EN 1999: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''EN 1999''', γνωστός ως '''Ευρωκώδικας 9: Σχεδιασμός Κατασκευών από Αλουμίνιο''', είναι μία σειρά Ευρ...
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 06:12, 14 Απριλίου 2012

Ο EN 1999, γνωστός ως Ευρωκώδικας 9: Σχεδιασμός Κατασκευών από Αλουμίνιο, είναι μία σειρά Ευρωπαϊκών Προτύπων, γνωστοί ως Ευρωκώδικες, και εφαρμόζεται στη μελέτη και κατασκευή κτιρίων και άλλων έργων Πολιτικού Μηχανικού από αλουμίνιο. Ο EN 1999 χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με τον EN 1990 όσον αφορά τις αρχές σχεδιασμού και τους EN 1991 και EN 1998 για τον υπολογισμό των φορτίων και των δράσεων σε περίπτωση σεισμού.

Ο Ευρωκώδικας 9 αποτελείται από 6 μέρη τα EN 1999-1-1 ως EN 1999-1-5.

Μέρος 1-1: Γενικοί Κανόνες, και κανόνες για κτίρια

Ο EN 1999-1-1 παρουσιάζει τους κανόνες και τη φιλοσοφία σχεδιασμού στην ανάλυση και τον σχεδιασμό κτιριακών έργων από αλουμίνιο. Τα περιεχόμενα του EN 1999-1-1 δίδονται ως:

  • Στο Κεφάλαιο 1, περιέχονται οι στόχοι, οι κανονιστικές αναφορές, οι παραδοχές, οι αρχές και κανόνες εφαρμογής κατά το σχεδιασμό, ορολογία και άλλοι ορισμοί, τα σύμβολα και οι μονάδες που χρησιμοποιούνται.
  • Στο Κεφάλαιο 2, περιέχονται οι βασικές απαιτήσεις συμπεριφοράς καθώς και τα κριτήρια συμμόρφωσης που εφαρμόζονται κατά το σχεδιασμό, την ανάλυση και την κατασκευή κτιρίων.
  • Στο Κεφάλαιο 3, δίδονται τα βασικά μηχανικά χαρακτηριστικά του υλικού.
  • Στο Κεφάλαιο 4, περιγράφονται οι αρχές και κανόνες για την εξασφάλιση της ανθεκτικότητας των δομημάτων από αλουμίνιο.
  • Στο Κεφάλαιο 5, παρουσιάζεται η μεθοδολογία για την στατική ανάλυση φορέων από αλουμίνιο.
  • Στο Κεφάλαιο 6, παρουσιάζονται οι οριακές καταστάσεις σχεδιασμού έναντι αστοχίας.
  • Στο Κεφάλαιο 7, παρουσιάζονται οι οριακές καταστάσεις σχεδιασμού για την λειτουργικότητα.
  • Στο Κεφάλαιο 8, παρουσιάζεται η μεθοδολογία σχεδιασμού κόμβων και άλλων συνδέσεων κατασκευών από αλουμίνιο.

Επιπλέον στον EN 1999-1-1 περιέχονται και 13 παραρτήματα που αφορούν:

  • Παράρτημα A: Κατηγορίες εκτέλεσης
  • Παράρτημα B: Ισοδύναμο βραχύ T υπό εφελκυσμό
  • Παράρτημα C: Επιλογή Υλικών
  • Παράρτημα D: Διάβρωση και Επιφανειακή προστασία
  • Παράρτημα E: Αναλυτικά μοντέλα προσομοίωσης για τη σχέση τάσης-παραμόρφωσης
  • Παράρτημα F: Συμπεριφορά διατομών πέρα από το ελαστικό όριο
  • Παράρτημα G: Στροφική ικανότητα
  • Παράρτημα H: Μέθοδος πλαστικών αρθρώσεων για συνεχείς δοκούς
  • Παράρτημα I: Στρεπτοκαμπτικός (πλευρικός) λυγισμός δοκών και στρεπτικός ή στρεπτοκαμπτικός λυγισμός θλιβόμενων μελών
  • Παράρτημα J: Ιδιότητες διατομών
  • Παράρτημα K: Επιρροές διατμητικής υστέρησης στον έλεγχο μελών
  • Παράρτημα L: Ταξινόμηση Κόμβων
  • Παράρτημα M: Συνδέσεις με επικόλληση

Μέρος 1-2: Σχεδιασμός σε κατάσταση πυρκαγιάς

Ο EN 1999-1-2 καλύπτει το σχεδιασμό κατασκευών από αλουμίνιο σε κατάσταση πυρκαγιάς και χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με τους EN 1999-1-1 και EN 1991-1-2. Το τμήμα αυτό καλύπτει μόνον το σχεδιασμό των μελών με παθητικά μέσα και δεν έχει εφαρμογή σε ενεργές μεθόδους προστασίας έναντι πυρκαγιάς.

Μέρος 1-3: Κατασκευές ευπαθείς σε κόπωση

Ο EN 1999-1-3 καλύπτει το σχεδιασμό κατασκευών από αλουμίνιο έναντι θραύσης λόγω κόπωσης.

Μέρος 1-4: Εν ψυχρώ κατεργασμένα δομικά φύλλα

Ο EN 1999-1-4 παρουσιάζει τις αρχές, τις απαιτήσεις και τους κανόνες για το σχεδιασμό προϊόντων από εν ψυχρώ κατεργασμένα δομικά φύλλα αλουμινίου. Εφαρμόζεται στην σχεδίαση προϊόντων και υλικών από εν θερμώ ή εν ψυχρώ κυλινδρούμενα δομικά φύλλα αλουμινίου τα οποία έχουν μορφοποιηθεί στο τελικό τους σχήμα εν ψυχρώ.

Μέρος 1-5: Κελύφη

Ο EN 1999-1-5 παρουσιάζει τις αρχές, τις απαιτήσεις και τους κανόνες για το σχεδιασμό κελυφωτών φορέων με ή χωρίς νευρώσεις ενίσχυσης. Το μέρος αυτό του EN 1999 βρίσκει εφαρμογή σε κελύφη εκ περιστροφής ή κυκλικά πανέλα, τα οποία μορφώνονται ως μονοκυψελωτές κατασκευές.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι