Μύρκινος Σερρών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ ορθογραφικά, replaced: απο → από (2) με τη χρήση AWB (8655) |
||
| Γραμμή 16: | Γραμμή 16: | ||
|Δήμος= [[Δήμος Νέας Ζίχνης|Νέας Ζίχνης]] |
|Δήμος= [[Δήμος Νέας Ζίχνης|Νέας Ζίχνης]] |
||
}} |
}} |
||
Ο '''Μύρκινος''' (γνωστός και ως '''η Μύρκινος''' ή '''Δοξόμπος''') είναι μια μικρή κοινότητα με 370 κάτοικους η οποία υπάγεται στο [[Δήμος Νέα Ζίχνης|Δήμο Νέας Ζίχνης]] της επαρχίας Φυλλίδος του [[Νομός Σερρών|Νομού Σερρών]]. Βρίσκεται περίπου 500 [[Μέτρο|m]] |
Ο '''Μύρκινος''' (γνωστός και ως '''η Μύρκινος''' ή '''Δοξόμπος''') είναι μια μικρή κοινότητα με 370 κάτοικους η οποία υπάγεται στο [[Δήμος Νέα Ζίχνης|Δήμο Νέας Ζίχνης]] της επαρχίας Φυλλίδος του [[Νομός Σερρών|Νομού Σερρών]]. Βρίσκεται περίπου 500 [[Μέτρο|m]] από τις όχθες του ποταμού [[Στρυμόνας|Στρυμόνα]] και η πλειοψηφία των κατοίκων του ασχολούνται με την [[γεωργία]] - κυρίως βαμβακοκαλιέργειες, αλλά και σιτηρά. |
||
==Ιστορία== |
==Ιστορία== |
||
Πρόκειται για έναν οικισμό ο οποίος υπήρξε το κέντρο των Ηδωνών - Θρακική φυλή - μεταξύ [[8ος αιώνας π.Χ.|8ου]] και [[5ος αιώνας π.Χ.|5ου αιώνα π.Χ]]. Κατά την εποχή της εκστρατείας του [[Δαρείος Α΄|Δαρείου]] κατά των [[Έλληνες|Ελλήνων]], ο Δαρείος δώρησε την πόλη στον Ιστιαίο, σαν ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του και να φυλάττει την [[γέφυρα]] του Στρυμόνα. |
Πρόκειται για έναν οικισμό ο οποίος υπήρξε το κέντρο των Ηδωνών - Θρακική φυλή - μεταξύ [[8ος αιώνας π.Χ.|8ου]] και [[5ος αιώνας π.Χ.|5ου αιώνα π.Χ]]. Κατά την εποχή της εκστρατείας του [[Δαρείος Α΄|Δαρείου]] κατά των [[Έλληνες|Ελλήνων]], ο Δαρείος δώρησε την πόλη στον Ιστιαίο, σαν ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του και να φυλάττει την [[γέφυρα]] του Στρυμόνα. |
||
Αργότερα ο [[Αρισταγόρας ο Μιλήσιος|Αρισταγόρας]] επιχείρησε να δημιουργήσει αποικία στην πόλη, αλλά αυτή ανακαταλήφθηκε από τους Ηδωνούς και έγινε πρωτεύουσά τους. Έναν χρόνο αργότερα, το [[497 π.Χ.]], ο Αρισταγόρας επιχείρησε και πάλι να πάρει την πόλη και έπεσε πολεμώντας ενώ ο στρατός του καταστράφηκε. Στη συνέχεια, και μετα τον φόνο του Ηδωνού βασιλιά Πιττακού |
Αργότερα ο [[Αρισταγόρας ο Μιλήσιος|Αρισταγόρας]] επιχείρησε να δημιουργήσει αποικία στην πόλη, αλλά αυτή ανακαταλήφθηκε από τους Ηδωνούς και έγινε πρωτεύουσά τους. Έναν χρόνο αργότερα, το [[497 π.Χ.]], ο Αρισταγόρας επιχείρησε και πάλι να πάρει την πόλη και έπεσε πολεμώντας ενώ ο στρατός του καταστράφηκε. Στη συνέχεια, και μετα τον φόνο του Ηδωνού βασιλιά Πιττακού από την γυναίκα του Βραυρού και τον γιό του Γοαξό, η πόλη παραδόθηκε στον Βρασίδα. |
||
Μετά το τέλος του [[Πελοποννησιακός Πόλεμος|Πελοποννησιακού Πολέμου]] δεν υπάρχουν αναφορές στον Μύρκινο έως τα [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινά]] χρόνια όπου γίνεται αναφορά με το όνομα [[Δοξόμπος]] ή Δοξόμπους. |
Μετά το τέλος του [[Πελοποννησιακός Πόλεμος|Πελοποννησιακού Πολέμου]] δεν υπάρχουν αναφορές στον Μύρκινο έως τα [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινά]] χρόνια όπου γίνεται αναφορά με το όνομα [[Δοξόμπος]] ή Δοξόμπους. |
||
Έκδοση από την 10:05, 21 Νοεμβρίου 2012
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 40°54′3″N 23°49′6″E / 40.90083°N 23.81833°E
| Μύρκινος | |
|---|---|
| Πόλη | |
  Μύρκινος | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Δήμος | Νέας Ζίχνης |
| Πληθυσμός | 124, 245, 227 και 199 |
| Τηλεφωνικός κωδικός | 23240 |
Ο Μύρκινος (γνωστός και ως η Μύρκινος ή Δοξόμπος) είναι μια μικρή κοινότητα με 370 κάτοικους η οποία υπάγεται στο Δήμο Νέας Ζίχνης της επαρχίας Φυλλίδος του Νομού Σερρών. Βρίσκεται περίπου 500 m από τις όχθες του ποταμού Στρυμόνα και η πλειοψηφία των κατοίκων του ασχολούνται με την γεωργία - κυρίως βαμβακοκαλιέργειες, αλλά και σιτηρά.
Ιστορία
Πρόκειται για έναν οικισμό ο οποίος υπήρξε το κέντρο των Ηδωνών - Θρακική φυλή - μεταξύ 8ου και 5ου αιώνα π.Χ. Κατά την εποχή της εκστρατείας του Δαρείου κατά των Ελλήνων, ο Δαρείος δώρησε την πόλη στον Ιστιαίο, σαν ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του και να φυλάττει την γέφυρα του Στρυμόνα.
Αργότερα ο Αρισταγόρας επιχείρησε να δημιουργήσει αποικία στην πόλη, αλλά αυτή ανακαταλήφθηκε από τους Ηδωνούς και έγινε πρωτεύουσά τους. Έναν χρόνο αργότερα, το 497 π.Χ., ο Αρισταγόρας επιχείρησε και πάλι να πάρει την πόλη και έπεσε πολεμώντας ενώ ο στρατός του καταστράφηκε. Στη συνέχεια, και μετα τον φόνο του Ηδωνού βασιλιά Πιττακού από την γυναίκα του Βραυρού και τον γιό του Γοαξό, η πόλη παραδόθηκε στον Βρασίδα.
Μετά το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου δεν υπάρχουν αναφορές στον Μύρκινο έως τα Βυζαντινά χρόνια όπου γίνεται αναφορά με το όνομα Δοξόμπος ή Δοξόμπους.
| |||||||||||||||||