Έβερεστ

Η βόρεια πλευρά του Έβερεστ όπως φαίνεται από το base camp στα 5100μ στο Θιβέτ.

To όρος Έβερεστ είναι το ψηλότερο βουνό της οροσειράς των Ιμαλαΐων και η κορυφή του το υψηλότερο σημείο της Γης. Βρίσκεται μεταξύ Νεπάλ και Θιβέτ, σε γεωγραφικές συντεταγμένες 28ο Β, 87ο Α. Η κορυφή βρίσκεται σε ύψος 8.848 μέτρα. Το ύψος της μεταβάλλεται κατά μερικά χιλιοστά κάθε έτος λόγω της διαδικασίας ορογένεσης που δημιούργησε τα Ιμαλάια και συνεχίζεται και στην εποχή μας καθώς η Ινδική τεκτονική πλάκα συγκρούεται με αυτή της Ασίας.

Τα 8.800 μέτρα είναι στα δύο τρίτα περίπου του ύψους της τροπόσφαιρας. Σε αυτό το ύψος ο αέρας είναι αραιός και η έλλειψη οξυγόνου, οι δυνατοί άνεμοι και οι εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες εμποδίζουν την ανάπτυξη χλωρίδας ή πανίδας στις ανώτερες πλαγιές.

Προέλευση της ονομασίας

Ο Sir George Everest.

Το Έβερεστ ονομάστηκε έτσι προς τιμήν ενός διευθυντή ενός τμήματος της Μεγάλης Τριγωνομετρικής Υπηρεσίας της Ινδίας, όταν η Ινδία ήταν Βρετανική Αποικία. Το τοπικό του όνομα είναι Chomolungma που σημαίνει "Θεά Μητέρα της Γης". Ένα απόγευμα του 1852 στο Dehra Dun της αυτοκρατορικής Ινδίας, ο υπάλληλος-υπολογιστής (αυτή ήταν τότε η επίσημη ονομασία των υπαλλήλων που έκαναν υπολογισμούς) Hennessey μπήκε στο γραφείο του προϊσταμένου του ανακράζοντας: "Κύριε, ανακάλυψα το ψηλότερο βουνό του κόσμου". Ο προϊστάμενός του, Sir Andrew Waugh, ενθουσιασμένος έδωσε το όνομα του διευθυντή-προκατόχου του στο ψηλότερο βουνό της Γης.

Προσπάθειες ανάβασης από την πλευρά του Θιβέτ

Ήδη από το 1912, έγιναν διάφορες απόπειρες για την ανάβαση από την Θιβετιανή πλευρά. Από το 1920 με την κατάληψη του Θιβέτ από τους Βρεττανούς άρχισαν οι πιο συστηματικές προσπάθειες.

Η πρώτη που έγινε το 1921 από τον Συνταγματάρχη Charles Howard-Bury με τους Raeburn, τον George Mallory, τον Brian Donahue, τον Guy Bullock και τον Edward Oliver Wheeler επέτρεψε να εντοπίσουν τον δρόμο για την κορυφή. Η ομάδα αυτή κατάφερε να φθάσει στη βόρεια πλευρά αλλά μετά υποχώρησε.

Αρχείο:GeorgeMallory.jpg

o George Mallory

Η δεύτερη έγινε το 1922, με επικεφαλής τον Charles Granville Bruce και με τον Edward Lisle Strutt, τον George Mallory, τον George Finch και τον Geoffrey Bruce. Ο George Finch και Geoffrey Bruce κατάφεραν να φθάσουν στο North Ridge και σε υψόμετρο 8320 m. Όμως μια χιονοστιβάδα σκότωσε τους Σέρπα και έβαλε τέλος στην αποστολή.

Η τρίτη έλαβε χώρα το 1924, με επικεφαλής και πάλι τον Charles Granville Bruce (που όμως έπαθε ελονοσία και υπεχώρησε) και τον διαδέχτηκε ο Edward Norton με τους George Mallory, Geoffrey Bruce, Howard Somervell, John Noel, Noel Odell και Andrew Irvine. Οι George Mallory και Andrew Irvine σκοτώθηκαν χωρίς να μάθουμε ποτέ άν έφθασαν στην κορυφή.

Τη δεκαετία του 30 έλαβαν χώρα πολλές άλλες αποστολές , με σημαντικότερη αυτή του 1933, όλες όμως απέτυχαν. Ο πόλεμος τερμάτισε όλες τις απόπειρες και μόνο η κινεζική απόπειρα του 1960 από την βορειοανατολική πλευρά στέφθηκε με επιτυχία.

Προσπάθειες ανάβασης από την πλευρά του Νεπάλ

Πρώτοι που κατάφεραν να ανέβουν στην κορυφή ήταν ο Έντμουντ Χίλαρι (1919-2008) και ο Τένζινγκ Νορκέι στις 29 Μαΐου του 1953. Μέχρι το τέλος του 2006, το κατόρθωμά τους επανέλαβαν άλλοι 2.070 άνθρωποι, ενώ 205 ήταν οι ορειβάτες που πέθαναν προσπαθώντας να φτάσουν στην κορυφή.

Το Μάιο του 2009 ανέβηκε στο Έβερεστ η πρώτη γυναίκα από τη Βουλγαρία, η δικηγόρος Πέτια Κόλτσεβα.

Προσπάθειες ανάβασης από Έλληνες

Ανάμεσα στους Έλληνες που συμμετείχαν σε αποστολή στο Έβερεστ και το κατέκτησαν ήταν οι Παναγιώτης Πατσιάς, Αντώνης Αντωνόπουλος, Γιώργος Βουτυρόπουλος, Παναγιώτης Κοτρωνάρος, Μιχάλης Στύλλας και Παύλος Τσιαντός, στις 16 Μαΐου του 2004. Ενώ και ο Παντελής Μιχαηλίδης κατέκτησε την κορυφή σε συνεργασία με group ολλανδών το 2005.