Μονή Αγίου Νικολάου Τσιριλόβου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
58.005 επεξεργασίες
μικροδιορθώσεις
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
58.005 επεξεργασίες
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{coord|40|29|37|N|21|23|33|E|region:GR_type:city_source:enwiki-GNS|display=title}}
{{coord|40|29|37|N|21|23|33|E|region:GR_type:city_source:enwiki-GNS|display=title}}


[[File:Saint Nikolas Tsorilovo images.jpg|thumb|right|250px|Η μονή του Αγ. Νικολάου Τσιριλόβου]]
[[File:Saint Nikolas Tsorilovo images.jpg|thumb|right|250px|Η ιστορική μονή του Αγ. Νικολάου Τσιριλόβου]]
Η '''Μονή του Αγ. Νικολάου Τσιριλόβου'''<ref>Τσιρίλοβο είναι η παλαιά ονομασία του μικρού διπλανού χωριού που σήμερα ονομάζεται Άγιος Νικόλαος (Κορησού).</ref> βρίσκεται στις δυτικές πλευρές του όρους [[Άσκιο|Άσκιου (Σινιάτσικο)]], 4 χλμ. ΝΑ του σύγχρονου οικισμού της [[Κορησός Καστοριάς|Κορησού]] και απέχει από την πόλη της [[Καστοριά]]ς 19 χλμ. Για τη σύστασή της δεν διασώζονται μαρτυρίες παρά την άποψη του προ εκατοενταετίας και πλέον Μητροπολίτη Καστοριάς [[Φιλάρετος Βαφείδης|Φιλάρετου]]([[1900]]),<ref>[[Φιλάρετος Βαφείδης]] Μητροπολίτης Καστορίας και κατόπιν Διδυμοτείχου, «Κὢδιξ τῆς ἱερᾶς Μητροπόλεως Καστορίας καί τινα ἐκκλησιαστικά βιβλία ἀποκείμενα ἐν τισι τῶν ἐκκλησιῶν αὐτής», 1900</ref> που υποστήριζε ότι πρέπει να κτίστηκε στα τέλη του 18ου αι. <ref>[[Φιλάρετος Βαφείδης]], Περί των εν τη επαρχία Καστορίας ιερών μονών, περ. Εκκλησιαστική Αλήθεια, τ. 20, Κωνσταντινούπολη 1900</ref> Πληροφορίες για την μονή υπάρχουν από το [[1872]] και μεταγενέστερα, όπου ήταν ηγούμενος ο Γρηγόριος (Διαμαντίδης) (1872-1912) και η μονή λειτούργησε ως ορφανοτροφείο και σχολείο για τα παιδιά των γύρω χωριών. Στον [[Μακεδονικός Αγώνας|Μακεδονικό Αγώνα]] το μοναστήρι αποτέλεσε καταφύγιο των Μακεδονομάχων έναντι της βουλγαρικής επιβουλής και επιβολής και φιλοξένησε και τον [[Παύλος Μελάς|Παύλο Μελά]], όπως ο ίδιος αναφέρει στις επιστολές του προς την γυναίκα του [[Ναταλία Δραγούμη]].<ref>[[Ναταλία Μελά]], Παύλος Μελάς,σσ. 233-237 εκδ. Δωδώνη, (1963)</ref> Το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα μετά την [[Συζήτηση:Σφαγή της Ζαγορίτσανης#Βανδαλισμού συνέχεια|πυρπόληση του Αγ. Νικολάου Κορομηλιάς]], η ομάδα του Κόλε στις 26 Φεβρουάριο του [[1905]],<ref>[http://www.golden-greece.gr/politismos/moni_ag_nikolaou_tsirilovou_kastoria.html Μικρό ιστορικό του Αγίου Νικολάου Τσιριλόβου]</ref> κατέστρεψε το μοναστήρι,<ref>Силянов Христо (Silyanov Risto) Освободителните борби на Македония, том II, стр. 138, 2010 </ref> για να επακολουθήσει στις 17 Μαρτίου και η αποτέφρωση της [[Σπήλιος Καστοριάς|Μονής Ζηγκοβίτσης]]<ref> Dakin Douglas : The Greek Struggle in Macedonia 1897-1913,(κάψανε τον Ηγούμενο κι έναν μοναχό) σ. 298.</ref> με αποτέλεσμα από ελληνικής πλευράς να αναληφθεί στις 25 Μαρτίου [[1905]] η [[Σφαγή της Ζαγορίτσανης|επιχείρηση Ζαγκορίτσανης]] η οποία στη βουλγαρική βιβλιογραφία αναφέρεται απαρέγκλιτα ως «η σφαγή της Ζαγκορίτσανης». 'Εκτοτε η μονή εισέρχεται σε μια περίοδο παρακμής και μαρασμού. Μέχρι το [[1963]] αποτελούσε μετόχι της γειτονικής [[Μονή Αγίων Αναργύρων Μελισσοτόπου Καστοριάς|μονής Αγ. Αναργύρων]], οπότε και ανασυστάθηκε ως γυναικείο πλέον μοναστήρι, με την καθοδήγηση του Αρχιμανδρίτη Σεβαστιανού Στεφανόπουλου. Τότε ανοικοδομήθηκε η νέα πτέρυγα και το παρεκκλήσι του Αγ. Αντωνίου κοντά στο παλιό συγκρότημα, ενώ ανεγέρθηκε νέο καθολικό, τύπου τρίκλιτης βασιλικής, το 1969.<ref>Ε. Κουτσαύτης, Η ιερά μονή Αγίου Νικολάου (Κορησός) Καστοριάς, σσ. 68-83, (2004)</ref>
