Βικιπαίδεια:Παράθεση πηγών/παράδειγμα μορφής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 21:19, 27 Οκτωβρίου 2012

Οι παραπομπές είναι ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία της Βικιπαίδειας. Αν χρησιμοποιηθούν σωστά, προσθέτουν αξιοπιστία και επαγγελματική μορφή στα άρθα. Όμως δεν αρκεί μόνο το περιεχόμενο. Η εμφάνιση των παραπομπών πρέπει να είναι κατά το δυνατόν άψογη.

Εκτός από τις παραπομπές, το ίδιο σημαντική είναι η ύπαρξη παραρτήματος με βιβλιογραφία. Αυτή βοηθά τον αναγνώστη να εντοπίσει τις πηγές του λήμματος σε μια βιβλιοθήκη, βιβλιοπωλείο ή στο διαδίκτυο.

Παραπομπές

Πρέπει να γίνει κατανοητό πως η Βικιπαίδεια δεν μπορεί και δεν θέλει να επιβάλλει ένα μόνο και αυστηρά καθορισμένο πρότυπο παραπομπών, γιατί απλά δεν υπάρχει μόνο ένα τέτοιο. Στην πραγματικότητα, όπως και στα τυπωμένα βιβλία και έγκυρα περιοδικά, ακολουθούνται διάφορα συστήματα παραπομπής. Όμως σε κάθε περίπτωση, πρέπει να:

παρουσιάζεται η απαραίτητη ποσότητα πληροφορίας,
ακολουθούμε μια από τις καθιερωμένες επαγγελματικές μορφοποιήσεις,
υπάρχει ομοιομορφία στις παραπομπές του λήμματος (αρχή της συνεκτικότητας).

Οι εμβόλιμες στο κείμενο παραπομπές μπορούν να είναι:

Υποσημειώσεις (<ref>...</ref>) με προτεινόμενη μορφή Συγγραφέας (ή τίτλος, αν δεν υπάρχει συγγραφέας), χρονολογία, αριθμός σελίδας, οι οποίες παραπέμπουν το τέλος του κειμένου. Η ημερομηνία είναι απαραίτητη για τις περιπτώσεις όπου το λήμμα χρησιμοποιεί περισσότερα του ενός έργα του ίδιου συγγραφέα αλλά, για λόγους ομοιομορφίας είναι καλό να μπαίνει παντού. Η παραπομπή πρέπει να καταλήγει σε τελεία. Τυπικό παράδειγμα παραπομπής που συνηθίζεται και στην ξένη βιβλιογραφία είναι: ^[1].

↑ Κορρές (1996), σ. 73.

Παραπομπές τύπου Harvard, με προτεινόμενη μορφή (Συγγραφέας, χρονολογία, αριθμός σελίδας). Πχ (Κορρές, 1996, σ. 73) και χωρίς καμμία άλλη ειδική μορφοποίηση
Μικτό σύστημα (αλλού υποσημειώσεις και αλλού παραπομπές Harvard) είναι κατάλληλο μόνο για ειδικές περιπτώσεις.
Υποσημειώσεις που αριθμούνται χειροκίνητα (πχ <ref|1>) πρέπει να αποφεύγονται εντελώς γιατί είναι αδύνατη η συντήρηση του κειμένου και η παρεμβολή νέων παραπομπών στο μέλλον.

Για να έχουν όμως νόημα τα παραπάνω παραδείγματα, πρέπει το βιβλίο ή άλλο κείμενο, στο οποίο παραπέμπουμε, να περιγράφεται λεπτομερώς στο παράρτημα Βιβλιογραφία (βλ. επόμενη ενότητα). Πχ, για το παραπάνω παράδειγμα, στη Βιβλιογραφία θα περιγράφεται ως:

Κορρές, Θεόδωρος. Λέων Ε' ο Αρμένιος και η εποχή του. Μια κρίσιμη δεκαετία για το Βυζάντιο (811-820), Εκδόσεις Βάνιας, Θεσσαλονίκη, 1996.

