Αντώνιος Πεπανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ZéroBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: ja:アントニオス・ペパノス
μ Προσθήκη κατηγορίας
Γραμμή 31: Γραμμή 31:
[[Κατηγορία:Έλληνες αθλητές της κολύμβησης]]
[[Κατηγορία:Έλληνες αθλητές της κολύμβησης]]
[[Κατηγορία:Αχαιοί αθλητές]]
[[Κατηγορία:Αχαιοί αθλητές]]
[[Κατηγορία:Κολυμβητές στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1896]]


[[da:Antonios Pepanos]]
[[da:Antonios Pepanos]]

Έκδοση από την 19:17, 23 Ιουλίου 2012

Ολυμπιακό μετάλλιο
κολύμβηση 500 μέτρων
Ολυμπιακοί αγώνες 1896
Αθήνα
Campione olimpico
Campione olimpico
αργυρό μετάλλιο
Φωτογραφία από το αγώνισμα της κολύμβησης το 1896

Ο Αντώνιος Πεπανός (αναφέρεται και ως Πέπανος) ήταν Έλληνας αθλητής της κολύμβησης. Γεννήθηκε το 1866 στην Πάτρα. Την εποχή του ήταν ο καλύτερος Έλληνας κολυμβητής και είχε τερματίσει πρώτος σε όλους τους αγώνες που είχε συμμετάσχει έως τότε. Το 1896 στην 1η Ολυμπιάδα της Αθήνας ανακηρύχθηκε δεύτερος ολυμπιονίκης στην κολύμβηση 500 μέτρων με πρώτο τον αυστριακό Νόιμαν. Οι αγώνες έγιναν στη Ζέα στις 30 Μαρτίου 1896. Κατά τη διάρκεια του αγώνα αγωνίστηκε άρρωστος από βαρύ κρυολόγημα και αιμορραγία στην μύτη, για αυτό τον λόγο άλλωστε δεν αγωνίστηκε και στα 1,200 μέτρα όπου είχε δηλώσει συμμετοχή. Ήταν ιδιοκτήτης καφενείου στην Πλατεία Γεωργίου Α΄. Επίσης ήταν αθλητής του Παναχαϊκού Γυμναστικού Συλλόγου Πατρών από το 1891 και μουσικός της φιλαρμονικής μπάντας.

Αναγνώριση

Αρχείο:Antonis Pepanos swiming spor center Pampeloponisiako Stadium.jpg
Το κολυμβητήριο Πεπανός, που βρίσκεται στην Πάτρα.

Θεωρούνταν ανεγνωρισμένα ο καλύτερος Έλληνας κολυμβητής. Το όνομά του δόθηκε στο κολυμβητήριο (Παμπελοποννησιακό Αθλητικό Κέντρο) της Πάτρας.[1] Επίσης, έχει καθιερωθεί και αγώνας ιστιοπλοΐας σε ανοιχτή θάλασσα στη μνήμη του[2].

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πηγές

  • Βιβλίο Πατραϊκός Αθλητισμός, Τόμος Α΄και Β΄, Αχαϊκές εκδόσεις Νικολάου Πολίτη.
  • Βιβλίο Αχαΐα Περί Αθλητικού παρελθόντος, Κώστα Κοκκοβίκα, 2004.