Η '''Μονή του Αγ. Νικολάου Τσιριλόβου'''<ref>Τσιρίλοβο είναι η παλαιά ονομασία του μικρού διπλανού χωριού που σήμερα ονομάζεται Άγιος Νικόλαος (Κορησού).</ref> βρίσκεται στις δυτικές πλευρές του όρους [[Άσκιο|Άσκιου (Σινιάτσικο)]], 4 χλμ. ΝΑ του σύγχρονου οικισμού της [[Κορησός Καστοριάς|Κορησού]] και απέχει από την πόλη της [[Καστοριά]]ς 19 χλμ. Για τη σύστασή της δεν διασώζονται μαρτυρίες παρά την άποψη του προ εκατοενταετίας και πλέον Μητροπολίτη Καστοριάς [[Φιλάρετος Βαφείδης|Φιλάρετου]]([[1900]]),<ref>[[Φιλάρετος Βαφείδης]] Μητροπολίτης Καστορίας και κατόπιν Διδυμοτείχου, «Κὢδιξ τῆς ἱερᾶς Μητροπόλεως Καστορίας καί τινα ἐκκλησιαστικά βιβλία ἀποκείμενα ἐν τισι τῶν ἐκκλησιῶν αὐτής», 1900</ref> που υποστήριζε ότι πρέπει να κτίστηκε στα τέλη του 18ου αι. <ref>[[Φιλάρετος Βαφείδης]], Περί των εν τη επαρχία Καστορίας ιερών μονών, περ. Εκκλησιαστική Αλήθεια, τ. 20, Κωνσταντινούπολη 1900</ref> Πληροφορίες για την μονή υπάρχουν από το [[1872]] και μεταγενέστερα, όπου ήταν ηγούμενος ο Γρηγόριος (Διαμαντίδης) (1872-1912) και η μονή λειτούργησε ως ορφανοτροφείο και σχολείο για τα παιδιά των γύρω χωριών. Στον [[Μακεδονικός Αγώνας|Μακεδονικό Αγώνα]] το μοναστήρι αποτέλεσε καταφύγιο των Μακεδονομάχων έναντι της βουλγαρικής επιβουλής και επιβολής και φιλοξένησε και τον [[Παύλος Μελάς|Παύλο Μελά]], όπως ο ίδιος αναφέρει στις επιστολές του προς την γυναίκα του [[Ναταλία Δραγούμη]].<ref>[[Ναταλία Μελά]], Παύλος Μελάς,σσ. 233-237 εκδ. Δωδώνη, (1963)</ref> Το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα μετά την [[Συζήτηση:Σφαγή της Ζαγορίτσανης#Βανδαλισμού συνέχεια|πυρπόληση του Αγ. Νικολάου Κορομηλιάς]], η ομάδα του Κόλε στις 26 Φεβρουάριο του [[1905]],<ref>[http://www.golden-greece.gr/politismos/moni_ag_nikolaou_tsirilovou_kastoria.html Μικρό ιστορικό του Αγίου Νικολάου Τσιριλόβου]</ref> κατέστρεψε το μοναστήρι,<ref>Силянов Христо (Silyanov Risto) Освободителните борби на Македония, том II, стр. 138, 2010 </ref> για να επακολουθήσει στις 17 Μαρτίου και η αποτέφρωση της [[Σπήλιος Καστοριάς|Μονής Ζηγκοβίτσης]]<ref> Dakin Douglas : The Greek Struggle in Macedonia 1897-1913,(κάψανε τον Ηγούμενο κι έναν μοναχό) σ. 298.</ref> με αποτέλεσμα από ελληνικής πλευράς να αναληφθεί στις 25 Μαρτίου [[1905]] η [[Σφαγή της Ζαγορίτσανης|επιχείρηση Ζαγκορίτσανης]] η οποία στη βουλγαρική βιβλιογραφία αναφέρεται απαρέγκλιτα ως «η σφαγή της Ζαγκορίτσανης». 'Εκτοτε η μονή εισέρχεται σε μια περίοδο παρακμής και μαρασμού. Μέχρι το [[1963]] αποτελούσε μετόχι της γειτονικής [[Μονή Αγίων Αναργύρων Μελισσοτόπου Καστοριάς|μονής Αγ. Αναργύρων]], οπότε και ανασυστάθηκε ως γυναικείο πλέον μοναστήρι, με την καθοδήγηση του Αρχιμανδρίτη Σεβαστιανού Στεφανόπουλου. Τότε ανοικοδομήθηκε η νέα πτέρυγα και το παρεκκλήσι του Αγ. Αντωνίου κοντά στο παλιό συγκρότημα, ενώ ανεγέρθηκε νέο καθολικό, τύπου τρίκλιτης βασιλικής, το 1969.<ref>Ε. Κουτσαύτης, Η ιερά μονή Αγίου Νικολάου (Κορησός) Καστοριάς, σσ. 68-83, (2004)</ref>


Έκδοση από την 10:02, 7 Μαρτίου 2012

Συντεταγμένες: 40°29′37″N 21°23′33″E / 40.49361°N 21.39250°E / 40.49361; 21.39250

Αρχείο:Saint Nikolas Tsorilovo images.jpg
Η ιστορική μονή του Αγ. Νικολάου Τσιριλόβου

Η Μονή του Αγ. Νικολάου Τσιριλόβου[1] βρίσκεται στις δυτικές πλευρές του όρους Άσκιου (Σινιάτσικο), 4 χλμ. ΝΑ του σύγχρονου οικισμού της Κορησού και απέχει από την πόλη της Καστοριάς 19 χλμ. Για τη σύστασή της δεν διασώζονται μαρτυρίες παρά την άποψη του προ εκατοενταετίας και πλέον Μητροπολίτη Καστοριάς Φιλάρετου(1900),[2] που υποστήριζε ότι πρέπει να κτίστηκε στα τέλη του 18ου αι. [3] Πληροφορίες για την μονή υπάρχουν από το 1872 και μεταγενέστερα, όπου ήταν ηγούμενος ο Γρηγόριος (Διαμαντίδης) (1872-1912) και η μονή λειτούργησε ως ορφανοτροφείο και σχολείο για τα παιδιά των γύρω χωριών. Στον Μακεδονικό Αγώνα το μοναστήρι αποτέλεσε καταφύγιο των Μακεδονομάχων έναντι της βουλγαρικής επιβουλής και επιβολής και φιλοξένησε και τον Παύλο Μελά, όπως ο ίδιος αναφέρει στις επιστολές του προς την γυναίκα του Ναταλία Δραγούμη.[4] Το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα μετά την πυρπόληση του Αγ. Νικολάου Κορομηλιάς, η ομάδα του Κόλε στις 26 Φεβρουάριο του 1905,[5] κατέστρεψε το μοναστήρι,[6] για να επακολουθήσει στις 17 Μαρτίου και η αποτέφρωση της Μονής Ζηγκοβίτσης[7] με αποτέλεσμα από ελληνικής πλευράς να αναληφθεί στις 25 Μαρτίου 1905 η επιχείρηση Ζαγκορίτσανης η οποία στη βουλγαρική βιβλιογραφία αναφέρεται απαρέγκλιτα ως «η σφαγή της Ζαγκορίτσανης». 'Εκτοτε η μονή εισέρχεται σε μια περίοδο παρακμής και μαρασμού. Μέχρι το 1963 αποτελούσε μετόχι της γειτονικής μονής Αγ. Αναργύρων, οπότε και ανασυστάθηκε ως γυναικείο πλέον μοναστήρι, με την καθοδήγηση του Αρχιμανδρίτη Σεβαστιανού Στεφανόπουλου. Τότε ανοικοδομήθηκε η νέα πτέρυγα και το παρεκκλήσι του Αγ. Αντωνίου κοντά στο παλιό συγκρότημα, ενώ ανεγέρθηκε νέο καθολικό, τύπου τρίκλιτης βασιλικής, το 1969.[8]

Παραπομπές-Σημειώσεις

  1. ↑ Τσιρίλοβο είναι η παλαιά ονομασία του μικρού διπλανού χωριού που σήμερα ονομάζεται Άγιος Νικόλαος (Κορησού).
  2. ↑ Φιλάρετος Βαφείδης Μητροπολίτης Καστορίας και κατόπιν Διδυμοτείχου, «Κὢδιξ τῆς ἱερᾶς Μητροπόλεως Καστορίας καί τινα ἐκκλησιαστικά βιβλία ἀποκείμενα ἐν τισι τῶν ἐκκλησιῶν αὐτής», 1900
  3. ↑ Φιλάρετος Βαφείδης, Περί των εν τη επαρχία Καστορίας ιερών μονών, περ. Εκκλησιαστική Αλήθεια, τ. 20, Κωνσταντινούπολη 1900
  4. ↑ Ναταλία Μελά, Παύλος Μελάς,σσ. 233-237 εκδ. Δωδώνη, (1963)
  5. ↑ Μικρό ιστορικό του Αγίου Νικολάου Τσιριλόβου
  6. ↑ Силянов Христо (Silyanov Risto) Освободителните борби на Македония, том II, стр. 138, 2010
  7. ↑ Dakin Douglas : The Greek Struggle in Macedonia 1897-1913,(κάψανε τον Ηγούμενο κι έναν μοναχό) σ. 298.
  8. ↑ Ε. Κουτσαύτης, Η ιερά μονή Αγίου Νικολάου (Κορησός) Καστοριάς, σσ. 68-83, (2004)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μονή_Αγίου_Νικολάου_Τσιριλόβου&oldid=3183909"