Αν δεν υπάρχει τέτοια βιβλιογραφική αναφορά στο παράρτημα (συνιστάται έντονα να υπάρχει, ιδιαίτερα όταν οι παραπομπές στο ίδιο βιβλίο είναι πολλές), η παραπομπή θα είναι αναγκαστικά τύπου υποσημείωσης (και όχι Harvard, όπου είναι τεχνικά αδύνατο να ενσωματώσουμε μεγάλο αριθμό λέξεων, αφού θα φαίνονται μέσα στο κυρίως κείμενο) και θα περιέχει όλη την απαραίτητη βιβλιογραφική πληροφορία. Πχ, ^[1]

↑ Treadgold, Warren. A history of the Byzantine State and Society, Stanford University Press, 1997, σ.432. ISBN 0-8047-2630-2.

Ας σημειωθεί πως είναι δυνατή η χρήση, μέσα στις εμβόλιμες παραπομπές, των έτοιμων προτύπων για αναφορές, δηλαδή των ({{cite book}}, {{cite journal}}, {{cite web}}, {{cite news}}).

Πηγές (χρησιμοποιηθείσα βιβλιογραφία)

Η βιβλιογραφία που χρησιμοποιήθηκε στο λήμμα μπορεί να παρατεθεί και σε ιδιαίτερη ενότητα, κάτω από τις παραπομπές. Επιβάλλεται δε όταν δεν υπάρχουν παραπομπές μέσα στο κείμενο. Ως επικεφαλίδα της ενότητας αυτής βάζουμε το "Πηγές".

Όπως και στις παραπομπές εντός κειμένου, έτσι και στην παράθεση των πηγών δεν υπάρχει ένα και μοναδικό σύστημα μορφοποίησης. Κι εδώ όμως χρειάζεται επαγγελματική εμφάνιση, ομοιομορφία και πληρότητα πληροφορίας. Μπορούμε να φανταστούμε την τελευταία απαίτηση αν βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση ενός αναγνώστη ο οποίος προσπαθεί να εντοπίσει ή και να προμηθευτεί τη χρησιμοποιηθείσα βιβλιογραφία. Έτσι θα πρέπει να φαίνονται, πχ με τη σειρά που αναφέρονται παρακάτω, οι εξής πληροφορίες:

Ο συγγραφέας.
Ο επιμελητής (editor), στην περίπτωση συλλογών λημμάτων.
Η χρονολογία αρχικής έκδοσης
Ο τίτλος του έργου, με πλάγιους χαρακτήρες.
Ο μεταφραστής.
Ο εκδοτικός οίκος και η έδρα του και η ακριβής χρονολογία έκδοσης, η οποία είναι πολύτιμη, σε περίπτωση που η σελιδοποίηση έχει αλλάξει σε σχέση με το αρχικό έργο. Σε περίπτωση ελληνικής μετάφρασης, αναφέρεται και η ημερομηνία έκδοσης της μετάφρασης αφού τη δική της αρίθμηση σελίδων θα χρησιμοποιούν οι παραπομπές του κειμένου.
Ο αριθμός ISBN (για βιβλίο) και ISSN (για περιοδική έκδοση).
Για διαδικτυακή πηγή, η ημερομηνία ανάκτησης από το διαδίκτυο και, φυσικά, ο σύνδεσμος.

Και εδώ είναι δυνατή η χρήση έτοιμων προτύπων για αναφορές, όπως τα {{cite book}} (για βιβλία), {{cite journal}} (για επιστημονικά περιοδικά), {{cite web}} (για ιστοσελίδες), {{cite news}} (για εφημερίδες και άλλες περιοδικές εκδόσεις).

Παράδειγμα λίστας πηγών με το πρότυπο {{παραπομπές}}

Χρησιμοποιείται όταν υπάρχει εμβόλιμη παραπομπή στο κυρίως κείμενο προς κάθε πηγή της λίστας. Οι παραπομπές ταξινομούνται σύμφωνα με τη σειρά παράθεσής τους στο κείμενο.

Κείμενο κείμενο κείμενο^[1] κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο^[2] κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο^[3] κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο^[2] κείμενο κείμενο κείμενο^[4] κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο^[5] κείμενο.

