Γεώργιος Μυλωνογιάννης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 02:02, 26 Νοεμβρίου 2012

Ο Γεώργιος Μυλωνογιάνης, ή Μυλωνογιαννάκης (1867 - ; ) ήταν Έλληνας ιατρός, σημαντικός οπλαρχηγός και πολιτικός της Κρήτης.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στον Άνω Κεφαλά Αποκορώνου της Κρήτης το 1867. Ήταν γιος του σπουδαίου οπλαρχηγού Ματθαίου Μυλωνογιάννη. Από νεαρή ηλικία ακολούθησε τον πατέρα του στην Αθήνα όπου και σπούδασε ιατρική ως υπότροφος του Βασιλέως Γεωργίου του Α΄ "τιμής ένεκεν" προς τον πατέρα του. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του επέστρεψε στη Κρήτη ασκώντας το επάγγελμα του ιατρού. Κατά τα πρώτα γεγονότα του 1895 συμμετείχε από τους πρώτους στη πρόσκληση του Μανούσου Κούνδουρου υπό την προεδρία του οποίου και εξελέγη πρώτος αντιπρόεδρος στη λεγόμενη Μεταπολιτευτική Επιτροπή Κρήτης, η οποία και ανέλαβε το συντονισμό και την όλη επανασττική δράση της περιόδου 1895 - 1896. Συμμετείχε σε πολλές μάχες καθώς και στη πολιορκία του Βάμου.
Στη συνέχεια εξελέγη μέλος της υπό τον Ιωάννη Σφακιανάκη, εκτελεστική επιτροπή που ανέλαβε τη διοίκηση της Κρήτης μέχρι την άφιξη στα Χανιά του Πρίγκιπα Γεωργίου της Ελλάδας και Δανίας, οπότε και διορίστηκε νομάρχης Λασιθίου. Αργότερα ανέλαβε σύμβουλος επί των Εσωτερικών και στη συνέχεια νομάρχης Χανίων.

Όταν το 1906 ολοκλήρωσε την αποστολή του, ο Πρίγκιπας Γεώργιος οπότε και ανακλήθηκε στην Αθήνα, ο Γεώργιος Μυλωνογιάννης προκειμένου να ματαιώσει την αναχώρηση του πρίγκιπα διοργάνωσε μαζί με τους Μ. Κούνδουρο, Γ. Δασκαλογιάννη, Λ. Λιωνάκη, Γ. Γαλάνη κ.ά. ένοπλο κίνημα. Τέσσερα χρόνια αργότερα το 1910, απετέλεσε μέλος της υπό τον Ε. Βενιζέλο κρητικής κυβέρνησης. Το 1912, σχηματίζοντας ισχυρό σώμα Κρητών συμμετείχε στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ήπειρο μέχρι το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων. Από τότε λόγω κλονισμού της υγείας του δεν αναμίχθηκε πλέον στα κοινά. Τιμήθηκε με πλείστα παράσημα από τον Βασιλέα Γεώργιο, τον Πρίγκιπα Γεώργιο, τον Βασιλέα Κωνσταντίνο τον Α΄ καθώς και από την ελληνική κυβέρνηση και την Κρητική Πολιτεία.

Πηγές

"Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.ΙΖ΄, σελ.866.

