Κωνσταντίνος Λάσκαρης

Ο Κωνσταντίνος Λάσκαρης, του Γεωργίου (1918 - -;-), ήταν Έλληνας πολιτικός που χρημάτισε και υπουργός.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Μάιο του 1918. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το οποίο και αποφοίτησε το 1940. Στη διάρκεια της κατοχής που ακολούθησε εντάχθηκε στη βρετανική ομάδα δολιοφθορών. Μετά τη σύλληψή του όμως κατάφερε να δραπετεύσει και να καταφύγει στη Μέση Ανατολή όπου και υπηρέτησε ως υπαξιωματικός στις εκεί ελληνικές ένοπλες δυνάμεις με τις οποίες και επέστρεψε στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση.
Στη δεκαετία του 1950 φέρεται ν΄ ασχολήθηκε με την εργατική νομοθεσία και το εργατικό κίνημα χωρίς να έχει καταγραφεί κάποια ιδιαίτερη δράση. Το 1963 εντοπίζεται ως καθηγητής εργατικού δικαίου και οργάνωσης στη Σχολή Επιμόρφωσης Ανωτέρων Αξιωματικών της τότε Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής, θέση που διατήρησε μέχρι το 1967. Λίγες ημέρες μετά την εγκαθίδρυση της δικτατορίας στην Ελλάδα, τον Απρίλιο του 1967, ίδρυσε μαζί με άλλους εργατική οργάνωση με σκοπό να συμβάλει στην αποκατάσταση της δημοκρατίας.

Στα τέλη Ιουλίου του 1974, όταν συγκλήθηκε από τον νεοδιορισμένο πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή η λεγόμενη Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας 1974 ο Κ. Λάσκαρης διορίστηκε υπουργός Απασχολήσεως. Στη συνέχεια στις εκλογές που ακολούθησαν εξελέγη βουλευτής Β΄ Περιφέρειας Αθηνών με το κόμμα της ΝΔ όπου και ανέλαβε και πάλι υπουργός Απασχόλησης. Στις εκλογές του 1977 επανεξελέγη βουλευτής στην ίδια εκλογική περιφέρεια, όπου και συνέχισε έκτοτε να εκλέγεται, αναλαμβάνοντας υπουργός Εργασίας.

Ο Κ. Λάσκαρης μιλούσε επίσης αγγλικά και γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών.