Βερίκοκο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
σημάνσεις Βιταμίνη Α και C
Γραμμή 34: Γραμμή 34:
|-
|-
|
|
;[[Βιταμίνη#Βιταμίνη Α|Βιταμίνη Α]] 39% · C 17%
;[[Βιταμίνη#Βιταμίνη Α|Βιταμίνη Α]] 39% · [[Βιταμίνη#Βιταμίνη C|C]] 17%
Nutrition Data.com
Nutrition Data.com
|}
|}

Έκδοση από την 06:25, 26 Μαρτίου 2012

Τα βερίκοκα πλούσια σε σάκχαρο καταναλώνονται φρέσκα, ως επιτραπέζια φρούτα, ή ξηρά ή ως μαρμελάδα και κομπόστα

Το βερίκοκο (ορθότερα "βερίκοκκο") είναι ο καρπός της βερικοκιάς (επιστημονική ονομασία prunus armeniaca) της οικογενείας των ροδιδών. Ο Διοσκουρίδης ανέφερε τα βερίκοκα ως αρμενικά μήλα, λόγω της προέλευσης του φυτού. [1] Στην Κύπρο είναι γνωστό ως χρυσόμηλο. Προέρχεται από την Κίνα και καλλιεργείται εδώ και, τουλάχιστον, 4.000 χρόνια.

Είναι σαρκώδης, σφαιρικός, με αυλακωτή κοιλιακή ραφή. Ο πυρήνας (κουκούτσι) είναι ξυλώδης και στο εσωτερικό του περιέχει 1-2 σπόρια με πικρή γεύση που μοιάζουν με αμύγδαλα και χρησιμοποιούνται στην φαρμακοποιία.

Το σαρκώδες και χυμώδες περικάρπιο είναι εύγευστο, γλυκό και έχει χρώμα πορτοκαλοκίτρινο. Το εξωτερικό του βερίκοκου (φλούδα) είναι λεπτό, συνήθως χνουδωτό και είναι χρώματος κίτρινου με μερικές κόκκινες κηλίδες στη μπροστινή του πλευρά.

Η Ελληνική ποικιλία Διαμαντοπούλου έχει τα πιο νόστιμα βερίκοκα στον κόσμο. Είναι εξαιρετικά αρωματικά, αλλά δύσκολα στη μεταφορά τους, αφού είναι αρκετά ευαίσθητα. Η πιο κοινή ποικιλία στην Ελλάδα πάντως είναι τα βερίκοκα Μπεμπέκου που είναι μεγαλύτερα μεν, αλλά όχι τόσο αρωματικά και γλυκά.

(Θρεπτική αξία ανά 100γρ.)
Θερμίδες 48
Νάτριο 1mg
Υδατάνθρακες 11γρ. 4%
Φυτικές ίνες 8%
Σάκχαρο 9 γρ.
Ασβέστιο 1% · σίδηρος 2%
Βιταμίνη Α 39% · C 17%
Nutrition Data.com

Είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α. Επίσης περιέχει βιταμίνες C, Β1, Β2 και φυσικό σάκχαρο.Επίσης τα βερίκοκα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες. Το βερίκοκο καταναλώνεται νωπό ως φρούτο. Επίσης μπορεί να καταναλωθεί και αποξηραμένο, γίνεται μαρμελάδα, κομπόστα, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και γίνεται λικέρ και χυμός.

Οι Η.Π.Α. έχουν τη μεγαλύτερη παραγωγή στον κόσμο. Ακολουθούν το Ιράν, η Ισπανία, η Συρία και η Γαλλία. Η Ελλάδα έχει την 6η Θέση στην Ευρώπη με παραγωγή πάνω απο 40.000 τόνους ετησίως.

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. Διοσκουρίδης, Περί Ύλης ιατρικής