Θέμα Σελευκείας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 14:26, 21 Σεπτεμβρίου 2012

Το Θέμα Σελευκείας αποτελούσε διοικητικό διαμέρισμα («θέμα») της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Πρωτεύουσά του ήταν η Σελεύκεια, στη σημερινή επαρχία της Μερσίνης, στα νότια της Μικράς Ασίας, απέναντι από την Κύπρο.

Μέχρι τον 9ο αιώνα ήταν μέρος του θέματος των Κιβυρραιωτών. Τον 10ο αιώνα, πιθανότατα μεταξύ των ετών 927–934, έγινε ανεξάρτητο θέμα. Ήταν μέρος της αυτοκρατορίας μέχρι την κατάλυσή του από το Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας το 1180.

Πρωτεύουσα στο Θέμα Σελευκείας, ήταν η Σελεύκεια Ισαυρίας,^[1] σύμφωνα και με το γεωγραφικό «Φιλοπόνημα» που έκανε και ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος.^[2]

Παραπομπές

↑ [[Λήμμα για Σελεύκεια στην «Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια», Έκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικής και Ναυτικής Εγκυκλοπαιδείας, Αθήνα, 1929-1930, Τόμος 6, Σελ. 26. [1] – Διευθυντής έκδοσης: αντισυνταγματάρχης Ελέγχου (το 1929) Γεώργιος Σώκος (Γ.Ι.Σ. = Γεώργιος Ι. Σώκος). Συντάκτης λήμματος: Θ.Δ.= Θεόδωρος Δογάνης, λοχαγός Πεζικού (το 1929). Στην επιτροπή σύνταξης περιλαμβάνονταν ως επίτιμοι πρόεδροι οι υπουργοί των Στρατιωτικών Θεμιστοκλής Σοφούλης και Ναυτικών Δημήτριος-Νότης Μπότσαρης.
↑ Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος, «Φιλοπόνημα Κωνσταντίνου βασιλέως υἱοῦ Λέοντος περὶ τῶν θεμάτων τῶν ἀνηκόντων τῇ βασιλείᾳ τῶν Ῥωμαίων. Πόθεν ἔσχον τὰς ὀνομασίας καὶ τί σημαίνουσιν αἱ τούτων προσηγορίαι καὶ ὅτι τὰ μὲν αὐτῶν ἀρχαΐζουσι τὰ δὲ νέαν ἐκτήσαντο τὴν προσηγορίαν» - PG Migne/Constantinus Porphyrogenitus PG 20112-113 «De thematibus»: «ασια.13 ˉˉΙˉˉΓ. Τρισκαιδέκατον θέμα Σελευκείασ Ἡ δὲ Σελεύκεια μέρος ἐστὶν Ἰσαυρίας, πρὸς μὲν δυσμὰς ὁριζομένη ὑπὸ τοῦ Ταύρου ἐν ᾧ κατοικοῦσιν Ἴσαυροι· πρὸς δὲ ἀνατολὰς ἀποκέκλεισται παρὰ τῶν Κιλικίας ὀρέων, ἐν οἷς εἰσι πόλεις παραθαλάσσιοι, πρώτη μὲν αὐτὴ Σελεύκεια, ἔπειτα Κώρυκος καὶ τὸ Κωρύκειον ἄντρον καὶ λειμὼν ὁ καλούμενος Κροκοφόρος, Σόλοι τε καὶ Αἰγαῖαι καὶ Πομπηϊούπολις καὶ Ἀφροδισιάς, ἥ τε Ἰσσὸς καὶ κόλπος ὁμώνυμος, ἐν ᾧ Μακεδὼν ἐκεῖνος ὁ γεννάδας τε καὶ περίκλυτος, Ἀλέξανδρον λέγω τὸν τοῦ Φιλίππου, τὸν πρὸς Δαρεῖον τὸν Πέρσην ἠγωνίσατο πόλεμον. Σύνεγγυς δὲ τούτων καὶ Ταρσὸς ἡ Παύλου πατρὶς καθίδρυται. Ἡ τοίνυν Σελεύκεια οὐ θέμα τὸ πρὶν ἐχρημάτιζεν οὐδὲ στρατηγίδος ἐκεκλήρωτο ὄνομα, ἀλλὰ κλεισοῦρά τις ἦν καὶ φυλακὴ διὰ τὰς ἐκδρομὰς τῶν ἐκ Ταρσοῦ προιόντων Σαρακηνῶν, διὰ τὸ εἶναι τὸν τόπον δυσπρόσοδον. Ὁ δὲ κύριος Ῥωμανός, ὁ καλός τε καὶ ἀγαθὸς βασιλεύς, ὥσπερ πλάτος μῆκός τε καὶ μέγεθος ἐπιτιθεὶς τῇ τῶν Ῥωμαίων ἀρχῇ, στρατηγίδα αὐτὴν ἀπετέλεσε. Τὸ δὲ τῆς πόλεως ὄνομα καὶ τὸ καλεῖσθαι Σελεύκεια ἀπὸ Σελεύκου τοῦ κτίστου τοῦ καλουμένου Νικάτορος τὴν προσωνυμίαν ἐπλούτησε. Τὰ δὲ ἄνω Σελευκείας καὶ μεσόγαια καλεῖται Δεκάπολις, καὶ ἔστι πρώτη μὲν Γερμανικούπολις, δευτέρα δὲ Τιτιούπολις, τρίτη Δομετιούπολις, τετάρτη Ζηνούπολις, πέμπτη Νεάπολις, ἕκτη Κλαυδιούπολις, ἑβδόμη Εἰρηνούπολις, ὀγδόη Διοκαισάρεια, ἐνάτη Λαύζαδος, δεκάτη Δαλισανδός, ἐν ᾗ τὸ σκουτάριον τοῦ μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου ἐν τῷ τρούλλῳ τοῦ ναοῦ αὐτοῦ ἀποκρέμαται. Καὶ ταῦτα μὲν περὶ Σελευκείας.», σελ. 8-9. [2]

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] [[Λήμμα για Σελεύκεια στην «Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια», Έκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικής και Ναυτικής Εγκυκλοπαιδείας, Αθήνα, 1929-1930, Τόμος 6, Σελ. 26. [1] – Διευθυντής έκδοσης: αντισυνταγματάρχης Ελέγχου (το 1929) Γεώργιος Σώκος (Γ.Ι.Σ. = Γεώργιος Ι. Σώκος). Συντάκτης λήμματος: Θ.Δ.= Θεόδωρος Δογάνης, λοχαγός Πεζικού (το 1929). Στην επιτροπή σύνταξης περιλαμβάνονταν ως επίτιμοι πρόεδροι οι υπουργοί των Στρατιωτικών Θεμιστοκλής Σοφούλης και Ναυτικών Δημήτριος-Νότης Μπότσαρης.

