אנושׁ כחציר ימיו כציץ השׂדה כן יציץ כי רוח עברה־בו ואיננו ולא־יכירנו עוד מקומו
[Σαν το χορτάρι είναι του ανθρώπου η ζωή, σαν το λουλούδι του αγρού· έτσι ανθίζει. Μα άνεμος πάνω του περνά και δεν υπάρχει πια και ούτε που φαίνεται ο τόπος που βρισκόταν (Ψαλμός ΡΒ, ΜΠΚ)]
[Άνθρωπος, σαν το χόρτο οι ημέρες του· όπως το άνθος τού αγρού, έτσι ανθίζει· ότι ο άνεμος περνά από πάνω του και δεν είναι πια· και κανείς δεν θα μάθει πια τον τόπο του. (Αυθόρμητη μετάφραση από τα Εβραϊκά, Dr Moshe)]
Μέχρι να αποφασίσει ο Αρχίδαμος να γράψει κάτι για τον εαυτό του, ιδού ένα γκραφίτι, σχετικό με τον Αρχίδαμο (και αν δεν του αρέσει το σβήνει...):
Ο ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣ...
ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ Χ
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ Ψ
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ Ζ
μια εξαίρεση που αποδεικνύει την αλήθεια των παραπάνω:
Ο ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΗ ΛΕΞΗ Ω