@@ Γραμμή 2: / Γραμμή 2: @@
 == Βιογραφικά στοιχεία ==
-Γεννήθηκε στον Άνω Κεφαλά Αποκορώνου της Κρήτης το [[1867]]. Ήταν γιος του σπουδαίου οπλαρχηγού [[Ματθαίος Μυλωνογιάννης|Ματθαίου Μυλωνογιάννη]]. Από νεαρή ηλικία ακολούθησε τον πατέρα του στην [[Αθήνα]] όπου και σπούδασε [[ιατρική]] ως υπότροφος του [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλέως Γεωργίου του Α΄]] "τιμής ένεκεν" προς τον πατέρα του. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του επέστρεψε στη Κρήτη ασκώντας το επάγγελμα του ιατρού. Κατά τα πρώτα γεγονότα του [[1895]] συμμετείχε από τους πρώτους στη πρόσκληση του [[Μανούσος Κούνδουρος|Μανούσου Κούνδουρου]] υπό την προεδρία του οποίου και εξελέγη πρώτος αντιπρόεδρος στη λεγόμενη [[Μεταπολιτευτική Επιτροπή Κρήτης]], η οποία και ανέλαβε το συντονισμό και την όλη επανασττική δράση της περιόδου 1895 - 1896. Συμμετείχε σε πολλές μάχες καθώς και στη [[πολιορκία του Βάμου]].<br />
+Γεννήθηκε στον [[Άνω Κεφαλάς Χανίων|Άνω Κεφαλά]] [[Αποκόρωνας|Αποκορώνου]] της [[Κρήτη]]ς το 1867. Ήταν γιος του σπουδαίου οπλαρχηγού [[Ματθαίος Μυλωνογιάννης|Ματθαίου Μυλωνογιάννη]]. Από νεαρή ηλικία ακολούθησε τον πατέρα του στην [[Αθήνα]] όπου και σπούδασε [[ιατρική]] ως υπότροφος του [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλέως Γεωργίου του Α΄]] "τιμής ένεκεν" προς τον πατέρα του. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του επέστρεψε στη Κρήτη ασκώντας το επάγγελμα του ιατρού. Κατά τα πρώτα γεγονότα του 1895 συμμετείχε από τους πρώτους στη πρόσκληση του [[Μανούσος Κούνδουρος|Μανούσου Κούνδουρου]] υπό την προεδρία του οποίου και εξελέγη πρώτος αντιπρόεδρος στη λεγόμενη [[Μεταπολιτευτική Επιτροπή Κρήτης]], η οποία και ανέλαβε το συντονισμό και την όλη επανασττική δράση της περιόδου 1895 - 1896. Συμμετείχε σε πολλές μάχες καθώς και στη [[πολιορκία του Βάμου]].<br />
-Στη συνέχεια εξελέγη μέλος της υπό τον Κ. Σφακιανάκη εκτελεστική επιτροπή που ανέλαβε τη διοίκηση της Κρήτης μέχρι την άφιξη στα [[Χανιά]] του Πρίγκιπα Γεωργίου της Ελλάδας και Δανίας οπότε και διορίστηκε νομάρχης Λασιθίου. Αργότερα ανέλαβε σύμβουλος επί των Εσωτερικών και στη συνέχεια νομάρχης Χανίων.
+Στη συνέχεια εξελέγη μέλος της υπό τον [[Ιωάννης Σφακιανάκης|Ιωάννη Σφακιανάκη]], εκτελεστική επιτροπή που ανέλαβε τη διοίκηση της Κρήτης μέχρι την άφιξη στα [[Χανιά]] του Πρίγκιπα Γεωργίου της Ελλάδας και Δανίας, οπότε και διορίστηκε νομάρχης [[Νομός Λασιθίου|Λασιθίου]]. Αργότερα ανέλαβε σύμβουλος επί των Εσωτερικών και στη συνέχεια νομάρχης Χανίων.
-Όταν το [[1906]] ολοκλήρωσε την αποστολή του ο Πρίγκιπας Γεώργιος οπότε και ανακλήθηκε στην Αθήνα, ο Γεώργιος Μυλωνογιάννης προκειμένου να ματαιώσει την αναχώρηση του πρίγκιπα διοργάνωσε μαζί με τους Μ. Κούνδουρο, Γ. Δασκαλογιάννη, Λ. Λιωνάκη, Γ. Γαλάνη κ.ά. ένοπλο κίνημα. Τέσσερα χρόνια αργότερα το [[1910]] απετέλεσε μέλος της υπό τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ε. Βενιζέλο]] κρητικής κυβέρνησης.<br />
+Όταν το 1906 ολοκλήρωσε την αποστολή του, ο Πρίγκιπας Γεώργιος οπότε και ανακλήθηκε στην [[Αθήνα]], ο Γεώργιος Μυλωνογιάννης προκειμένου να ματαιώσει την αναχώρηση του πρίγκιπα διοργάνωσε μαζί με τους Μ. Κούνδουρο, Γ. Δασκαλογιάννη, Λ. Λιωνάκη, Γ. Γαλάνη κ.ά. ένοπλο κίνημα. Τέσσερα χρόνια αργότερα το 1910, απετέλεσε μέλος της υπό τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ε. Βενιζέλο]] κρητικής κυβέρνησης. Το 1912, σχηματίζοντας ισχυρό σώμα Κρητών συμμετείχε στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην [[Ήπειρος|Ήπειρο]] μέχρι το τέλος των [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικών Πολέμων]]. Από τότε λόγω κλονισμού της υγείας του δεν αναμίχθηκε πλέον στα κοινά. Τιμήθηκε με πλείστα παράσημα από τον Βασιλέα [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεώργιο]], τον Πρίγκιπα Γεώργιο, τον Βασιλέα [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνο τον Α΄]] καθώς και από την [[Ελληνική Κυβέρνηση|ελληνική κυβέρνηση]] και την [[Κρητική Πολιτεία]].
-Το [[1912]] σχηματίζοντας ισχυρό σώμα Κρητών συμμετείχε στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ήπειρο μέχρι το τέλος των [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικών Πολέμων]]. Από τότε λόγω κλονισμού της υγείας του δεν αναμίχθηκε πλέον στα κοινά. Τιμήθηκε με πλείστα παράσημα από τον Βασιλέα Γεώργιο, τον Πρίγκιπα Γεώργιο, τον Βασιλέα Κωνσταντίνο τον Α΄ καθώς και από την ελληνική κυβέρνηση και την [[Κρητική Πολιτεία]].
 == Πηγές ==