[2] Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος, «Φιλοπόνημα Κωνσταντίνου βασιλέως υἱοῦ Λέοντος περὶ τῶν θεμάτων τῶν ἀνηκόντων τῇ βασιλείᾳ τῶν Ῥωμαίων. Πόθεν ἔσχον τὰς ὀνομασίας καὶ τί σημαίνουσιν αἱ τούτων προσηγορίαι καὶ ὅτι τὰ μὲν αὐτῶν ἀρχαΐζουσι τὰ δὲ νέαν ἐκτήσαντο τὴν προσηγορίαν» - PG Migne/Constantinus Porphyrogenitus PG 20112-113 «De thematibus»: «ασια.13 ˉˉΙˉˉΓ. Τρισκαιδέκατον θέμα Σελευκείασ Ἡ δὲ Σελεύκεια μέρος ἐστὶν Ἰσαυρίας, πρὸς μὲν δυσμὰς ὁριζομένη ὑπὸ τοῦ Ταύρου ἐν ᾧ κατοικοῦσιν Ἴσαυροι· πρὸς δὲ ἀνατολὰς ἀποκέκλεισται παρὰ τῶν Κιλικίας ὀρέων, ἐν οἷς εἰσι πόλεις παραθαλάσσιοι, πρώτη μὲν αὐτὴ Σελεύκεια, ἔπειτα Κώρυκος καὶ τὸ Κωρύκειον ἄντρον καὶ λειμὼν ὁ καλούμενος Κροκοφόρος, Σόλοι τε καὶ Αἰγαῖαι καὶ Πομπηϊούπολις καὶ Ἀφροδισιάς, ἥ τε Ἰσσὸς καὶ κόλπος ὁμώνυμος, ἐν ᾧ Μακεδὼν ἐκεῖνος ὁ γεννάδας τε καὶ περίκλυτος, Ἀλέξανδρον λέγω τὸν τοῦ Φιλίππου, τὸν πρὸς Δαρεῖον τὸν Πέρσην ἠγωνίσατο πόλεμον. Σύνεγγυς δὲ τούτων καὶ Ταρσὸς ἡ Παύλου πατρὶς καθίδρυται. Ἡ τοίνυν Σελεύκεια οὐ θέμα τὸ πρὶν ἐχρημάτιζεν οὐδὲ στρατηγίδος ἐκεκλήρωτο ὄνομα, ἀλλὰ κλεισοῦρά τις ἦν καὶ φυλακὴ διὰ τὰς ἐκδρομὰς τῶν ἐκ Ταρσοῦ προιόντων Σαρακηνῶν, διὰ τὸ εἶναι τὸν τόπον δυσπρόσοδον. Ὁ δὲ κύριος Ῥωμανός, ὁ καλός τε καὶ ἀγαθὸς βασιλεύς, ὥσπερ πλάτος μῆκός τε καὶ μέγεθος ἐπιτιθεὶς τῇ τῶν Ῥωμαίων ἀρχῇ, στρατηγίδα αὐτὴν ἀπετέλεσε. Τὸ δὲ τῆς πόλεως ὄνομα καὶ τὸ καλεῖσθαι Σελεύκεια ἀπὸ Σελεύκου τοῦ κτίστου τοῦ καλουμένου Νικάτορος τὴν προσωνυμίαν ἐπλούτησε. Τὰ δὲ ἄνω Σελευκείας καὶ μεσόγαια καλεῖται Δεκάπολις, καὶ ἔστι πρώτη μὲν Γερμανικούπολις, δευτέρα δὲ Τιτιούπολις, τρίτη Δομετιούπολις, τετάρτη Ζηνούπολις, πέμπτη Νεάπολις, ἕκτη Κλαυδιούπολις, ἑβδόμη Εἰρηνούπολις, ὀγδόη Διοκαισάρεια, ἐνάτη Λαύζαδος, δεκάτη Δαλισανδός, ἐν ᾗ τὸ σκουτάριον τοῦ μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου ἐν τῷ τρούλλῳ τοῦ ναοῦ αὐτοῦ ἀποκρέμαται. Καὶ ταῦτα μὲν περὶ Σελευκείας.», σελ. 8-9. [2]

[1]

[2]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
-[[αρχείο:Byzantine Empire Themata-950-el.svg|thumb|right|250px|Τα βυζαντινά θέματα κατά το έτος 950]]
+[[Αρχείο:Byzantine Empire Themata-950-el.svg|thumb|right|250px|Τα βυζαντινά θέματα κατά το έτος 950]]
 Το '''Θέμα Σελευκείας''' αποτελούσε διοικητικό διαμέρισμα («[[Θέμα (Βυζάντιο)|θέμα]]») της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]]. Πρωτεύουσά του ήταν η [[Σελεύκεια]], στη [[Επαρχία Μερσίν|σημερινή επαρχία της Μερσίνης]], στα νότια της Μικράς Ασίας, απέναντι από την Κύπρο.
