Λούτσος των ποταμών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Λούτσος
	; Λούτσος
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο:	Ζώα(Animalia);
Συνομοταξία:	Χορδωτά(Chordata);
Ομοταξία:	Ακτινοπτερύγιοι(Actinopterygii);
Υπερτάξη:	Πρωτακανθοπτερύγιοι(Protacanthopterygii);
Τάξη:	Εσοκόμορφα(Esociformes);
Οικογένεια:	Εσοκίδες(Esocidae);
Γένος:	Έσοξ(Esox);
Είδος:	Esox lucius;
	;

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 14:47, 24 Απριλίου 2012

Ο λούτσος (Esox lucius) ο οποίος ονομάζεται αλλιώς και καρχαρίας του γλυκού νερού ή τούρνα ή λαυράκι των ποταμών είναι ένα ψάρι της οικογένειας των Εσοκιδών (ESocidae) που ζει στα γλυκά νερά της Ευρώπης.

Περιβάλλον και κατανομή

Ο λούτσος είναι ευρύτατα κατανεμημένος στην Ευρώπη.Τον συναντούμε σε σχεδόν όλη τη Μεγάλη Βρετανία εκτός από τις περιοχές Hebrides και Orkney και στα νησιά Σέτλαντ. Στην υπόλοιπη Ευρώπη έχει ευρεία κατανομή εκτός από την Ισπανία και την Πορτογαλία. Στην Ελλάδα δε, συναντάται στο βορειοανατολικό της τμήμα και κυρίως στις μεγάλες λίμνες (Βιστονίδα, Κερκίνη).

Το φυσικό του περιβάλλον είναι οι λίμνες και τα ποτάμια με πλούσια υποβρύχια βλάστηση και θερμοκρασία νερού γύρω στους 16-20 βαθμούς Κελσίου.Προτιμά τα αργοκίνητα νερά όπου αναπτύσσονται τα φύκια. Η άφθονη υποβρύχια βλάστηση του επιτρέπει να μη γίνεται αντιληπτός και να αιφνιδιάζει εύκολα τα θύματά του.

Περιγραφή

Ο λούτσος είναι μεγαλόσωμος, με μήκος ως και 2 μέτρα για τα θηλυκά, με τα αρσενικά μικρότερα, κια βάρος 10-15 κιλά για τα θηλυκά και ως 10 για τα αρσενικά. Το χρώμα κυμαίνεται ανάμεσα σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου, του κίτρινου ή του καφετιού, ανάλογα με τον τόπο διαμονής. Τα άτομα που ζούνε στα πιο καθαρά νερά έχουνε και τους πιο ζωηρούς χρωματισμούς. Το σώμα του είναι μακρόστενο και επίμηκες, το κεφάλι μεγάλο, αλλά το μυαλό του δε ζυγίζει ούτε το 1/1000 του βάρους του. Το ραχιαίο του, όπως και το πρωκτικό του πτερύγιο βρίσκονται στο πίσω μέρος του σώματός του, διευκολύνοντάς το λούτσο να πλησιάζει τα θύματά του χωρίς να ταράζει την επιφάνεια του νερού. Τα δύο πτερύγια που βρίσκονται στη μέση του σώματός του, του επιτρέπουνε να αλλάζει γρήγορα κατεύθυνση, σε περίπτωση που ξεφύγει το θύμα.Τα μάτια, τοποθετημένα στα πλάγια του κεφαλιού, είναι κατάληλα για κυνήγι, με περισκοπική όραση. Το στόμα του είναι επίμηκες, πλατύ σα σχισμή και μεγάλο με πολλά και δυνατά δόντια. Είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να μην ξεφεύγουν ούτε τα πιο γλιστερά ψάρια. Στην άνω γνάθο τα δόντια είναι πολλά και μικρά, φτάνοντας ως τον ουρανίσκο, κάνοντας τη φυγή του θύματος αδύνατη. Τα δόντια της κάτω γνάθου είναι ίσια, μακρυά και κοφτερά,και δεν αναπτύσσονται προς τα πίσω, συγκρατώντας το θύμα. Τα κάτω δόντια καρφώνουνε το θύμα, ενώ τα πάνω εμποδίζουνε τη διαφυγή.

Διατροφή

Η διατροφή του λούτσου είναι ποικίλη, και ο ίδιος είναι τόσο λαίμαργος, ώστε δίνει την εντύπωση ότι σκοτώνει πολλά περισσότερα ψάρια από ότι ο ίδιος μπορεί να φάει. Τα νεαρά άτομα τρέφονται με νύμφες εντόμων και με άλλα ασπόνδυλα, τα ενήλικα όμως έχουνε πολύ πιο διευρυμένο διαιτολόγιο. Μπορούνε να φάνε μικρά και μεγάλα ψάρια, νερόκοτες, αγριόπαπιες, βατράχους, τρίτωνες, σαλαμάνδρες, υδρόβια θηλαστικά, ακόμα και νεαρά άτομα του ίδιου είδους. Περιμένει υπομονετικά, ξαπλωμένος στο βυθό, περιμένοντας το θύμα να εμφανιστεί. Έχει πολύ δυνατή όραση και ικανότητα να εντοπίζει το θύμα από 10 μέτρα μακρυά. Μόλις το θύμα πλησιάσει, ο λούτσος πετάγεται αστραπιαία και το πιάνει. Αν αποτύχει, στρίβει ταχύτατα και ξαναορμάει, αλλά τις περισσότερες φορές το θύμα ξεφεύγει. Μπορεί να καταπιεί οτιδήποτε χωράει στο στόμα του εκτός από γαστερόστεους, οι οποίοι με τα αγκάθια τους του προκαλούνε σοβαρές εσωτερικές βλάβες. Αφού σκοτώσει το θύμα, ο λούτσος το καταπίνει ξεκινώντας πάντα από το κεφάλι. Η χώνεψη διαρκεί ως και 5 μέρες. Το στομάχι του λούτσου, επειδή καταπίνει ολόκληρο το θύμα εκρίνει πολύ ισχυρά οξέα, τα οποία διασπούνε ακόμα και μέταλλο.

Πολλές φορές ο λούτσος ανεβαίνει στα ποτάμια και προκαλεί μεγάλες καταστροφές στους σολομούς. Αυτό διαπίστωσε και ο δρ Foch στην Αγγλία, ο οποίος ανέλυσε το περιεχόμενο των στομαχιών από 395 λούτσους και το 89% των θηραμάτων ήτανε σολομοί.

Ο λούτσος επίσης κάνει ανυπολόγιστες ζημιές στα ιχθυοτροφεία, τόσο που οι ιχθυοτρόφοι τον κατηγορούν ότι σκοτώνει για γούστο. Φυσικά αυτό δεν αληθεύει, διότι ο λούτσος σκοτώνει όσο χρειάζεται για να φάει. Στη φύση σίγουρα βοηθάει στον έλεγχο των πληθυσμών στα κοπάδια των ψαριών, αλλά σίγουρα στις ιχθυοκαλλιέργειες προκαλεί πολλές ζημιές.

