Ιρκούτσκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.2+) (Ρομπότ: Προσθήκη: bxr:Эрхүү
Makecat-bot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Προσθήκη: ka:ირკუტსკი
Γραμμή 76: Γραμμή 76:
[[it:Irkutsk]]
[[it:Irkutsk]]
[[ja:イルクーツク]]
[[ja:イルクーツク]]
[[ka:ირკუტსკი]]
[[ko:이르쿠츠크]]
[[ko:이르쿠츠크]]
[[kv:Иркутск]]
[[kv:Иркутск]]

Έκδοση από την 20:21, 13 Δεκεμβρίου 2012

Συντεταγμένες: 52°19′00″N 104°14′00″E / 52.3167°N 104.2333°E / 52.3167; 104.2333

Έμβλημα της πόλης Η πόλη στο χάρτη
Αρχείο:Irkutskmap.png

Στοιχεία
Συντεταγμένες: 52° 17′0″N, 104° 18′0″E
Έκταση: ... χμ²
Πληθυσμός: 594.502 (2007)
Πυκνότητα πληθυσμού: ... κάτοικοι/χμ²
Υψόμετρο: 405 μ.
Ταχυδρομικός κώδικας: ...
Τηλεφωνικός κωδικός: +7 (39 52)

Το Ιρκούτσκ (Ρωσικά: Ирку́тск) είναι πόλη της Ρωσίας, πρωτεύουσα της Περιφέρειας Ιρκούτσκ. Έχει πληθυσμό 593.400 κατοίκους.

Το Ιρκούτσκ ιδρύθηκε από τον Yakov Pokhabov το 1652 για τη συλλογή του φόρου δέρματος από τους Μπουργιάτες. Η μικρή κωμόπολη απέκτησε τα επίσημα δικαιώματα πόλης από την κυβέρνηση το 1686. Η πρώτη οδική σύνδεση μεταξύ Μόσχας και Ιρκούτσκ, η Σιβηρική Οδός (ρωσικά: Сибирский Тракт), κατασκευάστηκε το 1760, από την οποία η πόλη ωφελήθηκε οικονομικά. Πολλά νέα προϊόντα, που εισάγονταν συνήθως από την Κίνα, έγιναν για πρώτη φορά ευρέως διαθέσιμα στο Ιρκούτσκ, όπως χρυσός, διαμάντια, γούνες, ξύλο, μετάξι και τσάι.

Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αιώνων, η Σιβηρία, λόγω εξαιρετικά ψυχρού κλίματος, είχε τη φήμη ως τόπου εξορίας: για παράδειγμα, στο στρατό του Τζένγκις Χαν, η τιμωρία ήταν είτε θάνατος είτε εξορία στη Σιβηρία. Στις αρχές του 19ου αιώνα, πολλοί Ρώσοι καλλιτέχνες, υπάλληλοι και ευγενείς εξορίστηκαν στη Σιβηρία για τη συμμετοχή τους στην Επανάσταση εναντίον του Τσάρου Νικόλαου Α'. Έτσι, γι' αυτούς το Ιρκούτσκ έγινε το σημαντικότερο κέντρο της κοινωνικής ζωής τους και ένα μεγάλο μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης προέρχεται από εκείνη την περίοδο.

Εκκλησία (1718-46)

Το Ιρκούτσκ θεωρούνταν ευρέως ως όμορφη πόλη. Ωστόσο, στις 4 και 6 Ιουλίου 1879, καταστράφηκαν από πυρκαγιά το παλάτι του Κυβερνήτη, οι κεντρικές διοικητικές και δημοτικές εγκαταστάσεις και πολλά δημόσια κτίρια. Τρία τέταρτα της πόλης καταστράφηκαν, συμπεριλαμβανομένων περίπου 4.000 κατοικιών. Εντούτοις, η πόλη ανακατασκευάστηκε γρήγορα, με τον ηλεκτρισμό το 1896, το πρώτο θέατρο το 1897, και ένα μεγάλο σιδηροδρομικό σταθμό το 1898. Το πρώτο τρένο έφθασε στο Ιρκούτσκ στις 16 Αυγούστου εκείνου του έτους. Μέχρι το 1900, η πόλη είχε κερδίσει το παρωνύμιο "το Παρίσι της Σιβηρίας".

Κατά τη διάρκεια του εμφύλιου που ξέσπασε μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, το Ιρκούτσκ έγινε θέατρο πολλών αιματηρών συμπλοκών μεταξύ των "Λευκών" και των "Κόκκινων". Κατά τη διάρκεια του κομμουνισμού, πραγματοποιήθηκε η εκβιομηχάνιση του Ιρκούτσκ και της Σιβηρίας γενικότερα.

Αξιοθέατα

Τα αξιοθέατα της πόλης, κυρίως του 19ου αιώνα, οπότε και ήταν γνωστή ως Παρίσι της Σιβηρίας, περιλαμβάνουν το Παλάτι του Κυβερνήτη, σήμερα πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη, το Θέατρο, την παλαιά Τράπεζα, τον Καθεδρικό των Φώτων, μια σχολή Ιατρικής, ένα μουσείο κι ένα στρατιωτικό νοσοκομείο.