Εσθονία

Δημοκρατία της Εσθονίας Eesti Vabariik
Σημαία Εθνόσημο
Εθνικός ύμνος: Mu isamaa, mu õnn ja rõõm) ("Πατρίδα μου, Ευτυχία και Χαρά")
Τοποθεσία της χώρας στον κόσμο Η θέση της Εσθονίας (σκούρο πράσινο)
-στην Ευρωπαϊκή ήπειρο (πράσινο και σκούρο γκρι) -στην Ευρωπαϊκή Ένωση (πράσινο)
Πρωτεύουσα	Ταλίν 59°26′N 24°43′E
Μεγαλύτερη πόλη	Ταλίν
Επίσημες γλώσσες	Εσθονικά
Πολίτευμα	Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
Πρόεδρος Πρωθυπουργός	Τόομας Χέντρικ Ίλβες Άντρους Άνσιπ
Ανεξαρτησία • Από Ρωσία, Γερμανία • Από ΕΣΣΔ • Ισχύον Σύνταγμα	24 Φεβρουαρίου 1918 20 Αυγούστου 1991 28 Ιουνίου 1992
Έκταση  • Σύνολο  • % Νερό  • Σύνορα Ακτογραμμή	45.226 km2 (132η) 4,45 633 km 3.794 km
Πληθυσμός  • Εκτίμηση 2009   • Απογραφή 2000   • Πυκνότητα	1.340.021 (148η)  1.370.052   29,8 κατ./km2 (174η)
ΑΕΠ (ΙΑΔ)  • Ολικό  (2010)  • Κατά κεφαλή	23,851 δισ. $   17.890 $
ΑΕΠ (ονομαστικό)  • Ολικό  (2010)  • Κατά κεφαλή	17,473 δισ. $   13.106 $
ΔΑΑ (2010)	0,812 (34η) – πολύ υψηλή
Νόμισμα	Ευρώ1 (€ EUR)
Ζώνη ώρας  • Θερινή ώρα	EET (UTC +2) (UTC +3)
Internet TLD	.ee και .eu ως μέλος της ΕΕ
Κωδικός κλήσης	+372
1 Πριν το 2011 η Κορόνα Εσθονίας.

Η Δημοκρατία της Εσθονίας (εσθ. Eesti Vabariik) είναι μια χώρα της βορειοανατολικής Ευρώπης και μία από τις τρεις βαλτικές χώρες. Συνορεύει με τη Λετονία και τη Ρωσία. Είναι μία μικρή χώρα, με έκταση 45.226 τ.χλμ. και πληθυσμό 1.282.963, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2011 (1.370.052 στην απογραφή 2000).

Πρωτεύουσα της Eσθονίας είναι το Τάλλιν (401.821 κάτοικοι). Η Εσθονία διαθέτει περισσότερες από 1400 λίμνες (οι περισσότερες πολύ μικρές). Περίπου το 70% του πληθυσμού είναι Εσθονοί, ενώ υπάρχει σημαντική ρωσική μειονότητα. Επίσημη γλώσσα είναι η εσθονική, η οποία είναι συγγενής με τη φινλανδική. Επίσημο νόμισμα είναι από την 1η Ιανουαρίου 2011 το Ευρώ, το οποίο αντικατέστησε την εσθονική κορώνα.

Η Εσθονία απέκτησε την ανεξαρτησία της από την ΕΣΣΔ τον Αύγουστο του 1991 και την 1η Μαΐου 2004 έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ιστορία

