Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Erud (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4: Γραμμή 4:
== Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε. ==
== Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε. ==


Σήμερα, την ευθύνη της διεξαγωγής του έχει η «Ελληνικό Φεστιβάλ» Α.Ε., που μέτοχοί της είναι τα Υπουργεία [[Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού (Ελλάδα)|Πολιτισμού]], [[Υπουργείο Οικονομίας (Ελλάδα)|Οικονομίας]] και [[Υπουργείο Οικονομικών (Ελλάδα)|Οικονομικών]] (έτος ίδρυσης 1998). Σκοπό έχει την οργάνωση μουσικών, θεατρικών και άλλων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, την έκδοση και διάθεση εντύπων, βιβλίων και άλλων εκδόσεων, καθώς και οπτικοακουστικών μέσων με θέματα που αφορούν στην προβολή των εκδηλώσεων της. Διοικείται από επταμελές διοικητικό συμβούλιο, του οποίου η θητεία είναι τριετής. Πρόεδρός του σήμερα είναι ο Γιώργος Λούκος και Αντιπρόεδρος ο Λουκάς Τσούκαλης. Οι πόροι του προέρχονται από την επιχορήγηση του τακτικού προϋπολογισμού του Κράτους, το ποσοστό από τις εισπράξεις των καζίνων Πάρνηθας και Κέρκυρας, τις χορηγίες και τα έσοδα από τις παραστάσεις και τις παραχωρήσεις των χώρων της. <br />
Σήμερα, την ευθύνη της διεξαγωγής του έχει η «Ελληνικό Φεστιβάλ» Α.Ε., που μέτοχός του είναι το Ελληνικό Δημόσιο <ref>[http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wHgzIpqlooT4HdtvSoClrL8MaPFA9p4zLB5MXD0LzQTLWPU9yLzB8V6vbKgb9LTWdiCiBSQOpYnTy36MacmUFCx2ppFvBej56Mmc8Qdb8ZfRJqZnsIAdk8Lv_e6czmhEembNmZCMxLMtQMi-toA2G4pdeZLzRZOxm6yDZqJa3KtxlIiZC6OuDbC ΦΕΚ ΑΕ-EΠΕ 792/2001]</ref>. Σκοπό έχει την οργάνωση μουσικών, θεατρικών και άλλων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, την έκδοση και διάθεση εντύπων, βιβλίων και άλλων εκδόσεων, καθώς και οπτικοακουστικών μέσων με θέματα που αφορούν στην προβολή των εκδηλώσεων της. Διοικείται από επταμελές διοικητικό συμβούλιο, του οποίου η θητεία είναι τριετής. Πρόεδρός του σήμερα είναι ο Γιώργος Λούκος και Αντιπρόεδρος ο Λουκάς Τσούκαλης. Οι πόροι του προέρχονται από την επιχορήγηση του τακτικού προϋπολογισμού του Κράτους, το ποσοστό από τις εισπράξεις των καζίνων Πάρνηθας και Κέρκυρας, τις χορηγίες και τα έσοδα από τις παραστάσεις και τις παραχωρήσεις των χώρων της. <br />


===Εκδηλώσεις-Χώροι===
===Εκδηλώσεις-Χώροι===

Έκδοση από την 10:52, 23 Ιουνίου 2012

Αρχείο:Ελληνικό Φεστιβάλ.jpg
Το λογότυπο του Ελληνικού Φεστιβάλ

Το Ελληνικό Φεστιβάλ (Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου) αποτελεί μετεξέλιξη του Φεστιβάλ Αθηνών, το οποίο ξεκίνησε το 1955, έπειτα από ενέργειες του τότε Υπουργού Προεδρίας Γεωργίου Ράλλη (κυβέρνηση Αλεξάνδρου Παπάγου). Διεξάγεται κάθε χρόνο στην Αθήνα και την Επίδαυρο της Πελοποννήσου, κυρίως, στα θέατρα Ηρώδου του Αττικού, Λυκαβηττού και το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Οι εκδηλώσεις του περιλαμβάνουν θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, παραγωγές αρχαίας κωμωδίας και τραγωδίας, εικαστικές εκθέσεις κ.α. Έχει έντονο διεθνή χαρακτήρα και συνήθως διεξάγεται κατά τους θερινούς μήνες έως και τις αρχές Σεπτεμβρίου[1] .Το Φεστιβάλ είναι σημαντικότατος θεσμός καθόσον βοηθά στην προαγωγή του ελληνικού πολιτισμού ενώ μέσω της εξωστρέφειας που διαθέτει, ενισχύει τη διαλεκτική σχέση στην καλλιτεχνική δημιουργία.

Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε.

Σήμερα, την ευθύνη της διεξαγωγής του έχει η «Ελληνικό Φεστιβάλ» Α.Ε., που μέτοχός του είναι το Ελληνικό Δημόσιο [2]. Σκοπό έχει την οργάνωση μουσικών, θεατρικών και άλλων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, την έκδοση και διάθεση εντύπων, βιβλίων και άλλων εκδόσεων, καθώς και οπτικοακουστικών μέσων με θέματα που αφορούν στην προβολή των εκδηλώσεων της. Διοικείται από επταμελές διοικητικό συμβούλιο, του οποίου η θητεία είναι τριετής. Πρόεδρός του σήμερα είναι ο Γιώργος Λούκος και Αντιπρόεδρος ο Λουκάς Τσούκαλης. Οι πόροι του προέρχονται από την επιχορήγηση του τακτικού προϋπολογισμού του Κράτους, το ποσοστό από τις εισπράξεις των καζίνων Πάρνηθας και Κέρκυρας, τις χορηγίες και τα έσοδα από τις παραστάσεις και τις παραχωρήσεις των χώρων της.

Εκδηλώσεις-Χώροι

Μέχρι το 2005 το Ελληνικό Φεστιβάλ χρησιμοποιούσε ως χώρους παραστάσεων το Ωδείο Ηρώδου Αττικού, τα αρχαία θέατρα της Επιδαύρου (Θέατρο του Ασκληπιείου και Θέατρο Αρχαίας Πόλεως), και το θέατρο Λυκαβηττού. Από το καλοκαίρι του 2006 η εταιρεία ξεκίνησε ένα πρόγραμμα επέκτασης των χώρων στους οποίους πραγματοποιούνται οι παραστάσεις της: χάρη στην παραχώρηση της Εθνικής Τράπεζας, δημιούργησε ένα νέο θέατρο αναπαλαιώνοντας ένα κτήριο (κτήριο Δ) στο πρώην εργοστάσιο Τσαούσογλου, στην οδό Πειραιώς 260, ενώ χρησιμοποίησε για πρώτη φορά και άλλους χώρους μέσα στην πόλη, όπως «Το Σχολείον» της Ειρήνης Παππά, το Θέατρο Κοτοπούλη, το Μουσείο Μπενάκη, το Ολυμπιακό Κλειστό Γυμναστήριο Φαλήρου, το Θέατρο Πόρτα και άλλους. Το 2007 με συγχρηματοδότηση του Υπουργείου Πολιτισμού και του Ελληνικού Φεστιβάλ, μετά από ανακαίνιση του κτηρίου Η, δημιουργήθηκε ένα ακόμη θέατρο στην Πειραιώς 260.

Εκτός από τη δημιουργία νέων χώρων για τις παραστάσεις της, η εταιρεία στοχεύει στη διεύρυνση του κοινού που τις παρακολουθεί, στην ανάδειξη και προβολή του έργου νέων καλλιτεχνών, στην παρουσίαση μέσα από την πρόσκληση και τη συνεργασία με ενδιαφέροντα καλλιτεχνικά σχήματα των σύγχρονων τάσεων στο χορό, τη μουσική και το θέατρο. Προσπάθεια γίνεται για να συντονίσει το βηματισμό της με τα σημαντικά, ομοειδή ευρωπαϊκά φεστιβάλ.

Ιστορία

Αρχείο:Ραλλης Ηρώδειο.JPG
Ο Γ.Ράλλης κατά την αναδιαμόρφωση του Ωδείου Ηρώδου Αττικού (1956).

Στο πλαίσιο της πολιτιστικής και τουριστικής πολιτικής της Κυβερνήσεως Παπάγου (1955), ο τότε Υπουργός Προεδρίας και μετέπειτα Πρωθυπουργός, Γεώργιος Ράλλης, ανέλαβε να διοργανώσει μια σειρά εκδηλώσεων, μετακαλώντας στην Ελλάδα σημαντικές προσωπικότητες της Τέχνης. Η ιδέα του Γεωργίου Ράλλη, στην αρχική της σύλληψη, ήταν να οργανωθεί ένα Φεστιβάλ στην Αθήνα, παραλλήλως προς το αντίστοιχο Φεστιβάλ αρχαίου δράματος στην Επίδαυρο, με μουσικό κυρίως προσανατολισμό. Πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής του ήταν ο Ντίνος Γιαννόπουλος, σκηνοθέτης στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης. Στην πρώτη διοργάνωση, διάρκειας σαράντα ημερών, ξεχώρισαν οι παραστάσεις των Αλέξη ΜινωτήΚατίνας Παξινού και η συναυλία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Νέας Υόρκης υπό τη διεύθυνση του Δημητρίου Μητρόπουλου.

"Το Φεστιβάλ Αθηνών, το οποίον εγκαινιάζεται σήμερον με τους λαμπροτέρους οιωνούς και έχει συγκεντρώσει ζωηρότατον το ενδιαφέρον του ελληνικού και του διεθνούς κοινού, αποτελεί την μεγαλυτέραν καλλιτεχνικήν και τουριστικήν προσπάθειαν που εσημειώθη ποτέ εις την χώραν μας", δήλωνε τη μέρα της έναρξης του Φεστιβάλ (24.8.1955) ο εμπνευστής του Γεώργιος Ράλλης[3].

Σημαντικές Στιγμές

Αρχείο:Μαρία Κάλλας Ηρώδειο.jpg
Η Μαρία Κάλλας στο Φεστιβάλ Αθηνών (1961).
  • Η παρουσίαση για πρώτη φορά, αποσπασμάτων από τους «36 ελληνικούς χορούς» του Ν. Σκαλκώτα υπό τη διεύθυνση του Δημητρίου Μητρόπουλου. (1955)
  • Η παρουσίαση των Ορνίθων του Αριστοφάνη από τον Κάρολο Κουν (Θέατρο Τέχνης -1959), που τελικώς αποσύρθηκαν. Η εμφάνιση του ιερέα με καλυμμαύχι ορθοδόξου παπά σε μια σκηνή θυσίας ήταν η σκηνή που πυροδότησε την αγανάκτηση μερίδας του κοινού. Ο Μάριος Πλωρίτης, από τα αντιπολιτευόμενα τότε «Νεα», πρότεινε την αφαίρεση της σκηνής, ενώ ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, Υπουργός Προεδρίας που αποφάσισε τη μη επανάληψη της παράστασης, γελοιογραφείτο έκτοτε από τον Φωκίωνα Δημητριάδη, συνοδευόμενος από μια κότα. Η παράσταση, σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι, επιδοκιμάσθηκε από το διεθνή τύπο και βραβεύθηκε.[4]
  • Η ερμηνεία της Μαρίας Κάλλας στη Νόρμα του Βιντσέντσο Μπελλίνι (1960) και τη Μήδεια του Λουίτζι Κερουμπίνι (1961). Αξίζει να σημειωθεί πως η αμοιβή της Μαρίας Κάλλας παραχωρήθηκε για τη δημιουργία των ομώνυμων υποτροφιών. Κατά την πρώτη παρουσία της στο Φεστιβάλ (1959), είχε κατηγορηθεί για υπερβολικές απαιτήσεις , απρεπή συμπεριφορά κ.α., στο πλαίσιο της πολιτικής τακτικής της τότε αντιπολίτευσης[5] .
  • Η παράσταση της «Ηλέκτρας» του Σοφοκλή, από το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία του μετέπειτα ιδρύτη του «Αμφι-θεάτρου» και ακαδημαϊκού, Σπύρου Α. Ευαγγελάτου. Με την παράσταση αυτή, η οποία θεωρείται πως αναζωογόνησε τόσο την παράδοση του Εθνικού Θεάτρου όσο και το θεσμό του Φεστιβάλ. Αξίζει να σημειωθεί πως αποτελεί ότι στην ίδια παράσταση συνεργάζονται για πρώτη φορά οι Γιώργος Πάτσας (σκηνικά) και Κώστας Γεωργουσόπουλος (μετάφραση)(1972)[6]
  • Η Ορέστεια του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Πήτερ Χολ, με το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, που ήταν και η πρώτα φορά όπου ξένος σκηνοθέτης παρουσίαζε παράσταση στην Επίδαυρο (1982)[7].

Πηγές

Επίσημη ιστοσελίδα του Φεστιβάλ Αθηνών
[http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=0000024870&tsz=0&autostart=0 Άφιξη του Ρ. Νουρέγιεφ στην Ελλάδα για το Φεστιβάλ (βίντεο)]

Παραπομπές

  1. Γεωργουσόπουλος,Κ, «Το Φεστιβάλ Αθηνών»,Τ.3, σελ.426 Πάπυρος (1997)
  2. ΦΕΚ ΑΕ-EΠΕ 792/2001
  3. Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001
  4. «Οι «Ορνιθες» του Κουν μισό αιώνα μετά», Η Καθημερινή, 13/7/2008, http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_13/07/2008_277212
  5. Μπαστιάς, Γ., « Η ελληνική περιπέτεια της Μαρίας Κάλλας», Ιστορία Εικονογραφημένη, τ. 488-2/2009, σελ. 84-89
  6. http://www.ithacanews.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1052&Itemid=29
  7. http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=159384