Διάκονος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τμήμα μιας σειράς λημμάτων Βαθμοί Ιεροσύνης της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Επίσκοπος
	Πατριάρχης; Αρχιεπίσκοπος; Μητροπολίτης; Επίσκοπος;
Πρεσβύτερος
	Αρχιμανδρίτης; Πρωτοπρεσβύτερος; Πρεσβύτερος (Ιερέας);
Διάκονος
	Αρχιδιάκονος; Διάκονος;
	π; σ; ε;

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 07:53, 22 Αυγούστου 2012

Ο όρος διάκονος σημαίνει κατά βάση «υπηρέτης». Στην ορολογία των χριστιανικών εκκλησιών μπορεί να σημαίνει είτε γενικότερα τον χριστιανό ως υπηρέτη του Θεού είτε ειδικότερα εκκλησιαστικό αξίωμα.

Στην Παλαιά Διαθήκη

Έχει κοσμική σημασία αναφερόμενο στον υπηρέτη του βασιλέως. Στο βιβλίο των Παροιμιών (Παρ.10,4), δηλώνει τον υπηρέτη των σοφών.

Στον Ιώσηπο για πρώτη φορά υπάρχει η σύνδεση με το Θεό, του διακόνου.

Στην Καινή Διαθήκη

Στην Καινή Διαθήκη χρησιμοποιείται ο όρος με διάφορες έννοιες όπως, υπηρέτης, διάκονος του βασιλιά, διάκονος του Ευαγγελίου, διάκονος της Εκκλησίας, διάκονος της Καινής Διαθήκης, του Θεού, του Χριστού, της δικαιοσύνης, του σατανά, του Κυριου.

Οι ασκούντες το ομώνυμο εκκλησιαστικό λειτούργημα είναι οι Επίσκοποι και οι Πρεσβύτεροι ως λειτουργοί της Εκκλησίας, κι έτσι, δηλαδή διάκονοι, προσφωνούνται από τον Παύλο και στις Αποστολικές Διαταγές. Ως βαθμός ιερωσύνης αναφέρεται ο διάκονος στην Α' Επιστολή προς Τιμόθεο και στην Επιστολή προς Φιλιππησίους^[1] Όσον αφορά τις Πράξεις των Αποστόλων η εκλογή των επτά διακόνων δεν δηλώνει τον ιερατικό βαθμό, αλλά την υπηρεσία προς τους πτωχούς, αξίωμα εκκλησιαστικό.^[2]

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία

Διάκονος στην Ορθόδοξη, αλλά και σε άλλες Εκκλησίες, είναι ο κληρικός που φέρει τον πρώτο βαθμό της ιεροσύνης.

Παραπομπές

↑ Α΄Τιμ.3,8,12 και Φιλιπ.,1,1 αντίστοιχα.
↑ Πρωτοπρεσβύτερου Δήμητριου Βακάρου, Η ιερωσύνη στην εκκλησιαστική γραμματεία των πέντε πρώτων αιώνων, Θεσσ/ίκη 1986, σελ. 170-171, 179-180

Πηγή

Πρωτοπρεσβύτερου Δήμητριου Βακάρου, Η ιερωσύνη στην εκκλησιαστική γραμματεία των πέντε πρώτων αιώνων, Θεσσ/ίκη 1986, σελ.169-171, 179-183, 250-263

Δείτε επίσης

Αρχιδιάκονος

Αυτό το λήμμα σχετικά με τον Χριστιανισμό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] Α΄Τιμ.3,8,12 και Φιλιπ.,1,1 αντίστοιχα.

[2] Πρωτοπρεσβύτερου Δήμητριου Βακάρου, Η ιερωσύνη στην εκκλησιαστική γραμματεία των πέντε πρώτων αιώνων, Θεσσ/ίκη 1986, σελ. 170-171, 179-180

[1]

[2]

@@ Γραμμή 10: / Γραμμή 10: @@
 Οι ασκούντες το ομώνυμο εκκλησιαστικό λειτούργημα είναι οι [[Επίσκοπος|Επίσκοποι]] και οι [[Πρεσβύτερος|Πρεσβύτεροι]] ως λειτουργοί της Εκκλησίας, κι έτσι, δηλαδή ''διάκονοι'', προσφωνούνται από τον [[Απόστολος Παύλος|Παύλο]] και στις [[Αποστολικές Διαταγές]].
 Ως βαθμός ιερωσύνης αναφέρεται ο ''διάκονος'' στην [[Α' Επιστολή προς Τιμόθεο]] και στην [[Επιστολή προς Φιλιππησίους]]<ref>Α΄Τιμ.3,8,12 και Φιλιπ.,1,1 αντίστοιχα.</ref>
-Όσον αφορά τις [[Πράξεις των Αποστόλων]] η εκλογή των επτά διακόνων  δεν δηλώνει τον ιερατικό βαθμό, αλλά την υπηρεσία προς τους πτωχούς.<ref>Πρωτοπρεσβύτερου Δήμητριου Βακάρου, Η ιερωσύνη στην εκκλησιαστική γραμματεία των πέντε πρώτων αιώνων, Θεσσ/ίκη 1986, σελ. 170-171</ref>
+Όσον αφορά τις [[Πράξεις των Αποστόλων]] η εκλογή των επτά διακόνων  δεν δηλώνει τον ιερατικό βαθμό, αλλά την υπηρεσία προς τους πτωχούς, αξίωμα εκκλησιαστικό.<ref>Πρωτοπρεσβύτερου Δήμητριου Βακάρου, Η ιερωσύνη στην εκκλησιαστική γραμματεία των πέντε πρώτων αιώνων, Θεσσ/ίκη 1986, σελ. 170-171, 179-180</ref>
 == Στην Ορθόδοξη Εκκλησία ==
 {{Βαθμοί Ορθόδοξης Χριστιανικής Ιεροσύνης}}