Ρω: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ r2.6.4) (Ρομπότ: Προσθήκη: lez:Ро (гьарф) |
||
Γραμμή 55: | Γραμμή 55: | ||
[[la:Rho]] |
[[la:Rho]] |
||
[[lb:Rho]] |
[[lb:Rho]] |
||
[[lez:Ро (гьарф)]] |
|||
[[lt:Ro (raidė)]] |
[[lt:Ro (raidė)]] |
||
[[lv:Ro]] |
[[lv:Ro]] |
Έκδοση από την 17:06, 7 Απριλίου 2012
Το γράμμα ρω (επίσης ρο) (κεφαλαίο Ρ, πεζό ρ ή ϱ) είναι το δέκατο έβδομο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.
Στην αρχαία ελληνική κάθε λέξη που ξεκινούσε από ρ έφερε δασεία: Ῥᾴδιον. Γι αυτό το λόγο στη λατινική μεταγραφή ελληνικών λέξεων που αρχίζουν απο ρ το λατινικό r, στην αρχή της λέξης, ακολουθείται πάντοτε από το h: λ.χ (Ῥόδος - Rhodes ), ( ῥαψῳδία - rhapsody ) κ.α. Το h αντιστοιχεί στη δασεία που έφερε το γράμμα. Ο λόγος που το ρ στην αρχή των λέξεων έφερε δασεία ήταν ότι παλαιότερα πριν από το ρ προηγούνταν το αρχαϊκό γράμμα δίγαμμα (Ϝ), το οποίο καθώς βαθμιαία σιγήθηκε σημειώθηκε με τη δασεία, η οποία με τη σειρά της σιγήθηκε επίσης. Λέξεις που αρχίζουν από ρ και γίνονται δεύτερο συνθετικό λέξης, διπλασιάζουν το ρ. Στο πρώτο ρ έμπαινε ψιλή, ενώ στο δεύτερο δασεία (Καλλιῤῥόη - Callirrhoe). Λόγω του ήχου του διπλού ρ, που έμοιαζε με τον ήχο που παράγει ο σκύλος όταν είναι θυμωμένος, οι Λατίνοι γραμματικοί ονόμαζαν το γράμμα ρ littera canina (σκυλίσιο γράμμα).
Προήλθε από το φοινικικό γράμμα res, που στα φοινικικά σήμαινε κεφάλι.
To ρω έχει άμεση σχέση με το γράμμα R, r άλλων αλφαβήτων.
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία ρ´ = 100.
Το πεζό ρ χρησιμοποιείται για:
- να συμβολίζει πυκνότητες στην φυσική.