Έξαρχος Φθιώτιδας

Έξαρχος Φθιώτιδας
Πόλη
Έξαρχος Φθιώτιδας
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Στερεά Ελλάδα
Δήμος	Δήμος Λοκρών
Υψόμετρο	300 m
Πληθυσμός	524, 899, 822 και 699
Ταχυδρομικός κώδικας	352 00
Τηλεφωνικός κωδικός	22330

Ο Έξαρχος είναι χωριό του νομού Φθιώτιδας. Ανήκει στο Δήμο Λοκρών. Το χωριό σύμφωνα με την απογραφή του 2001 έχει 925 κατοίκους οι οποίοι στην πλειονότητά τους είναι γεωργοί, ασχολούμενοι κυρίως με την καλλιέργεια δημητριακών και βαμβακιού.

Δημοτικό Διαμέρισμα Εξάρχου

Το Δημοτικό διαμέρισμα Εξάρχου Φθιώτιδας απέχει 18 χλμ από την Αταλάντη. Με την εφαρμογή του Νόμου συνένωσης Δήμων και Κοινοτήτων "Καποδίστριας" (2539/97), αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Αταλάντης. Ο Έξαρχος είναι ο τρίτος πληθυσμιακά οικισμός του Δήμου, αν και ο πληθυσμός του πλησιάζει τους 1.000 κατοίκους.

Έχει εξελιχθεί σ' ένα σύγχρονο χωριό, χτισμένο στους πρόποδες του όρους Χλωμό. Έχει δημοτικό σχολείο, νηπιαγωγείο, ταχυδρομείο, αγροτικό συνεταιρισμό, αθλητικούς συλλόγους (Ολυμπιακός Εξάρχου), γήπεδα, αγροτικό ιατρείο και Κ.Α.Π.Η.

Βρίσκεται σε απόσταση 18 χλμ νοτιοδυτικά της Αταλάντης. Ο δρόμος που συνδέει τον Έξαρχο με την Αταλάντη είναι ο πρωτεύον επαρχιακός δρόμος προς Καλαπόδι, με τη διαφορά ότι λίγο πριν από το Καλαπόδι υπάρχει διακλάδωση προς νότο που καταλήγει στον Έξαρχο. Το χωριό βρίσκεται σε οροπέδιο ύψους 360 περίπου μέτρων και περιβάλλεται από το όρος ‘’Χλωμό’’ προς βορρά και από τις κορυφές ‘’Κάστρο’’ δυτικά (431 μ), ‘’Μακρυορράχη’’ νότια (507 μ) και ‘’Μισοβούνι’’ ανατολικά (512 μ). Ο Έξαρχος μπορεί να χαρακτηριστεί ως ημιορεινός οικισμός. Το ανάγλυφο του εδάφους έχει προσδώσει στον οικισμό ακανόνιστο σχήμα που ακολουθεί το ανάγλυφο. Το κέντρο του οικισμού αποτελείται από μία πλατεία σε επίπεδα όπου βλέπει κανείς και την μεγάλη εκκλησία του χωριού.

Η ευρύτερη περιοχή του χωριού αποτελείται κυρίως από γεωργικές εκτάσεις. Ένα σημαντικό ρέμα διασχίζει το χωριό από βορειοανατολικά προς νοτιοδυτικά. Μορφολογικά, οι κατοικίες είναι χαρακτηριστικές των περισσότερων ορεινών ελληνικών χωριών. Με εξαίρεση μερικά λιθόκτιστα σπίτια με αυθεντικά κατασκευαστικά στοιχεία, αποτελούν ομοιογενές παραδοσιακό σύνολο.

Στον Έξαρχο υπάρχει αγροτικός ιατρός που επισκέπτεται μία φορά την εβδομάδα το χωριό. Διαθέτει επίσης τράπεζα αίματος με τακτικές αιμοληψίες από ειδικές κινητές ιατρικές μονάδες. Τα περισσότερα καταστήματα του Εξάρχου βρίσκονται στην κεντρική πλατεία και στους δρόμους που καταλήγουν σ’ αυτή. Είναι κυνηγότοπος πέρδικας, λαγού, μπεκάτσας, φάσσας στα ορεινά και αναγνωρισμένο πέρασμα αποδημητικών πουλιών, ορτυκιού, πάπιας, τρυγονιού και τσίχλας στα πεδινά και τις εκβολές των ποταμών.