 *Μέχρι τον 9ο αιώνα ήταν μέρος του [[Θέμα Κιβυρραιωτών|θέματος των Κιβυρραιωτών]]. Τον 10ο αιώνα, πιθανότατα μεταξύ των ετών 927–934, έγινε ανεξάρτητο θέμα. Ήταν μέρος της αυτοκρατορίας μέχρι την κατάλυσή του από το [[Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας]] το 1180.
+Πρωτεύουσα στο Θέμα Σελευκείας, ήταν η [[Σελεύκεια Ισαυρίας]],<ref>[[Λήμμα για Σελεύκεια στην «[[Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια]]», Έκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικής και Ναυτικής Εγκυκλοπαιδείας, Αθήνα, 1929-1930, Τόμος 6, Σελ. 26. [http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/e/3/e/metadata-01-0001601.tkl] – Διευθυντής έκδοσης: αντισυνταγματάρχης Ελέγχου (το 1929) [[Γεώργιος Σώκος]] (Γ.Ι.Σ. = Γεώργιος Ι. Σώκος). Συντάκτης λήμματος: Θ.Δ.= [[Θεόδωρος Δογάνης]], λοχαγός Πεζικού (το 1929). Στην επιτροπή σύνταξης περιλαμβάνονταν ως επίτιμοι πρόεδροι οι υπουργοί των Στρατιωτικών [[Θεμιστοκλής Σοφούλης]] και Ναυτικών [[Δημήτριος-Νότης Μπότσαρης]].</ref> σύμφωνα και με το γεωγραφικό «Φιλοπόνημα» που έκανε και ο [[Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος]].<ref>[[Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος]], «Φιλοπόνημα Κωνσταντίνου βασιλέως υἱοῦ Λέοντος περὶ τῶν θεμάτων τῶν ἀνηκόντων τῇ βασιλείᾳ τῶν Ῥωμαίων. Πόθεν ἔσχον τὰς ὀνομασίας καὶ τί σημαίνουσιν αἱ τούτων προσηγορίαι καὶ ὅτι τὰ μὲν αὐτῶν ἀρχαΐζουσι τὰ δὲ νέαν ἐκτήσαντο τὴν προσηγορίαν» - PG Migne/Constantinus Porphyrogenitus PG 20112-113 «De thematibus»: «ασια.13 ˉˉΙˉˉΓ. Τρισκαιδέκατον θέμα Σελευκείασ Ἡ δὲ Σελεύκεια μέρος ἐστὶν Ἰσαυρίας, πρὸς μὲν δυσμὰς ὁριζομένη ὑπὸ τοῦ Ταύρου ἐν ᾧ κατοικοῦσιν Ἴσαυροι· πρὸς δὲ ἀνατολὰς ἀποκέκλεισται παρὰ τῶν Κιλικίας ὀρέων, ἐν οἷς εἰσι πόλεις παραθαλάσσιοι, πρώτη μὲν αὐτὴ Σελεύκεια, ἔπειτα Κώρυκος καὶ τὸ Κωρύκειον ἄντρον καὶ λειμὼν ὁ καλούμενος Κροκοφόρος, Σόλοι τε καὶ Αἰγαῖαι καὶ Πομπηϊούπολις καὶ Ἀφροδισιάς, ἥ τε Ἰσσὸς καὶ κόλπος ὁμώνυμος, ἐν ᾧ Μακεδὼν ἐκεῖνος ὁ γεννάδας τε καὶ περίκλυτος, Ἀλέξανδρον λέγω τὸν τοῦ Φιλίππου, τὸν πρὸς Δαρεῖον τὸν Πέρσην ἠγωνίσατο