Παρθενογένεση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Προσθήκη: eu:Partenogenesi; διακοσμητικές αλλαγές
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
Παρθενογένεση εμφανίζεται φυσικά σε μερικά ασπόνδυλα είδη ζώων (π.χ., οι ψύλλοι του νερού, αφίδες, νηματώδεις, ορισμένες μέλισσες, κάποια είδη σκορπιού) καθώς και σε μερικά σπονδυλωτά (π.χ. αμφίβια, κάποια ερπετά, στα ψάρια, και πολύ σπάνια στα πουλιά). Παρθενογένεση έχει προκληθεί τεχνητά σε ψάρια και αμφίβια.
Παρθενογένεση εμφανίζεται φυσικά σε μερικά ασπόνδυλα είδη ζώων (π.χ., οι ψύλλοι του νερού, αφίδες, νηματώδεις, ορισμένες μέλισσες, κάποια είδη σκορπιού) καθώς και σε μερικά σπονδυλωτά (π.χ. αμφίβια, κάποια ερπετά, στα ψάρια, και πολύ σπάνια στα πουλιά). Παρθενογένεση έχει προκληθεί τεχνητά σε ψάρια και αμφίβια.


Συνήθως τα ωάρια που σχηματίζονται μετά από την διαδικασία της μείωσης είναι απλοειδή, με τον μισό αριθμό χρωμοσώμάτων από τα κύτταρα του σώματος της μητέρας τους. Ωστόσο, τα απλοειδή άτομα, είναι συνήθως μη βιώσιμα, και οι παρθενογενετικοί απογόνοι έχουν συνήθως διπλοειδή αριθμό χρωμοσωμάτων. Εάν ο αριθμός των χρωμοσωμάτων του απλοειδούς ωαρίου διπλασιάζεται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, οι απόγονοι είναι «μισό-κλώνοι" της μητέρας τους. Αν το ωάριο σχηματίστηκε χωρίς μειωτική διαδικασία, είναι ένας πλήρης κλώνος της μητέρας του.
Συνήθως τα ωάρια που σχηματίζονται μετά από την διαδικασία της μείωσης είναι απλοειδή, με τον μισό αριθμό χρωμοσώμάτων από τα κύτταρα του σώματος της μητέρας τους. Ωστόσο, τα απλοειδή άτομα, είναι συνήθως μη βιώσιμα, και οι παρθενογενετικοί απογόνοι έχουν συνήθως διπλοειδή αριθμό χρωμοσωμάτων. Εάν ο αριθμός των χρωμοσωμάτων του απλοειδούς ωαρίου διπλασιάζεται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, οι απόγονοι είναι «μισό-κλώνοι" της μητέρας τους. Αν το ωάριο σχηματίστηκε χωρίς μειωτική διαδικασία, είναι ένας πλήρης κλώνος της μητέρας του.


Οι απόγονοι παράγονται από παρθενογένεση σε είδη που χρησιμοποιούν το σύστημα φυλο- καθορισμού XY, έχουν δύο Χ χρωμοσώματα και είναι γυναίκες. Σε είδη που χρησιμοποιούν το σύστημα φυλο- καθορισμού ZW, έχουν δύο χρωμοσώματα Z (αρσενικά) ή δύο W χρωμοσώματα (μη βιώσιμα ή θηλυκά), ή (θεωρητικά) αν εμφανίζεται κλωνική παρθενογένεση (η οποία ονομάζεται επίσης [[απόμειξη]]), θα μπορούσαν να έχουν ένα Z και ένα W χρωμόσωμα (θηλυκό).
Οι απόγονοι παράγονται από παρθενογένεση σε είδη που χρησιμοποιούν το σύστημα φυλο- καθορισμού XY, έχουν δύο Χ χρωμοσώματα και είναι γυναίκες. Σε είδη που χρησιμοποιούν το σύστημα φυλο- καθορισμού ZW, έχουν δύο χρωμοσώματα Z (αρσενικά) ή δύο W χρωμοσώματα (μη βιώσιμα ή θηλυκά), ή (θεωρητικά) αν εμφανίζεται κλωνική παρθενογένεση (η οποία ονομάζεται επίσης [[απόμειξη]]), θα μπορούσαν να έχουν ένα Z και ένα W χρωμόσωμα (θηλυκό).