Τοπικά έθιμα και εκδηλώσεις

Ενδιαφέρουσες καρναβαλικές εκδηλώσεις υπάρχουν τις απόκριες με λαϊκά δρώμενα που βασίζονται σε επίκαιρα κυρίως θέματα. Επίσης, τους καλοκαιρινούς μήνες κυρίως διοργανώνονται από τον πολιτιστικό σύλλογο Εξάρχου θεατρικές παραστάσεις καθώς και χορευτικές βραδιές με ζωντανή μουσική και χορευτικούς συλλόγους απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας. Το πανηγύρι του χωριού γίνεται στις 10 Μαΐου. Την ημέρα αυτή γιορτάζει και το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στα Καμπιά.

Στην περιοχή του Εξάρχου υπάρχουν 9 ιεροί ναοί και εξωκλήσια: Αγ. Νικόλαος (περίφημος ναός με εξαιρετικές τοιχογραφίες του 12ου αι. έξω από τον οικισμό που λειτουργεί την Κυριακή του Θωμά), Αγ. Γεώργιος στην κεντρική πλατεία του χωριού, Αγ. Ιωάννης βόρεια του οικισμού, Παναγία βόρεια της κεντρικής πλατείας, Παναγία η μνήμη της οποίας γιορτάζεται την Παρασκευή μετά το Πάσχα (Ζωοδόχου Πηγής), Μεταμόρφωση του Σωτήρος, Αγ. Ταξιάρχες, Άγιος Γεώργιος και Άγιος Αθανάσιος.

Ιστορικά στοιχεία

Το χωριό διαθέτει πλούσια αρχαία ιστορία και έχει διαρκή παρουσία από την προϊστορική εποχή έως σήμερα. Στην αρχαιότητα η περιοχή υπάγονταν στην Φωκίδα. Βορειοδυτικά του σημερινού χωριού τοποθετείται μια από τις αρχαιότερες και σημαντικότερες πόλεις της Φωκίδας, η Αβαί(Άβα, Άβη, Άβαι)στην κοιλάδα του Άσσου ποταμού (σημερινό Μπογδανόρεμα), ο οποίος έρρεε ορμητικός μεταξύ του Ηδυλίου όρους (ανατολικός Παρνασσός) και της αρχαίας Υάμπολης, δυτικά του Υφάντιου όρους.

Η πόλη, ιδρύθηκε κατά τη παράδοση, από αποίκους που ήρθαν από το Άργος με τον Άβαντα, γιο του Λυγκέα και της Υπερμήστρας της Δαναού. Η πόλη διέθετε ναούς, θέατρο, αγορά, χάλκινα αγάλματα του Απόλλωνα, της Λητούς, της Αρτέμιδος και τον πανάρχαιο ναό του Απόλλωνα με πλούσιο μαντείο σε θησαυρούς και αναθήματα.

Το μαντείο των Αβών ήταν τόσο γνωστό που σε αυτό εκτός από τους Έλληνες προσέφυγαν ο βασιλιάς της Λυδίας Κροίσος το 542 π.Χ., ο Μαρδόνιος το 479 π.Χ. και άλλοι. Το ναό του Απόλλωνα κατάστρεψε μαζί με την πόλη ο Ξέρξης (480 μ.Χ.) και αργότερα οι Θηβαίοι κατά το Φωκικό Πόλεμο παρέδωσαν τον ναό στις φωτιά με του νικηθέντες Φωκείς που κατάφυγαν εκεί ως ικέτες. Ο Παυσανίας στη συνέχεια βρήκε τον ναό ερείπιο από τις φλόγες. Η πόλη απόφυγε την ολοκληρωτική καταστροφή στο τέλος του Β΄. Ιερού Πολέμου (366π.Χ.) γιατί μόνον αυτή από τις Φωκικές πόλεις δεν είχε λάβει μέρος στις επιθέσεις κατά του Δελφικού Ιερού.

Σημαντικός ο αρχαιολογικός χώρος της Υάμπολης και των Αβών. Το πλήθος των αρχαιολογικών ευρημάτων φανερώνει την ακμή των αρχαίων αυτών πόλεων.

Οι Ρωμαίοι προσέφεραν στη πόλη αυτονομία και ο αυτοκράτορας Πόμπλιος Αίλιος Αδριανός ξανάχτισε το ναό του Απόλλωνα (117 -138 μ.Χ.).

