Χεράτ

Το ιερό τέμενος της Χεράτ.

Η Χεράτ το 1969.

Η Χεράτ ή Χαράτ είναι η σημαντικότερη πόλη στο βορειοδυτικό Αφγανιστάν, πρωτεύουσα ομώνυμης επαρχίας, του ομώνυμου νομού Χεράτ.

Η Χεράτ είναι παραποτάμια πόλη που βρίσκεται στη κοιλάδα του Χαρίρουντ ποταμού, που ρέει από τα όρη του κεντρικού Αφγανιστάν προς το Τουρκμενιστάν. Η Χεράτ είναι η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη του Αφγανιστάν μετά την Καμπούλ. Κατ΄ εκτίμηση το 1988 αριθμούσε περί τους 177.000 κατοίκους, ενώ το 2006 αριθμούσε ομοίως περί τους 350.000. Το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων είναι Ιρανοί και το υπόλοιπο Τατζίκοι. Επικρατούσα γλώσσα είναι η περσική φαρσί.

Στη Χεράτ υφίσταται ένα από τα σημαντικότερα πανεπιστήμια του Αφγανιστάν καθώς και διεθνές αεροδρόμιο. Επίσης στη πόλη αυτή αναπτύχθηκε η φημισμένη ομώνυμη Σχολή Χεράτ που αφορά τεχνοτροπία της ισλαμικής ζωγραφικής και ειδικότερα της μικροτεχνίας, της οποίας κυρίαρχη μορφή υπήρξε ο Μπεχζάντ.

• Σημειώνεται ότι στη πόλη αυτή σήμερα στρατοπεδεύει μια μεγάλη δύναμη του ΝΑΤΟ προς υποστήριξη της κυβέρνησης της Χώρας.
• Στην αρχαιότητα στη περιοχή Χεράτ υπήρχαν πολλές πόλεις ενώ την ίδια φέρεται να την επανοικοδόμησε ο Μέγας Αλέξανδρος, την οποία και ονόμασε Αρτακόανα ή Αρτικαύδνα.

Ιστορία

Εκ του γεγονότος ότι η πόλη αυτή βρίσκεται ακριβώς πάνω στον αρχαίο δρόμο της Μέσης Ανατολής προς το Πακιστάν, την Κίνα και την Ινδία, η ιστορία της είναι μεγάλη. Ακόμη και οι σημερινοί δρόμοι που συνδέουν την Χεράτ με το Ιράν, το Τουρκμενιστάν και τις άλλες μεγάλες πόλεις του Αφγανιστάν εξακολουθούν να θεωρούνται στρατηγικής σημασίας.

Το πότε ακριβώς κτίσθηκε η πόλη δεν είναι γνωστό. Από τη περίοδο των Μήδων, (6ος αιώνας π.Χ.), η όλη περιοχή λεγόταν Αρία και αποτελούσε σημαντικό τμήμα της αυτοκρατορίας τους. Επί βασιλείας των Αχαιμενιδών (550 - 350 π.Χ.) η περιοχή λεγόταν στα αρχαία περσικά Χαράιβα ή Χερέιβα, ενώ στην ελληνική κλασσική περίοδο αποτελούσε σατραπεία της Αρείας. Στην Ζωροάστρια αβέστα αναφέρεται ως Χαρόιβα ή Χαροΐβα.
Ο Ηρόδοτος φέρεται ν΄ αποκαλούσε τη Χεράτ "αρτοκάλαθο της Ασίας". Όταν η πόλη καταλήφθηκε από τον Αλέξανδρο (330 π.Χ.), ανοικοδομήθηκε και μετονομάσθηκε σε Αρτακόανα. Τότε κτίσθηκε και η ακρόπολή της. Στη συνέχεια αποτέλεσε τμήμα της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών και το 167 π.Χ. κατέληξε τμήμα του Βασιλείου των Πάρθων.

Περί τον 7ο αιώνα η περιοχή καταλήφθηκε από τους Άραβες οπότε και άρχισε ο εξισλαμισμός της περιοχής. Το 1040 καταλήφθηκε από τους Σελτζούκους. Το 1221 ακολούθησαν οι Μογγόλοι για να καταλήξει τελικά στους Πέρσες. Μετά από σειρά πολέμων μεταξύ Αφγανών, Περσών και Τατζίκων, από το 1800 και μετά, τελικά πέρασε στο Βασίλειο του Αφγανιστάν.

Δείτε επίσης

• Χεράτ τάπητες

Πηγές

• "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα" τ.61ος, σ.70