== Περαιτέρω ανάγνωση ==
== Περαιτέρω ανάγνωση ==
* Dawley, Robert M. & Bogart, James P. (1989). ''Evolution and Ecology of Unisexual Vertebrates''. Albany, New York: New York State Museum. ISBN 1-55557-179-4.
* Dawley, Robert M. & Bogart, James P. (1989). ''Evolution and Ecology of Unisexual Vertebrates''. Albany, New York: New York State Museum. ISBN 1-55557-179-4.
*{{cite journal |last1=Fangerau |first1=H |title=Can artificial parthenogenesis sidestep ethical pitfalls in human therapeutic cloning? An historical perspective |journal=Journal of Medical Ethics |volume=31 |issue=12 |pages=733–5 |year=2005 |pmid=16319240 |pmc=1734065 |doi=10.1136/jme.2004.010199}}
* {{cite journal |last1=Fangerau |first1=H |title=Can artificial parthenogenesis sidestep ethical pitfalls in human therapeutic cloning? An historical perspective |journal=Journal of Medical Ethics |volume=31 |issue=12 |pages=733–5 |year=2005 |pmid=16319240 |pmc=1734065 |doi=10.1136/jme.2004.010199}}
* Futuyma, Douglas J. & Slatkin, Montgomery. (1983). ''Coevolution''. Sunderland, Mass: Sinauer Associates. ISBN 0-87893-228-3.
* Futuyma, Douglas J. & Slatkin, Montgomery. (1983). ''Coevolution''. Sunderland, Mass: Sinauer Associates. ISBN 0-87893-228-3.
*{{cite journal |last1=Hore |first1=T |last2=Rapkins |first2=R |last3=Graves |first3=J |title=Construction and evolution of imprinted loci in mammals |journal=Trends in Genetics |volume=23 |issue=9 |pages=440–8 |year=2007 |pmid=17683825 |doi=10.1016/j.tig.2007.07.003}}
* {{cite journal |last1=Hore |first1=T |last2=Rapkins |first2=R |last3=Graves |first3=J |title=Construction and evolution of imprinted loci in mammals |journal=Trends in Genetics |volume=23 |issue=9 |pages=440–8 |year=2007 |pmid=17683825 |doi=10.1016/j.tig.2007.07.003}}
* Maynard Smith, John. (1978). ''The Evolution of Sex''. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-29302-2.
* Maynard Smith, John. (1978). ''The Evolution of Sex''. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-29302-2.
* Michod, Richard E. & Levin, Bruce R. (1988). ''The Evolution of Sex''. Sunderland, Mass: Sinauer Associates. ISBN 0-87893-459-6.
* Michod, Richard E. & Levin, Bruce R. (1988). ''The Evolution of Sex''. Sunderland, Mass: Sinauer Associates. ISBN 0-87893-459-6.
*{{cite journal |last1=Watts |first1=Phillip C. |last2=Buley |first2=Kevin R. |last3=Sanderson |first3=Stephanie |last4=Boardman |first4=Wayne |last5=Ciofi |first5=Claudio |last6=Gibson |first6=Richard |title=Parthenogenesis in Komodo dragons |journal=Nature |volume=444 |issue=7122 |pages=1021–2 |year=2006 |pmid=17183308 |doi=10.1038/4441021a}}
* {{cite journal |last1=Watts |first1=Phillip C. |last2=Buley |first2=Kevin R. |last3=Sanderson |first3=Stephanie |last4=Boardman |first4=Wayne |last5=Ciofi |first5=Claudio |last6=Gibson |first6=Richard |title=Parthenogenesis in Komodo dragons |journal=Nature |volume=444 |issue=7122 |pages=1021–2 |year=2006 |pmid=17183308 |doi=10.1038/4441021a}}
*{{cite journal |last1=Schlupp |first1=Ingo |title=THE EVOLUTIONARY ECOLOGY OF GYNOGENESIS |journal=Annual Review of Ecology, Evolution, and Systematics |volume=36 |pages=399–417 |year=2005 |doi=10.1146/annurev.ecolsys.36.102003.152629}}
* {{cite journal |last1=Schlupp |first1=Ingo |title=THE EVOLUTIONARY ECOLOGY OF GYNOGENESIS |journal=Annual Review of Ecology, Evolution, and Systematics |volume=36 |pages=399–417 |year=2005 |doi=10.1146/annurev.ecolsys.36.102003.152629}}
*{{cite journal |last1=Simon |first1=J |title=Ecology and evolution of sex in aphids |journal=Trends in Ecology & Evolution |volume=17 |pages=34–9 |year=2002 |doi=10.1016/S0169-5347(01)02331-X}}
* {{cite journal |last1=Simon |first1=J |title=Ecology and evolution of sex in aphids |journal=Trends in Ecology & Evolution |volume=17 |pages=34–9 |year=2002 |doi=10.1016/S0169-5347(01)02331-X}}
* Stearns, Stephan C. (1988). ''The Evolution of Sex and Its Consequences'' (Experientia Supplementum, Vol. 55). Boston: Birkhauser. ISBN 0-8176-1807-4.
* Stearns, Stephan C. (1988). ''The Evolution of Sex and Its Consequences'' (Experientia Supplementum, Vol. 55). Boston: Birkhauser. ISBN 0-8176-1807-4.