Σήμερα στη περιοχή σώζονται ερείπια από τα θεμέλια του ναού και από τα τείχη του κάστρου που ήταν από πολύγωνα λιθάρια με προμαχώνες και μεγαλοπρεπείς πύλες.

Αρχαιολογικά Ευρήματα

Από ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή του Έξαρχου επιβεβαιώνεται το γεγονός ότι εκεί βρίσκονταν η αρχαία πόλη Αβαί.

Τα σημαντικότερα αρχαιολογικά ευρήματα προέρχονται από τάφους αυτής της περιοχής και φυλάσσονται στο μουσείο της Χαιρώνειας. Εξίσου σημαντική θεωρείται και η εύρεση μιας επιτύμβιας στήλης ρωμαϊκών χρόνων, που αναπαριστά ανδρόγυνο σε μετωπική στάση και ισόρροπη διάταξη με δυο παιδία. Η επιτύμβια αυτή στήλη στεγάζεται σήμερα στο μουσείο των Θηβών.

Η ακρόπολη των Αβών, σύμφωνα με τις ανασκαφές, βρίσκεται στη τοποθεσία Σμίξη, νοτιοδυτικά του Εξάρχου . Επιπλέον εκεί βρέθηκαν λείψανα Μεσοελλαδικών κτισμάτων καθώς και πλήθος λίθινων εργαλείων, πήλινα σφονδύλια, ένα χάλκινο έλασμα και ένα κανθαρόσχημο αγγείο από τεφρό πηλό.

Μνημεία - Πολιτισμός

Ένα εξαιρετικό μνημείο, του οποίου την αρχική μορφή δεν αλλοίωσαν οι μεταγενέστερες ακαλαίσθητες προσθήκες, είναι ο ναός του Αγ. Νικολάου στον ΄Εξαρχο. Είναι ένας μικρών διαστάσεων σταυροειδής εγγεγραμμένος ναός (δίστηλος ελλαδικής σχολής) με σχετικά ψηλό τρούλο και τοίχους χτισμένους από πωρόλιθους που προέρχονται πιθανόν από τα αρχαία κτίσματα της περιοχής. Υπάρχουν διάσπαρτα ίχνη μεταγενέστερων επισκευών, προφανώς της περιόδου της Τουρκοκρατίας. Η ανέγερση του ναού από τα μορφολογικά στοιχεία της τοιχοδομίας του θα πρέπει να τοποθετηθεί στον 12ο αιώνα. Το εσωτερικό του κοσμούν τοιχογραφίες στους ανατολικούς πεσσούς και στο τέμπλο του 18ου αιώνα. Κάποιες τοιχογραφίες εξαιρετικής ποιότητας και μεγάλης καλλιτεχνικής δεξιότητας, ανήκουν πιθανότατα στην αρχική φάση του μνημείου.

Ο Πολιτιστικός σύλλογος γυναικών Έξαρχου «Υάμπολις» ιδρύθηκε με σκοπό την ενασχόληση και την ανάδειξη θεμάτων πολιτισμού στην περιοχή του Έξαρχου. Στα πλαίσια αυτά αναλαμβάνει για την πνευματική ανάταση των κατοίκων τη διοργάνωση των κοινωνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεών, που περιλαμβάνουν παραδοσιακούς χορούς και μουσική.

Πηγές

1. Αδάμ, Δημήτριος Π. «ΛΟΚΡΙΚΑ, Περιβοάγρια-Επικνημίδια», Λαμία 2001.
2. Δακορώνια Φ., Κωτούλας Δ., Μπαλτά Ε. Συθιακάκη Β. Τόλιας Β. «Λοκρίδα – Ιστορία & Πολιτισμός». Εκδόσεις: Κτήμα Χατζημιχάλη.
3. Πρωτόπαπας Ζήσης. 1952. «Λοκρίδα». Αθήνα 1952
4. Χριστοφόρου Μάνθος Κ. 1991. «Η Οπουντία Λοκρίδα και η Αταλάντη – Μνήμες και μαρτυρίες». Μέρος 1ο. Αθήνα: Εταιρεία Ιστορικών και Λαογραφικών Ερευνών Αταλάντης (Ε.Ι.Λ.Ε.Α.). σελ. 71.

Παραπομπές

[1]