Γρανίτσα Ευρυτανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 36: | Γραμμή 36: | ||
{{Commons|Category:Granitsa Evritanias}} |
{{Commons|Category:Granitsa Evritanias}} |
||
*[http://www.granitsa.eu Γρανίτσα Ευρυτανίας] |
*[http://www.granitsa.eu Γρανίτσα Ευρυτανίας] |
||
*[http://www.evrytania.eu/D.Aperantion/Granitsa.htm Γρανίτσα. Ιστορία, Πολιτισμός, Αξιοθέατα.] |
*[http://www.evrytania.eu/D.Aperantion/Granitsa.htm Γρανίτσα. Ιστορία, Πολιτισμός, Αξιοθέατα. Τώρα και εικονική περιήγηση μέσω πανοραμικών φωτογραφιών.] |
||
*[http://www.evrytania.eu/D.Aperantion/Granitsa.htm Γρανίτσα. Εικονική περιήγηση μέσω πανοραμικών φωτογραφιών.] |
|||
{{χωριό-επέκταση}} |
{{χωριό-επέκταση}} |
Έκδοση από την 06:48, 27 Ιουλίου 2012
Συντεταγμένες: 39°6′6″N 21°30′35″E / 39.10167°N 21.50972°E
Η Γρανίτσα Ευρυτανίας είναι ένα ορεινό χωριό, χτισμένο σε ύψος 850 μέτρων[1], μέσα στο πράσινο, σε δασώδη κατηφορική περιοχή του όρους Λιάκουρα, δίπλα στο μικρό ποταμό Γρανιτσιώτη. Παντού ρέουν πλούσια χωνευτικά νερά. Το χωριό διατηρεί χωρίς καμιά παρέμβαση την παλιά του όψη.
Υπάγεται στον καλλικρατικό δήμο Αγράφων ενώ μέχρι το 2010 αποτελούσε την έδρα του καποδιστριακού δήμου Απεραντίων και απέχει 83 χλμ. από το Καρπενήσι[1]. Είναι πατρίδα του Ζαχαρία Παπαντωνίου[2], Στέφανου Γρανίτσα[3], του Δημοσθένη Γούλα, του Μιχάλη Σταφυλά[4] και πολλών άλλων σπουδαίων δημιουργών της Ευρυτανικής τέχνης. Γενέτειρα του νεομάρτυρα Μιχαήλ Μαυρουδή, που μαρτύρησε το 1544 στη Θεσσαλονίκη[5]. Επί Τουρκοκρατίας διατηρούσε 17 εκκλησίες, οι περισσότερες των οποίων έχουν καταστραφεί.
Στο χωριό υπάρχει το Λαογραφικό Μουσείο Γρανίτσας. Στεγάζετε σε κτίριο που παραχώρησε η Αδελφότητα Γρανιτσιωτών Ευρυτανίας “Ο Νεομάρτυς Μιχαήλ”. Εκεί εκτίθενται διάφορα αντικείμενα λαϊκής τέχνης, υφαντά, ξυλόγλυπτα, αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, αργαλειός, τοπικές φορεσιές και όπλα του '21[6], προσωπογραφίες και προσωπικά αντικείμενα των Ζαχαρία Παπαντωνίου και Στέφανου Γρανίτσα, πίνακες των σπουδαίων ντόπιων λαϊκών ζωγράφων Χρήστου Καγκαρά και Λευτέρη Θεοδώρου (που λειτουργεί και προσωπικό μουσείο) καθώς και η προσωπική βιβλιοθήκη του Ζαχαρία Παπαντωνίου[6]. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι δέκα εκκλησίες του χωριού, χτισμένες σε διάφορες περιόδους.
Κατά την απογραφή του 2001 το χωριό 474 κατοίκους[7]. Η διακύμανση του πληθυσμού του χωριού είναι η εξής:[8]
Έτος | 1889 | 1900 | 1961 | 1991 | 2001 |
Πληθ. | 908 | 1027 | 848 | 360 | 474 |
Βιβλιογραφία
- Συλλογικό έργο, 2006, Νομός Ευρυτανίας, τόμος 13, σειρά ΕΛΛΑΔΑ, Αθήνα, Εκδόσεις Δομή
- Τάκης Ντάσιος, 1999, Στ' Άγραφα, Αθήνα, Εκδόσεις Μίλητος, ISBN 960-8460-13-1
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Νομός Ευρυτανίας, σελ. 119
- ↑ Νομός Ευρυτανίας, σελ. 249
- ↑ Νομός Ευρυτανίας, σελ. 236
- ↑ Νομός Ευρυτανίας, σελ. 253
- ↑ Σχετική μαρμάρινη επιγραφή έχει αναρτηθεί στο ακριβές σημείο που μαρτύρησε, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης
- ↑ 6,0 6,1 Νομός Ευρυτανίας, σελ. 233
- ↑ Excel Ελληνικού Υπουργείου Εσωτερικών
- ↑ Ντάσιος, σελ. 258
Εξωτερικές συνδέσεις
- Γρανίτσα Ευρυτανίας
- Γρανίτσα. Ιστορία, Πολιτισμός, Αξιοθέατα. Τώρα και εικονική περιήγηση μέσω πανοραμικών φωτογραφιών.
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |