Αλπινισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
JAnDbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Αφαίρεση: eu:Mendiko kirolak
βελτίωση παρουσιάσης εικόνων
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Frères Bisson - 1862 - La crevasse (Départ).jpg|100px|thumb|left|Παγετώνας στο Μον Μπλαν (Mont Blanc) το 1862]] Με τον όρο '''αλπινισμός''' εννούμε την ορειβασία σε μεγάλο υψόμετρο, με μεγάλο βαθμό δυσκολίας που περιλαμβάνει πολλές φορές και παραδοσιακή [[αναρρίχηση]]. Ονομάστηκε αλπινισμός, γιατί παλαιότερα οι πιο τολμηρές αναβάσεις γίνονταν στις [[Άλπεις]]. Πολλές φορές γίνεται και για επιστημονικές παρατηρήσεις.
[[Αρχείο:Frères Bisson - 1862 - La crevasse (Départ).jpg|180px|thumb|Παγετώνας στο Μον Μπλαν (Mont Blanc) το 1862]]
Με τον όρο '''αλπινισμός''' εννούμε την ορειβασία σε μεγάλο υψόμετρο, με μεγάλο βαθμό δυσκολίας που περιλαμβάνει πολλές φορές και παραδοσιακή [[αναρρίχηση]]. Ονομάστηκε αλπινισμός, γιατί παλαιότερα οι πιο τολμηρές αναβάσεις γίνονταν στις [[Άλπεις]]. Πολλές φορές γίνεται και για επιστημονικές παρατηρήσεις.


== Eξοπλισμός και τεχνικές ==
== Eξοπλισμός και τεχνικές ==
{{multiple image

| direction = vertical
Ο αλπινισμός έχει αναπτύξει ιδιαίτερες τεχνικές, είτε στον τρόπο που περπατούν οι αλπινιστές, είτε στον τρόπο που αναρριχώνται. Ο αλπινιστής φέρει ειδικό ρουχισμό και εξαρτήματα. Στα παγωμένα χιόνια και στους παγετώνες περπατά φέροντας ''κραμπόν'' [[Αρχείο:Ski boot crampons.jpg|40px|]] κάτω από τις ειδικές άκαμπτες (ή και ημι-άκαμπτες ορειβατικές αρβύλες), για να μη γλιστρά. Στό χέρι έχει πιολέ (piolet)[[Αρχείο:Piolet1.JPG|40px]] με το οποίο υποβοηθά την ανάβαση του και περιορίζει τις πιθανότητες πτώσης του. Συνήθως από την ομάδα των αλπινιστών ο πιο έμπειρος προπορεύεται σε μια πλαγιά και "ασφαλίζει" το πέρασμα με διάφορους τρόπους για την υπόλοιπη "σχοινοσυντροφιά". Έτσι αυτοί που ακολουθούν ανεβαίνουν ασφαλισμένοι από το σκοινί.[[Αρχείο:AscentonmountTaygetos.JPG|100px|left]]
| align = left
| width = 150
| footer = Κραμπόν (πάνω) και πιολέ
| image1= Ski boot crampons.jpg
| image2 = Piolet1.JPG
}}
Ο αλπινισμός έχει αναπτύξει ιδιαίτερες τεχνικές, είτε στον τρόπο που περπατούν οι αλπινιστές, είτε στον τρόπο που αναρριχώνται. Ο αλπινιστής φέρει ειδικό ρουχισμό και εξαρτήματα. Στα παγωμένα χιόνια και στους παγετώνες περπατά φέροντας ''κραμπόν'' κάτω από τις ειδικές άκαμπτες (ή και ημι-άκαμπτες ορειβατικές αρβύλες), για να μη γλιστρά. Στό χέρι έχει πιολέ (piolet) με το οποίο υποβοηθά την ανάβαση του και περιορίζει τις πιθανότητες πτώσης του. Συνήθως από την ομάδα των αλπινιστών ο πιο έμπειρος προπορεύεται σε μια πλαγιά και "ασφαλίζει" το πέρασμα με διάφορους τρόπους για την υπόλοιπη "σχοινοσυντροφιά". Έτσι αυτοί που ακολουθούν ανεβαίνουν ασφαλισμένοι από το σκοινί.


Τα δρομολόγια των αλπινιστών ξεκινούν συνήθως πάρα πολύ πρωί. Η διαδρομή, κατά την οποία από άλλο δρόμο ανεβαίνουν σε μια κορυφή και από άλλο κατεβαίνουν, ονομάζεται '''διάσχιση'''.
Τα δρομολόγια των αλπινιστών ξεκινούν συνήθως πάρα πολύ πρωί. Η διαδρομή, κατά την οποία από άλλο δρόμο ανεβαίνουν σε μια κορυφή και από άλλο κατεβαίνουν, ονομάζεται '''διάσχιση'''.
Γραμμή 11: Γραμμή 19:
Ο αλπινισμός άρχισε να αναπτύσσεται γύρω στις αρχές του 19ου αιώνα. Άρχισε με την κατάκτηση του Λευκού Όρους το 1786. Αργότερα κατατάχτηκε στα αθλήματα και οι προσπάθειες συνεχίστηκαν για την κατάκτηση των Άλπεων, των Πυρηναίων και άλλων κορυφών της Ευρώπης. Από την Ευρώπη το ενδιαφέρον των αλπινιστών επεκτάθηκε σε κορυφές πιο απομακρυσμένες. Γύρω στα 1950 άρχισε συστηματικά η αναρρίχηση στα [[Ιμαλάια]], τα ψηλότερα βουνά όλου του κόσμου.
Ο αλπινισμός άρχισε να αναπτύσσεται γύρω στις αρχές του 19ου αιώνα. Άρχισε με την κατάκτηση του Λευκού Όρους το 1786. Αργότερα κατατάχτηκε στα αθλήματα και οι προσπάθειες συνεχίστηκαν για την κατάκτηση των Άλπεων, των Πυρηναίων και άλλων κορυφών της Ευρώπης. Από την Ευρώπη το ενδιαφέρον των αλπινιστών επεκτάθηκε σε κορυφές πιο απομακρυσμένες. Γύρω στα 1950 άρχισε συστηματικά η αναρρίχηση στα [[Ιμαλάια]], τα ψηλότερα βουνά όλου του κόσμου.


Η ψηλότερη κορυφή του κόσμου, το [[Έβερεστ]] (8.840 μ.), πατήθηκε το 1953 από του Άγγλο [[Έντμουντ Χίλαρι]] και το Νεπαλέζο οδηγό του [[Τένσιγκ Νορκέι]]. Η προσοχή και οι προσπάθειες των αλπινιστών στράφηκαν στην εξερεύνηση των οροσειρών και στη βελτίωση των τεχνικών του αλπινισμού, που εξακολούθησε να ασκείται σαν σπορ.[[Αρχείο:Alpinism2.jpg|80px|Αναρρίχηση σε βράχο]]
Η ψηλότερη κορυφή του κόσμου, το [[Έβερεστ]] (8.840 μ.), πατήθηκε το 1953 από του Άγγλο [[Έντμουντ Χίλαρι]] και το Νεπαλέζο οδηγό του [[Τένσιγκ Νορκέι]]. Η προσοχή και οι προσπάθειες των αλπινιστών στράφηκαν στην εξερεύνηση των οροσειρών και στη βελτίωση των τεχνικών του αλπινισμού, που εξακολούθησε να ασκείται σαν σπορ.

== Εικόνες ==
<gallery>
Αρχείο:AscentonmountTaygetos.JPG|Ανάβαση στο Ταύγετο
Αρχείο:Alpinism2.jpg|Κατάβαση
</gallery>


== Εξωτερικές συνδέσεις ==
== Εξωτερικές συνδέσεις ==

Έκδοση από την 14:43, 13 Ιουνίου 2012

Παγετώνας στο Μον Μπλαν (Mont Blanc) το 1862

Με τον όρο αλπινισμός εννούμε την ορειβασία σε μεγάλο υψόμετρο, με μεγάλο βαθμό δυσκολίας που περιλαμβάνει πολλές φορές και παραδοσιακή αναρρίχηση. Ονομάστηκε αλπινισμός, γιατί παλαιότερα οι πιο τολμηρές αναβάσεις γίνονταν στις Άλπεις. Πολλές φορές γίνεται και για επιστημονικές παρατηρήσεις.

Eξοπλισμός και τεχνικές

Κραμπόν (πάνω) και πιολέ

Ο αλπινισμός έχει αναπτύξει ιδιαίτερες τεχνικές, είτε στον τρόπο που περπατούν οι αλπινιστές, είτε στον τρόπο που αναρριχώνται. Ο αλπινιστής φέρει ειδικό ρουχισμό και εξαρτήματα. Στα παγωμένα χιόνια και στους παγετώνες περπατά φέροντας κραμπόν κάτω από τις ειδικές άκαμπτες (ή και ημι-άκαμπτες ορειβατικές αρβύλες), για να μη γλιστρά. Στό χέρι έχει πιολέ (piolet) με το οποίο υποβοηθά την ανάβαση του και περιορίζει τις πιθανότητες πτώσης του. Συνήθως από την ομάδα των αλπινιστών ο πιο έμπειρος προπορεύεται σε μια πλαγιά και "ασφαλίζει" το πέρασμα με διάφορους τρόπους για την υπόλοιπη "σχοινοσυντροφιά". Έτσι αυτοί που ακολουθούν ανεβαίνουν ασφαλισμένοι από το σκοινί.

Τα δρομολόγια των αλπινιστών ξεκινούν συνήθως πάρα πολύ πρωί. Η διαδρομή, κατά την οποία από άλλο δρόμο ανεβαίνουν σε μια κορυφή και από άλλο κατεβαίνουν, ονομάζεται διάσχιση.

Ιστορία του αλπινισμού

Ο αλπινισμός άρχισε να αναπτύσσεται γύρω στις αρχές του 19ου αιώνα. Άρχισε με την κατάκτηση του Λευκού Όρους το 1786. Αργότερα κατατάχτηκε στα αθλήματα και οι προσπάθειες συνεχίστηκαν για την κατάκτηση των Άλπεων, των Πυρηναίων και άλλων κορυφών της Ευρώπης. Από την Ευρώπη το ενδιαφέρον των αλπινιστών επεκτάθηκε σε κορυφές πιο απομακρυσμένες. Γύρω στα 1950 άρχισε συστηματικά η αναρρίχηση στα Ιμαλάια, τα ψηλότερα βουνά όλου του κόσμου.

Η ψηλότερη κορυφή του κόσμου, το Έβερεστ (8.840 μ.), πατήθηκε το 1953 από του Άγγλο Έντμουντ Χίλαρι και το Νεπαλέζο οδηγό του Τένσιγκ Νορκέι. Η προσοχή και οι προσπάθειες των αλπινιστών στράφηκαν στην εξερεύνηση των οροσειρών και στη βελτίωση των τεχνικών του αλπινισμού, που εξακολούθησε να ασκείται σαν σπορ.

Εικόνες

Εξωτερικές συνδέσεις