==Πηγές==

↑ Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τομ. ΙΑ´ (Εκδοτική Αθηνών, 1975), σελ. 1523.
↑ ^2,0 ^2,1 Αλέξης Πολίτης [1973], Το δημοτικό τραγούδι - Κλέφτικα (Νέα Ελληνική Βιβλιοθήκη, 1981), σσ. 535–76.
↑ Παναγιώτης Στάθης, Γιατί «επαναστάτησαν» οι Κλέφτες και οι αρματολοί. εφημ. Το Βήμα, 25/3/2007. Ανακτήθηκε 18/6/2009.
↑ Roderick Beaton, Folk Poetry of Modern Greece (Cambridge, 2004), σσ. 1124–48, ISBN 0-521-60420-6.
↑ John S. Koliopoulos και Thanos M. Veremis, Greece: the Modern Sequel: from 1821 to the Present (C. Hurst & Co., 2004), σσ. 416–19, ISBN 1-85065-462-X.

Παράδειγμα λίστας πηγών με κουκίδες

Χρησιμοποιείται όταν δεν υπάρχουν παραπομπές προς μερικές μόνο πηγές της λίστας. Οι παραπομπές πρέπει να ταξινομούνται αλφαβητικά και κατά χρονολογία.

Κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο.

==Πηγές==

Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τομ. ΙΑ´ (Εκδοτική Αθηνών, 1975), σελ. 1523.
Αλέξης Πολίτης [1973], Το δημοτικό τραγούδι - Κλέφτικα (Νέα Ελληνική Βιβλιοθήκη, 1981), σσ. 535–76.
Παναγιώτης Στάθης, Γιατί «επαναστάτησαν» οι Κλέφτες και οι αρματολοί. εφημ. Το Βήμα, 25/3/2007. Ανακτήθηκε 18/6/2009.
Roderick Beaton, Folk Poetry of Modern Greece (Cambridge, 2004), σσ. 1124–48, ISBN 0-521-60420-6.
John S. Koliopoulos και Thanos M. Veremis, Greece: the Modern Sequel: from 1821 to the Present (C. Hurst & Co., 2004), σσ. 416–19, ISBN 1-85065-462-X.

Ξηρογιαννόπουλος Διονύσιος 1938 - 2012

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου το 1938, στο συνοικισμό Αμπολιά από όπου και επηρεάσθηκε βαθύτατα ως λογοτέχνης στα "Λόγια της Αμπολιάς". Ο πατέρας του καταγόταν από τη Ζάκυνθο ενώ η μητέρα του ήταν γένος Κουτσονίκα. Υποστράτηγος, βραβευμένος λογοτέχνης και γνήσιος πατριώτης με βαθύτατη αγάπη για τον τόπο του.

Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (1ος επιτυχών), από όπου εξήλθε ως Αξιωματικός Ιππικού- Τεθωρακισμένων. Στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε στη Σχολή Αεροπορίας Στρατού και απέκτησε διπλώματα χειριστή και εκπαιδευτή πτήσεων αεροσκαφών και ελικοπτέρων. Εκτός των Μονάδων του Όπλου του και των Επιτελείων Μεγάλων Μονάδων υπηρέτησε επί σειρά ετών ως χειριστής και εκπαιδευτής πτήσεων σε Μονάδες και στη Σχολή της Αεροπορίας Στρατού.

Φοίτησε με επιτυχία σε όλες τις προβλεπόμενες Σχολές του Εσωτερικού, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η Ανωτέρα Σχολή Πολέμου και η Σχολή Εθνικής Αμύνης, όπως και σε Σχολές του Εξωτερικού (Η.Π.Α). Πλην των διπλωμάτων που απέκτησε, κατά καιρούς τιμήθηκε με παράσημα, βραβεία και λοιπές διακρίσεις.

Αποστρατεύτηκε με το βαθμό Του Υποστρατήγου και επανελθών σε ενέργεια υπηρέτησε ως Προϊστάμενος του Τμημάτων Πολιτικής Σχεδίασης Εκτάκτων Αναγκών (Π.Σ.Ε.Α), Πολιτικής Άμυνας (Π.Α) και Πολιτικής Προστασίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αιτωλοακαρνανίας.