Γραμμή 44: Γραμμή 44:
[[es:Partenogénesis]]
[[es:Partenogénesis]]
[[et:Partenogenees]]
[[et:Partenogenees]]
[[eu:Partenogenesi]]
[[fi:Partenogeneesi]]
[[fi:Partenogeneesi]]
[[fr:Parthénogenèse]]
[[fr:Parthénogenèse]]

Έκδοση από την 19:11, 13 Σεπτεμβρίου 2012

Η παρθενογένεση είναι μια μορφή ασεξουαλικής αναπαραγωγής που εμφανίζεται σε θηλυκά άτομα, όταν η αύξηση και η ανάπτυξη των εμβρύων συμβαίνουν χωρίς γονιμοποίηση από ένα αρσενικό. Στα φυτά, η παρθενογένεση αναφέρεται στην ανάπτυξη ενός εμβρύου από ένα μη γονιμοποιημένο ωάριο, και η διαδικασία ονομάζεται απόμειξη .

Ο όρος είναι μερικές φορές χρησιμοποιείται λανθασμένα για να περιγράψει τους τρόπους αναπαραγωγής στα ερμαφρόδιτα είδη που μπορούν να αναπαραχθούν από μόνα τους, επειδή περιέχουν τα αναπαραγωγικά όργανα και των δύο φύλων στο σώμα ενός μόνο ατόμου.

Παρθενογένεση εμφανίζεται φυσικά σε μερικά ασπόνδυλα είδη ζώων (π.χ., οι ψύλλοι του νερού, αφίδες, νηματώδεις, ορισμένες μέλισσες, κάποια είδη σκορπιού) καθώς και σε μερικά σπονδυλωτά (π.χ. αμφίβια, κάποια ερπετά, στα ψάρια, και πολύ σπάνια στα πουλιά). Παρθενογένεση έχει προκληθεί τεχνητά σε ψάρια και αμφίβια.

Συνήθως τα ωάρια που σχηματίζονται μετά από την διαδικασία της μείωσης είναι απλοειδή, με τον μισό αριθμό χρωμοσώμάτων από τα κύτταρα του σώματος της μητέρας τους. Ωστόσο, τα απλοειδή άτομα, είναι συνήθως μη βιώσιμα, και οι παρθενογενετικοί απογόνοι έχουν συνήθως διπλοειδή αριθμό χρωμοσωμάτων. Εάν ο αριθμός των χρωμοσωμάτων του απλοειδούς ωαρίου διπλασιάζεται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, οι απόγονοι είναι «μισό-κλώνοι" της μητέρας τους. Αν το ωάριο σχηματίστηκε χωρίς μειωτική διαδικασία, είναι ένας πλήρης κλώνος της μητέρας του.

Οι απόγονοι παράγονται από παρθενογένεση σε είδη που χρησιμοποιούν το σύστημα φυλο- καθορισμού XY, έχουν δύο Χ χρωμοσώματα και είναι γυναίκες. Σε είδη που χρησιμοποιούν το σύστημα φυλο- καθορισμού ZW, έχουν δύο χρωμοσώματα Z (αρσενικά) ή δύο W χρωμοσώματα (μη βιώσιμα ή θηλυκά), ή (θεωρητικά) αν εμφανίζεται κλωνική παρθενογένεση (η οποία ονομάζεται επίσης απόμειξη), θα μπορούσαν να έχουν ένα Z και ένα W χρωμόσωμα (θηλυκό).

Περαιτέρω ανάγνωση

Εξωτερικοί σύνδεσμοι