πόλεμον. Σύνεγγυς δὲ τούτων καὶ Ταρσὸς ἡ Παύλου πατρὶς καθίδρυται. Ἡ τοίνυν Σελεύκεια οὐ θέμα τὸ πρὶν ἐχρημάτιζεν οὐδὲ στρατηγίδος ἐκεκλήρωτο ὄνομα, ἀλλὰ κλεισοῦρά τις ἦν καὶ φυλακὴ διὰ τὰς ἐκδρομὰς τῶν ἐκ Ταρσοῦ προιόντων Σαρακηνῶν, διὰ τὸ εἶναι τὸν τόπον δυσπρόσοδον. Ὁ δὲ κύριος Ῥωμανός, ὁ καλός τε καὶ ἀγαθὸς βασιλεύς, ὥσπερ πλάτος μῆκός τε καὶ μέγεθος ἐπιτιθεὶς τῇ τῶν Ῥωμαίων ἀρχῇ, στρατηγίδα αὐτὴν ἀπετέλεσε. Τὸ δὲ τῆς πόλεως ὄνομα καὶ τὸ καλεῖσθαι Σελεύκεια ἀπὸ Σελεύκου τοῦ κτίστου τοῦ καλουμένου Νικάτορος τὴν προσωνυμίαν ἐπλούτησε. Τὰ δὲ ἄνω Σελευκείας καὶ μεσόγαια καλεῖται Δεκάπολις, καὶ ἔστι πρώτη μὲν Γερμανικούπολις, δευτέρα δὲ Τιτιούπολις, τρίτη Δομετιούπολις, τετάρτη Ζηνούπολις, πέμπτη Νεάπολις, ἕκτη Κλαυδιούπολις, ἑβδόμη Εἰρηνούπολις, ὀγδόη Διοκαισάρεια, ἐνάτη Λαύζαδος, δεκάτη Δαλισανδός, ἐν ᾗ τὸ σκουτάριον τοῦ μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου ἐν τῷ τρούλλῳ τοῦ ναοῦ αὐτοῦ ἀποκρέμαται. Καὶ ταῦτα μὲν περὶ Σελευκείας.», σελ. 8-9. [http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Migne/Constantinus%20Porphyrogenitus_PG%20112-113/De%20thematibus.pdf]
-Πρωτεύουσα στο [[Θέμα Σελευκείας]], ήταν η [[Σελεύκεια Ισαυρίας]],<ref>[[Λήμμα για Σελεύκεια στην «[[Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια]]», Έκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικής και Ναυτικής Εγκυκλοπαιδείας, Αθήνα, 1929-1930, Τόμος 6, Σελ. 26. [[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/e/3/e/metadata-01-0001601.tkl]] – Διευθυντής έκδοσης: αντισυνταγματάρχης Ελέγχου (το 1929) [[Γεώργιος Σώκος]] (Γ.Ι.Σ. = Γεώργιος Ι. Σώκος). Συντάκτης λήμματος: Θ.Δ.= [[Θεόδωρος Δογάνης]], λοχαγός Πεζικού (το 1929). Στην επιτροπή σύνταξης περιλαμβάνονταν ως επίτιμοι πρόεδροι οι υπουργοί των Στρατιωτικών [[Θεμιστοκλής Σοφούλης]] και Ναυτικών [[Δημήτριος-Νότης Μπότσαρης]].</ref> σύμφωνα και με το γεωγραφικό «Φιλοπόνημα» που έκανε και ο [[Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος]].