Πρότυπο:Link FA

@@ Γραμμή 21: / Γραμμή 21: @@
 Το φυσικό του περιβάλλον είναι οι λίμνες και τα ποτάμια με πλούσια υποβρύχια βλάστηση και θερμοκρασία νερού γύρω στους 16-20 βαθμούς Κελσίου.Προτιμά τα αργοκίνητα νερά όπου αναπτύσσονται τα φύκια. Η άφθονη υποβρύχια βλάστηση του επιτρέπει να μη γίνεται αντιληπτός και να αιφνιδιάζει εύκολα τα θύματά του.
 == Περιγραφή ==
-Ο λούτσος είναι μεγαλόσωμος, με μήκος ως και 2 μέτρα για τα θηλυκά, με τα αρσενικά μικρότερα, κια βάρος 10-15 κιλά για τα θηλυκά και ως 10 για τα αρσενικά. Το χρώμα κυμαίνεται ανάμεσα σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου, του κίτρινου ή του καφετιού, ανάλογα με τον τόπο διαμονής. Τα άτομα που ζούνε στα πιο καθαρά νερά έχουνε και τους πιο ζωηρούς χρωματισμούς. Το σώμα του είναι μακρόστενο και επίμηκες, το κεφάλι μεγάλο, αλλά το μυαλό του δε ζυγίζει ούτε το 1/1000 του βάρους του. Το ραχιαίο του, όπως και το πρωκτικό του πτερύγιο βρίσκονται στο πίσω μέρος του σώματός του, διευκολύνοντάς το λούτσο να πλησιάζει τα θύματά του χωρίς να ταράζει την επιφάνεια του νερού. Τα δύο πτερύγια που βρίσκονται στη μέση του σώματός του, του επιτρέπουνε να αλλάζει γρήγορα κατεύθυνση, σε περίπτωση που ξεφύγει το θύμα.Τα μάτια, τοποθετημένα στα πλάγια του κεφαλιού, είναι κατάληλα για κυνήγι, με περισκοπική όραση. Το στόμα του είναι επίμηκες, πλατύ σα σχισμή και μεγάλο με πολλά και δυνατά δόντια. Είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να μην ξεφεύγουν ούτε τα πιο γλιστερά ψάρια. Στην άνω γνάθο τα δόντια είναι πολλά και μικρά, φτάνοντας ως τον ουρανίσκο, κάνοντας τη φυγή του θύματος αδύνατη. Τα δόντια της κάτω γνάθου είναι ίσια, μακρυά και κοφτερά,καιδεν αναπτύσσονται προς τα πίσω, συγκρατώντας το θύμα.
+Ο λούτσος είναι μεγαλόσωμος, με μήκος ως και 2 μέτρα για τα θηλυκά, με τα αρσενικά μικρότερα, κια βάρος 10-15 κιλά για τα θηλυκά και ως 10 για τα αρσενικά. Το χρώμα κυμαίνεται ανάμεσα σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου, του κίτρινου ή του καφετιού, ανάλογα με τον τόπο διαμονής. Τα άτομα που ζούνε στα πιο καθαρά νερά έχουνε και τους πιο ζωηρούς χρωματισμούς. Το σώμα του είναι μακρόστενο και επίμηκες, το κεφάλι μεγάλο, αλλά το μυαλό του δε ζυγίζει ούτε το 1/1000 του βάρους του. Το ραχιαίο του, όπως και το πρωκτικό του πτερύγιο βρίσκονται στο πίσω μέρος του σώματός του, διευκολύνοντάς το λούτσο να πλησιάζει τα θύματά του χωρίς να ταράζει την επιφάνεια του νερού. Τα δύο πτερύγια που βρίσκονται στη μέση του σώματός του, του επιτρέπουνε να αλλάζει γρήγορα κατεύθυνση, σε περίπτωση που ξεφύγει το θύμα.Τα [[μάτι|μάτια]], τοποθετημένα στα πλάγια του κεφαλιού, είναι κατάληλα για κυνήγι, με περισκοπική όραση. Το στόμα του είναι επίμηκες, πλατύ σα σχισμή και μεγάλο με πολλά και δυνατά [[δόντι|δόντια]]. Είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να μην ξεφεύγουν ούτε τα πιο γλιστερά [[ψάρι]]α. Στην άνω γνάθο τα δόντια είναι πολλά και μικρά, φτάνοντας ως τον ουρανίσκο, κάνοντας τη φυγή του θύματος αδύνατη. Τα δόντια της κάτω γνάθου είναι ίσια, μακρυά και κοφτερά,και δεν αναπτύσσονται προς τα πίσω, συγκρατώντας το θύμα. Τα κάτω δόντια καρφώνουνε το θύμα, ενώ τα πάνω εμποδίζουνε τη διαφυγή.
 == Διατροφή ==
+Η διατροφή του λούτσου είναι ποικίλη, και ο ίδιος είναι τόσο λαίμαργος, ώστε δίνει την εντύπωση ότι σκοτώνει πολλά περισσότερα ψάρια από ότι ο ίδιος μπορεί να φάει. Τα νεαρά άτομα τρέφονται με νύμφες [[έντομα|εντόμων]] και με άλλα [[ασπόνδυλα]], τα ενήλικα όμως έχουνε πολύ πιο διευρυμένο διαιτολόγιο. Μπορούνε να φάνε μικρά και μεγάλα ψάρια, [[νερόκοτα|νερόκοτες]], [[αγριόπαπια|αγριόπαπιες]], [[βάτραχος|βατράχους]], [[αλπικός Τρίτων|τρίτωνες]], [[σαλαμάνδρα|σαλαμάνδρες]], υδρόβια θηλαστικά, ακόμα και νεαρά άτομα του ίδιου είδους. Περιμένει υπομονετικά, ξαπλωμένος στο βυθό, περιμένοντας το θύμα να εμφανιστεί. Έχει πολύ δυνατή όραση και ικανότητα να εντοπίζει το θύμα από 10  μέτρα μακρυά. Μόλις το θύμα πλησιάσει, ο λούτσος πετάγεται αστραπιαία και το πιάνει. Αν αποτύχει, στρίβει ταχύτατα και ξαναορμάει, αλλά τις περισσότερες φορές το θύμα ξεφεύγει. Μπορεί να καταπιεί οτιδήποτε χωράει στο στόμα του εκτός από [[γαστερόστεος|γαστερόστεους]], οι οποίοι με τα αγκάθια τους του προκαλούνε σοβαρές εσωτερικές βλάβες. Αφού σκοτώσει το θύμα, ο λούτσος το καταπίνει ξεκινώντας πάντα από το [[κρανίο|κεφάλι]]. Η χώνεψη διαρκεί ως και 5 μέρες. Το [[στομάχι]] του λούτσου, επειδή καταπίνει ολόκληρο το θύμα εκρίνει πολύ ισχυρά οξέα, τα οποία διασπούνε ακόμα και μέταλλο.
-{{Επέκταση θέματος}}
+Πολλές φορές ο λούτσος ανεβαίνει στα [[ποτάμι]]α και προκαλεί μεγάλες καταστροφές στους [[σολομός|σολομούς]]. Αυτό διαπίστωσε και ο δρ Foch στην [[Αγγλία]], ο οποίος ανέλυσε το περιεχόμενο των στομαχιών από 395 λούτσους και το 89% των θηραμάτων ήτανε σολομοί.
+Ο λούτσος επίσης κάνει ανυπολόγιστες ζημιές στα [[ιχθυοτροφείο|ιχθυοτροφεία]], τόσο που οι ιχθυοτρόφοι τον κατηγορούν ότι σκοτώνει για γούστο. Φυσικά αυτό δεν αληθεύει, διότι ο λούτσος σκοτώνει όσο χρειάζεται για να φάει. Στη φύση σίγουρα βοηθάει στον έλεγχο των πληθυσμών στα κοπάδια των ψαριών, αλλά σίγουρα στις ιχθυοκαλλιέργειες προκαλεί πολλές ζημιές.
 [[Κατηγορία:Ψάρια γλυκών υδάτων]]