν, είναι η δεύτερη πιο πολυβραβευμένη γυναίκα στην ιστορία των [[Βραβείο Γκράμι|βραβείων Γκράμι]]. Έχει κερδίσει 20 βραβεία, στα οποία συμπεριλαμβάνονται το βραβείο του ''Ζωντανού Θρύλου'' και αυτό της ''Συνολικής Προσφοράς''. Μεταξύ του 1968 και του 1975 κέρδισε έξι συνεχόμενα βραβεία, ενώ για το διάστημα αυτό, η κατηγορία "Καλύτερη Γυναικεία R&B Φωνητική Ερμηνεία" πήρε το παρατσούκλι "Το βραβείο της Αρίθα".<ref>{{cite web|url=http://www.eurweb.com/story/eur41173.cfm|title=MUSICARES GIVES ARETHA FRANKLIN THE ROYAL TREATMENT: The Queen still commands r-e-s-p-e-c-t 40 years later|publisher=EURweb|date=2008-02-22|last=Austin|first=Mona}}</ref> |
Η Φράνκλιν, είναι η δεύτερη πιο πολυβραβευμένη γυναίκα στην ιστορία των [[Βραβείο Γκράμι|βραβείων Γκράμι]]. Έχει κερδίσει 20 βραβεία, στα οποία συμπεριλαμβάνονται το βραβείο του ''Ζωντανού Θρύλου'' και αυτό της ''Συνολικής Προσφοράς''. Μεταξύ του 1968 και του 1975 κέρδισε έξι συνεχόμενα βραβεία, ενώ για το διάστημα αυτό, η κατηγορία "Καλύτερη Γυναικεία R&B Φωνητική Ερμηνεία" πήρε το παρατσούκλι "Το βραβείο της Αρίθα".<ref>{{cite web|url=http://www.eurweb.com/story/eur41173.cfm|title=MUSICARES GIVES ARETHA FRANKLIN THE ROYAL TREATMENT: The Queen still commands r-e-s-p-e-c-t 40 years later|publisher=EURweb|date=2008-02-22|last=Austin|first=Mona}}</ref> |
||
Έκδοση από την 23:22, 2 Ιανουαρίου 2013
| Αρήθα Φράνκλιν | |
|---|---|
 Η Αρίθα Φράνκλιν σε συναυλία το 2007 | |
Πληροφορίες | |
| Όνομα γέννησης | Αρήθα Λουΐζ Φράνκλιν |
| Γέννηση | 25 Μαρτίου 1942[2][3][4] Μέμφις[5] |
| Θάνατος | 16 Αυγούστου 2018[6][7][8] Ντιτρόιτ[6] |
| Καταγωγή | Ντιτρόιτ, Μίσιγκαν, ΗΠΑ |
| Eίδος | Σόουλ, R&B, blues, γκόσπελ, τζαζ |
| Ιδιότητες | τραγουδίστρια, songwriter, πιανίστας |
| Μουσικά όργανα | φωνητικά, πιάνο |
| Παρουσία | 1956 – σήμερα |
| Δισκογραφική εταιρεία | Columbia (1960–1966) Atlantic (1967–1979) Arista (1980–2003) Aretha (2004–σήμερα) |
| Συμμετοχές | The Sweet Inspirations, Carolyn Franklin, Erma Franklin, Cissy Houston, George Benson, George Michael, Michael McDonald, Mary J Blige |
| wikidata (π) | |
Η Αρήθα Λουΐζ Φράνκλιν (Aretha Louise Franklin 25 Μαρτίου, 1942) είναι Αμερικανή τραγουδίστρια, συνθέτης, και πιανίστρια. Στους θαυμαστές της είναι γνωστή ως "Βασίλισσα της Σόουλ".[1] Είναι φημισμένη για τις σόουλ ηχογραφήσεις της, αλλά έχει τραγουδίσει επίσης τζαζ, ροκ, blues, ποπ, γκόσπελ, μέχρι και όπερα.[9] Είναι ευρύτατα αναγνωρισμένη για το γεμάτο πάθος ερμηνευτικό της στυλ, και τις φωνητικές της δυνατότητες.
Η Φράνκλιν, είναι η δεύτερη πιο πολυβραβευμένη γυναίκα στην ιστορία των βραβείων Γκράμι. Έχει κερδίσει 20 βραβεία, στα οποία συμπεριλαμβάνονται το βραβείο του Ζωντανού Θρύλου και αυτό της Συνολικής Προσφοράς. Μεταξύ του 1968 και του 1975 κέρδισε έξι συνεχόμενα βραβεία, ενώ για το διάστημα αυτό, η κατηγορία "Καλύτερη Γυναικεία R&B Φωνητική Ερμηνεία" πήρε το παρατσούκλι "Το βραβείο της Αρίθα".[10]
Η Φράνκλιν είχε ένα σύνολο είκοσι νούμερο 1 σινκλς στο Billboard R&B Singles Chart. Δύο από αυτά, το "Respect" τη δεκαετία του 1960 και το ντουέτο της με τον Τζορτζ Μάικλ τη δεκαετία του 1980, "I Knew You Were Waiting (For Me)" ανέβηκαν μέχρι την πρώτη θέση του Billboard Hot 100.
Βιογραφία
Τα πρώτα χρόνια
Η Φράνκλιν γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου 1942 στο Μέμφις του Τενεσσί. Γονείς της ήταν ο Βαπτιστής ιερέας C. L. Franklin και η Barbara Siggers Franklin. Τα προβλήματα στην σχέση τους, τους ανάγκασαν να χωρίσουν όταν η Αρίθα ήταν έξι ετών, ενώ η μητέρα της πέθανε όταν ήταν δέκα. Μετά από μετακινήσεις, εγκαταστάθηκαν στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν όπου ο αιδεσιμότατος Φράνκλιν απέκτησε φήμη ως κήρυκας. Η Αρίθα, τραγουδούσε από μικρή στην ενορία της και γρήγορα χαρακτηρίστηκε ως παιδί - θαύμα για την χαρισματική φωνή της, και τις ικανότητές της στο πιάνο. Στην ηλικία των δεκατεσσάρων υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο με την Checker Records, και το 1956 κυκλοφόρησε το Songs of Faith. Ισχυρότερες επιρροές της, οι μεγαλύτερες φωνές των γκόσπελ, Μαχάλια Τζάκσον και Κλάρα Γουόρντ, που περνούσαν αρκετές ώρες στο σπίτι της.
Δύο ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες σε ηλικία 14 και 16 ετών, όταν η Αρίθα γέννησε τους δύο από τους τέσσερις γιους της, καθυστέρησαν προσωρινά την εξέλιξη της καρριέρας της.[11] Με την επιστροφή της στο τραγούδι, επέλεξε να συνεχίσει σε πιο ασφαλή ποπ μονοπάτια. Το 1960 υπογράφει συμβόλαιο με την Columbia Records, απορρίπτοντας τη Motown και την RCA. Οι ηχογραφήσεις της από αυτή την περίοδο είναι περισσότερο επηρεασμένες από την τζαζ και όχι από τις γκόσπελ ρίζες της. Τραγούδια που γίνονται επιτυχίες ήταν το "Rock-A-Bye Your Baby (With A Dixie Melody)", "Today I Sing The Blues", "Won't Be Long" και "Operation Heartbreak". Στο τέλος του 1966 όμως, και αφού στα έξι χρόνια που έμεινε με την Columbia είχε μικρή εμπορική επιτυχία, υπέγραψε με την Atlantic Records. Όπως είπε και η ίδια αργότερα, "με έβαλαν να κάτσω στο πιάνο, και οι επιτυχίες ήρθαν".
Βραβεία και επιτεύγματα
- Το 1985, ο τότε κυβερνήτης του Μίτσιγκαν, James Blanchard ανακήρυξε την φωνή της Αρίθα Φράνκλιν «εθνικό αγαθό»
- Στις 3 Ιανουαρίου του 1987 έγινε η πρώτη γυναίκα που συμπεριλήφθηκε στο Rock and Roll Hall of Fame.