Έχει συγγράψει ειδικές μελέτες αλλά και λογοτεχνικά έργα που κυκλοφορούν. Πυρήνας του λογοτεχνικού του έργου το Μεσολόγγι, ο έρωτας, οι χαμένες αξίες... Ποιήματά του έχουν βραβευτεί από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (αργότερα έγινε τακτικό μέλος της) κατά τους 13ους Πανελλήνιους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών του 1999 και από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών κατά τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό του 2002. Υπήρξε αρθρογράφος, χρονογράφος και σκιτσογράφος στον τοπικό Τύπο της Ι. Π. Μεσολογγίου και αντεπιστέλλον μέλος της Αιτωλικής Πολιτιστικής Εταιρείας (ΑΙ.ΠΟ. E). Κοιμήθηκε στις 23 Οκτωβρίου του 2012 .

==Πηγές==

Αναφορά στην ημέρα της κοίμησής του από τον τοπικό τύπο, [http://messolonghinews.blogspot.gr/2012/10/in-memoriam-1937-2012.html

Δείτε επίσης

[1] Κορρές (1996), σ. 73.

[2] Treadgold, Warren. A history of the Byzantine State and Society, Stanford University Press, 1997, σ.432. ISBN 0-8047-2630-2.

[parapompi1-3] Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τομ. ΙΑ´ (Εκδοτική Αθηνών, 1975), σελ. 1523.

[parapompi2-4] 2,0 ^2,1 Αλέξης Πολίτης [1973], Το δημοτικό τραγούδι - Κλέφτικα (Νέα Ελληνική Βιβλιοθήκη, 1981), σσ. 535–76.

[parapompi3-5] Παναγιώτης Στάθης, Γιατί «επαναστάτησαν» οι Κλέφτες και οι αρματολοί. εφημ. Το Βήμα, 25/3/2007. Ανακτήθηκε 18/6/2009.

[parapompi4-6] Roderick Beaton, Folk Poetry of Modern Greece (Cambridge, 2004), σσ. 1124–48, ISBN 0-521-60420-6.

[parapompi5-7] John S. Koliopoulos και Thanos M. Veremis, Greece: the Modern Sequel: from 1821 to the Present (C. Hurst & Co., 2004), σσ. 416–19, ISBN 1-85065-462-X.

[1]