Ο λαός της Εσθονίας είναι φινικής καταγωγής και αναφέρεται για πρώτη φορά σε κείμενα του Ρωμαίου ιστορικού Τάκιτου. Το 1219 οι βόρειες περιοχές της χώρας κατακτήθηκαν από τους Δανούς. Έπειτα από πολλές εξεγέρσεις των κατοίκων της πουλήθηκε το 1345 στους Γερμανούς Τεύτονες ιππότες, οι οποίοι κυριάρχησαν στη χώρα μέχρι το 1561. Στη συνέχεια η περιοχή κατακτήθηκε από τους Πολωνούς και τους Σουηδούς μέχρι το 1721 που παραχωρήθηκε στους Ρώσους. Το 1918, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, ο Λένιν παραχώρησε την Εσθονία στους Γερμανούς, όμως μετά την κατάρρευση της Γερμανίας η Εσθονία αυτοανακηρύχθηκε ανεξάρτητη δημοκρατία (1921). Τον Ιούνιο του 1940 η ακόμη τότε σύμμαχος της Ναζιστικής Γερμανίας Σοβιετική Ένωση παραβιάζοντας την από το 1938 Διακήρυξη περί Εσθονικής Ουδετερότητας και το δεκαετές, από το 1939, Σύμφωνο Μη Επιθέσεως των στην Εσθονία σταθμευμένων σοβιετικών στρατευμάτων προέβη στην ένοπλη κατοχή της χώρας. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους η Εσθονία προσαρτήθηκε τυπικά ως Εσθονική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία. Κατά την μετέπειτα Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα του γερμανικού στρατού ενάντια στη Σοβιετική Ένωση υποχρεώθηκαν να στρατολογηθούν, ως σοβιετικοί, περίπου 35.000 Εσθονοί. Αυτό οδήγησε σε γερμανική επίθεση κατά της Εσθονίας και κατάληψη της από τον Ιούλιο του 1941 ως τμήματος της Γερμανικής Διοίκησης της Οστλάνδης (Östland). Ο ερυθρός στρατός ανακατέλαβε τη χώρα το φθινόπωρο του 1944 ωθώντας πάνω από 120.000 Εσθονούς να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές του εστίες ως πρόσφυγες κυρίως προς την Σουηδία, την Φινλανδία και τη Γερμανία. Με την λήξη του Πολέμου το 1945 η Εσθονία προσαρτήθηκε και πάλι ως σοβιετική σοσιαλιστική δημοκρατία ενώ το ανατολικό της τμήμα μεταφέρθηκε στην επικυριαρχία της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας και εξακολουθεί να αποτελεί μέχρι και σήμερα μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Το 1991, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η Εσθονία ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη δημοκρατία. Το 1992 έγιναν οι πρώτες κοινοβουλευτικές εκλογές και το ίδιο έτος άλλαξε το νόμισμα της Εσθονίας από ρούβλι σε Κορόνα Εσθονίας. Το 1995 υποβλήθηκε αίτηση για να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον Απρίλιο του 2003 υπογράφηκε στην Αθήνα η συμφωνία ένταξής της. Από τον Μάιο του 2004 η Εσθονία είναι επίσημα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Φυσική Εξέταση

Χάρτης της Εσθονίας

Η Εσθονία βρίσκεται στη βορειοανατολική Ευρώπη. Βρέχεται δυτικά από τον κόλπο της Ρίγας, βορειοδυτικά από τη Βαλτική θάλασσα και βόρεια από τον κόλπο της Φινλανδίας και συνορεύει νότια με τη Λετονία και ανατολικά με τη Ρωσία. Το έδαφός της είναι πεδινό, κυρίως λόγω της διάβρωσης των παγετώνων του Τεταρτογενούς. Το μεγαλύτερο υψόμετρο φτάνει μόλις τα 318 μ. Στην Εσθονία ανήκουν περίπου 1.500 νησιά που βρίσκονται στη Βαλτική θάλασσα, μεταξύ των οποίων το Σάαρεμαα και το Χιίουμαα που είναι και τα μεγαλύτερα και βρίσκονται στο άνοιγμα του κόλπου της Ρίγας. Οι ποταμοί της είναι σχετικά μικροί. Ο μεγαλύτερος είναι ο Νάρβα στα σύνορα με τη Ρωσία που πηγάζει από τη λίμνη Πέιπους και χύνεται στον κόλπο της Φινλανδίας. Η λίμνη Πέιπους (3.520 τ. χλμ.) βρίσκεται και αυτή στα σύνορα με τη Ρωσία. Είναι πλωτή, εκτός από τους χειμερινούς μήνες, οπότε παγώνει. Μέσω ενός καναλιού ενώνεται νότια με τη λίμνη Πσκοβ. Άλλη μεγάλη λίμνη είναι η Βίρτσγιαρφ.

Το ένα τέταρτο του εδάφους της καλύπτεται από δάση, κυρίως κωνοφόρων, στα οποία ζουν ελάφια, αγριόχοιροι, κάστορες κ.ά. ζώα. Το κλίμα είναι ηπειρωτικό με ήπια χαρακτηριστικά, λόγω της επίδρασης ρευμάτων της Βαλτικής.

Οικονομία

Στον αγροτικό τομέα είναι αναπτυγμένη η μηχανική καλλιέργεια. Σημαντική είναι η παραγωγή δημητριακών και πατάτας. Η κτηνοτροφία είναι επίσης σημαντική πλουτοπαραγωγική πηγή της χώρας με εντατική εκμετάλλευση και παραγωγή κρέατος, γάλακτος κ.ά. προϊόντων. Ο κυριότερος πλούτος του υπεδάφους είναι οι βιτουμενιούχοι σχιστόλιθοι και οι φωσφορίτες, που βρίσκονται στο ΒΑ τμήμα της χώρας. Τα δάση της χώρας προσφέρουν ξυλεία, κυρίως για την κατασκευή χαρτιού και επίπλων. Η εκτεταμένη παράκτια περιοχή παρέχει ικανούς αλιευτικούς πόρους, που τροφοδοτούν μια καλά οργανωμένη σχετική βιομηχανία. Η βιομηχανία άρχισε να αναπτύσσεται από τη σταλινική περίοδο και πλέον αποτελεί τη σημαντικότερη οικονομική πηγή της χώρας. Οι κυριότεροι κλάδοι της οικονομίας της χώρας είναι ο ενεργειακός, οι τηλεπικοινωνίες, οι κλωστοϋφαντουργίες, τα χημικά προϊόντα, οι τράπεζες και τα τρόφιμα, ενώ ο τουρισμός και το διαμετακομιστικό εμπόριο συνεισφέρουν επίσης σημαντικά. Οι εξαγωγές γίνονται κυρίως με τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της ΕΕ.

Την 1^η Ιανουαρίου 2011 η Εσθονία έγινε η 17^η χώρα-μέλος της Ευρωζώνης, ένταξη που συνέπεσε με τη μεγαλύτερη μέχρι τότε κρίση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος. Την ίδια περίοδο το δημόσιο χρέος της χώρας κινούταν στο 7,2% του ΑΕΠ, αποτελώντας το μικρότερο ποσοστό σε όλη την Ευρώπη.

Πολιτική Εξέταση

Το κοινοβούλιο της Εσθονίας στο Ταλίν

Άποψη του Ταλίν

Οι Εσθονοί ανήκουν στη Φινοουγγρική ομοεθνία. Η μετανάστευση μεγάλου αριθμού Ρώσων εργατών (από τη σταλινική περίοδο και μετά) στην Εσθονία αλλοίωσε την εθνική σύσταση του πληθυσμού της, περιορίζοντας το ποσοστό των Εσθονών από 95% (1940) στο 65%. Είναι μια αραιοκατοικημένη χώρα με 35 κατοίκους ανά τ. χλμ. Το ένα τρίτο περίπου του πληθυσμού της είναι συγκεντρωμένο στην πόλη Ταλίν (399.850 κάτ.), πρωτεύουσα της χώρας και μεγαλύτερο λιμάνι. Άλλες μεγάλες πόλεις είναι η Τάρτου (101.744 κάτ.) και η Νάρβα (73.300 κάτ.), όπου ζουν αποκλειστικά Ρώσοι.

Η Εσθονία είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Ο πρωθυπουργός ορίζεται από τον πρόεδρο και το κοινοβούλιο καλείται να εγκρίνει ή όχι το διορισμό του. Ο πρόεδρος έχει πενταετή θητεία και περιορισμένες αρμοδιότητες (επικεφαλής του κράτους και των ενόπλων δυνάμεων). Το νέο σύνταγμα της χώρας ψηφίστηκε το 1992. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι Εσθονοί υπήκοοι και ηλικίας 18 ετών και άνω.

Η Εσθονία διαιρείται σε 15 επαρχίες και 6 αστικές περιοχές.

Προεδρική εκλογή 2011

Στις 29 Αυγούστου 2011 ο Τόομας Χέντρικ Ίλβες επανεξελέγη Πρόεδρος από το Κοινοβούλιο (που απαρτίζεται από 101 μέλη) για δεύτερη συνεχόμενη θητεία 5 ετών. Υποστηρίχτηκε από 73 βουλευτές και έγινε ο πρώτος υποψήφιος για την προεδρία που εξελέγη από τον πρώτο γύρο από το 1991, όταν η Εσθονία ανέκτησε την ανεξαρτησία της. Ο μοναδικός αντίπαλος υποψήφιος του Ίλβες, ο Ίντρεκ Ταράντ πήρε 25 ψήφους. Βρέθηκαν επίσης 1 λευκό ψηφοδέλτιο και 1 άκυρο.

Βουλευτικές εκλογές 2011

Οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 6 Μαρτίου 2011. Ο κεντροδεξιός κυβερνητικός συνασπισμός κέρδισε τις εκλογές και παρέμεινε στην εξουσία. H ηλεκτρονική ψηφοφορία είχε διενεργηθεί μεταξύ 24 Φεβρουαρίου και 2 Μαρτίου 2011. Η συμμετοχή ξεπέρασε το 60% και διαμορφώθηκε στο 63,51%.

	Κόμμα	Ιδεολογία	Ψήφοι (σύνολο 575.120)	%		μεταβολή	έδρες στο Κοινοβούλιο (επί συνόλου 101)	Μεταβολή
	Εσθονικό Κόμμα Μεταρρύθμισης	κλασικό φιλελεύθερο	164.221	28,6		0,8%	33	2
	Εσθονικό Κόμμα του Κέντρου	κεντρώο, σοσιαλφιλελεύθερο	134.049	23,3		2,8%	26	3
	Ένωση Pro Patria και Res Publica	συντηρητικό, φιλελεύθερο συντηρητικό	117.929	20,5		2,6%	23	4
	Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα	σοσιαλδημοκρατικό	98.304	17,1		6,5%	19	9
	Πράσινοι της Εσθονίας	οικολογικό	21.918	3,8		3,3%	0	6
	Ένωση του Λαού της Εσθονίας	αγροτικό (της υπαίθρου)	12.185	2,1		5,0%	0	6
	Ρωσικό Κόμμα στην Εσθονία	ρωσικές μειονότητες	5.027	0,9		0,7%	0	0
	Κόμμα των Εσθονών Χριστιανοδημοκρατών	χριστιανοδημοκρατικό	2.930	0,5		1,2%	0	0
	Εσθονικό Κόμμα Ανεξαρτησίας	ευρωσκεπτικιστικό, εθνικιστικό	2.570	0,4		0,2%	0	0
	Ανεξάρτητοι		15.881	2,8		2,7%	0	0

Εθνικός ύμνος

Η μελωδία του εθνικού ύμνου της Εσθονίας, Mu isamaa, mu õnn ja rõõm, που είναι η ίδια με του εθνικού ύμνου της Φινλανδίας, γράφτηκε από το Γερμανό Φρίντριχ Πάσιους το 1848, όταν μελοποίησε ένα σουηδικό ποίημα, γραμμένο από τον Γιόχαν Λούντβιχ Ρούνεμπεργκ.

Δημογραφία

Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2011 τα 73,33 χρόνια (68,02 χρόνια οι άνδρες και 78,97 οι γυναίκες).

Μεταφορές

Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• EstNet.info - Πληροφορίες γύρω από τον τουρισμό στην Εσθονία (αγγλ.)
• Εσθονία, η Τίγρης της Βαλτικής - Άρθρο για την οικονομική ανάπτυξη της Εσθονίας
• «As Euro Struggles, Estonia Readies for Entry in Currency», άρθρο του Jack Ewing στον ιστότοπο της εφημερίδας «The New York Times», 30 Δεκεμβρίου 2010.