Χρυσή Αυγή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Erud (συζήτηση | συνεισφορές)
1.813 επεξεργασίες
+interwiki
→‎Το περιοδικό {{"|Χρυσή Αυγή}}: -- προσθήκη εικόνας πρώτου τεύχους
Γραμμή 32: Γραμμή 32:
== Ιστορία ==
== Ιστορία ==
===Το περιοδικό {{"|Χρυσή Αυγή}}===
===Το περιοδικό {{"|Χρυσή Αυγή}}===
[[Εικόνα:HA1cover.jpg|thumb|right|140px|1ο τεύχος Χρυσής Αυγής - Δεκέμβριος 1980.]]
Τον Δεκέμβριο του [[1980]] ξεκίνησε από το [[Νίκος Μιχαλολιάκος|Νίκο Μιχαλολιάκο]] να εκδίδεται το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Χρυσή Αυγή». Σύμφωνα με έγγραφο της Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών το 1981, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου αποφάσισε να ελέγξει απόλυτα τις υπηρεσίες πληροφοριών και ασφάλειας, τοποθετώντας στην ηγεσία της [[Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών#Αρχηγοί ΚΥΠ και Διοικητές ΕΥΠ από το 1953 ως σήμερα|ΚΥΠ]] τον απόστρατο Αντιστράτηγο Πεζικού [[Γεώργιος Πολίτης|Γεώργιο Πολίτη]], στενό φίλο του Στρατηγού και Υπουργού του ΠΑΣΟΚ Αντώνη Δροσογιάννη και Υπαρχηγό τον Ταξίαρχο [[Βασίλης Τσαγκρής|Βασίλη Τσαγκρή]], που στη διάρκεια της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Δικτατορίας των Συνταγματαρχών]] είχε δραπετεύσει στην Ιταλία και είχε αναλάβει το παραστρατιωτικό τμήμα του [[ΠΑΚ]],<ref>Economist Foreign report, vol. 1805-1840, 1984</ref> ο Νίκος Μιχαλολιάκος ήταν συνεργάτης της [[Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών#Ιστορία|ΚΥΠ]] με κωδική ονομασία "ΑΣΤΥΑΝΑΞ" με μηνιαία αμοιβή 120.000 δραχμές.<ref name="ethnos_mixaloliakos_KYP_neonazi">{{cite news | url=http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63638178 | title=Χρυσή Αυγή: Παρόντες στα ραντεβού των νεοναζί | accessdate=2012-04-04 | date=2007-03-31 | publisher=Εφημερίδα Έθνος}}</ref><ref name="vdm">{{en}} Frederic P. Miller, Agnes F. Vandome, McBrewster John, ''Chrysi Avyi'', VDM Verlag Dr. Mueller e.K., 2010</ref><ref name="centreeuropeen1997"/>
Τον Δεκέμβριο του [[1980]] ξεκίνησε από το [[Νίκος Μιχαλολιάκος|Νίκο Μιχαλολιάκο]] να εκδίδεται το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Χρυσή Αυγή». Σύμφωνα με έγγραφο της Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών το 1981, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου αποφάσισε να ελέγξει απόλυτα τις υπηρεσίες πληροφοριών και ασφάλειας, τοποθετώντας στην ηγεσία της [[Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών#Αρχηγοί ΚΥΠ και Διοικητές ΕΥΠ από το 1953 ως σήμερα|ΚΥΠ]] τον απόστρατο Αντιστράτηγο Πεζικού [[Γεώργιος Πολίτης|Γεώργιο Πολίτη]], στενό φίλο του Στρατηγού και Υπουργού του ΠΑΣΟΚ Αντώνη Δροσογιάννη και Υπαρχηγό τον Ταξίαρχο [[Βασίλης Τσαγκρής|Βασίλη Τσαγκρή]], που στη διάρκεια της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Δικτατορίας των Συνταγματαρχών]] είχε δραπετεύσει στην Ιταλία και είχε αναλάβει το παραστρατιωτικό τμήμα του [[ΠΑΚ]],<ref>Economist Foreign report, vol. 1805-1840, 1984</ref> ο Νίκος Μιχαλολιάκος ήταν συνεργάτης της [[Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών#Ιστορία|ΚΥΠ]] με κωδική ονομασία "ΑΣΤΥΑΝΑΞ" με μηνιαία αμοιβή 120.000 δραχμές.<ref name="ethnos_mixaloliakos_KYP_neonazi">{{cite news | url=http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63638178 | title=Χρυσή Αυγή: Παρόντες στα ραντεβού των νεοναζί | accessdate=2012-04-04 | date=2007-03-31 | publisher=Εφημερίδα Έθνος}}</ref><ref name="vdm">{{en}} Frederic P. Miller, Agnes F. Vandome, McBrewster John, ''Chrysi Avyi'', VDM Verlag Dr. Mueller e.K., 2010</ref><ref name="centreeuropeen1997"/>


Έκδοση από την 12:17, 13 Απριλίου 2012

Χρυσή Αυγή
Αρχείο:Έμβλημα.jpg
ΗγέτηςΝίκος Μιχαλολιάκος
ΊδρυσηΙανουάριος 1993
ΈδραΔηληγιάννη 50
Αθήνα
ΙδεολογίαΕθνικισμός[1][2][3], Νεοναζισμός [4][5], Φασισμός[6]
Πολιτικό φάσμαακροδεξιά
Κοινοβούλιο
0 / 300
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
0 / 22
Περιφέρειες
0 / 725
Ιστότοπος
xryshaygh.wordpress.com/
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Η Χρυσή Αυγή είναι ακροδεξιά[7][5] πολιτική οργάνωση με εξτρεμιστική δράση στην Ελλάδα.[8][9][10][1][11] Αν και κατά δήλωσή της, είναι λαϊκός σύνδεσμος με εθνικιστική ταυτότητα[1][12], η ιδεολογία της οργάνωσης έχει χαρακτηριστεί ρατσιστική[13][14][15][11], νεοναζιστική[16][5][17][18][19][20][21][4] και φασιστική[22][23].

