Φλεγμονή

Φλεγμονή είναι το σύνολο των τοπικών και συστηματικών μηχανισμών που ενεργοποιεί ο οργανισμός αντιδραστικά μετά από την επίδραση σε αυτόν διαφόρων βλαπτικών παραγόντων.Οι φλεγμονές διακρίνονται σε οξείες (διάρκειας λίγων ημερών) και σε χρόνιες (μεγαλύτερης διάρκειας).

ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ:

1. Ερυθρότητα
2. Θερμότητα
3. Οίδημα
4. Πόνος

η φλεγμονή αποτελεί έναν προστατευτικό μηχανισμό του ανθρώπινου οργανισμού και είναι το πρώτο στάδιο σε μια διαδικασία που ονομάζεται επούλωση. Η διαδικασία της επούλωσης ξεκινάει αμέσως μετά τον τραυματισμό. Ο τραυματισμός υποδηλώνει την κυτταρική βλάβη, η οποία ποικίλλει σε έκταση ανάλογα με το μηχανισμό, την ένταση και τις δυνάμεις που ασκούνται στους ιστούς την ώρα του τραυματισμού. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά ενός τραυματισμού, υπάρχει διαρροή χημικών ουσιών από τα κατεστραμμένα κύτταρα και αιμορραγία. Η απάντηση του οργανισμού μας σε αυτές τις αλλαγές είναι η φλεγμονή.

Κατά τη φλεγμονή, οι χημικές ουσίες που διαρρέουν από τα νεκρά κύτταρα προκαλούν: 1) διαστολή χιλιάδων τοπικών μικροσκοπικών αιμοφόρων αγγείων με αποτέλεσμα την αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος γύρω από την περιοχή του τραυματισμού. Έτσι, λίγες ώρες μετά, η περιοχή παρουσιάζεται θερμή και κόκκινη, 2) παραγωγή υγρού (οίδημα) που διογκώνει την περιοχή. Το υγρό αυτό περιέχει αντισώματα που θα καθαρίσουν αργότερα τα νεκρά κύτταρα και συμβάλλουν στο σχηματισμό ενός δικτύου ινών που καλύπτει το τραύμα και 3) πόνο, καθώς ερεθίζουν αισθητήρια νεύρα ενώ η προσπάθεια να γίνει χρήση της τραυματισμένης περιοχής προκαλεί ακόμη περισσότερο πόνο. (Αυτά τα τέσσερα σημεία μπορούμε να τα παρατηρήσουμε και σε ένα μικρό, επιφανειακό κόψιμο στο χέρι μας). Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η μείωση της λειτουργικότητας της περιοχής.