Τζαφέρ Ταγιάρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ + § Πηγές
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3: Γραμμή 3:
Κατά τον Μάρτιο όμως του [[1920]], καταγγέλλοντας την [[Ανακωχή του Μούδρου]] [[1918]], δήλωσε στον Άγγλο αξιωματικό Λύστερ, επόπτη των [[Αντάντ|Συμμάχων]] στην Αδριανούπολη, ότι παύει να τον αναγνωρίζει πλέον.
Κατά τον Μάρτιο όμως του [[1920]], καταγγέλλοντας την [[Ανακωχή του Μούδρου]] [[1918]], δήλωσε στον Άγγλο αξιωματικό Λύστερ, επόπτη των [[Αντάντ|Συμμάχων]] στην Αδριανούπολη, ότι παύει να τον αναγνωρίζει πλέον.


Μετά όμως τη νικηφόρα έκβαση των πολεμικών επιχειρήσεων του Ιουλίου [[1920]] και την ταχύτατη προέλαση της 9ης ελληνικής Μεραρχίας προς την Αδριανούπολη, ο Τζαφέρ Ταγιάρ προσπάθησε να διαφύγει, με άλογο και χωρίς συνοδεία, προς το βουλγαρικό έδαφος όπου όμως συνελήφθη αιχμάλωτος στις 11 Ιουλίου και την επομένη να καταληφθεί η Αδριανούπολη. Μεταφέρθηκε στην [[Αθήνα]] όπου παρέμεινε να κινείται κάπως ελεύθερα μέχρι την [[ανταλλαγή πληθυσμών|ανταλλαγή πληθυσμών]] το [[1923]], όπου και φέρεται να ανταλλάχθηκε με τον Έλληνα στρατηγό, αιχμάλωτο των Τούρκων, [[Νικόλαος Τρικούπης|Νικόλαο Τρικούπη]].
Μετά όμως τη νικηφόρα έκβαση των πολεμικών επιχειρήσεων του Ιουλίου [[1920]] και την ταχύτατη προέλαση της 9ης ελληνικής Μεραρχίας προς την Αδριανούπολη, ο Τζαφέρ Ταγιάρ προσπάθησε να διαφύγει, με άλογο και χωρίς συνοδεία, προς το βουλγαρικό έδαφος όπου όμως συνελήφθη αιχμάλωτος στις [[11 Ιουλίου]] και την επομένη να καταληφθεί η Αδριανούπολη. Μεταφέρθηκε στην [[Αθήνα]] όπου παρέμεινε να κινείται κάπως ελεύθερα μέχρι την [[ανταλλαγή πληθυσμών|ανταλλαγή πληθυσμών]] το [[1923]], όπου και φέρεται να ανταλλάχθηκε με τον Έλληνα στρατηγό, αιχμάλωτο των Τούρκων, στη [[Μικρασιατική Εκστρατεία]], [[Νικόλαος Τρικούπης|Νικόλαο Τρικούπη]].


== Πηγές ==
== Πηγές ==

Έκδοση από την 18:33, 10 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Τζαφέρ Ταγιάρ ήταν στρατηγός του τουρκικού στρατού αλβανικής καταγωγής. Κατά τα τουρκικά πολεμικά γεγονότα του 1918-1920 προσχώρησε στο Κεμαλικό κίνημα όπου και ανέλαβε με τον βαθμό του υποστρατήγου την διοίκηση του τουρκικού στρατού Ανατολικής Θράκης καθώς και των ατάκτων σωμάτων με τα οποία και προπαρασκεύασε την προς την Αδριανούπολη κατά των Ελλήνων αντίσταση.

Κατά τον Μάρτιο όμως του 1920, καταγγέλλοντας την Ανακωχή του Μούδρου 1918, δήλωσε στον Άγγλο αξιωματικό Λύστερ, επόπτη των Συμμάχων στην Αδριανούπολη, ότι παύει να τον αναγνωρίζει πλέον.

Μετά όμως τη νικηφόρα έκβαση των πολεμικών επιχειρήσεων του Ιουλίου 1920 και την ταχύτατη προέλαση της 9ης ελληνικής Μεραρχίας προς την Αδριανούπολη, ο Τζαφέρ Ταγιάρ προσπάθησε να διαφύγει, με άλογο και χωρίς συνοδεία, προς το βουλγαρικό έδαφος όπου όμως συνελήφθη αιχμάλωτος στις 11 Ιουλίου και την επομένη να καταληφθεί η Αδριανούπολη. Μεταφέρθηκε στην Αθήνα όπου παρέμεινε να κινείται κάπως ελεύθερα μέχρι την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923, όπου και φέρεται να ανταλλάχθηκε με τον Έλληνα στρατηγό, αιχμάλωτο των Τούρκων, στη Μικρασιατική Εκστρατεία, Νικόλαο Τρικούπη.

Πηγές

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.56ος, σελ.277.