Ιστορία

Το περιοδικό Χρυσή Αυγή

1ο τεύχος Χρυσής Αυγής - Δεκέμβριος 1980.

Τον Δεκέμβριο του 1980 ξεκίνησε από το Νίκο Μιχαλολιάκο να εκδίδεται το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Χρυσή Αυγή». Σύμφωνα με έγγραφο της Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών το 1981, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου αποφάσισε να ελέγξει απόλυτα τις υπηρεσίες πληροφοριών και ασφάλειας, τοποθετώντας στην ηγεσία της ΚΥΠ τον απόστρατο Αντιστράτηγο Πεζικού Γεώργιο Πολίτη, στενό φίλο του Στρατηγού και Υπουργού του ΠΑΣΟΚ Αντώνη Δροσογιάννη και Υπαρχηγό τον Ταξίαρχο Βασίλη Τσαγκρή, που στη διάρκεια της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών είχε δραπετεύσει στην Ιταλία και είχε αναλάβει το παραστρατιωτικό τμήμα του ΠΑΚ,[24] ο Νίκος Μιχαλολιάκος ήταν συνεργάτης της ΚΥΠ με κωδική ονομασία "ΑΣΤΥΑΝΑΞ" με μηνιαία αμοιβή 120.000 δραχμές.[12][25][9]

Η αναστολή έκδοσής του και η ίδρυση του κόμματος

Το 1983 αναστέλλεται προσωρινά η έκδοση του περιοδικού, για να επανέλθει λίγους μήνες μετά, το 1984, οπότε και σταμάτησε η έκδοση του, όταν ο Νίκος Μιχαλολιάκος ανέλαβε την ηγεσία της νεολαίας της ΕΠΕΝ, έπειτα από εντολή του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου, όπως παραδέχεται με περηφάνια και ο ίδιος. Αν και τη δεκαετία του 1980 αυξήθηκε η υποστήριξη σε ακροδεξιά πολιτικά κόμματα στην Ευρώπη, η ΕΠΕΝ απέτυχε να διατηρήσει το 2,29%, γεγονός που αποδίδεται και στην ανάληψη της αρχηγίας της από το δικτάτορα.[8] Το Εθνικό Λαϊκό Κίνημα - Χρυσή Αυγή ιδρύθηκε το 1985, αλλά ενεργοποιείται το 1993 συμμετέχοντας σε συλλαλητήρια για τη Μακεδονία.[σημ. 1][17][12] Το 1994 μέλη της οργάνωσης συμμετέχουν ως εθελοντές στο πλευρό των Σέρβων της Βοσνίας. Οι σερβικές δυνάμεις, κατηγορήθηκαν για ακρότητες εις βάρος του άμαχου πληθυσμού κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων.[26] Εκτός από τους «πυρήνες αγωνιστικής πρωτοβουλίας» των μεγάλων αστικών κέντρων, αναφέρονται «ομάδες δράσης» με επικεφαλής τα ανώνυμα ηγετικά στελέχη των τοπικών οργανώσεων της Χρυσής Αυγής, σε 32 πόλεις της χώρας (στα Γιαννιτσά, τη Βέροια, τις Σέρρες, την Κοζάνη, τη Φλώρινα, την Καστοριά, την Αλεξανδρούπολη, τη Χαλκίδα, τη Λιβαδειά, το Μεσολόγγι, τα Τρίκαλα, τον Βόλο, τα Γιάννενα, τη Μυτιλήνη, την Καλαμάτα, την Κόρινθο, το Άργος και την Τρίπολη). Η πορεία της προσωποπαγούς ακροδεξιάς Χρυσής Αυγής και των νεοναζί στην Ελλάδα ταυτίζεται με το γενικό γραμματέα της οργάνωσης Ν. Μιχαλολιάκο, τον οποίο τα μέλη τιμούν ενίοτε με ναζιστικό χαιρετισμό.[12][7][14][1][16] Στις 24 Ιανουαρίου 1998, ο μεταφραστής Αλέξης Καλοφωλιάς και μέλος του συγκροτήματος The Last Drive, δέχθηκε απρόκλητη επίθεση από ομάδα τριών ατόμων που τον χτύπησα με σιδερόβεργα στο πρόσωπο. Όταν αυτός έπεσε στο πεζοδρόμιο, άρχισαν να χτυπούν με μανία το κεφάλι του στο μάρμαρο, μπροστά στα μάτια των παρευρισκομένων πολιτών. Η επίθεση συνεχίστηκε και σε κοντινό κατάστημα μπροστά στην έκπληκτη υπάλληλο. Ύστερα οι τρεις δράστες κατευθύνθηκαν σε πολυκατοικία που στεγάζει τα γραφεία της οργάνωσης.[27]

Η αναστολή λειτουργίας της κομματικής οργάνωσης και η ένταξη στην Πατριωτική Συμμαχία

Τον Δεκέμβριο του 2005 ο γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος, ανακοίνωσε την παύση των αυτόνομων πολιτικών δραστηριοτήτων της οργάνωσης. Η Χρυσή Αυγή υπήρξε ιδρυτής του εθνικιστικού κόμματος «Πατριωτική Συμμαχία», η ενίσχυση του οποίου υπονοείται πως είναι ο λόγος παύσης της πολιτικής της δραστηριότητας.[28] Τον Μάρτιο του 2007 τα μέλη και η ηγεσία της Χρυσής Αυγής, απέσυραν την υποστήριξή τους στην Πατριωτική Συμμαχία, η οποία με τη σειρά της οδηγήθηκε σε αναστολή κάθε δραστηριότητάς της. Ισχυρίστηκαν πως η Πατριωτική Συμμαχία ξεκίνησε ως ένας εθνικιστικός φορέας και πως τελικά η συνεργασία με διάφορες προσωπικότητες άσχετες μέχρι εκείνη τη στιγμή με την οργάνωση, οδήγησαν στην εξαγωγή ενός θολού ιδεολογικοπολιτικού τοπίου, το οποίο έπρεπε να παύσει. Τον ίδιο μήνα η Χρυσή Αυγή πραγματοποίησε το 6ο συνέδριό της.[εκκρεμεί παραπομπή]

Η μετέπειτα δράση της οργάνωσης

Τον Ιούνιο του 2007 μέλη της συμμετείχαν στην πρώτη πανευρωπαϊκή εθνικιστική κινητοποίηση εναντίον της συνόδου των οκτώ ισχυρότερων οικονομικά κρατών (Σύνοδος G8) στο Βερολίνο, στο πλευρό του γερμανικού νεοναζιστικού NPD κι άλλων φασιστικών, εθνικιστικών οργανώσεων.[εκκρεμεί παραπομπή] Στις 12 Μαΐου 2011, κατά την διάρκεια πορείας διαμαρτυρίας πολιτών που ακολούθησε το τρισάγιο του πολίτη Μανώλη Καντάρη στον χώρο που είχε δολοφονηθεί από αλλοδαπούς δράστες, προκλήθηκαν επεισόδια από μερίδα πολιτών που σύμφωνα με αναφορές ήταν μέλη της Χρυσής Αυγής. Κατά την διάρκεια των επεισοδίων προκλήθηκαν καταστροφές σε καταστήματα αλλοδαπών, ενώ ξυλοκοπήθηκαν αρκετοί περαστικοί Έλληνες και αλλοδαποί.[29][30] Στις 9 Μαΐου 2009 μέλη της Χρυσής Αυγής πραγματοποίησαν συγκέντρωση κατά της μετανάστευσης, η οποία κατέληξε σε συμπλοκές μελών της οργάνωσης με ορισμένους μετανάστες και Έλληνες πολίτες που συμμετείχαν στην αντιρατσιστική συγκέντρωση. Την 1η Οκτωβρίου 2009, η τραγουδίστρια Σοφία Παπάζογλου υποστήριξε ότι δέχθηκε επίθεση από μέλη της Χρυσής Αυγής έξω από τον σταθμό της Κατεχάκη.[31][32] Η Χρυσή Αυγή με ανακοίνωση της, υποστήριξε ότι η οργάνωση δεν φέρει καμία ευθύνη για το περιστατικό και το απέδωσε σε προβοκάτσια.[33] Η επίθεση αυτή έγινε η αφορμή οι Οικολόγοι Πράσινοι να ζητήσουν με δελτίο Τύπου την κήρυξη της οργάνωσης ως παράνομη.[34] Το 2010 ο ηθοποιός και μέλος των Οικολόγων Πράσινων, Αντώνης Καφετζόπουλος, με την ηθοποιό Μίρκα Παπακωνσταντίνου βρίσκονταν στη Καστοριά για παράσταση, όταν μέλη της Χρυσής Αυγής πέταξαν φέιγ-βολάν με τα οποία καλούσαν τον ηθοποιό να φύγει από την πόλη. Ταυτόχρονα, καλούσαν τους κατοίκους της Καστοριάς να απέχουν από την παράσταση, γιατί, όπως ανέφεραν θα τρίζουν τα κόκαλα του Παύλου Μελά και του Γερμανού Καραβαγγέλη, ωστόσο η παράσταση δόθηκε κανονικά.[35]

Άγιος Παντελεήμονας

Κύριο λήμμα: Μεταναστευτικό ζήτημα στην Ελλάδα: Ενότητα για τον Άγιο Παντελεήμονα

Στις 15 Ιανουαρίου 2011 έγινε συλλαλητήριο στην Αθήνα κατά του προγραμματισμένου φράκτη στον Έβρο, ενώ παράλληλα οργανώθηκε από την Χρυσή Αυγή αντισυγκέντρωση στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα (με επικεφαλής τον δημοτικό σύμβουλο του Δήμου Αθηναίων Νικόλαο Μιχαλολιάκο). [36] [37]. Η προγραμματισμένη συναυλία στον Άγιο Παντελεήμονα ακυρώθηκε. Άτομα που συμμετείχαν στην αντι-συγκέντρωση βρισκόντουσαν στην πλατεία από τις 07:00 το πρωί και απέτρεψαν την τοποθέτηση εξέδρας και μικροφωνικής εγκατάστασης [38]. Η πορεία όταν έφτασε ένα τετράγωνο πριν την πλατεία Αγίου Παντελεήμονα ακινητοποιήθηκε. Μέλη της Χρυσής Αυγής προσπάθησαν να προσεγγίσουν τους διαδηλωτές και ήρθαν σε σύγκρουση με τις δυνάμεις των ΜΑΤ τα οποία χρησιμοποίησαν χημικά για να τους απομακρύνουν [39]. Στις 17 Ιανουαρίου 2011, το θέμα της πορείας στον Άγιο Παντελεήμονα και την εμπλοκή της Χρυσής Αυγής έφερε στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων ο Πέτρος Κωνσταντίνου (δημοτικός σύμβουλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος με την παρουσία οκτώ σωματοφυλάκων αντέδρασε απευθύνοντας ναζιστικό-φασιστικό χαιρετισμό και αποχώρησε δηλώνοντας "να χαίρεστε τους Πακιστανούς και τους Μπαγκλαντεσιανούς που τους κάνατε Έλληνες και σας ψηφίσανε" [40]. Η αντίδραση του Μιχαλολιάκου σχολιάστηκε αρνητικά από τον δήμαρχο της Αθήνας Γιώργο Καμίνη τον πρόεδρο του δημοτικού συμβούλιου Παναγιώτη Μπέη, τον πρώην δήμαρχο Νικήτα Κακλαμάνη [41]. [42] [43] [44] [45] Την Τετάρτη 11 Απριλίου 2011 δημιουργήθηκε ένταση στο δημοτικό συμβούλιο της Λαμίας, το οποίο συνεδρίαζε για τα κέντρα κράτησης μεταναστών, όταν ο Απόστολος Γκλέτσος, μέλος της Χρυσής Αυγής ζήτησε να πάρει το λόγο. Κατά την αποχώρηση ένα από τα μέλη της Χρυσής Αυγής χαιρέτησε ναζιστικά [46] [47].

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Δράσεις εναντίον της Χρυσής Αυγής

Στις 19 Μαρτίου 2010, τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην οδό Σωκράτους στο κέντρο της Αθήνας, δέχθηκαν ισχυρή βομβιστική επίθεση με αποτέλεσμα να καταστραφούν ολοκληρωτικά τα γραφεία και ένα μεγάλο μέρος του ορόφου όπως επίσης και να προκληθούν υλικές ζημιές στις διπλανές οικοδομές.[48]

Ιδεολογία

Συγκέντρωση Χρυσής Αυγής στην Κομοτηνή τον Δεκέμβριο 2010 [49]. Συγκέντρωση Χρυσής Αυγής στην Κομοτηνή τον Δεκέμβριο 2010 [49].
Συγκέντρωση Χρυσής Αυγής στην Κομοτηνή τον Δεκέμβριο 2010 [49].

Η Χρυσή Αυγή υποστηρίζει την πολιτισμική ανωτερότητα του ελληνικού έθνους και της λευκής φυλής. Σε έντυπα της, αναφέρεται ως ιδεολογία της οργάνωσης ο Ελληνικός εθνικισμός.[1] Αντιτίθεται στη μετανάστευση (υποστηρίζοντας παράλληλα την απέλαση όλων των μεταναστών και Ρομά[σημ. 2]), στο Μαρξισμό, στην παγκοσμιοποίηση και στην πολυπολιτισμικότητα, εμφανίζοντας επίσης αντισημιτικές ιδεολογικές τάσεις.[8][25][18][50]

Η Χρυσή Αυγή υπεραμύνεται της ιστορικής αποκατάστασης του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά.[7] Συγκεκριμένα υποστηρίζουν την νομιμότητα του (δικτατορικού καθεστώτος και ότι η αρνητική απάντηση του στο ιταλικό τελεσίγραφο αποδεικνύει πατριωτισμό και πολιτική δεινότητα, όπως επίσης αναφέρονται στις μεταρρυθμίσεις και στα κοινωνικά μέτρα που έλαβε η δικτατορική κυβέρνηση Μεταξά.[51][52][53]

Επίσης υπερασπίζεται την δράση των ταγμάτων ασφαλείας (τα οποία συγκροτήθηκαν από τον γερμανικό στρατό κατοχής και την κατοχική κυβέρνηση Ράλλη) εναντίον των δυνάμεων της Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού κατά την περίοδο της Κατοχής και αποδίδει τιμές στα ένοπλα και άοπλα θύματα της μάχης και της σφαγής του Μελιγαλά.[54]

Ετήσιες εκδηλώσεις

Συμμετοχή σε εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές

Υπόθεση Αντώνη Ανδρουτσόπουλου

Το ηγετικό μέλος της Χρυσής Αυγής Αντώνης Ανδρουτσόπουλος, γνωστός με το ψευδώνυμο «Περίανδρος», ήταν για τέσσερα χρόνια καταζητούμενος από τις ελληνικές αρχές, κατηγορούμενος για τη δολοφονική επίθεση εναντίον των φοιτητών Δημήτρη Κουσουρή και Ηλία Φωτιάδη και του τότε αδιόριστου εκπαιδευτικού Γιάννη Καραμπατσόλη. Η επίθεση είχε στόχο τον Δημήτρη Κουσουρή, μέλους τότε της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Κεντρικό της Συμβούλιο της ΕΦΕΕ, στέλεχος της Νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση (ΝΚΑ), οργάνωση νεολαίας του ΝΑΡ. Στις 13 Σεπτεμβρίου 2005 ο Αντώνης Ανδρουτσόπουλος παραδόθηκε στις αρχές.[56]

Στις 25 Σεπτεμβρίου 2006 ο Αντώνης Ανδρουτσόπουλος καταδικάστηκε ομόφωνα για τις τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας σε 21 χρόνια φυλάκισης χωρίς αναστολή.[57] Μέλη της οργάνωσης βρέθηκαν στο χώρο των δικαστηρίων για να του συμπαρασταθούν. Στις 12 Μαρτίου 2009, με απόφαση κατά την προσφυγή του στο Εφετείο, άλλαξε το κατηγορητήριο σε μία μόνο απόπειρα ανθρωποκτονίας, ενώ η ποινή του μειώθηκε στα δώδεκα χρόνια.[58]

Εκδηλώσεις συμπαράστασης έγιναν επίσης την 31η Ιανουαρίου του 2007 κατά τη διάρκεια της ετήσιας εκδήλωσης της «Επιτροπής Εθνικής Μνήμης», επ' ευκαιρία της επετείου της κρίσης των Ιμίων. Η Χρυσή Αυγή οργανώνει εκδήλωση και πορεία γι' αυτή κάθε χρόνο από το 1996. Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης της Χρυσής Αυγής που πραγματοποιήθηκε το 2008, διοργανώθηκε αντιδιαδήλωση από μέλη αντιρατσιστικών οργανώσεων. Στα σοβαρά επεισόδια που ακολούθησαν, τα μέλη της Χρύσης Αυγής, κατά την διάρκεια των συμπλοκών και σύμφωνα με τις μαρτυρίες πολιτών, μαχαίρωσαν δυο διαδηλωτές και χτύπησαν στο κεφάλι άλλοι δύο. Υπήρχαν καταγγελίες εκ μέρους πολιτών ότι οι Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης (ΜΑΤ) που βρίσκονταν την ώρα των συγκρούσεων ανάμεσα στις δύο ομάδες, αντί να συλλάβουν τους δράστες, τους άφησαν να διαφύγουν.[59]

Κριτική

Παρακρατικές επιθέσεις

Υπάρχουν αναφορές και μαρτυρίες (μάλιστα και από πρώην στελέχη της) για χρησιμοποίηση της Χρυσής Αυγής από τον κρατικό μηχανισμό για το χτύπημα συγκεντρώσεων Ελλήνων και αλλοδαπών εργαζομένων, όπως και άλλων πολιτών. Επίσης υπάρχουν μαρτυρίες για ευνοϊκή μεταχείρηση από αρκετά ΜΜΕ (π.χ. δικαιολόγηση των περιπολιών μελών της οργάνωσης σε υποβαθμισμένες συνοικίες της Αθήνας παρόλο που υπάρχουν καταγγελίες για βιαιοπραγίες εναντίον Ελλήνων και μεταναστών, ή κλήση μελών της χ.α. για συνεντεύξεις σε ΜΜΕ μετά από χρησιμοποίηση απειλών και εκφοβισμών εκ μέρους της Χρυσής Αυγής).[60][61][62]

Υπάρχουν επίσης αναφορές για ειδική μεταχείριση της Χρυσής Αυγής από την ελληνική αστυνομία και ότι λειτουργεί βοηθητικά και συμπληρωματικά με την αυτήν, κατά την διάρκεια συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων.[63][64][65] Σύμφωνα με έκθεση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών που που δημοσιεύτηκε στις 17 Απριλίου 2004 «τα περισσότερα μέλη της Χρυσής Αυγής οπλοφορούν παράνομα, προμηθευόμενοι όπλα από ορισμένους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που παρουσιάζονται ως συνοδοί τους» αλλά και ότι «η Χρυσή Αυγή διατηρεί ακόμη και σήμερα πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία και απόστρατους αξιωματικούς και μόνιμους υπαξιωματικούς του ελληνικού στρατού».[66][67]. Η οργάνωση Αντιναζιστική Πρωτοβουλία έχει προχωρήσει σε ημερίδες και έχει αποστείλει επιστολές στο Υπουργείο Δικαιοσύνης προκειμένου να κηρυχθεί η Χρυσή Αυγή παράνομη σύμφωνα με την Διεθνή Αντιρατσιστική Σύμβαση την οποία έχει υπογράψει η Ελληνική Δημοκρατία και έχει επικυρώσει με νομοθετικό διάταγμα (Ν.Δ. 494/1970 ΦΕΚ Α΄, 77, 3 Απριλίου 1970).[68] Την άποψη περί κήρυξης της οργάνωσης εκτός νόμου, συμμερίστηκε αργότερα και το κόμμα των Οικολόγων Πρασίνων.[34]

Λαϊκισμός

Σύμφωνα με κοινωνιολόγους και αναλυτές, η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιεί μια κλασσική μορφή λαϊκισμού και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια προσπάθησε να χτίσει την εικόνα της φιλεργατικής οργάνωσης, πολιτευόμενη με όρους αίματος και φυλής ή με όρους αυστηρά έθνους ή πολιτευόμενη στη βάση του σωβινισμού, εξαιρετικά καχύποπτα απέναντι στις θεσμικές διαδικασίες.[51][1][7][69][23][27][11] Σύμφωνα με τον καθηγητή πολιτικών επιστημών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Θανάση Διαμαντόπουλο[51]:

Η περιβόητη παγκοσμιοποίηση που σημαίνει και προς ένα διεθνή καταμερισμό εργασίας άρα και ένα διεθνή ανταγωνισμό κάνει όλους τους ανθρώπους του δυτικού κόσμου, που είχαν ή θεωρούσαν ότι έχουν κάποια κεκτημένα, να αναδιπλώνονται σε εθνικές αναφορές και σε εθνικιστικά πολιτικά μορφώματα. [...] Αυτή η συνύπαρξη λοιπόν του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ δυτικόφιλων και αντιδυτικών, στοιχείων, υπό την κατάρρευση αυτών των κομμάτων , λόγω της αναποτελεσματικότητάς τους, παύει να υπάρχει και πια το αντιδυτικό στοιχείο το καρπώνονται άλλα κόμματα που βρίσκονται στις άκρες του πολιτικού φάσματος είτε στην άκρα αριστερά είτε στην άκρα δεξιά. Η Χρυσή Αυγή δίνει έμφαση στο πρωτογενές, το παρορμητικό και όχι στον δυτικό ορθολογισμό. Όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης και βεβαίως τώρα με την κρίση, ήταν αναπόφευκτο κάποια στιγμή ως αντίδραση να υπάρξει η πολιτική ενίσχυση χώρων και σχημάτων της άκρας δεξιάς που σε μεγάλο βαθμό επικαλούνται ή προβάλλουν τη δυνατότητα για μία δυναμική αντίδραση βίαιη πεζοδρομιακού τύπου. Όταν τα κόμματα των άκρων ως άθροισμα υπερβαίνουν τα κόμματα του μέσου της μεσότητας της κυβερνητικής ευθύνης τότε εκ των πραγμάτων το πολιτικό σύστημα οδηγείται σε μία απραξία αδυναμία παρέμβασης εάν δε αυτό ενισχυθεί και με οικονομική κρίση όπως το 1929 στη μεσοπολεμική Γερμανία και συμβαίνει φοβάμαι και σήμερα, οδηγούμεθα σε καταστάσεις εξαιρετικά επικίνδυνες και ανεξέλεγκτες.

Αυτή η προσπάθεια για «κυριαρχία στο πεζοδρόμιο» απέναντι σε κάθε λογής «εθνικούς και φυλετικούς εχθρούς» ακολουθεί μεθοδολογία των επιθέσεων στα κλασικά πρότυπα των μουσολινικών squadristi: αστραπιαίες επιδρομές με μαχαίρια, ρόπαλα και σιδερολοστούς, σακάτεμα του θύματος (ή των θυμάτων) και εξαφάνιση. Οταν το συμβάν καταγγελθεί, αν και η «Χρυσή Αυγή» συνήθως διαψεύδει τη συμμετοχή -ακόμα κι όταν δράστες ήταν επώνυμα μέλη ή στελέχη της- προσπαθώντας να θολώσει τα νερά, το αντίθετο συμβαίνει με τα έντυπα της οργάνωσης. Οι στήλες της εβδομαδιαίας εφημερίδας Χρυσή Αυγή είναι γεμάτες με ανοιχτές προτροπές προς τα μέλη και τους οπαδούς της για τέτοια δυναμικά ξεκαθαρίσματα.[27][70][71]

Σημειώσεις

  1. ↑ Κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας σύνθημα της οργάνωσης ήταν Τα χέρια μας θα πλύνουμε στων Σκοπιανών το αίμα[17]
  2. ↑ Ανθρώπινα σκουπίδια είναι ο χαρακτηρισμός που αποδίδουν σε μετανάστες και Αθίγγανους.[12]

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Οι φύρερ της διπλανής πόρτας, εφημερίδα Το Βήμα, 08/04/2012
  2. ↑ Ραβανός Άρης (3 Απριλίου 2012). «Ο Γ. Καρατζαφέρης επενδύει στον υπερσυντηρητισμό». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2012. 
  3. ↑ «Ξεκινούν επιχειρήσεις - σκούπα στο κέντρο της Αθήνας». Έθνος. 28 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 04 Απριλίου, 2012.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  4. ↑ 4,0 4,1 Δημήτρης Ψαρράς (2012-04-09). «Τα μέσα ενημέρωσης και η Χρυσή Αυγή.». tvxs.gr. http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/ta-mesa-enimerosis-kai-i-xrysi-aygi-toy-dimitri-psarra. Ανακτήθηκε στις 2012-04-09. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 (Αγγλικά) Neo-Nazis gather for Greek fest, BBC, 16/11/2005
  6. ↑ (Αγγλικά) Street clashes in central Athens Street clashes in central Athens(2005) – (BBC).
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Το... αυγό της ελληνικής ακροδεξιάς, Σε ρατσιστικό αμόκ τα ανώνυμα ηγετικά στελέχη των οργανώσεων, εφημερίδα Τα Νέα, 11/05/2002
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Bernd Jürgen Fischer, Balkan Strongmen, Purdue University Press, 2007, σελ. 423
  9. ↑ 9,0 9,1 (Γαλλικά) Jean-Yves Camus, Centre européen de recherche et d'action sur le racisme et l'antisémitisme, Extrémismes en Europe, Editions de l'Aube, 1997, σελ. 192
  10. ↑ (Γαλλικά) Jean-Yves Camus, Centre européen de recherche et d'action sur le racisme et l'antisémitisme, Les extrémismes en Europe: état des lieux en 1998, Editions de l'Aube, 1998, σελ. 198
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Η ρατσιστική βία εξαπλώνεται και εκτός κέντρου της Αθήνας
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 «Χρυσή Αυγή: Παρόντες στα ραντεβού των νεοναζί». Εφημερίδα Έθνος. 2007-03-31. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63638178. Ανακτήθηκε στις 2012-04-04. 
  13. ↑ Άγρια δολοφονία μετανάστη στα Κάτω Πατήσια, in.gr
  14. ↑ 14,0 14,1 Το πρόβλημα του ρατσισμού
  15. ↑ Οχι στο Αβατο των ρατσιστών
  16. ↑ 16,0 16,1 Αφροδίτη Καριμάλη «Ακροδεξιά πρόκληση στον δήμο», εφημερίδα Έθνος (18 Ιανουαρίου 2011).
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 (Αγγλικά) Loring M. Danforth, The Macedonian Conflict, (Princeton University Press, 1997), σελ. 132
  18. ↑ 18,0 18,1 (Αγγλικά) Dina Porat, Roni Stauber (επιμ.), Antisemitism Worldwide, 2000/1, University of Nebraska Press, 2002, ISBN 080325945X, σ. 123.
  19. ↑ Τάκης Καμπύλης, "Το εν Ελλάδι αυγό του φιδιού: Οι νεοναζί στη χώρα μας δεν είναι περισσότεροι, αλλά είναι όλο και πιο νέοι και πιο βίαιοι", εφημερίδα Η Καθημερινή, 03-11-2007
  20. ↑ (Αγγλικά) Maya Jaggi, "A Short Border Handbook, By Gazmend Kapllani trans Anne-Marie Stanton-Ife," The Independent (05 June 2009).
  21. ↑ (Αγγλικά) Dina Kyriakidou "Greece must shame corrupt politicians: far-right," Reuters (28 September 2009).
  22. ↑ (Αγγλικά) Street clashes in central Athens, BBC, 17/09/2005
  23. ↑ 23,0 23,1 Η Υβρις της «Χρυσής Αυγής» (κοινώς, η Διαθήκη των δωσιλόγων)...
  24. ↑ Economist Foreign report, vol. 1805-1840, 1984
  25. ↑ 25,0 25,1 (Αγγλικά) Frederic P. Miller, Agnes F. Vandome, McBrewster John, Chrysi Avyi, VDM Verlag Dr. Mueller e.K., 2010
  26. ↑ Δημοσιογραφική ομάδα Ιού, "Για τη Λευκή Φυλή και την Ορθοδοξία: Η ξεχασμένη ιστορία των Ελλήνων εθελοντών στον πόλεμο της Βοσνίας" (Έρευνα για το ρόλο Ελλήνων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα), Εφημ. Ελευθεροτυπία (16/07/2005).
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 Δημοσιογραφική ομάδα Ιού, «Αλλάξτε μυαλά, γιατί θα σας λιώσουμε σαν τα σκουλήκια: Αυξάνονται οι επιθέσεις ακροδεξιών. Παρά τις επίσημες διαψεύσεις του "ηγέτη" τους, τα έντυπα των χρυσαυγιτών βρίθουν από απειλές και εντολές στους οπαδούς για "δυναμικά ξεκαθαρίσματα"», Ελευθεροτυπία (1/2/1998).
  28. ↑ (Αγγλικά) Irene Koutelou, Former Junta leaders form alliance with Nazis, περιοδικό Searchlight, τεύχη 343-354, Anti-Nazi Initiative: Αθήνα, 2004, σελ. 34
  29. ↑ "Κλεφτοπόλεμος και επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας: Ένταση και επιθέσεις κατά μεταναστών και αστυνομικών το απόγευμα της Πέμπτης", Εφημ. Το Βήμα, (12/05/2011).
  30. ↑ Λία Νεσφυγέ, "Ανοχύρωτη πρωτεύουσα. Ηµέρα πογκρόµ στο Κέντρο: Επίθεση ακροδεξιών κατά μεταναστών με αφορµή τη διαµαρτυρία για τη δολοφονία του 44χρονου πατέρα", Εφημ. Τα Νέα, 13/05/2011
  31. ↑ Τάκης Τερζής «Δέχτηκε επίθεση από μέλη της ‘Χρυσής Αυγής’», Εφημ. Έθνος, 02/10/2009
  32. ↑ Φασιστική πρόκληση από μέλη της Χρυσής Αυγής στον σταθμό του Μετρό στην Κατεχάκη
  33. ↑ Επίθεση "Χρυσής Αυγής" σε γυναίκα σε σταθμό του μετρό
  34. ↑ 34,0 34,1 Ιστοσ. Οικολόγων Πρασίνων, Η Χρυσή Αυγή επιτίθεται σε νεαρή γυναίκα, [Δελτίο Τύπου], 01/10/2009
  35. ↑ Στόχος της «Χρυσής Αυγής» ο Αντώνης Καφετζόπουλος εφημερίδα Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
  36. ↑ «Ενταση στο αντιρατστικό και την αντι-συγκέντρωση». Εφημερίδα Ελευθεροτυπία. 2011-01-15. http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=241811. Ανακτήθηκε στις 2011-01-15. 
  37. ↑ «Συλλαλητήριο κατά του φράχτη στον Έβρο το Σάββατο στα Προπύλαια». tvxs.gr. 2011-01-14. http://tvxs.gr/node/75650. Ανακτήθηκε στις 2011-01-15. 