[1]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Γραμμή 64: / Γραμμή 64: @@
 * John S. Koliopoulos και Thanos M. Veremis, ''Greece: the Modern Sequel: from 1821 to the Present'' (C. Hurst & Co., 2004), σσ. 416–19, ISBN 1-85065-462-X.
+=== Ξηρογιαννόπουλος Διονύσιος 1938 - 2012 ===
-=== Παράδειγμα λίστας πηγών με το πρότυπο <nowiki>{{παραπομπές}}</nowiki> σε κατάλογο με κουκίδες ===
+:''
-:''Αποτελεί συνδυασμό των παραπάνω παραδειγμάτων και επιτρέπει να γίνονται παραπομπές σε διαφορετικές σελίδες της ίδιας πηγής και επιπλέον η ταξινόμηση μπορεί να γίνει και κατά σειρά εμφάνισης και αλφαριθμητικά. Προσέξτε τη χρήση συντετμημένων παραπομπών, στην αντίστοιχη ενότητα''.
+Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου το 1938, στο συνοικισμό Αμπολιά από όπου και επηρεάσθηκε βαθύτατα ως λογοτέχνης στα "Λόγια της Αμπολιάς".
-Κείμενο κείμενο κείμενο<ref name="parapompi1"/> κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο<ref name="parapompi2"/> κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο<ref name="parapompi3"/> κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο<ref name="parapompi2"/> κείμενο κείμενο κείμενο<ref name="parapompi4"/> κείμενο κείμενο<ref name="parapompi1"/> κείμενο κείμενο<ref name="parapompi4"/> κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο κείμενο.
+Ο πατέρας του καταγόταν από τη Ζάκυνθο ενώ η μητέρα του ήταν γένος Κουτσονίκα.
+Υποστράτηγος, βραβευμένος λογοτέχνης και γνήσιος πατριώτης με βαθύτατη αγάπη για τον τόπο του.
+Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (1ος επιτυχών), από όπου εξήλθε ως Αξιωματικός Ιππικού- Τεθωρακισμένων.
-<nowiki>==Παραπομπές==</nowiki>
+Στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε στη Σχολή Αεροπορίας Στρατού και απέκτησε διπλώματα χειριστή και εκπαιδευτή πτήσεων αεροσκαφών και ελικοπτέρων.
-{{παραπομπές|refs=
+Εκτός των Μονάδων του Όπλου του και των Επιτελείων Μεγάλων Μονάδων υπηρέτησε επί σειρά ετών ως χειριστής και εκπαιδευτής πτήσεων σε Μονάδες και στη Σχολή της Αεροπορίας Στρατού.
-<ref name="parapompi1">Αλέξης Πολίτης (1981), σελ. 123.</ref>
-<ref name="parapompi2">Αλέξης Πολίτης (1981), σσ. 535–76.</ref>
-<ref name="parapompi3">Αλέξης Πολίτης (1981), σσ. 239 και 776.</ref>
-<ref name="parapompi4">Roderick Beaton (2004), σσ. 1124–48.</ref>
-}}
+Φοίτησε με επιτυχία σε όλες τις προβλεπόμενες Σχολές του Εσωτερικού, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η Ανωτέρα Σχολή Πολέμου και η Σχολή Εθνικής Αμύνης, όπως και σε Σχολές του Εξωτερικού (Η.Π.Α).
+Πλην των διπλωμάτων που απέκτησε, κατά καιρούς τιμήθηκε με παράσημα, βραβεία και λοιπές διακρίσεις.
+Αποστρατεύτηκε με το βαθμό Του Υποστρατήγου και επανελθών σε ενέργεια υπηρέτησε ως Προϊστάμενος του Τμημάτων Πολιτικής Σχεδίασης Εκτάκτων Αναγκών (Π.Σ.Ε.Α), Πολιτικής Άμυνας (Π.Α) και Πολιτικής Προστασίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αιτωλοακαρνανίας.
+Έχει συγγράψει ειδικές μελέτες αλλά και λογοτεχνικά έργα που κυκλοφορούν. Πυρήνας του λογοτεχνικού του έργου το Μεσολόγγι, ο έρωτας, οι χαμένες αξίες...
+Ποιήματά του έχουν βραβευτεί από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (αργότερα έγινε τακτικό μέλος της) κατά τους 13ους Πανελλήνιους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών του 1999 και από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών κατά τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό του 2002.
+Υπήρξε αρθρογράφος, χρονογράφος και σκιτσογράφος στον τοπικό Τύπο της Ι. Π. Μεσολογγίου και αντεπιστέλλον μέλος της Αιτωλικής Πολιτιστικής Εταιρείας (ΑΙ.ΠΟ. E).
+Κοιμήθηκε στις 23 Οκτωβρίου του 2012
+''.
 <nowiki>==Πηγές==</nowiki>
+* Αναφορά στην ημέρα της κοίμησής του από τον τοπικό τύπο, [http://messolonghinews.blogspot.gr/2012/10/in-memoriam-1937-2012.html
-* ''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', τομ. ΙΑ´ (Εκδοτική Αθηνών, 1975).
-* Αλέξης Πολίτης [1973], ''Το δημοτικό τραγούδι - Κλέφτικα'' (Νέα Ελληνική Βιβλιοθήκη, 1981).
-* Παναγιώτης Στάθης, [http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=114&artid=179881&dt=25/03/2007 {{"|Γιατί «επαναστάτησαν» οι Κλέφτες και οι αρματολοί}}]. εφημ. ''Το Βήμα'', 25/3/2007. Ανακτήθηκε 18/6/2009.
-* Roderick Beaton, ''Folk Poetry of Modern Greece'' (Cambridge, 2004), ISBN 0-521-60420-6.
-* John S. Koliopoulos και Thanos M. Veremis, ''Greece: the Modern Sequel: from 1821 to the Present'' (C. Hurst & Co., 2004), σσ. 416–19, ISBN 1-85065-462-X.
 == Δείτε επίσης ==