<ref>[[Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος]], «Φιλοπόνημα Κωνσταντίνου βασιλέως υἱοῦ Λέοντος περὶ τῶν θεμάτων τῶν ἀνηκόντων τῇ βασιλείᾳ τῶν Ῥωμαίων. Πόθεν ἔσχον τὰς ὀνομασίας καὶ τί σημαίνουσιν αἱ τούτων προσηγορίαι καὶ ὅτι τὰ μὲν αὐτῶν ἀρχαΐζουσι τὰ δὲ νέαν ἐκτήσαντο τὴν προσηγορίαν» - PG Migne/Constantinus Porphyrogenitus PG 20112-113 «De thematibus»: «ασια.13 ˉˉΙˉˉΓ. Τρισκαιδέκατον θέμα Σελευκείασ Ἡ δὲ Σελεύκεια μέρος ἐστὶν Ἰσαυρίας, πρὸς μὲν δυσμὰς ὁριζομένη ὑπὸ τοῦ Ταύρου ἐν ᾧ κατοικοῦσιν Ἴσαυροι· πρὸς δὲ ἀνατολὰς ἀποκέκλεισται παρὰ τῶν Κιλικίας ὀρέων, ἐν οἷς εἰσι πόλεις παραθαλάσσιοι, πρώτη μὲν αὐτὴ Σελεύκεια, ἔπειτα Κώρυκος καὶ τὸ Κωρύκειον ἄντρον καὶ λειμὼν ὁ καλούμενος Κροκοφόρος, Σόλοι τε καὶ Αἰγαῖαι καὶ Πομπηϊούπολις καὶ Ἀφροδισιάς, ἥ τε Ἰσσὸς καὶ κόλπος ὁμώνυμος, ἐν ᾧ Μακεδὼν ἐκεῖνος ὁ γεννάδας τε καὶ περίκλυτος, Ἀλέξανδρον λέγω τὸν τοῦ Φιλίππου, τὸν πρὸς Δαρεῖον τὸν Πέρσην ἠγωνίσατο πόλεμον. Σύνεγγυς δὲ τούτων καὶ Ταρσὸς ἡ Παύλου πατρὶς καθίδρυται. Ἡ τοίνυν Σελεύκεια οὐ θέμα τὸ πρὶν ἐχρημάτιζεν οὐδὲ στρατηγίδος ἐκεκλήρωτο ὄνομα, ἀλλὰ κλεισοῦρά τις ἦν καὶ φυλακὴ διὰ τὰς ἐκδρομὰς τῶν ἐκ Ταρσοῦ προιόντων Σαρακηνῶν, διὰ τὸ εἶναι τὸν τόπον δυσπρόσοδον. Ὁ δὲ κύριος Ῥωμανός, ὁ καλός τε καὶ ἀγαθὸς βασιλεύς, ὥσπερ πλάτος μῆκός τε καὶ μέγεθος ἐπιτιθεὶς τῇ τῶν Ῥωμαίων ἀρχῇ, στρατηγίδα αὐτὴν ἀπετέλεσε. Τὸ δὲ τῆς πόλεως ὄνομα καὶ τὸ καλεῖσθαι Σελεύκεια ἀπὸ Σελεύκου τοῦ κτίστου τοῦ καλουμένου Νικάτορος τὴν προσωνυμίαν ἐπλούτησε. Τὰ δὲ ἄνω Σελευκείας καὶ μεσόγαια καλεῖται Δεκάπολις, καὶ ἔστι πρώτη μὲν Γερμανικούπολις, δευτέρα δὲ Τιτιούπολις, τρίτη Δομετιούπολις, τετάρτη Ζηνούπολις, πέμπτη Νεάπολις, ἕκτη Κλαυδιούπολις, ἑβδόμη Εἰρηνούπολις, ὀγδόη Διοκαισάρεια, ἐνάτη Λαύζαδος, δεκάτη Δαλισανδός, ἐν ᾗ τὸ σκουτάριον τοῦ μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου ἐν τῷ τρούλλῳ τοῦ ναοῦ αὐτοῦ ἀποκρέμαται. Καὶ ταῦτα μὲν περὶ Σελευκείας.», σελ. 8-9. [[http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Migne/Constantinus%20Porphyrogenitus_PG%20112-113/De%20thematibus.pdf]]
 </ref>
 == Παραπομπές ==
 {{παραπομπές}}
 {{Βυζάντιο-επέκταση}}
 <br>{{Περί Θεμάτων}}
 [[Κατηγορία:Βυζαντινά θέματα|Σελευκείας]]