  38. ↑ «Ολοκληρώθηκε η αντιρατσιστική πορεία στο κέντρο της Αθήνας». Εφημερίδα Καθημερινή. 2011-01-15. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_15/01/2011_373318. Ανακτήθηκε στις 2011-01-15. 
  39. ↑ «Φωτορεπορτάζ από τη πορεία και τις συγκρούσεις ΜΑΤ-Χρυσής Αυγής». tvxs.gr. 2010-01-15. http://tvxs.gr/node/75704. Ανακτήθηκε στις 2011-01-15. 
  40. ↑ Μπιτσίκα Παναγιώτα (2011-01-17). «Δήμος Αθηναίων: Εντάσεις και φασιστικοί χαιρετισμοί. στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου». Εφημερίδα Το Βήμα. http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artid=378680&dt=17/01/2011. Ανακτήθηκε στις 2011-01-18. 
  41. ↑ «Σάλος από το φασιστικό χαιρετισμό στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας». Εφημερίδα Ναυτεμπορική. 2011-01-18. http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1922896. Ανακτήθηκε στις 2011-01-18. 
  42. ↑ «Η αλήθεια για ό,τι συνέβει στο δημοτικό συμβούλιο της 17ης Ιανουαρίου 2011». Επίσημη Ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής. 18 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2011. 
  43. ↑ «Ναζιστικοί χαιρετισμοί στο συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων». tvxs.gr. 2011-01-18. http://tvxs.gr/node/75885. Ανακτήθηκε στις 2011-01-18. 
  44. ↑ «Σε τεταμένο κλίμα η συνεδρίαση του νέου Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας». Εφημερίδα Τα Νέα. 2011-01-18. http://www.tanea.gr/default.asp?pid=41&nid=1231074912. Ανακτήθηκε στις 2011-01-18. 
  45. ↑ Δάμωνας Δαμιανός (2011-09-02). «Berilner Zeitung: Η πρώτη φωτογραφία από την τάφρο του Εβρου Ρεπορτάζ της γερμανικής εφημερίδας στην ελληνοτουρκική μεθόριο». Εφημερίδα Παρατηρητής της Θράκης. http://www.paratiritis-news.gr/detailed_article.php?id=147041&categoryid=3. Ανακτήθηκε στις 2011-09-02. 
  46. ↑ «Ναζιστικός χαιρετισμός στο Δημοτικό Συμβούλιο της Λαμίας (ΒΙΝΤΕΟ)». tvxs.gr. 2012-04-11. http://tvxs.gr/news/ellada/nazistikos-xairetismos-sto-dimotiko-symboylio-tis-lamias-binteo. Ανακτήθηκε στις 2012-04-11. 
  47. ↑ «Χαιρέτησε ναζιστικά στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Λαμίας. 'Eνταση με πολίτες και στελέχη της Χρυσής Αυγής.(video)». lamiastar.gr. 2012-04-11. http://lamiastar.gr/index.php/topikes-eidiseis/nomoi/fthiotida/8699-nazistika.html. Ανακτήθηκε στις 2012-04-11. 
  48. ↑ «'Eκρηξη στα γραφεία της «Χρυσής Αυγής»». Εφημ. Τα Νέα. 2010-03-10. http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4566012. Ανακτήθηκε στις 2011-10-09. 
  49. ↑ «Εφημερίδα "Χρόνος": Διαδήλωση στο κέντρο της Κομοτηνής». Επίσημη Ιστοσελίδα Χρυσής Αυγής. 21 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2011. 
  50. ↑ Και ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής Ν. Μιχαλιολιάκος υποψήφιος στον Έβρο!, εφημερίδα Ο Χρόνος, 19/09/2009
  51. ↑ 51,0 51,1 51,2 Το φαινόμενο «Χρυσή Αυγή»
  52. ↑ (Τουρκικά) Hrisi Avgi: Komşunun derin devleti iş başında εφημερίδα Millet, Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012
  53. ↑ «Παράσταση για ένα ρόλο»: ο πολιτικός εξωραϊσμός της ελληνικής ακροδεξιάς
  54. ↑ Η Μαύρη εθνική πηγάδα
  55. ↑ Ιστοσ. TVXS, Δερβενάκια: Προκλήσεις της «Χρυσής Αυγής» στην επέτειο της μάχης, 05/08/2011
  56. ↑ Τομαράς Κώστας (14.9.2005). «Παραδόθηκε ο Περίανδρος». Έθνος. Ανακτήθηκε στις 2012-04-03.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)
  57. ↑ «Ελευθεροτυπία», δημοσίευση 26 Σεπτεμβρίου 2006, ανακτήθηκε 27 Σεπτεμβρίου 2006
  58. ↑ «Στα μαλακά ο Περίανδρος» («Έθνος», 13-3-2009)
  59. ↑ Αργυρώ Μωρού, Συντονισμένα μαχαιρώματα, Εφημ. Ελευθεροτυπία, 06/02/2008
  60. ↑ Χάρης Κουσουμβρής, Γκρεμίζοντας τον μύθο της Χρυσής Αυγής, εκδ. Έρεβος, 2004
  61. ↑ TVXS: Τα Μέσα Ενημέρωσης και η Χρυσή Αυγή
  62. ↑ Κεφαλή δεξιά, άκρα δεξιά
  63. ↑ Μαρίλη Μαργωμένου (9 Φεβρουαρίου 2008). «H αμηχανία των ΜΑΤ μπροστά στη Χρυσή Αυγή». Εφημ. Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2011. 
  64. ↑ Φαινόμενο «Χρυσή Αυγή»
  65. ↑ Εγκληματίες Ειρήνης
  66. ↑ Στέλιος Βραδέλης (2011-07-02). «Στην επιφάνεια οι σχέσεις «στοργής» ΕΛ.ΑΣ. - Χρυσής Αυγής Ξύπνησε μνήμες η προνομιακή μεταχείριση των πέντε κουκολοφόρων». Εφημερίδα Τα Νέα. http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4639406. Ανακτήθηκε στις 2011-07-02. 
  67. ↑ «Στην επιφάνεια οι σχέσεις «στοργής» ΕΛ.ΑΣ. - Χρυσής Αυγής». tvxs.gr, Αναδημ. Τα Νέα 02/07/2011. 2011-07-02. http://tvxs.gr/news/%CE%AD%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CF%80%CE%B1%CE%BD/%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%C2%AB%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%AE%CF%82%C2%BB-%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CF%83-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%AE%CF%82. Ανακτήθηκε στις 2011-07-02. 
  68. ↑ Ιστοσ. Αντιναζιστικής Πρωτοβολίας, Νομικό Υπόμνημα (Μέρος Β')
  69. ↑ Διεμβολίζει ΝΔ και ΛΑΟΣ η “Χρυσή Αυγή” στη Ζάκυνθο
  70. ↑ περιοδικό Searchlight, τεύχη 331-42, 2003, σελ. 20, 21
  71. ↑ Το Τριώδιο της ακροδεξιάς ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ

Σύνδεσμοι

π • σ • ε Κοινοβουλευτικές ομάδες της Βουλής των Ελλήνων
π • σ • ε Ελληνικά πολιτικά κόμματα με αντιπρόσωπο στα Περιφερειακά Συμβούλια
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χρυσή_Αυγή&oldid=3254269"