Άρση βαρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Άρση βαρών (με το HotCat)
Γραμμή 99: Γραμμή 99:


[[Κατηγορία:Άρση βαρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες| ]]
[[Κατηγορία:Άρση βαρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες| ]]
[[Κατηγορία:Άρση βαρών|Ο]]


[[ca:Halterofília als Jocs Olímpics]]
[[ca:Halterofília als Jocs Olímpics]]

Έκδοση από την 15:40, 24 Ιουλίου 2012

Η άρση βαρών είναι ένα από τα κλασικά ολυμπιακά αθλήματα, αφού διεξάγεται στις Ολυμπιάδες από το 1896 στην Αθήνα. Από το 2000 διεξάγονται και αγώνες γυναικών.

Ιστορικά στοιχεία

Στις πρώτες Ολυμπιάδες η άρση βαρών δεν διεξαγόταν σταθερά. Το 1900 στο Παρίσι το άθλημα δεν συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα. Όμως, υπήρχε τόσο το 1904 στο Σεντ Λιούις των ΗΠΑ όσο και στους μεσοολυμπιακούς του 1906 στην Αθήνα.

Τις επόμενες δύο ολυμπιάδες (1908, 1912) αφαιρέθηκε για να επανέλθει το 1920 στην Αμβέρσα. Από τότε διεξάγεται σταθερά μέχρι σήμερα.

Το 2000 στο Σίδνεϊ προστέθηκαν και αγώνες γυναικών.

Χαρακτηριστικά

Στις πρώτες διοργανώσεις οι αθλητές δεν χωρίζονταν σε διαφορετικές κατηγορίες ανάλογα με το βάρος τους. Το 1896 και το 1906 διεξήχθησαν δύο αγωνίσματα άρσης βαρών: με δύο χέρια και με ένα χέρι. Το 1904 στο Σεντ Λιούις έγινε το αγώνισμα των δύο χεριών και ένα άλλο αγώνισμα με αλτήρες σε δέκα γύρους με βαθμολογία, το οποίο δεν επαναλήφθηκε.

Από το 1920 καθιερώθηκαν οι κατηγορίες βάρους. Ως το 1936 οι αθλητές χωρίζονταν σε πέντε κατηγορίες. Μεταπολεμικά οι κατηγορίες αυξήθηκαν σταδιακά σε δέκα. Παρέμειναν δέκα από το 1980 ως το 1996. Από το 2000 μειώθηκαν σε οκτώ αλλά προστέθηκαν επτά κατηγορίες γυναικών.

Υπάρχουν τρεις κινήσεις (στυλ) άρσης βαρών και ο αθλητής μπορεί να κάνει μόνο τρεις προσπάθειες σε κάθε κίνηση σε όποιο βάρος επιλέξει. Οι κινήσεις είναι:

  • Αρασέ: άρση σε ένα χρόνο: από το έδαφος απευθείας πάνω από το κεφάλι.
  • Επολέ-ζετέ: άρση σε δύο χρόνους: από το έδαφος στους ώμους κι έπειτα πάνω από το κεφάλι.
  • Ντεβελοπέ: άρση σε τρεις χρόνους: από το έδαφος στα γόνατα, μετά στους ώμους και τέλος πάνω από το κεφάλι.

Η κίνηση «ντεβελοπέ» υπήρχε ως την Ολυμπιάδα του 1972. Μετά καταργήθηκε.

Στα παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα δίνονται ξεχωριστά μετάλλια τόσο για κάθε κίνηση όσο και για το άθροισμα βάρους και των δύο (παλιότερα τριών) κινήσεων. Δηλαδή, υπάρχουν τρεις διαφορετικές κατατάξεις σε κάθε κατηγορία: αρασέ, ζετέ, σύνολο.

Όμως, στις Ολυμπιάδες δίνονται μετάλλια μόνο για το σύνολο των δύο (ως το 1972 τριών) κινήσεων. Οι αθλητές αγωνίζονται πρώτα στην κίνηση «αρασέ» και στη συνέχεια στην κίνηση «επολέ-ζετέ». Το άθροισμα των βαρών δίνει τον τελικό νικητή σε κάθε κατηγορία βάρους.

Αγωνίσματα

Αθήνα 1896

Σεντ Λιούις 1904

Κατηγορίες ανά Ολυμπιάδα

96* 00 04* 08 12 20 24 28 32 36 48 52 56 60 64 68 72 76 80 84 88 92 96 00 04 08 Ολυμπιάδες
Άνδρες 2 0 2 0 0 5 5 5 5 5 6 7 7 7 7 7 9 9 10 10 10 10 10 8 8 8 23
Γυναίκες 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 7 7 7 3
Σύνολο αγωνισμάτων 2 0 2 0 0 5 5 5 5 5 6 7 7 7 7 7 9 10 10 10 10 10 10 15 15 15 23

Σημείωση: Το 1896 και το 1904 δεν υπήρχαν κατηγορίες βάρους αλλά δύο ξεχωριστά αγωνίσματα ανεξαρτήτως κατηγορίας.

Ελληνικά μετάλλια

Η Ελλάδα έχει παράδοση στην άρση βαρών. Συμμετέχει στους αγώνες από την Α΄ Ολυμπιάδα του 1896 και έχει πολλές διακρίσεις ειδικά από το 1992 και μετά.

Συνολικά οι Έλληνες αρσιβαρίστες έχουν κατακτήσει δεκαπέντε μετάλλια: έξι χρυσά, πέντε ασημένια και τέσσερα χάλκινα.

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Weightlifting at the Summer Olympics της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).