Κωνσταντίνος Δ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
αρχείο με πιο ξεκάθαρο copyright |
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: ur:قسطنطین چہارم; διακοσμητικές αλλαγές |
||
| Γραμμή 11: | Γραμμή 11: | ||
}} |
}} |
||
Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας '''Κωνσταντίνος Δ´''', ο οποίος εσφαλμένα αποκαλείται με το προσωνύμιο του πατέρα του, ''Πωγωνάτος'',<ref>Norwich, John Julius, 'Byzantium: The Early Centuries', pg 316</ref> βασίλεψε από το [[668]] μέχρι το θάνατό του το [[685]]. |
Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας '''Κωνσταντίνος Δ´''', ο οποίος εσφαλμένα αποκαλείται με το προσωνύμιο του πατέρα του, ''Πωγωνάτος'',<ref>Norwich, John Julius, 'Byzantium: The Early Centuries', pg 316</ref> βασίλεψε από το [[668]] μέχρι το θάνατό του το [[685]]. |
||
==Βιογραφία== |
== Βιογραφία == |
||
Γιος του [[Κώνστας Β΄|Κώνστα Β΄]], ο Κωνσταντίνος αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, διέταξε τον ακρωτηριασμό των ρινών των δύο μικρότερων αδελφών του, προκειμένου να τους καταστήσει αδύναμους στον ανταγωνισμό για το θρόνο. Η σκληρότητα της πρώτης του αυτής σημαντικής απόφασης, θυμίζει την απροκάλυπτη αδελφοκτονία από τον πατέρα του του αδελφού του Θεοδόσιου, για τους ίδιους λόγους. Από κει και έπειτα όμως, ο Κωνσταντίνος επέδειξε αξιοσημείωτη ικανότητα ηγέτη και στρατιωτικού. |
Γιος του [[Κώνστας Β΄|Κώνστα Β΄]], ο Κωνσταντίνος αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, διέταξε τον ακρωτηριασμό των ρινών των δύο μικρότερων αδελφών του, προκειμένου να τους καταστήσει αδύναμους στον ανταγωνισμό για το θρόνο. Η σκληρότητα της πρώτης του αυτής σημαντικής απόφασης, θυμίζει την απροκάλυπτη αδελφοκτονία από τον πατέρα του του αδελφού του Θεοδόσιου, για τους ίδιους λόγους. Από κει και έπειτα όμως, ο Κωνσταντίνος επέδειξε αξιοσημείωτη ικανότητα ηγέτη και στρατιωτικού. |
||
| Γραμμή 36: | Γραμμή 36: | ||
<references /> |
<references /> |
||
{{Βυζαντινός Αυτοκράτορας | προηγούμενος=[[Κώνστας Β΄]]| συναυτοκράτορας=συναυτοκράτορας: [[Κώνστας Β΄]] (654-668)<br> [[654]]-[[685]]|επόμενος= [[Ιουστινιανός Β΄]]}} |
{{Βυζαντινός Αυτοκράτορας | προηγούμενος=[[Κώνστας Β΄]]| συναυτοκράτορας=συναυτοκράτορας: [[Κώνστας Β΄]] (654-668)<br /> [[654]]-[[685]]|επόμενος= [[Ιουστινιανός Β΄]]}} |
||
{{Βυζαντινοί Αυτοκράτορες}} |
{{Βυζαντινοί Αυτοκράτορες}} |
||
| Γραμμή 85: | Γραμμή 85: | ||
[[tr:IV. Konstantin]] |
[[tr:IV. Konstantin]] |
||
[[uk:Костянтин IV]] |
[[uk:Костянтин IV]] |
||
[[ur:قسطنطین چہارم]] |
|||
[[zh:君士坦丁四世]] |
[[zh:君士坦丁四世]] |
||
Έκδοση από την 05:28, 3 Δεκεμβρίου 2012
Πρότυπο:Αυτοκράτορας Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Δ´, ο οποίος εσφαλμένα αποκαλείται με το προσωνύμιο του πατέρα του, Πωγωνάτος,[1] βασίλεψε από το 668 μέχρι το θάνατό του το 685.
Βιογραφία
Γιος του Κώνστα Β΄, ο Κωνσταντίνος αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, διέταξε τον ακρωτηριασμό των ρινών των δύο μικρότερων αδελφών του, προκειμένου να τους καταστήσει αδύναμους στον ανταγωνισμό για το θρόνο. Η σκληρότητα της πρώτης του αυτής σημαντικής απόφασης, θυμίζει την απροκάλυπτη αδελφοκτονία από τον πατέρα του του αδελφού του Θεοδόσιου, για τους ίδιους λόγους. Από κει και έπειτα όμως, ο Κωνσταντίνος επέδειξε αξιοσημείωτη ικανότητα ηγέτη και στρατιωτικού.
Μέχρι το έτος της ανάληψης της εξουσίας από τον Κωνσταντίνο, οι Άραβες είχαν συντελέσει την κατάκτηση του Αιγαίου, προσθέτοντας τη Χίο, τη Σμύρνη και την Κύζικο της Βιθυνίας, έως την άφιξή τους στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης το 674. Την εμφάνισή του κάνει όμως τον ίδιο καιρό, το περίφημο ὑγρόν πῦρ, ένα όπλο που θα καταστεί σύντομα το αποτελεσματικότερο μέσον για την αντιμετώπιση των εχθρικών στόλων. Μέχρι το 679, ο χαλίφης Μουαΐγια, μη μπορώντας να διασπάσει την βυζαντινή άμυνα, συμφωνεί στους όρους ειρήνης που του προτείνει ο Αυτοκράτορας και λύνει την πολιορκία. Η πενταετής αντίσταση στους Άραβες έκανε τον Αυτοκράτορα πολύ δημοφιλή.
Έχοντας εξασφαλίσει το μέτωπο των Αράβων, στρέφεται κατά ενός νέου εχθρού, των Βουλγάρων. Το 680 ξεκινά εκστρατεία εναντίον τους, κατευθυνόμενος μέσω του Βοσπόρου προς το δέλτα του Δούναβη, στον Εύξεινο Πόντο. Εκεί αποβιβάζονται τα στρατεύματά του σε ακατάλληλη ελώδη περιοχή, συναντώντας μεγάλες δυσχέρειες στην κίνηση και ανάπτυξη. Το σοβαρό αυτό λάθος τακτικής θα δώσει την ευκαιρία στους Βούλγαρους να επιτύχουν μια ανέλπιστη νίκη και να συμφωνήσουν ευνοϊκούς όρους ειρήνης.
Ο Κωνσταντίνος ασχολήθηκε και αυτός, όπως και ο Κώνστας με το θέμα του μονοθελητισμού. Συγκάλεσε στην Κωνσταντινούπολη το 678 την ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο, οι εργασίες της οποίας ολοκληρώθηκαν το 681, καταδικάζοντας το μονοθελητισμό. Οι αποφάσεις αυτής της συνόδου αποτελούν και το τέλος της παρουσίας του χριστιανικού αυτού δόγματος. Ο Κωνσταντίνος πέθανε το 685 από δυσεντερία, μόλις 33 ετών, αφήνοντας το Βυζαντινό κράτος σε σημαντικά ισχυρότερη θέση από ότι το παρέλαβε.
Οικογένεια
Ο Κωνσταντίνος απέκτησε με τη γυναίκα του, Αναστασία, δύο παιδιά:
- Τον Ιουστιανιανό, ο οποίος τον διαδέχθηκε.
- Τον Ηράκλειο.
Βιβλιογραφία
- Norwich, J.J. "Byzantium", Vol. I-The Early Years
- Vasiliev, A. "History of the Byzantine Empire, 324–1453"
- Ostrogorsky, G. "History of the Byzantine State"
Παραπομπές
- ↑ Norwich, John Julius, 'Byzantium: The Early Centuries', pg 316
| Προηγούμενος Κώνστας Β΄ |
Αυτοκράτορας του Βυζαντίου συναυτοκράτορας: Κώνστας Β΄ (654-668) 654-685 |
Επόμενος Ιουστινιανός Β΄ |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||