- Τον Σεπτέμβριο του 1999 της αποδόθηκε το βραβείο Εθνικό Μετάλλιο των Τεχνών από τον πρόεδρο Κλίντον.
- Το 2004 το περιοδικό Rolling Stone την έβαλε σε 9η θέση στον κατάλογο των 100 Greatest Artists of All Time.[12] Να σημειώσουμε δε, ότι στις πιο πάνω θέσεις προηγούνται οι Μπητλς, ο Μπομπ Ντίλαν, ο Έλβις Πρίσλεϊ, οι Ρόλιγκ Στόουνς, ο Τζακ Μπέρι, ο Τζίμι Χέντριξ, ο Τζέημς Μπράουν και ο Λιτλ Ρίτσαρντ, ενώ ακολούθησε ο Ρέι Τσάρλς στην 10η θέση.
- Το 2005 της απονομήθηκε το βραβείο Presidential Medal of Freedom από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζωρτζ Μπους
Δισκογραφία
Αξιόλογα άλμπουμ
|
|
Σίνγκλς στα Top 10 US Hot 100 singles
| Year | Title | Peak |
|---|---|---|
| 1967 | "I Never Loved a Man (The Way I Love You)" | 9 |
| 1967 | "Respect" | 1 |
| 1967 | "Baby I Love You" | 4 |
| 1967 | "(You Make Me Feel Like) A Natural Woman" | 8 |
| 1967 | "Chain of Fools" | 2 |
| 1968 | "(Sweet Sweet Baby) Since You've Been Gone" | 5 |
| 1968 | "Think" | 7 |
| 1968 | "The House That Jack Built" | 6 |
| 1968 | "I Say a Little Prayer" | 10 |
| 1971 | "Bridge Over Troubled Water" / "Brand New Me" | 6 |
| 1971 | "Spanish Harlem" | 2 |
| 1971 | "Rock Steady" | 9 |
| 1972 | "Day Dreaming" | 5 |
| 1973 | "Until You Come Back to Me (That's What I'm Gonna Do)" | 3 |
| 1985 | "Who's Zoomin Who?" | 7 |
| 1985 | "Freeway of Love" | 3 |
| 1987 | "I Knew You Were Waiting (For Me)" (with George Michael) | 1 |
Φιλμογραφία
- The Blues Brothers (1980)
- Motown 40: The Music Is Forever (1998) (ABC-TV documentary)
- Blues Brothers 2000 (1998)
- DIVAS LIVE (1998)
- Immaculate Funk (2000) (documentary)
- Rhythm, Love and Soul (2002)
- Tom Dowd & the Language of Music (2003) (documentary)
- Singing in the Shadow: The Children of Rock Royalty (2003) (documentary)
- From The Heart / The Four Tops 50th Anniversary and Celebration (2004)
- Atlantic Records: The House that Ahmet Built (2007) (documentary)
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Aretha Franklin
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Aretha-Franklin. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w66m7kh9. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 6,0 6,1 «Aretha Franklin, music’s ‘Queen of Soul,’ dies at 76». (Αγγλικά) The Washington Post. 16 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2018.
- ↑ filmportal.de. c4460e11e6aa43debd677889940a3f97. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Nederlandse Top 40. aretha-franklin. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Dobkin, Matt (2004). I Never Loved a Man the Way I Loved You: Aretha Franklin, Respect, and the Making of a Soul Music Masterpiece. New York: St. Martin's Press. σελίδες p221. ISBN 0-312-31828-6.
- ↑ Austin, Mona (22 Φεβρουαρίου 2008). «MUSICARES GIVES ARETHA FRANKLIN THE ROYAL TREATMENT: The Queen still commands r-e-s-p-e-c-t 40 years later». EURweb.
- ↑ IMDb: Aretha Franklin
- ↑ «The Immortals: The First Fifty». Rolling Stone Issue 946. Rolling Stone.